Havadaki Toz Ölçümü – İş Sağlığı ve Güvenliği Tez Yaptırma – İSG – İş Sağlığı ve Güvenliği Tez Yaptırma Ücretleri
Havadaki Toz Ölçümü
Havadaki tozu ölçmek için en yaygın yöntem, bilinen bir hacimdeki havanın önceden tartılmış bir filtre kağıdı veya membrandan bir pompa vasıtasıyla çekildiği filtre yöntemidir. Filtre, çalışma odasında uygun bir yere yerleştirilmiş statik bir örnekleyicinin parçası olabilir veya bir kişiye mümkün olduğunca yüze yakın bir yere takılan, genellikle bir koşumun yakasına veya omuz askısına sabitlenmiş özel bir tutucuda bulunabilir ve kullanıcının kemerine bağlı olan pompaya boru ile bağlanır.
Örnekleme periyodunun sonunda filtre tekrar tartılır ve ağırlık farkı toplanan tozun ağırlığını temsil eder. Bu, filtreden geçen toplam hava hacmine bölünür ve bu süre boyunca ortalama toz konsantrasyonunu verir.
Selüloz asetattan yapılmış membran tipi bir filtre kullanılıyorsa, bir temizleme sıvısı uygulanarak şeffaf hale getirilerek tozun mikroskop altında incelenmesi ve gerekirse partiküllerin veya liflerin sayılması sağlanır. Asbest gibi lifli maddeler mevcutsa bu özellikle önemlidir.
Diğer filtreler kimyasal olarak sindirilebilir, böylece kalıntılar çeşitli kimyasal yollarla daha fazla incelenebilir. Toplanan tozun X-ışını kırınımı, X-ışını floresan teknikleri veya taramalı elektron mikroskobu ile incelenmesi için uygun filtre türleri mevcuttur. Bu nedenle, filtre seçimi, gerekli analiz türü ile ilgili olmalıdır. Tartım gramın beş ondalık basamağı kadar doğru olmalıdır ve hava nemi bazı filtrelerin ağırlığını etkileyebileceğinden ön koşullandırma gerekebilir.
Kişisel örnekleyicilerde solunabilir toz seviyesi gerektiğinde, çapı 10 um’nin üzerindeki partikülleri çıkarmak için siklon gibi bir cihaz kullanılır. Statik örnekleyiciler, bu amaç için, doğru boyutta fraksiyon ayrımının gerçekleşmesini sağlamak için yalnızca solunabilir tozun yakın sınırlar içinde kontrol edilmesi için daha büyük parçacıkların yerleşmesine izin veren bir paralel plakalı elutriatör kullanır.
Statik toz ölçümü için diğer teknikler arasında, tozun saçtığı ışık miktarını ölçme ilkesini kullananlar ve içinde biriken toz miktarı ile frekansı değişen bir titreşimli sensörün salınımını ölçen bir tekniği kullananlar; bir diğeri, ince bir polyester film üzerinde biriken toz miktarı ile beta radyasyonunun absorpsiyon prensibini kullanır. Toz numunesi alma ve ölçüm teknikleri ile ilgili diğer ayrıntılar 1, 2 ve 4 numaralı referanslarda verilmiştir.
Havadaki gazlar ve buharlar ölçümü
Bu alanda mevcut tekniklerin sayısı çoktur ve aralığı neredeyse kimyanın kendisi kadar geniştir. Bir veya iki gaza özgü olan, diğerleri ise kızılötesi absorpsiyon ilkesini kullanan ve bir dizi seçilmiş gaza duyarlı olacak şekilde ayarlanabilen aletler kullanılabilir. Kağıt veya kristallerin rengini değiştirme ilkesi ayrıca belirli gazlar ve buharlar için de kullanılır; dedektör tüpü ve emdirilmiş kağıt numune alıcıları bu tiptedir, ancak birden fazla gaz mevcutsa biri diğerinin tespitini engelleyebileceğinden zorluklar yaşanabilir.
Bilinmeyen kirleticilere yönelik teknikler, belirli bir süre boyunca bir numunenin toplanmasını ve ayrıntılı kimyasal analiz için laboratuvara geri gönderilmesini içerir. Toplama, keseler, torbalar, silindirler, şişeler, şırıngalar gibi kaplarda veya aktif kömür veya silika jel gibi kimyasal olarak emici malzemeler üzerinde olabilir.
Konteyner kullanan bu yöntemler, toplanan gazların veya buharların bir kısmını konteynerin iç kısmına yapışarak kaybedebilir. Kimyasal emiciler genellikle düşük hacimli bir numune alma pompasına bağlı küçük cam veya metal tüplerde bulunur ve bir işçi tarafından kişisel toz numune alma cihazlarına benzer şekilde giyilebilir.
Gazların ve buharların toplanması ve analizinde birçok problem olduğu için, güvenilir sonuçlar elde edilecekse, tüm bu teknikler iyi bir kimya bilgisi gerektirir.
Toz ölçümü sınır değerleri
Toz ölçüm yöntemleri nelerdir
Toz ölçüm birimi nedir
Tindalometre
Toz Ölçümü kaç yılda bir yapılır
Toz ölçümü YÖNETMELİĞİ
Mikron büyüklüğündeki partiküller burun yolları
Bir tozun solunabilmesi için partikül çapının 10 mikrondan
Termal ortamın ölçümü
Birçok çalışma ortamı, şu veya bu şekilde aşırı sıcak veya soğuk nedeniyle rahatsız edicidir; bazıları o kadar aşırı olabilir ki işçilerde sıcak veya soğuk stresine yol açabilir. Bu ortamları incelerken, vücudun ürettiği ve kaybettiği ısı miktarını etkilediğinden, işin hızı ve işçinin kıyafet türünü dikkate almak önemlidir.
Termal ortamın doğru bir değerlendirmesini elde etmek için dört parametrelerin birlikte ölçülmesi gerekir:
- 1 Hava kuru termometre sıcaklığı.
- 2 Hava ıslak termometre sıcaklığı.
- 3 Radyan sıcaklık.
- 4 Hava hızı.
Bunlardan herhangi biri atlanırsa, eksik bir görünüm elde edilir. Askı psikrometresi (bazen dönen higrometre olarak da bilinir) ıslak ve kuru termometre sıcaklıklarını ölçer, bir küresel termometre radyan ısıya tepki verir ve hava hızı bir hava akış ölçer veya bir katatermometre ile ölçülebilir.
Dört ölçümü bir araya getiren ve bunları tek bir değer olarak ifade eden birkaç endeks vardır: bazıları ayrıca çalışma oranını ve giysiyi de hesaba katar. Bu endekslerin bir kısmı aşağıda listelenmiştir ve değerleri hesaplanabilir veya çizelgelerden türetilebilir.
Islak Ampul Küre Sıcaklığı indeksi (WBGT) aşağıdaki formülden hesaplanabilir:
Kapalı ortamlar için
WBGT = 0,7 X doğal yaş termometre sıcaklığı + 0,3 X küre
sıcaklık
Dış ortamlar için
WBGT = 0,7 X doğal yaş termometre sıcaklığı +0,2 X küre
sıcaklık + 0.1 X kuru termometre sıcaklığı
2 Düzeltilmiş Etkili Sıcaklık indeksi (CET) bir tablodan alınabilir ve iş oranı ve giyim dikkate alınabilir.
3 Isı Stres İndeksi (HSI) hesaplanabilir veya çizelgelerden elde edilebilir ve giyim ve çalışma oranını dikkate alır ve ondan tavsiye edilen çalışma süreleri ve dinlenme süreleri elde edilebilir.
4 Tahmini dört saatlik ter oranı (P4SR) çizelgelerden elde edilebilir ve çalışma oranı ve giyim dikkate alınır.
5 Rüzgar soğutma indeksi, adından da anlaşılacağı gibi, soğuk ortamı ifade eder ve yalnızca kuru termometre sıcaklığı ve hava hızını kullanır, ancak rüzgarın soğutma etkisini de hesaba katar.
Maksimum Maruz Kalma Limitleri
COSHH Yönetmeliği 7(6), bir MEL’in belirtildiği durumlarda, maruziyet kontrolünün, maruziyet seviyesinin makul olarak uygulanabilir olduğu kadar düşük ve her durumda MEL’in altına düşürülecek şekilde olmasını gerektirir. Kısa vadeli maruz kalma limitlerinin belirtildiği durumlarda, bunlar aşılmamalıdır. EH40’ın 1998 baskısında alıntılanan 59 MEL vardır.
Bir tozun solunabilmesi için partikül çapının 10 mikrondan Mikron büyüklüğündeki partiküller burun yolları Tindalometre Toz ölçüm birimi nedir Toz ölçüm yöntemleri nelerdir Toz Ölçümü kaç yılda bir yapılır Toz ölçümü sınır değerleri Toz ölçümü YÖNETMELİĞİ
Son yorumlar