Evsizlik – Sosyoloji Ödevi Yaptırma – Sosyoloji Ödevi Fiyatları – Sosyoloji Alanı Ödevleri – Sosyoloji Tez Ödevi Yaptırma
Evsizlik
Otuz yıl önce her şehrin “serseriler”, “terkedilmişler” ve “serseriler” ile “kayma sırası” vardı. Ara sıra alkolik olan ve sonunda “flophouse”larda uyuyan yönetici hakkındaki hikayenin yanı sıra, şehrin bu marjinal bölgelerinin sakinleri için çok az ilgi veya sempati ifade edildi.
Bugün sadece bu insanları tanımlamak için kullandığımız kelimeler değil, onlar hakkındaki düşüncelerimiz ve tutumlarımız da değişti. Geçmişin “serseri” ya da “hobo” bugünün “evsiz insanı” haline geldi. Daha önce kendilerine atfedilen kader için kişisel sorumluluk duygusunun yerini, evsizlerin bencil, hatta acımasız bir toplumun kurbanları olduğu görüşü almıştır.
Gerçekten ne değişti? Toplum daha kalpsizleşti ve daha fazla kurban mı yarattı, yoksa daha şefkatli ve sorunun daha fazla farkında mı olduk? Evsizlerin sayısı o kadar arttı ki, sorunu tanımak zorunda mı kaldık?
İkinci Dünya Savaşı sonrası Amerika’nın banliyölerine hareket, tek ailelik bir evin banliyö idealini vurguladı. Şehir, insanların gündüz çalıştığı yerdi; Akşam olduğunda, banliyö topluluğunun güvenliği için ayrıldılar.
Banliyölere hareket, akşam karanlığında şehir sokaklarının terk edilmesini gerektiriyorsa, merkezi şehri terk etmeyen birçok insan vardı. Elbette, eski şehirlerin, merkezi iş bölgesine yakın, banliyölerdekinden biraz daha az özel ve daha kalabalık koşullarda aile yaşamının sürdüğü işçi sınıfı mahalleleri vardır.
Türkiye’de EVSİZLİK
Evsizlik nedenleri
Evsizlik sorunu nasıl çözülür
Epizodik evsizlik
Marjinal evsizler
Evsizler
Evsizler için ne yapılabilir
Evsiz insanlar
Şehir merkezinde başka yerde bulunmayan alternatifler sunan marjinal insanlar da var. Ticaret ve sanayi bölgelerinin yanı sıra çürüyen işçi sınıfı bölgelerindeki kenar bölgeler, geleneksel ailelerde yaşamayan yoksul insanlar için hayati önem taşıyan konutları sağlama eğiliminde olmuştur. Tek odalı oteller, oda evleri ve hatta kızak sıralı evler, başka bir yere gelemeyecek olanlar için düşük maliyetli tek kişilik konaklama sağladı.
Birçok eski şehirdeki şehir merkezleri, geleneksel olarak, sapkın bireyler ve faaliyetler için barınak ve bir dereceye kadar hoşgörü sağlayan şehirlerin kızak sıralarını ve kırmızı ışık bölgelerini içeriyordu. Ulaşıma yakın olması ve az başlangıç masrafı gerektirmesi (çoğunlukla haftalık kiralama), tek odalı konutlar geleneksel olarak yaşlı yoksullar, mevsimlik çalışanlar, bağımlılar ve zihinsel engelliler tarafından kullanılmaktadır.
Eski kızakların boyutu küçüldükçe ya da ortadan kalktıkça, bekar yaşlı erkeklerden oluşan geleneksel kızak popülasyonu, çoğu akıl hastası ya da uyuşturucu bağımlısı olan her iki cinsiyetten çok sayıda insanla destekleniyor.
Akıl hastalarının kurumsuzlaştırılması, daha önce kurumlara bağlı kalacak olanların çoğunun evsiz sokak insanları haline gelmesine neden oldu. Bunlar mutlaka fiziksel olarak tehlikeli değillerdir, daha çok, destekleyici aileleri olmayan rahatsız veya marjinal olarak yetkin bireylerdir.
Son yıllarda, birçok Amerikan şehrinin şehir merkezi bölümleri kapsamlı bir yenileme ve canlandırma sürecinden geçmiştir. Bu soylulaştırma hareketi hem kentsel bir rönesans olarak selamlandı hem de kentsel mahalleleri bozmak ve şehir içi sakinleri yerinden etmekle suçlandı.
Şehir arazisi daha arzu edilir hale geldikçe, genellikle ülkenin en az arzu edilen konut stoku olarak kabul edilen, yani tek odalı oteller, oda evleri ve barınaklarda alan azalmaktadır. Bu yerler uzun zamandır kentsel çürümenin sembolleri olarak görülse de, az sayıda kaynak veya alternatifle insanların hayati ihtiyaçlarına hizmet ediyor.
Soylulaştırma, bu güçsüz insanları şehir içi alan için doğrudan rekabete soktu. Bu eğilimler, birçok şehrin sokaklarında artan evsizler için kısmi bir açıklama sunuyor.
Evsizleri savunanlar genellikle bu insanların işlerini kaybetmeleri, düşük asgari ücret ya da uygun fiyatlı konut eksikliği nedeniyle sokaklarda olduklarını iddia ediyor – her şey evsizlerin kontrolü dışında. Elbette, özellikle kısa bir süre için evsiz olanlar arasında, bu koşulların neden olduğu birçok durum vardır.
Bununla birlikte, daha geniş evsiz kategorisi için, iyi ücretli işlerden çıkarılan çok az sayıda otomobil işçisi bulacağız. Çoğu evsiz insanın kronik işsizlik, yoksulluk, aile düzensizliği, cehalet, suç, akıl hastalığı ve sosyal yardım bağımlılığı geçmişi vardır – bunlar hızlı veya basit ekonomik önlemlerle düzeltilemeyecek sorunlardır.
Evsizlerin en büyük tek kategorisi akıl hastalarından oluşuyor. Günümüzün evsizlerinin çoğu, kurumsuzlaştırma sürecinin bir sonucu olarak sokaklara atıldı. O zamandan beri yetişkinliğe erişen diğerleri hiçbir zaman kurumsallaşmadı, ancak önceki on yıllarda olacaktı.
Evsizlik bu sürecin amaçlanan sonucu değildi. Orijinal fikir, hastaları akıl hastanelerindeki sefil ve kötü koşullardan kurtarmak ve bunun yerine toplum içinde tedavi edilmelerine izin vermekti. Bununla birlikte, topluluk tedavisi için fon hiçbir zaman gerçekleşmedi ve birçok insan sokaklarda, bakımsız ve kendilerine bakamaz hale geldi.
Ulusal Evsizler Koalisyonu tipik bir gecede sokaklarda veya barınaklarda uyuyan yaklaşık 700.000 evsiz olduğuna inanıyor. Bu sayı, sokak röportajlarına ve aşevleri, barınaklar ve evsizler için diğer hizmetlerde yapılan sayımlara dayanan geniş bir tahmindir. Diğer gruplar, evsiz insan sayısının 300.000’e yakın olduğunu tahmin ediyor.
Evsizlerin çeşitli sorunları var. Evsiz insanların akıl hastası olma, kronik hastalıktan muzdarip olma ve uyuşturucu veya alkol bağımlısı olma olasılığı genel nüfusa göre daha fazladır. ABD hükümetinin Konut ve Kentsel Gelişim ofisi tarafından 1999 yılında yapılan bir ankette şunlar bulundu:
■ Evsizlerin yaklaşık üçte ikisi kronik veya bulaşıcı hastalıklardan muzdariptir. Diğer %9’u ise AIDS’ten muzdarip.
■ Yüzde otuz dokuzu akıl hastasıdır.
■ Dörtte biri çocukken istismara uğradı ve %21’i çocukken evsizdi.
Son yıllarda, “şefkat yorgunluğu” baş gösterdiği için birçok şehir evsizlere kısıtlamalar getirdi. İnsanlar evsizlere yönelik programlardan hayal kırıklığına uğradı çünkü çok az etkisi var gibi görünüyor.
Bunun yerine, politika yapıcılar ve halk, sorunla başa çıkmak için daha agresif yöntemler kullandılar. 1999’a gelindiğinde, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en büyük 50 şehrin tümü, kaldırımlarda gezinme ve uyuma gibi evsizlerle ilgili faaliyetleri sınırlayan düzenlemeleri onayladı.
Kurumsuzlaştırılmışlar, eski suçlular, bağımlılar, yoksullar, hastalar ve yaşlılar, hepsi merkez şehre yeni kentsel orta sınıfın yaşam tarzıyla bağdaşmayan bir yaşam tarzı getiriyor. Ancak bu insanlar sırf barınmaları ortadan kalktı diye buradan gitmeyecekler.
Sokaklarımızda kalıyorlar ve kalan barınakların zorlanan kaynaklarını vergilendiriyorlar. Banliyöden farklı olarak, yeni soylulaştırılmış şehir içi, kapılarını toplumun marjinal üyelerine kapatamaz. Bu nedenle yeni alternatiflerin sağlanması zorunlu hale gelmektedir.
Epizodik evsizlik Evsiz insanlar Evsizler Evsizler için ne yapılabilir Evsizlik nedenleri Evsizlik sorunu nasıl çözülür Marjinal evsizler Türkiye'de EVSİZLİK
Son yorumlar