Artımlı Birim Zamanlı Öğrenme Eğrisi – Muhasebe Alanında Tez Yaptırma – Muhasebe Tez Yaptırma Ücretleri – Muhasebe Ödevleri – Muhasebe Ödev Ücretleri

Artımlı Birim Zamanlı Öğrenme Eğrisi
Artımlı birim zamanlı öğrenme eğrisi modeli, üretilen birimlerin kümülatif miktarı her iki katına çıktığında sabit bir yüzde azalır. İlk birim için yüzde 80 öğrenme oranı ve 100 doğrudan çalışma saati ile artan birim zamanlı öğrenme eğrisi için veri verir.
Kalın satırların bize ikiye katlama formülüne göre kümülatif ortalama süreyi ve kümülatif toplam zamanı verdiğini görüyoruz. Orijinal miktarın iki katı olmayan birimler için bu miktarları nasıl elde ederiz? Bu, artan birim zamanlı öğrenme eğrisi modelinin de logaritmik bir ilişki aldığını fark ederek yapılır.
Kümülatif ortalama-zamanlı öğrenme modeli altında üretilen ikinci ünitenin 60 çalışma saati, artımlı birim-zamanlı öğrenme modeli altında üretilen ikinci ünitenin ise 80 saat sürdüğüne dikkat edin. Neden fark? Fark, iki modelin altında yatan varsayımlardadır.
Kümülatif ortalama-zaman öğrenme modeli, üretilen her birim için kümülatif ortalama zamanın, önceki çıktı düzeyi miktarının sadece yüzde 80’i olduğunu varsayar. Böylece, iki birim üretme zamanına baktığımızda, her bir birim için ortalama sürenin, ilk birim için zamanın yüzde 80’i olduğu varsayılır.
Ancak, artımlı birim zamanlı öğrenme modeli, yalnızca son (artan) birimin zamanda azalmayı deneyimlediğini varsayar, bu nedenle ikinci ünite 80 saat, ilk ünite hala 100 saat sürer. Böylece toplam süre 180 (100 80) saattir.
Öğrenme eğrisi kavramlarının kullanılması, öğrenmenin gerçekleştiği süreçler için bütçeleme ve performans değerlendirmesinde yönetimin daha doğru olmasına izin verir. Öğrenme eğrisi başlangıçta üretim süreçleri için geliştirilmiş olsa da hizmet sektörlerinde de uygulanabilir.
Örneğin, sigorta şirketleri yeni poliçeler ve yeni poliçe satış yöntemleri geliştirir. Çalışanlar, geliştirme sürecinde beklenmedik aksaklıkları keşfettikçe ve daha sonra bu aksaklıkları nasıl düzelteceklerini ve daha verimli hale geldiklerini öğrendikçe, her yeni politikanın bir öğrenme bileşeni vardır.
Tabii ki, öğrenme oranının her süreç için farklılık gösterebileceğini unutmamak önemlidir. Yönetim, oranı genellikle geçmiş deneyimlere dayanarak tahmin etmelidir.
Yönetimsel Yargı
Yönetimsel yargı, maliyet davranışını belirlemede kritik öneme sahiptir ve uygulamada açık ara en yaygın kullanılan yöntemdir. Birçok yönetici, sabit ve değişken maliyetleri belirlemek için deneyimlerini ve maliyet ilişkilerine ilişkin geçmiş gözlemlerini kullanır. Ancak bu yöntem çeşitli şekillerde olabilir.
Bazı yöneticiler sadece belirli faaliyet maliyetlerini sabit kategoriye, diğerleri ise değişken kategoriye atar. Karışık maliyet olasılığını görmezden gelirler. Bu nedenle, bir kimya firması, üretilen kimyasalın pounduna göre malzemeleri ve yardımcı programları kesinlikle değişken ve diğer tüm maliyetleri sabit olarak kabul edebilir. Birim bazlı değişken maliyetin ders kitabı örneği olan emek bile bu firma için sabitlenebilir.
Bu yöntemin çekiciliği basitliktir. Bu eylem planını seçmeden önce, yönetim, her bir maliyetin ağırlıklı olarak sabit veya değişken olduğundan ve alınan kararların, maliyetleri sabit veya değişken olarak sınıflandırmadaki hatalara karşı çok hassas olmadığından emin olmalıdır.
Maliyet davranışını değerlendirmede muhakemenin kullanımını göstermek için, önde gelen motorlu sokak süpürücü üreticilerinden Elgin Sweeper Company’yi düşünün. Faaliyet çıktısının ölçüsü olarak üretim hacmini kullanan Elgin, maliyetleri sabit ve değişken bileşenler halinde düzenlemek için hesap planını revize etti.
Learning curve
Öğrenme eğrisi
Öğrenme eğrisi nedir
Öğrenme Eğrisi Nedir İktisat
Tecrübe Eğrisi Nedir
Ölçeğe göre getiri
Öğrenme eğrisi formülü
Elgin’in muhasebecileri, giderleri zamanın yüzde 75’inde sabit ve yüzde 75’inde değişken ise değişken olarak kategorize eden bir karar kuralı kullanarak giderleri sabit veya değişken bir kategoriye atamak için şirket hakkındaki bilgilerini kullandı.
Bunun yerine yönetim, karma maliyetleri belirleyebilir ve bu maliyetleri, sabit ve değişken parçaların tam olarak ne olduğuna karar vererek, yani belirli bir maliyetin belirli bir miktarının sabit olduğunu ve bu nedenle geri kalanının sabit olması gerektiğini söylemek için deneyimleri kullanarak, sabit ve değişken bileşenlere bölebilir.
Ardından, değişken bileşen bir veya daha fazla maliyet/hacim veri noktası kullanılarak hesaplanabilir. Bu yargı kullanımı, karışık maliyetlerin muhasebeleştirilmesi avantajına sahiptir, ancak katı sabit/değişken ikiliği gibi benzer bir hata türüne tabidir. Yani, yönetim değerlendirmesinde yanlış olabilir.
Son olarak, yönetim istatistiksel tahmin sonuçlarını iyileştirmek için deneyim ve muhakeme kullanabilir. Belki deneyimli yönetici verileri “göz küresi” yapabilir ve son derece olağandışı olduğu için birkaç noktayı atabilir veya yönetici, maliyet yapısında veya teknolojide öngörülen değişiklikleri hesaba katmak için tahmin sonuçlarını revize edebilir.
Örneğin, Tecnol Medical Products, Inc., tıbbi yüz maskeleri üretme yöntemini kökten değiştirdi. Geleneksel olarak, yüz maskesi üretimi çok emek yoğundu ve el dikişi gerektiriyordu. Tecnol kendi yüksek otomasyonlu ekipmanını geliştirdi ve hem Johnson & Johnson hem de 3M’i geride bırakarak endüstrinin düşük maliyetli tedarikçisi oldu.
Tecnol’ün yeni ürün gruplarına ve Avrupa pazarlarına hızla yayılması, maliyetler ve gelirlere ilişkin geçmiş verilerin çoğunlukla alakasız olduğu anlamına gelir. Tecnol yönetimi, değişikliklerin kâr üzerindeki etkisini tahmin etmek için geriye değil ileriye bakmalıdır. İstatistiksel teknikler geçmişi tasvir etmede son derece doğrudur, ancak geleceği öngöremezler, ki bu elbette yönetimin gerçekten istediği şeydir.
Sabit ve değişken maliyetleri ayırmak için yönetimsel yargı kullanmanın avantajı basitliğidir. Yöneticinin firma ve maliyet kalıpları hakkında derinlemesine bilgi sahibi olduğu durumlarda, bu yöntem iyi sonuçlar verebilir. Ancak yöneticinin sağduyulu olmaması durumunda hatalar meydana gelecektir. Bu nedenle, yöneticinin deneyimini, hata potansiyelini ve hatanın ilgili kararlar üzerindeki etkisini dikkate almak önemlidir.
Maliyet davranışı, faaliyet çıktısındaki değişikliklere göre bir maliyetin değişme şeklidir. Maliyet davranışını belirlemede zaman ufku önemlidir, çünkü kararın kısa vadede mi yoksa uzun vadede mi verildiğine bağlı olarak maliyetler sabitten değişkene değişebilir.
Değişken maliyetler, faaliyet kullanımı değiştikçe toplamda değişen maliyetlerdir. Genellikle, değişken maliyetlerin, faaliyet çıktısındaki artışlarla doğru orantılı olarak arttığını varsayıyoruz. Sabit maliyetler, faaliyet çıktısı değiştikçe toplamda değişmeyen maliyetlerdir. Karma maliyetlerin hem değişken hem de sabit bir bileşeni vardır.
Kaynak kullanım modeli, maliyet davranışına ilişkin ek anlayış sağlar. Kaynaklar esnek veya taahhütlü olarak sınıflandırılabilir. Esnek kaynaklar kullanıldıkça ve ihtiyaç duyuldukça elde edilir. Bu kaynaklar için fazla kapasite yoktur ve bunlar genellikle değişken maliyetler olarak kabul edilir. Taahhüt edilen kaynaklar ise kullanımdan önce elde edilir.
Bu kaynaklar fazla kapasiteye sahip olabilir ve sıklıkla sabittirler. Bazı maliyetler, özellikle isteğe bağlı sabit maliyetler, bir adım maliyet fonksiyonunu takip etme eğilimindedir. Bu kaynaklar topaklı miktarlarda elde edilir. Basamak genişliği yeterince büyükse, maliyetler sabit olarak görülür; aksi takdirde, bir değişken maliyet fonksiyonu ile yaklaşık olarak hesaplanırlar.
Karma maliyetleri ayırmanın üç resmi matematiksel yöntemi, yüksek-düşük yöntemi, dağılım grafiği yöntemi ve en küçük kareler yöntemidir. Yüksek-düşük yönteminde, dağılım grafiğinden seçilen iki nokta, aktivite düzeyine göre yüksek ve düşük noktalardır.
Learning curve Öğrenme eğrisi Öğrenme eğrisi formülü Öğrenme eğrisi nedir Öğrenme Eğrisi Nedir İktisat Ölçeğe göre getiri Tecrübe Eğrisi Nedir
Son yorumlar