Büyük Muhasebe Firmalarının Dönüşümü – Muhasebe Alanında Tez Yaptırma – Muhasebe Tez Yaptırma Ücretleri – Muhasebe Ödevleri – Muhasebe Ödev Ücretleri
YETERSİZ DENETİMİN EVRİMİ
Bazı yozlaşmış yönetici ve denetçilerin her yerde bulunmasına rağmen, son on yıl ya da öylesine çok sayıda muhasebe suistimali ve hileleri durdurmak ya da meydana geldikten sonra raporlamak için denetçi katılımının olmamasına yol açtı.
Ayrıca Arthur Levitt’in keskin ve keskin “Sayılar Oyunu” konuşmasını ve SEC’in muhasebe sahtekarlıkları nedeniyle 30 şirkete ve yöneticilerine karşı idari takibat veya dava bültenleri yayınlayarak konuşmanın birinci yıl dönümünü nasıl kutladığını hatırlayın. Levitt, “Yatırımcılarla Sözleşmeyi Yenileme” konuşmasında endişelerini tekrarladı.
Alandaki diğerleri son yıllardaki birçok muhasebe hilelerini ve yaklaşık 1000 muhasebe yeniden beyanını rasyonelleştirmeye çalışırken, ben bu örneklerin şirket yöneticilerine ve denetçilerine karşı çok güçlü bir prima facie vaka oluşturduğunu sunuyorum. Mali tablolarda çok fazla yönetici yalan söylüyor ve çok sayıda muhtemelen bağımsız dış denetçi, kısmen kurumsal kaprislere karşı koyacak yeterli güce sahip olmadıkları için, onlara izin veriyor.
Büyük muhasebe firmalarının şirketleri, Kongre’nin başlangıçta öngördüğü, mahkemelerin beklediği veya yatırım camiasının istediği ölçüde veya derinlikte denetlemediğini düşünüyorum; Ben bu uygulamaya yetersiz denetim diyorum. Planlama modelleri, denetimin maliyetini açıkça en aza indirmeye çalışan şekillerde bile kurulur.
Bu modeller, belirli miktarlarda denetim başarısızlığının kabul edilmesine izin verildiğini belirterek daha da ileri gider. Gerçek dünyada kusursuz denetimlerin olmadığını fark etmekle birlikte, bu yönelim mesleğe bakış açısını o kadar bozar ki birçok muhasebeci denetimin amacını akılda tutmakta zorlanır.
Federal Ticaret Komisyonu Eylemlerinin İstenmeyen Sonuçları
Muhasebe sahtekarlığındaki bu artışın ve eksik denetimin eş zamanlı gelişiminin birkaç nedeni olduğunu varsayıyorum. İlk neden, Federal Ticaret Komisyonu’nun (FTC) üyelerin koşullu ücretleri kabul etmesini yasaklayan AICPA Davranış Kuralları Kural 302’ye yaptığı saldırıyla ilgilidir; reklam ve diğer talep biçimlerini yasaklayan Kural 502; ve üyelerin herhangi bir komisyon veya yönlendirme ücreti kabul etmesini yasaklayan Kural 503’tedir.
AICPA, 1990’da FTC ile bir anlaşmaya vardı ve AICPA, üye bir başkasına yalan söylemedikçe veya aldatmadıkça Kural 502’yi uygulamayacağını belirtti; aynı zamanda Kural 302 ve 503’ün değiştirilmesine de rıza gösterdi. FTC’nin, ticaretin kısıtlanmasına yol açan düzenlemeleri ortadan kaldırmak gibi takdire şayan bir amacı varmış gibi görünse de, 1990 uzlaşması, muhasebe dünyası için zararlı etkilere yol açtı.
Büyük muhasebe firmaları denetim müşterileri için rekabetlerini yalnızca reklam vererek ve belirli durumlarda koşullu ücret ve komisyonlara izin vererek değil, aynı zamanda denetim fiyatlarını o kadar çok düşürerek artırdılar ki, meslek içindeki çeşitli taraflar denetimden “kayıp lideri” olarak bahsetmeye başladılar. Para kazanmak için denetim firmalarının denetim sözleşmelerinde maliyetleri düşürmeleri ve danışmanlık sözleşmeleri almaları gerekir. Bu faaliyetler, optimal olmayan denetimlere yol açar.
Büyük Muhasebe Firmalarının Dönüşümü
Muhasebe hilelerindeki artış ve eş zamanlı olarak eksik denetimin gelişmesi için ilgili bir açıklama, büyük muhasebe uygulamasının başkalaşımıdır. Geçmişte bu tür firmalar çoğunlukla denetim ve bazı vergi işleri yaptı; bugün çoğunlukla danışmanlık ve biraz denetim ve vergi yapıyorlar.
Geçmişte bu kuruluşlar çoğunlukla muhasebeci tutuyordu ve herkes onların bir muhasebe ortaklığı yaptıklarını biliyordu; bugün birçok profesyoneli işe alıyorlar ve profesyonel organizasyonlara dönüşüyorlar. Bu tür hareketlere, liderliği muhasebeci kelimesini CPA’dan çıkarmaya, onun yerine danışman kelimesini koymaya kararlı görünen ve muhasebecileri iş dünyasının diğer alemlerine itmek isteyen AICPA tarafından yardım ve yataklık ediliyor.
Bu liderler ayrıca, daha önce dış denetçiler için uygun olmadığı düşünülen bir dizi faaliyete izin vermek ve danışmanlığı yalnızca müşteri şirkete yardım etmenin bir yolu olarak rasyonalize etmek için bağımsızlığı yeniden tanımlamak için komiteler örgütlediler. Kıdemli ortaklar ve siperdekiler arasında muazzam bir gerilim ortaya çıkar.
Alandaki çoğu denetçi, müşterilerinin sorunlarını ve risklerini bilir ve şirketin finansal zayıflıklarını incelemeye çalışır. Ancak patronlarından duydukları tek mesaj, kar elde etmeleri gerektiğidir.
Tepedeki ton net ama yanlış yönlendirilmiş, çünkü ateş hattındakiler, muhasebe gerçeği ve uygunluğunun sınırlarını zorlamak isteyen yöneticilerle karşılaştıklarında desteğe ihtiyaç duyuyorlar. Açıktır ki, bu metamorfoz bir rol karmaşasını tetiklemiştir ve birçok muhasebeci halka karşı temel sorumluluklarını kavrayamamaktadır. Bir sonraki bölüm bu konuyu daha ayrıntılı olarak ele almaktadır.
Mali Müşavirlik şirketi kurma şartları
Muhasebe kodları
Kapsam Denetim maaş hesaplama
En iyi muhasebe şirketleri
Luca
Muhasebe Bürosu
Mali Müşavir Ofis Tasarımları
Muhasebe HESAPLAMA
Sözde Dava Reformu
Muhasebe suistimalleri ve eksik denetimdeki artış için üçüncü bir varsayımsal açıklama, dava reformuna dayanmaktadır. 1995’te Kongre, davacıların ticari işletmelere, şirket yöneticilerine ve kamu denetçilerine karşı toplu dava açmasını zorlaştırma ve davacılar kazandığında ödülleri kısıtlama amaçları olan Menkul Kıymetler Dava Reformu Yasasını kabul etti.
Dava avukatları doğal olarak eyalet mahkemelerine başvurdu, ancak bu strateji 1998’de Kongre’nin muhasebe sorunları nedeniyle federal mahkemede açılmasını gerektiren toplu dava davalarını gerektiren Menkul Kıymetler Dava Tekdüzen Standartları Yasası’nı kabul etmesiyle engellendi.
Denetim çabası, denetim başarısızlıklarından kaynaklanan cezalarla ve davayı kaybetme olasılığıyla doğrudan ilişkili olduğundan, bunun doğal sonucu denetim çabasının azalmasıdır. Bir davada para kaybetmenin beklenen değeri daha az önemli hale geldiğinde (daha küçük kaybetme olasılığı daha küçük bir cezayla çarpıldığında) neden bir firmayı denetlemek için artan maliyetlere katlanmak gerekir?
Muhasebe suistimallerinin daha yüksek oranda görülmesinin dördüncü bir nedeni, finansal analistlerin firmalara analist tahminlerini karşılaması için yaptıkları inanılmaz baskı ve yöneticilerin bu dansa katılmaya rıza göstermesidir. Analistlerin bir şirketin refahıyla ilgili mali tabloları ve diğer haberleri toplayıp, gelecekteki kazançlarını tahmin etmek için incelediklerinde topluma faydalı bir hizmet olarak başlayan şey, çılgın bir kaçış haline geldi.
Muhasebe, insanların bir şirketin üç ayda bir hisse başına (diyelim ki) 1.23$’lık kazanç elde edeceğini tahmin etmesine ve daha sonra şirketin bu rakamı tam olarak karşılamasını beklemesine izin verecek kadar kesin değildir. Muhasebenin sınırlamaları göz önüne alındığında, kazanç rakamı gerçekte (örneğin) hisse başına 1,22 dolar veya 1,21 dolar olduğu ortaya çıkarsa, birinin neden rahatsız olduğunu anlayamıyorum.
Ancak yatırımcılar, bir şirketin tahminini bir kuruş bile kaçırmasına, şirketi hisse senedi fiyatında büyük bir düşüşle cezalandırarak tepki verirler. Bu yatırımcıların ve analistlerin gerçekten ne kadar muhasebe anladıklarını merak ediyorum. Ne yazık ki, yöneticiler bu hisse senedi davranışını gözlemlediler ve kazanç tahminlerini karşılamanın önemini anlıyorlar.
Bu tahminleri karşılamak için çok fazla gerçek para harcandığı göz önüne alındığında, bazı yöneticilerin gerçek kurumsal sonuçlar hakkında neden yalan söylediğini anlamak (ama kabul etmemek) kolaydır. Bu yöneticiler, denetçilere, yöneticilerin uygun gördüğü şekilde olayları ve işlemleri hesaba katmalarına izin vermeleri için baskı yapar.
En iyi muhasebe şirketleri Kapsam Denetim maaş hesaplama Luca Mali Müşavir Ofis Tasarımları Mali Müşavirlik şirketi kurma şartları Muhasebe Bürosu Muhasebe HESAPLAMA muhasebe kodları
Son yorumlar