Devrimler ve Toplumsal Hareketler Tarihi Nasıl Değiştirir? – Sosyoloji Ödevi Yaptırma – Sosyoloji Ödevi Fiyatları – Sosyoloji Alanı Ödevleri – Sosyoloji Tez Ödevi Yaptırma

Geliştirdiği kanıtlar ve argümanlar bu daha geniş görevde pek yardımcı olmayacaktır. Sonuç olarak, McAdam bizi protestocuların zihinlerine, eylemlerine ve örgütsel ağlarına götürse de, hareketin bazı taleplerinin yerine getirilirken diğerlerinin neden gerçekleştirilmediğini anlamaya çalışmakta ilerlemiyoruz.

Roger Gould (1995), sosyal hareket aktivistlerini araştırmak için McAdam’dan çok farklı bir yaklaşım benimsiyor. Gould bir bilmeceyi çözmeye çalışıyor: “isyancıların çoğunluğu gerçekten de işçiydi” bu iki Paris devrimi farklı bir şekilde başladı, farklı bir şekilde sona erdi ve başrol oyuncuları tarafından tamamen farklı türden mücadeleler olarak veya aynı noktayı başka bir şekilde ifade etmek gerekirse, kendilerini farklı şekilde anlayan baş kahramanlar arasındaki mücadelelerdi.

Başka bir deyişle, Gould yalnızca bağlılık düzeyini açıklamakla ilgilenmiyor; ayrıca protestocuların hedeflerinin, ittifak ağlarının ve başarılarının zaman içinde nasıl değiştiğini açıklamak istiyor.

Gould, şikayet, kimlik ve eylem arasında karmaşık ve karışık bir ilişki, “kesişen amaçların ve ayrılıkların çok boyutlu bir dünyası” bulur.

McAdam’ın aksine, protestocuların şikayetlerinin, dayanışmasının ve bağlılık yoğunluğunun ötesine bakmanın ve Paris’in radikallerinin nasıl olduğunu anlamak için Paris’in mekansal organizasyonundaki, devlet ve ekonomideki yapısal değişiklikleri incelemenin gerekli olduğunu söylüyor. kendilerini ve muhaliflerini gördü ve taleplerini formüle etti.

Franzosi’nin grev dalgaları analizinde olduğu gibi, Gould, 1848 ve 1871’deki “büyük ayaklanmaların”, devrimci olmayan “ücretler, saatler ve atölye uygulamaları üzerindeki kontrol hakkındaki kolektif mücadelelerden” farklı dinamiklere sahip olduğunu bulur.

Gould’un yaklaşımıyla ilgili en değerli şey, sosyal yapının ve dolayısıyla karşıtların konumlarının ve anlayışlarının zaman içinde nasıl değiştiğine bakarak hem soru sorma hem de yanıt bulma biçiminde tarihsel olmasıdır. Toplumsal hareketler, küresel, ulusal ve yerel bir toplumsal yapıya gömülmüş muhaliflere karşı taleplerde bulunur.

Sebep ve sonucu anlayabilen yöntemler, protestoların o toplumsal yapı içinde kanalize edildiğinin ve toplumsal hareketlerin ve devrimlerin yarattığı açıklıkların yapı değiştikçe değiştiğinin farkına varılmasıyla başlar. Piven ve Cloward’ın modelinin ve McAdam’ın etnografisinin açıklayıcı gücünü sınırlayan şey, zaman içinde değişime dikkat etmemeleridir.

Olumsal değişimi izleme ve olası zincirlerdeki toplumsal hareketlerin rolünü bulma çabası, Tilly, Franzosi ve Gould için araştırma gündemini belirler ve sosyal hareket katılımcılarının ne zaman ve nasıl etkili eylemde bulunabileceklerini göstermelerine olanak tanır.

Eski ve yeni toplumsal hareketler farkları
Toplumsal hareketler pdf
Yeni toplumsal hareketler örnekleri
TOPLUMSAL HAREKETLER Sosyolojisi ders notları
Yeni toplumsal hareketlerin ortaya çıkış nedenleri
Toplumsal hareket nedir
Eski toplumsal hareketlerin özellikleri
Toplumsal hareketler listesi

Devrimler ve Toplumsal Hareketler Tarihi Nasıl Değiştirir?

Grev dalgalarının, kitlesel protestoların ve demokratikleşme dalgalarının toplumsal yapıyı nasıl değiştirdiğini tartışırken bu soruyu bir önceki bölümde kısmen yanıtlamıştım. Skocpol, devrimin nedenlerine ilişkin analizini sonuçlardan ayırırken önemli bir kavramsal ilerleme kaydediyor.

Devrimlerin kökenlerini nasıl açıkladığına dair yukarıdaki tartışmamdan da tahmin edebileceğiniz gibi, Skocpol, devrimlerin sonuçlarını büyük ölçüde devrimcilerin ele geçirdikleri devletlerin gücünü artırma biçimleri açısından görüyor.

Onun için ve herhangi bir başarılı analiz için hayati önem taşıyan şey, devrimi, aktörlerin sosyal yapıları hızla dönüştürebildiği kısa bir yüksek olasılık dönemi olarak incelemektir. Karşılaştırmalı tarihsel sosyologlar olarak işimiz, bu olası zincirlerin izini sürmek ve diğer devrimler, grev dalgaları veya toplumsal hareketlerle karşılaştırmalar yapmaktır. Bu, açıklamalarımızı nasıl keskinleştirebiliriz ve tekil vakaların ötesine uygulanabilecek teoriler inşa edebiliriz.

Devrimci olasılığın izini sürüp açıklayabileceğimizi ve böylelikle bir devrimin tek en iyi sosyolojik analizine odaklanarak devrimin sonuçlarını nasıl açıklayabileceğimizi göstermeme izin verin: John Markoff’un Feodalizmin Kaldırılması (1996).

Kaldırılma, genel olarak devrimler ve özel olarak Fransız Devrimi üzerine önceki çalışmalara göre muazzam bir ilerlemedir. Markoff, insanlık tarihindeki en çok çalışılan devrime ve muhtemelen en çok çalışılan tarihi olaya gelince, anlayışımıza önemli eklemeler yapıyor.

Başarısı, kısmen, iki büyük veri kümesi oluşturmak için onlarca yıllık çabaya adanmışlığından kaynaklanıyor. Bunlardan biri, Devrim sırasında her bir kırsal ayaklanma olayının katılımcılarını, hedeflerini, hedeflerini ve sonuçlarını belirtiyor (bu, kapsam ve ayrıntı olarak Franzosi’nin İtalyan grevleri hakkındaki veri kümesine benzer).

Cahiers de doleance’daki her şikayetin ikinci bir veri seti, Markoff’un 1789’da her bir bölgedeki soyluların, din adamlarının ve Third Estate’in (bölgesel ve sınıfsal farklılıklar üzerine ek verilerle daha ayrıntılı olarak ayrıştırdığı) tutum ve kültürlerini öğrenmesine olanak tanır. 

Markoff, Büyük Korku için Lefebvre’nin çok daha kapsamlı bir versiyonu olan evrimsel eylemin dinamiğini izlemek için ilk veri setini kullanır. İkinci veri seti, Devrim’deki Fransız katılımcıların taleplerini nasıl anladıklarını, eylemleri hakkında düşündüklerini ve rakiplerini nasıl anladıklarını ve onlara nasıl yanıt verdiklerini göstermesine olanak tanır.

Markoff’un eylem analizi ve katılımcıların olaylara ve değişen durumlara ilişkin algıları, sosyal dönüşümün bir sinema filmi olarak tanımladığı şeyi yaratıyor. Bu, ışıkta üç ana sonuç verir.

Birincisi, popüler toplumsal hareketler ve devrimler, kitlelerin sefaleti ve şikayetleri üzerine inşa edilebilir, ancak bunlar, devrimcilerin yönetici güçler içindeki bölünmeleri ve zayıflıkları dikkatlice incelemesine dayanan hedeflere yöneliktir. Markoff, denizcilerin neden Devrim sırasında köylülerin birincil hedefi haline geldiğini ve neden feodalizmin yasama yoluyla kaldırılmasının Devrim’in en büyük başarısı olduğunu soruyor.

Cevabı, soylular arasındaki ve Üçüncü Mülkiyet burjuvazisiyle olan çatışmaların, köylülere seigneurial karşıtı protestoların meyve verebileceğini gösterdiğidir. Cemaatçilerin oluşturulduğu toplantılar, köylülere rahip, asil ve burjuva mülkleri içindeki ve arasındaki, seigneural ayrıcalıklar konusunda en keskin ayrılıkları duymak için eşi görülmemiş ve benzersiz bir fırsat verdi.

O zaman, seigneurial rejimi hedefleyen sigortaların oranının [1789] baharında ikiye katlanması şaşırtıcı görünmüyor. Taşra halkı, eğer çok zorlarlarsa, Üçüncü Teşkilatın önemli bir kısmından ve din adamlarının önemli bir kısmından en azından bir miktar destek geleceğini ve muhtemelen soyluların kendilerini savunma konusundaki bölünmüş ve etkisiz kapasitesinin farkında olduklarını keşfediyorlardı.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör