İsyancılar – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
İsyancılar
İsyancıların zulmünde yaşanan korkunç çatışmalar ve bu savaşlarda uygulanan şiddet ve zulüm, çok eski zamanlardan beri İslam dünyasında olduğu gibi Osmanlı İmparatorluğu’nda da çok daha korkunç bir “kargaşa” beklentisine zemin hazırlamıştır.
Bu tür görüşler, dünyanın sonundan önce daha iyiye yönelik belirleyici bir değişimin bir kez daha gerçekleşeceği beklentisiyle ilişkilendirilebilir. Bu, İslam’ın tüm dünyaya yayılacağı Mehdi ve Îsâ’nın başkanlık ettiği Barış Krallıklarının gelişi olacaktır. Kökenleri Daniel’in apokaliptik geleneğinde yatan bu gibi fikirler, Batı’da da bilinen bir fenomendi ve kendi adına Hıristiyanlığın nihai zaferini öngördü.
İslam’da, tarihsel olarak gelişen ve bu nedenle çelişkilerden ve tekrarlardan uzak olmayan eskatolojik şema, genel hatlarıyla aşağıdakilerden oluşuyordu: Kaotik bir fitne döneminden sonra Mehdi ortaya çıkıyor. Yedi yıl sürecek bir barış krallığı kurar. Rum fethedildi.
Sonra Deccal’e tekabül eden ad-Daccal figürü belirir ve kısa veya uzun bir süre için iktidarı ele geçirir. Şam’da gökten inen İsa (‘İsa) tarafından mağlup edilir. Īsā bir kez daha bir Barış Krallığı kurar. Bundan sonra kıyamet habercileri Yecüc ve Me’cüc ortaya çıkar ve Son Saat meydana gelir.
Rum’un düşüşü, bu birikmiş Geleneklerin kalıcı repertuarına aitti. Başlangıçta Rum, Konstantinopolis anlamına geliyordu. Ancak zamanla, şehrin silah zoruyla ele geçirilme olasılığının çok az olduğu netleştikçe, Bizans’ın son saate kadar varlığını sürdüreceğini öngören gelenekler dolaşmaya başladı.
Bu tartışmasız fikrin yanında8 10. yüzyılda Rum hakkındaki hadisin yeni bir yorumu ortaya çıktı – yani İtalya’daki Ebedi Şehir fethedilecekti Müslümanların hayal gücü, şimdi eski coğrafyacıların Roma tasvirleriyle destekleniyordu. her türlü bina, tılsım ve heykelle döşenmiştir.
Ortaçağ Arap yazarları, Abbasilerin iktidara gelişi, Haçlı seferleri, Memlûklerin yükselişi ve Türklerin fetihleri gibi geçmişin büyük olaylarını veya çağdaş olayları açıklamak için melâhim kitaplarında bu fikirleri kolaylıkla kullanmışlardır ve zaman zaman bu fikirleri siyasi propagandanın hizmetinde kullanmaya da çalıştılar.
Daha sonraki Müslüman eskatolojik tasvirler, ilk başta tarihçinin bakış açısından ne kadar karışık ve alakasız görünse de, popüler edebiyat olarak, “halkların kendilerinin onların gidişatına tepkisini anlamamıza” yardımcı oldukları ölçüde yüksek bir değer kaynağı temsil ederler.
Anadolu Türkleri de bu tür eskatolojik kaynaklardan yararlanmışlardır. Anadolu’da yazılmış ve Selçuklu Sultanı II. İzzeddin Qılıç Arslan’a ithaf edilmiş en eski korunmuş eserlerden biri, “Daniel geleneğinde” bir kehanet metnidir. Ayrıca, dünyanın sonunu kesin olarak tahmin etmek ve gök cisimlerinin tuhaf konumlarını belirtmek için astrolojiden yararlanılmıştır.
İsyancılar TİYATRO OYUNU
İsyancılar kimin eseri
Gazeteciden Dost kimin eseri
Buzlar Çözülmeden kimin eseri
Bir Kilo Namus kimin eseri
recep bilginer’in bir oyunu bulmaca
Doğum adını kullanmayan yazarlar
İsyancılar filmi
İslam ve Hıristiyan düşüncesinin bu konulardaki ittifakının ünlü bir örneği, astronomların tehlikeli fırtınalar ve büyük bir tufan ilan ettikleri Şa’bân 582/Ekim 1186’daki “Büyük Kavuşma”dır. Bu, hem yukarıda adı geçen Selçuklu Sultanı’nı hem de Bizanslı mevkidaşı İmparator Manuel Komnenos’u maliyetli koruyucu önlemler almaya yöneltti.
Dünyanın sonuyla ilgili sürekli tekrarlanan fikir, siyasi gerçeklikten de beslendi; Şii görüşlere meyilli olan “Allah’ın Elçisi” Bâbâ İshâk ve kırmızı bere takan müritlerinin isyanıyla 1240 civarında tehlikeli bir şekilde sarsılan Selçuklu devletinde şilitik karakterli dini-toplumsal hareketler zaten mevcuttu. Īān döneminin sonunda, dini açıdan özellikle hevesli bir vali, mutlak egemenlik ve Mehdi’nin statüsü üzerinde hak iddia etti.
Bir asır sonra, cüretkar Sufi şeyh Bedreddin Mahmûd ve halifesi Börklüce Mustafa, zamanın sonuyla ilgili beklentileri uyandırdı, oysa Şeyh Bedreddin’in kendisinin zamanın sonuyla ilgili kehanet belirtileri hakkındaki yorumlarında kısıtlanmış olması da gerekiyordu.
Bizans’ın 1453’te Osmanlı Türkleri tarafından fethedilmesi gibi muazzam olay, ilgili hadis literatürünün yeniden incelenmesini teşvik etti. Ne de olsa, bir zamanlar zaptedilemez olduğu düşünülen şehrin şimdi kılıçla fethedildiği gerçeği göz önünde bulundurulmalıydı, oysa şehrin surları ancak zamanın sonunda bir tarafı karada ve diğer iki tarafı birbirine dönüktü. Benû İshâk’ın yani Arapların yetmiş bin şahâde ve tekbir feryatlarından önce denizin çökmesi de gerekiyordu.
Qıvāmī’nin 1488 tarihli Fethnāme’inde yaptığı gibi, hadis külliyatının eskatolojik yönlerini göz ardı etmek mümkündü ve bu sadece hadislerdeki yerin tasvirinden yararlanıyordu: Türkler Koṣṭanṭinīye şehrine yaklaştıklarında bir kale görürler. İki yanı denize sırtını dönen, bir yanı göğsünü karaya çeviren tüm kıyaslamaların da ötesindedir.
Eski Osmanlı anonim kronikleri ise hadisleri iki açıdan yeniden şekillendirmektedir; yani, burada, ulemanın, Konstantinopolis’in, Daccâl’ın gelişinden önce kılıçla bir daḫı bir kez fethedileceğine dair bir kehanet bildirdiği yazıyor: bu şekilde 1453’ün fethi hesaba katılıyor. “Ebu İshak’ın oğulları onu tekbir ile ele geçireceklerdir” hükmü doğar.
Bu ikinci değişiklik vasıtasıyla, Arap Benû İshak, 14. yüzyıldan 16. yüzyıla kadar dinin militan bağnazları olarak faal olan Ebu İshak Kazerûnî’nin “oğulları” İshakiyye’nin Türk dervişleri oldu. Diğer Osmanlılar için tarih yazarlarının eskatolojik “İshak’ın oğulları”, Türkler ile aralarında bir soy bağı aramak için bir neden de sağladı.
Türklerin Nuh’un hangi oğlunun soyundan geldikleri, mübarek üçüncü oğul Yafet’ten mi, yoksa İshak’ın oğlu Esav (asus) aracılığıyla Sam’den mi bu şekilde geldikleri konusunda din alimleri arasında çıkan tartışma. ancak burada ima edilebilecek bir eskatolojik-ideolojik boyut kazanır.
Āşıq-paşazâde, zikredilen Tevārīḫ-i āl-i ‘Osmān ve aşağıda tartışılacak olan Cāmi’ ül-meknūnāt’ın yazarı da dahil olmak üzere birçok erken dönem Osmanlı vakanüvisinin kesin olarak Japheth lehinde karar verdiğini söylemek yeterlidir.
Ancak Osmanlı vakanüvisleri, İstanbul’un padişahları tarafından fethinin bir göstergesi olarak bir Kuran pasajı da alırlar ve şehrin fethinin H. 857 yılı olarak 34:14’te baldatun ṭayyibatun kelimelerindeki harflerin sayısal değerini de hesaplarlar.
Bir Kilo Namus kimin eseri Buzlar Çözülmeden kimin eseri Doğum adını kullanmayan yazarlar Gazeteciden Dost kimin eseri İsyancılar filmi İsyancılar kimin eseri İsyancılar TİYATRO OYUNU recep bilginer'in bir oyunu bulmaca
Son yorumlar