Kimyasal Savaş – Bilim Tarihi – Bilim Tarihi Ödevleri – Bilim Tarihi Ödev Ücretleri –Bilim Tarihi Bölümü
Kimyasal Savaş
Yirminci yüzyılın ilk yarısının kötü şöhretli özelliklerinden biri, kitle imha silahlarının geliştirilmesi ve kullanılmasıydı. Kimyasal silahlar, özellikle zehirli gaz, uluslararası alanda özel kurallara ihtiyaç duyan özel silah türleri olarak tanınan ilk silahlardı.
Birinci Dünya Savaşı sırasında her iki taraf tarafından zehirli gaz geliştirildi ve kullanıldı ve gaz maskeli askerlerin görüntüsü neredeyse bu çatışmayla eşanlamlı hale geldi. Savaş sona erdiğinde, gelecekteki savaşlarda zehirli gazın rolü hararetli bir tartışma konusu oldu.
Bilim adamları kimyasal saldırı olasılığını Napolyon savaşları kadar erken bir tarihte öne sürmüşlerdi, ancak bunların yeniliği ve yararlılığına ilişkin şüphecilik, gelişmeyi önemli ölçüde engelledi.
ABD İç Savaşı sırasında ABD, düşman tarafından işgal edilen bölgelere ateş ve zehirli dumanlar yaymayı amaçlayan “boğucu mermiler” geliştirmiş olabilir. Bu olasılıklara rağmen, kimyasal savaş yirminci yüzyılın başlarına kadar ciddi anlamda gelişmedi.
Birinci Dünya Savaşı sırasında Alman kimyagerler, düşman askerlerini zehirli gazla doyurarak siperlerinden çıkarmak için bir araç geliştirdiler. Bu, Haber’in kimyagerleri hizmete sokma planlarından yalnızca biriydi; zehirli gaz geliştirmedeki rolüyle ün salmasına rağmen, gübre ve patlayıcıların geliştirilmesine de yardımcı oldu.
Kimyasal silahlar, savaş zamanında ilk kez Nisan 1915’te Almanlar tarafından Belçika’nın Ieper kentine yapılan deneysel bir klor gazı saldırısında kullanıldı. Bidonlardan salınan gaz, rüzgarla tarafsız arazi üzerinden ve diğer taraftaki siperlere taşındı. Fransız kuvvetleri öğürerek ve öksürerek gafil avlanarak geri çekildi.
Ancak silahlar, Alman savaş kuvvetlerine tam olarak entegre olmadı ve bu zafere rağmen, zehirli gazı istenen belirleyici silaha dönüştüremediler. Kısa süre sonra her iki taraf da bu tür saldırılar yapma yeteneğini geliştirdi ve birliklerine gaz maskeleri verdi ve kimyasal silahlar, sahip olabilecekleri belirleyici rollerini kaybetti.
Aslında, gaz saldırıları (nispeten) az sayıda askeri öldürdü; birincil rolü düşmanı rahatsız etmek ve taciz etmek, daha sonra iyileşecek zayiatlar vermekti.
Kimyasal savaş, askeri gruplar ve bilim adamları arasındaki ilk büyük çalışma ilişkilerinden birini ateşledi. Tipik olarak, bilimsel bilginin askeri teknolojiye uygulanması mühendisler veya teknik uzmanlar tarafından yapılırdı. Ancak Haber’in grubu doğrudan subaylarla çalışmıştı ve durum çok geçmeden Müttefik ülkelerde tekrarlandı.
Kimyasal silahların önemli bir sonucu, bilim adamlarının bir imha silahıyla özdeşleştirilmesiydi; savaş sonrası ilerici Batı toplumuyla ilgili hayal kırıklığı, bilimin toplumsal ilerlemedeki rolü hakkında şüpheleri de kışkırttı.
Aralarındaki bu tür bağlantılara ve savaşın gaddarlığı olarak gördükleri şeylere karşı çıkan müttefik bilim adamları, Haber 1919’da Nobel Kimya Ödülü’nün sahibi olarak seçildiğinde dehşete kapıldılar.
Bir bütün olarak toplumda, kimyasal savaş kalıcı bir korku duygusu uyandırdı. Zehirli gaz savaşın geleceği olur mu?
Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki aktivist gruplar, kıyamet benzeri bir geleceğin habercisi olarak zehirli gaza işaret ettiler. Zehirli gaz, bir bütün olarak savaşın insanlık dışılığını simgelemek için geldi. Yok edilmesinde gelişigüzeldi ve yakın zamanda icat edilen uçağı bir teslimat aracı olarak kullanarak sivil nüfus üzerinde zehirli gaz kullanılması hemen köşede görünüyordu.
Kimyasal silahların özel bir tehdit oluşturup oluşturmadığı ve bu nedenle yasaklanması gerekip gerekmediği sorusu keskin bir anlaşmazlığa neden oldu. Amerika Birleşik Devletleri’nde, American Chemical Society gibi bilimsel lobiler, Kongre’yi, hazırlıklı olma adına ülkeyi en son silah teknolojisine ayak uydurması için Kimyasal Savaş Hizmetini desteklemeye ikna etti.
İngiltere’deki önde gelen bilimsel figürler, kimyasal silahları desteklemek için konuştu. Boğulmanın, ne kadar korkunç olursa olsun, konvansiyonel bir silahtan mermi yarasına tercih edildiğini kaydetmiştir.
Haber’in kendisi, bir gaz bulutu içinde boğulmanın bir kurşunla ölmekten gerçekten farklı olup olmadığını sordu. Savaş sırasında gaz kurbanlarının kabaca yüzde 90’ının hayatta kaldığı göz önüne alındığında, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki bazı gazeteler silahı öldürmeye insani bir alternatif bile olarak nitelendirdi.
Hangisi kimyasal savaş ajanlarından değildir
Kimyasal savaş ajanlarından
En güçlü kimyasal silahlar
Kimyasal savaş ajanları nedir
türkiye’de kimyasal saldırısı oldumu
Kimyasal silahlar nelerdir
Tarihte ilk kimyasal silah hangi savaşta kullanıldı
Kimyasal silah kullanan ülkeler
Savaştan sonra ABD, zehirli gazı silah kontrolü müzakerelerinin önemli bir bileşeni haline getirdi. Yakın zamanda oluşturulan Milletler Cemiyeti de aynı şeyi yaptı ve kimyasal silahları ele almak için ülkeler arasında diyalog kurdu.
1925’te diplomatlar, savaşta kimyasal silahların kullanılmasını yasaklayan, Boğucu, Zehirli veya Diğer Gazların Savaşta Kullanımının Yasaklanmasına İlişkin Cenevre Protokolü’nü imzalamak için bir araya geldiler. ABD delegasyonu bunu imzaladı, ancak Senato yaklaşık elli yıl sonrasına kadar onaylamadı. Barış aktivistleri Cenevre Protokolü’nü oluşturmayı başarmış olsalar da, muhalefeti böyle bir belgeyi onaylama konusunda yanlış değerlendirdiler.
Ancak ülkeler onaylasa da onaylamasa da bu yasal altyapı, kimyasal silah kullanımını durdurmak için çok az şey yaptı. Bunun yerine kimyasal savaş, nükleer öncesi bir dünyada caydırıcılık için bir model görevi gördü.
Dünya Savaşı sırasında gaz savaşını uluslararası hukukun değil, misilleme korkusunun engellediğini iddia etti. Bu arada, bir tarafın yeteneği olup diğerinin olmadığı çatışmalarda, bu tür silahlar serbestçe kullanıldı.
Örneğin, 1935-1936 Habeş Savaşı’nda İtalyan birlikleri Cenevre Protokolü’nü bozdular ve Etiyopyalı düşmanlarına gaz verdiler. Aynı şekilde Japonlar da 1930’larda Çin’i fetihleri sırasında zehirli gaz kullanmışlardır. Her iki durumda da, mağdur caydırıcıdan yoksundu.
II. Dünya Savaşı’nın sanayileşmiş savaşçıları arasında, gaz saldırıları şeklindeki doğrudan kimyasal savaştan kaçınıldı. Bununla birlikte, Kimyasal Savaş Servisi (ABD) gibi kuruluşlar, kimyasal havan topları (gaz mermileri atmak için tasarlanmış ancak yüksek patlayıcılar ve duman mermileri için kullanılır) ve alev püskürtücüler gibi yararlı silahlar sağladı.
Kimyasal Savaş Servisi tarafından organize edilen havan taburları, arazinin havan birlikleri için daha büyük topçu birliklerinden daha uygun olduğu Sicilya ve İtalya’nın işgalinde yoğun çatışmalara sahne oldu.
Pasifik bölgesinde, havan mermilerine ek olarak, portatif alev püskürtücüler (ve bazı durumlarda alev püskürten tanklar), ABD birliklerine, geleneksel topçu saldırılarına karşı dayanıklı olduğu kanıtlanmış sığınaklara ve mağaralara girmek için bir araç sağladı.
Kimyagerler ayrıca saldırı sırasında birliklere koruma sağlamak için etkili sis bombalarının geliştirilmesine de yardımcı oldular. En yıkıcı silahlar, atom bombasının geliştirilmesinden önce şehirleri en etkili şekilde yok eden yangın bombaları veya “yangın bombaları” idi.
En güçlü kimyasal silahlar Hangisi kimyasal savaş ajanlarından değildir Kimyasal savaş ajanları nedir Kimyasal savaş ajanlarından Kimyasal silah kullanan ülkeler Kimyasal silahlar nelerdir Tarihte ilk kimyasal silah hangi savaşta kullanıldı türkiye'de kimyasal saldırısı oldumu
Son yorumlar