Evren Figürü – Felsefe Üzerine Araştırmalar – Felsefenin Alanları Nelerdir? – Felsefe Nasıl İncelenir – Felsefe Alanında Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Fiyatlar
Evren Figürü
İki durum arasında, bu iki duyum hali ile bu iki teknik kutup arasında, geçişler, kombinasyonlar ve bir arada varoluşlar sürekli olarak üretilmektedir (örneğin, Titian veya Rubens’in empoze edilmiş çalışması): kutuplar, daha soyuttur. gerçekten farklı hareketler. Bununla birlikte, modern boyama, yağ ve ortamla yetinse bile, ikinci direğe doğru kırışarak katlanarak malzemenin yükselmesini ve kompozisyonun estetik düzleminin “kalınlığına” geçmesini sağlar.
Yani modem resminde duyumu saf bir görsel düzlük varsayımıyla tanımlamak çok yanlış: hata belki kalınlığın belirgin veya derin olmasına gerek olmadığı gerçeğinden kaynaklanıyor. Mondrian’ın kalın bir ressam olduğu söylenebilirdi; ve Seurat, resmi “bir yüzeyi sürme sanatı” olarak tanımladığında, ihtiyacı olan tek destek, sırsız çizim kağıdındaki oluklar ve tepelerdir.
Bu, artık arka planı olmayan bir resimdir çünkü “altta” ortaya çıkmaktadır: yüzey çatlayabilir veya kompozisyonun düzlemi, derinlik veya perspektiften bağımsız olarak, gölgelerden ve hatta malzeme yükseldikçe kalınlık alabilir. renk sırasının (rastgele renk uzmanı).
Artık kimse üzerini örtmüyor; yükselir, biriktirir, yığılır, geçer, kıpırdanır, kıvrılır. Bu, zeminin bir promosyonudur ve düzlem tabakalaştığı için heykel düzleşebilir. Artık “açık” değil “altı” boyanıyor.
Dubuffet ile zemine yükselen bu yeni doku güçleri, doygunluklar, lifler ve katmanlarla çalıştıklarında ya da tarlatan veya ressam körlük durumunda resmin arkasını boyayabilecek şekilde tül ekler.
Hantal ile, katlamalar ressamın gözünden gizlenir, bir kez açıldığında izleyicinin gözünden vazgeçerler. Her halükarda ve tüm bu hallerde resim düşünülür: Görme düşünceden geçer ve göz dinlediğinden daha fazla düşünür.
Hubert Damisch, “örmenin perspektifle gerçekleştirilene benzer bir gelecekteki resim için iyi bir rol oynayabileceğini” göstererek düzlemin kalınlığını gerçek bir konsepte dönüştürdü. Bu resim için pek yalancı değildir, çünkü Damisch, örneğin Scarpa, düzlemin kalınlığına hacimleri yazmak için projeksiyon hareketini ve perspektif mekanizmalarını bastırdığında mimari düzlem düzeyinde aynı ayrımı bulur.
Evren nedir
Big Bang
Uzay ve evren nedir kısaca
Uzay ve içerisindeki herşey evren
Uzay ve evren arasındaki fark
Gözlemlenebilir evren
Evrenin dışında ne var
Görülebilir evren
Edebiyattan müziğe, kendisinin herhangi bir biçimsel derinliğe indirgenmesine izin vermeyen maddi bir kalınlık teyit edilir. Kelimelerin ve sözdiziminin kompozisyon düzlemine yükselmesi ve onu perspektife sokma işlemini yerine getirmek yerine onu oyması modern edebiyatın karakteristiğidir.
Aynı zamanda modern müziğin karakteristiğidir, projeksiyondan ve perde, mizaç ve kromatizmi empoze eden perspektiflerden feragat etmek, böylece çok çeşitli unsurların şahit olduğu tekil bir kalınlık sağlamak için son derece düzleme: piyano için çalışmaların sona ermesi sadece teknik olmak ve “kompozisyon çalışmaları” haline gelmek (onlara Debussy tarafından verilen uzantı ile); orkestranın Berlioz ile üstlendiği belirleyici önem; Stravinsky ve Boulez’de tını yükselişi; vurmalı etkilerin metaller, deriler ve ahşaplarla çoğalması ve malzemeden ayrılmaz bloklar oluşturmak için rüzgar enstrümanları ile kombinasyonu (Varese); algının gürültüye, ham ve karmaşık sese göre yeniden tanımlanması (Cage); sadece kromatizmanın perdenin diğer bileşenlerine genişlemesi değil, sonsuz bir süreklilikte (elektronik veya elektro akustik müzik) kromatik olmayan bir ses görünümüne eğilimdedir.
Sanatın estetik kompozisyondan başka bir düzlem içermemesi anlamında sadece tek bir düzlem vardır: Aslında, teknik düzlem zorunlu olarak kompozisyonun estetik düzlemi tarafından örtülür veya emilir.
Madde bu durumda anlamlı hale gelir: ya duyumların bileşimi malzemede gerçekleşir ya da malzeme bileşiğin içine geçer, ancak her zaman bileşimin özel olarak estetik bir düzlemine yerleştirilecek şekilde. Gerçekten de sanatta teknik sorunlar vardır ve bilim bunların çözümüne katkıda bulunabilir, ancak bunlar yalnızca duyum bileşikleri ve kendilerinin ve malzemelerinin zorunlu olarak bağlı oldukları düzlemle ilgili estetik kompozisyon sorunlarının bir işlevi olarak ortaya çıkar.
Tek cevap sessizlik olsa bile her his bir sorudur. Sanatta sorun her zaman bu düzlemde hangi anıtın dikileceğini veya bu anıtın altında hangi düzlemin kayacağını ‘ve her ikisini de aynı anda bulmaktır: dolayısıyla Klee’de “bereketli ülkenin kenarındaki anıt” ve “bereketli ülkedeki anıt.” Evrenler, yazarlar ve hatta işler kadar çok farklı plan yok mu?
Gerçekte, evrenler, aynı sanatta olduğu kadar, bir sanattan diğerine de, birbirlerinden türeyebilir veya yakalama ilişkilerine girebilir ve herhangi bir türetmeden bağımsız olarak evrenlerin kümelerini oluşturabilir, ancak aynı zamanda kendilerini Bulutsular veya farklı yıldız sistemleri, artık uzay ve zamana ait olmayan niteliksel uzaklıklara göre. Evrenler, evrenler indirgenemez bir şekilde çoklu olduğu için aynı zamanda uçak da tek olabilsin diye, uçuş hatlarında birbirine bağlıdır veya ayrılmıştır.
Her şey (teknik dahil) duyu bileşenleri ile kompozisyonun estetik düzlemi arasında gerçekleşir. Şimdi ikincisi daha önce gelmiyor, ne kasıtlı ne de önyargılı ve bir programla hiçbir ilgisi yok, ama daha sonra da gelmiyor, ancak bunun farkındalığı aşamalı olarak oluşuyor ve çoğu zaman aniden sonra ortaya çıkıyor.
Kasaba evin peşinden gelmiyor, topraktan sonra da kozmos yer alır. Evren figürün ardından gelmez ve figür bir evren kabiliyetidir. Bileşik duyumdan kompozisyon düzlemine geçtik, ancak yalnızca bunların sıkı bir arada varoluşunu veya tamamlayıcılığını kabul etmek için, ikisi dışında hiçbiri ilerlemiyor.
Algılar ve duygulanımlardan oluşan bileşik duyum, egemen algı ve duygulanımları doğal, tarihsel ve sosyal bir ortamda bir araya getiren düşünce sistemini yersiz yurtsuzlaştırır.
Ancak bileşik duyum, kompozisyon düzleminde yeniden yerelleştirilir, çünkü orada evlerini inşa eder, çünkü orada, bileşenlerini çevreleyen iç içe geçmiş çerçeveler veya birleşik bölümler içinde görünür; saf algılar haline gelen manzaralar ve saf duygular haline gelen karakterler. Aynı zamanda, kompozisyon düzlemi, daha yüksek bir yersizyurtsuzlaşmada duyumu içerir, onu açan ve onu sonsuz bir kozmosa açan bir tür kararmadan geçmesini sağlar.
Pessoa’da olduğu gibi, bir duyum düzlemde bir yeri genişletmeden, onu tüm dünyaya yaymadan ve içerdiği tüm duyuları serbest bırakmadan kaplamaz: açılma veya yarılma, sonsuzluğa eşit olma. Belki de sanatın tuhaflığı, sonsuzu yeniden keşfetmek, yeniden keşfetmek için sonlu olandan geçmektir.
Big Bang Evren nedir Evrenin dışında ne var Görülebilir evren Gözlemlenebilir evren Uzay ve evren arasındaki fark Uzay ve evren nedir kısaca Uzay ve içerisindeki herşey evren
Son yorumlar