DAĞITIM DEVRİMLERİ – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
DAĞITIM DEVRİMLERİ
Makinede üretilen kağıtlar, elektrikli kitap baskı makineleri, klişeleştirme ve yayıncıların kumaş ciltlemelerinin getirdiği üretimde devrim niteliğindeki değişikliklerin yayıncılık faaliyeti üzerinde kaçınılmaz olarak dramatik etkileri oldu: 1840’ta Yayıncılar Genelgesi 2.912 yeni ve yeniden basılmış kitap listeledi; 1870’de bu rakam 4.656’ya yükseldi.
Kitapların fiyatı düşmeye başladı ve 1850’lerin başında ticaret dergileri, herhangi bir yüksek fiyat kategorisinde olduğundan daha fazla kitabı 3s 6d veya altında listeliyordu. Geleneksel bahar yayın sezonu devam etti, ancak Noel sezonu buna meydan okumak ve 1840’larda ilk sırayı almak için yükseldi.
Bu sezon yayınlananların doğası ayırt ediciydi: yıllıklar, yıllıklar, bol resimli hediye kitapları ve hepsinden önemlisi çocuk kitapları. 1870’e gelindiğinde tüm biçimleriyle edebiyat, yayınlanan başlıklar açısından en popüler konu olarak dinin yerini almıştı.
1842 Telif Hakkı Yasası, 42 yıl veya yazarın yaşamı artı yedi yıl (hangisi daha uzunsa) için koruma sağladı. Edebi mülkiyetin bu gelişmiş tanımının yanı sıra, normalde yarı zamanlı işi gönderilen el yazmalarının edebi kalitesini ve ticari potansiyelini değerlendirmek olan deneyimli bir profesyonel yazar olan yayıncının okuyucusu geldi.
İlk gerçekten etkili okuyucu, 1860’taki raporları Bentley’in listesinin oluşturulmasını güçlü bir şekilde etkileyen Geraldine Jewishbury’ydi. Chapman & Hall’da George Meredith ve Macmillan’da John Morley benzer işlevleri yerine getirdi.
Yayıncılar, geniş bir pazara satmadıkça düşük fiyatlı kitapları sürdüremezlerdi. 1840’lardan itibaren demiryolları ihtiyaç duyulan hızlı ve ucuz toplu taşımayı sağladı. Hız, gazeteler için çok önemliydi ve W.H.Smith II’nin süreli yayınların toptan ve perakende satışını genişletmesine izin veren, demiryolu tarifelerindeki ustalıktı.
1860’tan itibaren Smith’s, bir demiryolu yolculuğunda rahatça taşınabilecek tek ciltlik eserlerde uzmanlaşmış bir dolaşım kütüphanesi de işletiyordu.
İstasyon kitapçıları ayrıca basılı mallar için yeni satış yerleri sağladı ve titreyen ve loş ışıklı posta arabasından farklı olarak tren, yeni bir müşteri türü yarattı: Okuyan gezgin. Bu arada, kitap dağıtımı, taşra ve denizaşırı kitapçı tedarikinde uzmanlaşmış Simpkin, Marshall & Co. gibi toptancılar tarafından geliştiriliyordu.
Toptancılar ayrıca yayıncılara yayın sırasında toplu siparişler vererek yardımcı oldular ve böylece çok ihtiyaç duyulan acil geliri sağladılar. Yayıncılığın doğasını etkileyen bir diğer dağıtım sistemi, dolaşımdaki kütüphaneydi, en önemlisi Mudie’s Select Library. Üç katlı bir romanın ilk baskısı genellikle 500 ila 1250 set arasındaydı ve Mudie’nin üçte ikisini satın alabilir.
Kitap basım Tarihi öğrenme
Kitabın basım yeri nerede yazar
Kitap basım Aşamaları
Can Yayınları kitap basım ücreti
En ucuz kitap basımı
Kitap dağıtım şirketleri nasıl çalışır
Kitap dağıtımı nasıl yapılır
Kitap basım süreci
Bu sipariş tek başına çoğu zaman yayıncıya bir kar garantisi veriyordu. Tersine, Mudie sipariş vermemişse, kaybetmemek zor olabilir. Bir roman yayıncısını sınırlayan diğer kısıtlamalar ne olursa olsun, Mudie’ye satmanın ticari gerekliliği hafife alınmamalıdır. Üç katlı o kadar evrenseldi ki, yayıncılar ara sıra daha kısa romanları bu Procrustevari forma sokmaya zorladı: 1847’de Anne Brontë’nin Agnes Gray’i Wuthering Heights ile birlikte yayımlandı.
Kitaplar hakkındaki bilgilerin dağıtımı da yeni ticari dergiler tarafından geliştiriliyordu: The Publishers’ Circular (1837’den itibaren iki haftada bir) ve The Bookseller (1858’den itibaren aylık) ortak çıkarların belirlenmesine yardımcı oldu ve tesadüfen, yeni ve kapsamlı listelemeleriyle bibliyografik kontrolü geliştirdi. yayınları yeniden yazdırın.
1836’da gazete vergisi 4d’den 1d’ye düşürüldü ve 1855’te vergi tamamen kaldırıldı. Son “bilgi vergisi”, kağıt vergisi 1861’de kaldırıldı. 1836 ve 1855’te gazetelerin üretim ve satışında muazzam sıçramalar kaydedildi, ancak çoğu günlük gazete 1890’lara kadar kararlı bir şekilde orta sınıf olarak kaldı.
Süreli yayınlar, reklamını yaparak, gözden geçirerek ve sıklıkla seri hale getirerek kurgunun desteklenmesine yardımcı oldu. Bazı işçi sınıfı Pazar gazeteleri daha da ileri gitti, sansasyonel suç hikayeleri ve neredeyse her şeyi dışlayan serileştirilmiş hikayeler taşıdı.
Süreli yayınlardan ayrı olarak, işçi sınıfı piyasası için yayıncılık, çoğunlukla, haftada 1 veya 2 günde satılan on altı veya otuz iki sayfalık broşürler üretmekten ibaretti. Bunlardan bazıları kısaltmalar, diğerleri serileştirilmiş uzun öykülerin parçaları veya popüler orta sınıf romanlarının intihalleri olabilir (erken Dickens romanları sıklıkla korsandı). “Penny Dreadfuls” 1840’larda ve 1850’lerde işçi sınıfı okumasının baskın bir özelliğiydi ve Edward Lloyd gibi yayıncılar onları Salisbury Square ve Holywell Street’ten haftada 100.000 kişiyle yayınlıyordu.
Holywell Street aynı zamanda, kârlılığı ya da boyutu hafife alınmaması gereken pornografik yayıncılığın merkeziydi: örneğin, 1845’te sadece bir hükümlü satıcının stokunda 12.346 baskı, 393 kitap ve 351 bakır levha vardı. Bu ve meşru yayıncılık arasındaki sınır her zaman net değildi. 1860’larda çeşitli pornografik eserler yayınlayan J.C.Hotten, Swinburne ve Mark Twain’i de yayımladı.
Chapman & Hall’un yeni yayınevi, Charles Dickens’ı, bir şilin karşılığında aylık bölümler halinde bir dizi spor baskısı için eşlik eden nesirleri sağlamakla görevlendirdiğinde, büyük bir risk alıyorlardı: Dickens neredeyse bilinmiyordu ve kurgunun bir bölümünün yayınlanması, bir roman olarak kabul edildi. esasen bir işçi sınıfı biçimidir.
İlk birkaç parçanın zayıf satışlarına rağmen, Pickwick Papers ayda yaklaşık 40.000 satış yaptı. Dickens’ın müteakip romanlarının çoğu ilk olarak yirmi aylık bölümler halinde yayımlandı (son ikisi 2s’de çift sayı olacak şekilde), bu yöntem hem okuyucularıyla yakın temas halinde kalmanın hem de onların bir kitap satın almalarına izin vermenin bir aracı olarak başarılı oldu.
Hem Thackeray hem de Trollope, bu yeni saygın yöntemle deneyler yaptılar ve Blackwood, George Eliot’un Middlemarch’ını (1871–2) iki ayda bir ve her biri 5’er saniye olmak üzere sekiz bölümde yayınladı. Bununla birlikte, çoğu roman, ilk olarak üç katlı olarak yayınlanmaya devam etti.
Şiir, kurgu satışlarıyla rekabet edemese de, özellikle Tennyson olmak üzere bazı şairler, Viktorya dönemi ortalarındaki yayıncılığın kitlesel pazarlama sisteminden yararlandı: örneğin 1864’te Moxon, Enoch Arden’i 60.000 kopyalık ilk baskıda yayınladı.
Daha az saygın bir şair olan Martin Tupper, 1838 ve 1866 arasında Atasözü Felsefesinin 200.000 kopyasını sattı. Moxon, 1841 ve 1846 yılları arasında Çanlar ve Narlar’ın sekiz sayısını çıkardığında Browning, kısmen yayımlama denemeleri yaptı. Bu, kükreyen bir başarı değildi.
Can Yayınları kitap basım ücreti En ucuz kitap basımı Kitabın basım yeri nerede yazar Kitap basım Aşamaları Kitap basım süreci Kitap basım Tarihi öğrenme Kitap dağıtım şirketleri nasıl çalışır Kitap dağıtımı nasıl yapılır
Son yorumlar