Felsefede Kavramlar – Felsefe Üzerine Araştırmalar – Felsefenin Alanları Nelerdir? – Felsefe Nasıl İncelenir, Nasıl Ele Alınır? – Felsefe Alanında Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Fiyatları
Felsefede Kavramlar
Kavramlarda saklı olan doğru uygulama normlarını anlamak, bu kavramların muhakemede oynadığı rolü anlamayı gerektirir: bu kavramın uygulanması için nedenler (kavramların uygulamaları) ve uygulama (kavramların uygulamaları) bu kavramın bir nedeni sayılır.
Zira böyle bir anlayış dışında kişi bir yargılama yaparak veya bir eylemde bulunarak üstlendiği sorumluluğu yerine getiremez. Öyleyse, kavram kullanan yaratıkları diğerlerinden ayıran şey, nedenler arasındaki yolumuzu bilmemizdir.
Bir kavramı kavramak ya da anlamak, onu pratik olarak bir çıkarımsal ilişkiler ağına yerleştirebilmektir: belirli bir vakaya uygun şekilde uygulanıp lehine veya aleyhine kanıtın ne olduğunu ve belirli bir vakaya uygun uygulanabilirliğinin neyin önemli olduğunu bilmek lehinde veya aleyhinde kanıt olarak bilinir.
Bir şeyin durum olduğunu bilme (veya inanma) kapasitemiz, belirli bir tür bilgi birikimimize sahip olmamıza bağlıdır: Neyin neyin nedeni olduğunu söyleyebilme becerimizdir.
Bu noktayı gözden kaçırmanın bedeli, gerçekten kavramsal faaliyeti, yargılamayı ve eyleme geçmeyi, yaşamayan ve hareket etmeyen ve varlıkları özgürlük ve akılda normatif alemde olan hayvan-yaratıkların davranışlarına çok yakından özümsemektir. Diğer hayvanlarla (ve bu nedenle, otomatik makinelerin parçalarıyla) çeşitli türden uyaranlara farklı şekilde yanıt verme kapasitesini paylaşıyoruz.
Biz de onlar gibi, uyaranlara farklı tekrarlanabilir yanıtlar üretme eğiliminde olduğumuz sürece, uyaranları belirli türler olarak sınıflandırmak olarak anlaşılabiliriz. “Bu kırmızı” sesini söyleyerek kırmızı şeylere farklı tepki verebiliriz. Güvercinler kırmızı bir şekil gösterildiğinde bir düğmeyi ve yeşil bir şekil gösterildiğinde diğerini gagalamak için eğitildiği için bir papağan bunu yapmak için eğitilebilir.
Ampirist gelenek, ampirik bilgiye sahip olma kapasitemizin bu tür güvenilir farklı duyarlılık eğilimleriyle başladığını ve temelde buna bağlı olduğunu vurgulamakta haklıdır. Ancak hikaye bu tür bir sınıflandırmayla başlasa da burada bitmiyor.
Rasyonalist gelenek, sınıflandırma yanıtlarımızın kavramların uygulamaları ve dolayısıyla bilgi için adaylar olarak, yalnızca akıl yürütmedeki rolleri nedeniyle sayıldığını vurgulamakta doğrudur.
Papağanın “Bu kırmızı” sesini söylemesi ile bir insan muhabirin (fiziksel olarak ayırt edilemeyeceğini varsayalım) ifadesi arasındaki can alıcı fark, ikincisi için, ancak ilki için değil, ifadenin bir iddiada bulunmanın pratik önemi olmasıdır.
Bir iddiada bulunmak, sonuçlara varmak için bir öncül olarak hizmet edebilecek türden bir normatif duruş almaktır. Yani, diğer duruşları benimsemenin bir nedeni olabilir. Ve dahası, en azından başka, uyumsuz duruşların benimsenmesiyle karşı karşıya kalırsa, kendi başına nedenlere ihtiyaç duyabilecek bir duruştur.
Felsefe kavramları TYT
200 kelimelik felsefe Sözlüğü
Felsefe bilinmesi gerekenler
Felsefe kavramları Sözlüğü
Felsefenin Temel Kavramları Ders Notları
Felsefenin temel Kavramları
Felsefe terimleri kısaca
Felsefi terimler ve anlamları
Papağanın sadece yanıt olarak ses çıkardığı yerde, insan, neden verme ve sorma oyununda bir hamle yapmak olarak anlaşıldığı ölçüde, bir kavramı uygulamak olarak kabul edilir.
Sellars’ın Empirisizm ve Zihin Felsefesi adlı şaheserindeki akılcı ampirizm eleştirisinin en temel noktası, deneycinin bilgimizin ampirik temelini oluştururken haklı olarak takdir ettiği, çıkarımsal olmayan algısal yargıların bile yargı olarak sayılabileceğidir.
Bu nedenle, tümüyle anlamsız olarak ortaya çıkarılan raporlardan – ister çevreleyen uyaranlardan isterse kendi zihninin mevcut içeriğinden oluşan özerk bir dil oyunu (birinin oynayabileceği bir oyun) olabileceği fikri radikal bir hatadır. Herhangi bir kavramı çıkarımsal olmayan bir şekilde uygulamak için, kavramları çıkarımsal olarak da uygulayabilmek gerekir.
Çünkü uygulamalarının hem hizmet verebilmesi hem de nedenlere ihtiyaç duyması kavramların temel bir özelliğidir. Bir bildirimde bulunmak veya algısal bir yargıya varmak, esasen ve sadece tesadüfen değil, muhakeme için bir öncül sunmanın önemi olan bir şeyi yapmaktır. Gözlem yapmayı öğrenmek, çıkarım yapmayı öğrenmeyi gerektirir.
Deneyim ve akıl yürütme, bir madalyonun iki yüzüdür, kavram kullanımının önceden varsaydığı ve yalnızca birbirleriyle ilişkileri açısından ilkesel olarak anlaşılabilir olan iki kapasitededir.
Özel olarak kavramsal sınıflandırmayı, yalnızca farklı yanıt veren dispQsition ile sınıflandırmadan ayıran şey, yanıtın çıkarımsal eklemlenmesidir; kavramların uygulamaları esasen hem neden olarak hizmet edebilir hem de nedenlere ihtiyaç duyan şeylerdir.
Bu nedenle söylemsel uygulamalar arasında neden verme ve isteme oyunu öncelikli bir yere sahiptir. Zira bir uygulamayı söylemsel kılan şey, ilk etapta akıl verme uygulamalarını içermesidir. Elbette, kavramları tartışmak ve haklı çıkarmak için kullanmanın yanı sıra, bir kişinin yapabileceği pek çok şey vardır.
Ve bazı Aydınlanma sonrası düşünürlerin dil kullanımının rasyonel, bilişsel boyutuna herhangi bir şekilde ayrıcalık tanıması sapkın göründü.
Ama taslağını çizdiğim gelenek doğruysa, mantık merkezciliğin romantik muhalifleri tarafından hayali girişimleri haklı olarak takdir edilen sanatçı ve yazarlar tarafından keşfedilen ve sömürülen diğer tüm şekillerde kavramları kullanma kapasitesi, yalancı ferasetçi pratikler üzerinde asalaktır. bu nedenle kavramları ilk etapta oyun halindeymiş gibi görme hakkına sahibiz.
Sebep verme ve isteme oyunu, diğerlerinin yanı sıra bir kişinin dille oynayabileceği bir oyun değildir. Bu, kişinin dil olarak nitelendirdiği bir oyundur (veya düşünce).
Bu anlamda rasyonalizm entelektüalizmi gerektirmez, yani bir uygulama uygunluğunun her örtük ustalığının nihayetinde bir ilkenin önceden açık bir kavrayışına başvurarak açıklanacağı doktrini. Olayları tersine gören pragmatizm ile tamamen uyumludur.
Onları düşündüğümüzü öne sürdüğüm gibi, kavramlar, nedenler için verme ve sorma pratiklerini dolaylı olarak yöneten genel olarak çıkarımsal olmayan kavramlardır. Dummett, kavramsal içeriklerin çıkarımsal eklemlenmesi hakkında düşünmek için yararlı bir model önermiştir.
Gentzen’in cümleci operatörler için sunduğu anlam modelinden genelleme yaparak, Dummett, herhangi bir ifadenin kullanımının iki bileşeni içerdiğini düşündüğümüzü önermektedir: uygun şekilde kullanıldığı koşullar ve bu tür kullanımın uygun sonuçları.
Dilbilimsel ifadeler kullanılarak ifade edilen kavramların uygulanmasıyla ilgilendiğimiz için, bunu kavramın uygun uygulama koşulları ve bu tür uygulamanın uygun sonuçları, yani kavramın uygulanabilir olmaktır.
200 kelimelik felsefe Sözlüğü Felsefe bilinmesi gerekenler Felsefe kavramları Sözlüğü Felsefe kavramları TYT Felsefe terimleri kısaca Felsefenin temel Kavramları Felsefenin Temel Kavramları Ders Notları Felsefi terimler ve anlamları
Son yorumlar