Devletin Teorik Görüşleri – Sosyoloji Ödevi Yaptırma – Sosyoloji Ödevi Fiyatları – Sosyoloji Alanı Ödevleri – Sosyoloji Tez Ödevi Yaptırma
Demokrasi
Demokrasi her zaman en iyi yönetim biçimi olarak görülmedi. İnsanlar çoğu zaman demokrasinin amaçlarını onayladılar, ancak demokrasiye ulaşmanın imkansız olduğunu savundular. Diğerleri mantıksal olarak sağlam olmadığını savundu.
Ancak bugün dünyanın hiçbir yerinde bir tür demokratik otoriteye sahip olduğunu iddia etmeyen bir hükümet yok denecek kadar azdır. Amerika Birleşik Devletleri’nde siyasi sistemimizi demokratik olarak görüyoruz ve aynı iddia komünist ülkelerdeki liderler tarafından da yapılıyor. Demokrasi kelimesinin bugün o kadar çok farklı anlamı var ki, demokrasiyi diğer siyasi sistemlerden ayırma sorunuyla karşı karşıyayız.
Demokrasi, Yunanca “halk” anlamına gelen demos ve “otorite” anlamına gelen kratia kelimelerinden gelir. O halde Yunanlılar demokrasiden, yönetimin seçilmiş birkaç kişiden ziyade halkın olduğu bir sisteme atıfta bulunuyorlardı.
Nüfusun artması, sanayileşme ve uzmanlaşma nedeniyle, vatandaşların eski Atina’da olduğu gibi bugün de siyasete katılması imkansız hale gelmiştir. Günümüzde demokrasi, anayasacılık, temsili hükümet, çoğunluk yönetimi, sivil yönetim ve azınlık hakları ilkeleri altında işleyen bir siyasi sistemi ifade etmektedir.
Anayasacılık, hükümet gücünün sınırlı olduğu anlamına gelir. Diğer tüm yasalardan daha üstün olan daha yüksek bir yasa olduğu varsayılır. Hükümetin çeşitli kurumları ancak belirli yasal yollarla hareket edebilir. Bireyler ifade, basın, toplanma ve din özgürlüğü gibi hükümetin elinden alamayacağı haklara sahiptir.
Demokrasinin temel bir özelliği, temsili hükümete dayanmasıdır; bu, yönetme yetkisinin halk seçimleri yoluyla elde edildiği ve meşrulaştırıldığı anlamına gelir. Her hükümet yetkilisi, bir şekilde seçmenlerin (oy kullanma hakkı olan vatandaşlar) desteğini aradı ve bu grubun çoğunluğunu (oylama yoluyla) desteğini vermeye ikna etti.
Seçilen memur, belirli bir süre için görevde kalma hakkına sahiptir ve genel olarak, bu seçmenler, görev sahibinin çıkarlarını yeterince temsil ettiğinden emin olduğu sürece yeniden seçilecektir. Temsili kurumlar ancak belirli diğer koşulların geçerli olması durumunda serbestçe faaliyet gösterebilir.
İlk olarak, sosyolog Edward Shils’in (1968) sivil yönetim dediği şey olmalıdır – yani, her nitelikli vatandaşın bir hükümet görevine aday olma ve bu görevde bulunma yasal hakkı vardır. Bu haklar herhangi bir sınıfa (örneğin, eski Çin’de olduğu gibi yüksek eğitimli bilim adamlarına), kasta, mezhebe, dini gruba, etnik gruba veya ırka ait değildir.
Devlet teorileri nelerdir
Devletin kökeni teorileri
Aile teorisi
Aile teorisi nedir
Biyolojik teori nedir
Devletin ortaya Çıkışı
Kuvvet ve Mücadele teorisi nedir
Biyolojik teoriyi savunanlar
Bu haklar, bazı istisnalar dışında her vatandaşa aittir. Ayrıca, polis ve ordu gibi örgütlü kurumların seçimlere müdahale etmeyeceğine veya seçimlerin sonucunu değiştirmeyeceklerine dair kamuoyu güveni olmalıdır.
Ayrıca çoğunluk kuralı korunmalıdır. Modern bir demokrasinin karmaşıklığı nedeniyle, halkın doğrudan yönetmesi mümkün değildir. İnsanların ülkenin siyasi hayatına katılmalarının en önemli yollarından biri oy kullanmaktır. Bunun olması için insanların bir araya gelme, görüşlerini ifade etme ve başkalarını ikna etmeye çalışma, siyasi örgütlenmeye katılma ve dilediklerine oy verme konusunda özgür olmaları gerekir.
Demokrasi ayrıca azınlık haklarının korunması gerektiğini varsayar. Çoğunluk her zaman akıllıca davranmayabilir ve adaletsiz olabilir. Azınlık, çoğunluğun belirlediği yasalara uyar, ancak azınlık bu yasaları değiştirmeye çalışmakta özgür olmalıdır.
Demokratik toplumlar, totaliter toplumlarla belirgin bir tezat oluşturur. İdeal olarak, demokratik toplumlar açık ve kültürel olarak çeşitlidir, muhalefet sadakatsizlik olarak görülmez, iki veya daha fazla siyasi parti vardır ve terör ve yıldırma siyaset sahnesinin açık bir parçası değildir.
Demokratik toplumların ekonomik temelleri önemli ölçüde değişebilir. Demokrasi, Amerika Birleşik Devletleri gibi kapitalist bir ülkede ve İsveç gibi daha sosyalist bir ülkede bulunabilir.
Ancak demokrasinin gelişebilmesi için ülkenin ileri bir ekonomik kalkınma düzeyine ulaşması gerekli görünmektedir. Bu tür toplumların, demokrasi için gerekli olan gelişmiş nüfusa ve istikrara sahip olma olasılığı yüksektir.
İşlevselci ve Çatışmacı
Devletin Teorik Görüşleri
İşlevselciler ve çatışma teorisyenleri, devletin işlevi hakkında çok farklı fikirlere sahiptir. Bölüm 8’deki sosyal tabakalaşma tartışmamızın ortaya koyduğu gibi, işlevselci teorisyenler sosyal tabakalaşmayı ve onu sürdüren devleti – toplumu sürdürmek için gerekli görevleri yerine getirmek için işçileri işe alan gerekli araçlar olarak görürler.
Bireysel yetenekler, yapılması gereken işlerle eşleştirilmeli ve uzmanlaşmış yeteneklere sahip olanlara yeterince tatmin edici ödüller verilmelidir.
Bu nedenle, işlevselciler devletin, toplum o kadar büyük ve karmaşık hale geldiği için ortaya çıktığını ve yalnızca uzmanlaşmış, merkezi bir kurumun (yani devletin) toplumun giderek daha karmaşık ve iç içe geçmiş kurumlarını yönetebileceğini iddia ederler.
Marksistler ve diğer çatışma teorisyenleri farklı bir görüşe sahiptir. Artı üretim yaratan teknolojik değişimlerin ticaret için metaların üretimini (hemen kullanım için ürünlerin aksine) getirdiğini savunuyorlar.
Bu arada, belirli gruplar, metaların üretim ve dağıtım araçlarının kontrolünü ele geçirebildiler, böylece kendilerini işçileri ve serfleri tahakkuk ettiren ve sömüren güçlü yönetici sınıflar olarak kurdular.
Son olarak, egemen sınıfların kurumsallaşmış üstünlüklerini küskün ve potansiyel olarak isyankar alt sınıflardan korumalarına izin veren güç kullanımını koordine etmek için devlet ortaya çıktı. Lenin’in (1949) açıkladığı gibi, “Devlet özel bir güç örgütüdür: bazı sınıfları bastırmak için bir şiddet örgütüdür.”
Devletin kökenlerine ilişkin bu görüşü destekleyen kanıtlar vardır. Eski devletlerin en eski yasal kodları, yöneticilerin, soyluların, toprak sahiplerinin ve varlıklı tüccarların kişi ve mallarını koruyan yasaları içeriyordu.
Yaklaşık 1750 B.C.’ye dayanan Babil Hammurabi Kanunları, hırsızlar ve kaçak bir köleyi barındıran herkes için ölüm cezasını öngörüyordu. Kanun, hizmetler için alınacak ücretleri, fiyatları ve ücretleri düzenlemiştir.
Bir soyluya ya da bir toprak sahibine vurmaktan, bir halktan başka bir soyluya vurmaktan altı kat daha fazla para cezasına çarptırılmasını sağladı. Ayrıca, kocaları tarafından hanehalkı kaynaklarını yönetmede ekonomik olmadıkları kanıtlanan kadınları ölüme mahkum etti.
Aile teorisi Aile teorisi nedir Biyolojik teori nedir Biyolojik teoriyi savunanlar Devlet teorileri nelerdir Devletin kökeni teorileri Devletin ortaya Çıkışı Kuvvet ve Mücadele teorisi nedir
Son yorumlar