Kiralama Yükümlülükleri – Muhasebe Alanında Tez Yaptırma – Muhasebe Tez Yaptırma Ücretleri – Muhasebe Ödevleri – Muhasebe Ödev Ücretleri
Kiralama Yükümlülükleri
Bir kiralamada, mülk sahibi (kiraya veren), bir dizi kira ödemesi karşılığında mülkü kullanma hakkını üçüncü bir tarafa (kiracı) verir. Kiralama yükümlülüklerinin muhasebesi işlemin özüne göre belirlenir.
Kiralamalar, Finansal Muhasebe Standartları Kurulu (FASB) tarafından 1976’da yayınlanan Finansal Muhasebe Standartları No. 13, Kiralamaların Muhasebeleştirilmesi Beyanı’nda belirlenen kriterlerden basitleştirilmiş aşağıdaki dört soru kullanılarak işletme veya sermaye kiralaması olarak kategorize edilir:
■ Mülkiyet, kiralama sırasında veya sonunda herhangi bir zamanda kiracıya geçer mi?
■ Kiralanan öğeyi, kiralama süresinin sonunda, kiracının bu fırsattan yararlanabileceği kadar piyasa fiyatının çok altında bir fiyattan (bir kelepir satın alma seçeneği) satın alma fırsatı var mı?
■ Kiralama süresi, kiralanan öğenin hizmet ömrünün %75’inden fazla mı veya ona eşit mi?
■ Sözleşme sırasında, asgari kira ödemelerinin bugünkü değeri, kiralanan kalemin kiraya verene olan rayiç değerinin %90’ına eşit veya bundan büyük mü?
Bunlardan herhangi birinin cevabı evet ise, kiracı özünde mülkiyetin risklerini ve faydalarını kabul ettiği için, kiralama bir sermaye kiralaması olarak kabul edilir.
Sermaye kiralaması, sonradan amortismana tabi tutulması gereken bir varlığı ve varlığın kiralama tarihindeki değerine göre kaydedilecek bir borcu gerektirir. Yükümlülük genellikle bir dizi eşit ödemeyle ödenir. Her ödemenin bir kısmı, daha önce tartışılan ipotek ödemelerine benzer şekilde faizdir.
Soruların tamamına hayır cevabı verilirse, kiralama faaliyet kiralaması olarak kabul edilir ve her ödeme yapıldığında kira veya kira gideri, gelir tablosu hesabı olarak kaydedilir.
Ödenecek Tahviller
Şirketlerin kullanabileceği finansman kaynaklarından biri uzun vadeli tahvillerdir. Tahviller, anapara tutarını ileri bir tarihte geri ödeme ve genellikle altı ayda bir faiz ödeme yükümlülüğünü temsil eder.
Normalde bir borç verene borçlu olunan bir miktarı temsil eden ödenecek senetlerin aksine, çok sayıda tahvil normal olarak farklı borç verenlere aynı anda verilir. Yatırımcı olarak da bilinen bu borç verenler, tahvillerini vadesinden önce başka bir yatırımcıya satabilirler.
TFRS 16 kiralamalar Standardı
Ifrs 16 nasıl hesaplanır
TFRS 16 uygulama örnekleri
IFRS 16 muhasebe kaydı
Ifrs 16 Nedir
Tfrs 16 nedir
Kullanım hakkı varlıkları nedir
Faaliyet kiralaması örnek
Tahvil Türleri
İlgilenen yatırımcılar için birçok farklı tahvil türü mevcuttur. Daha yaygın biçimlerden bazıları şunlardır:
■ Seri bağlar. Farklı tarihlerde vadeleri olan gruplar halinde ihraç edilen tahviller. Örneğin, 5.000.000 $’lık seri bonolar, bunların 500.000 $’ı her yıl ihraç edildikten 5-14 yıl sonra vadesi doluyor.
■ Batan fon tahvilleri. İhraççının, yalnızca tahvilleri vade sonunda geri ödemek için kullanılan bir varlık havuzu ayırmasını gerektiren tahviller. Bu tahviller, şirketin vade sonunda tahvilleri geri ödemek için yeterli nakde sahip olmama riskini azaltır.
■ Dönüştürülebilir tahviller. Şirketin adi hisse senetlerinin sabit sayıda hissesi ile değiştirilebilen tahviller. Çoğu durumda, tahvilleri hisse senedine dönüştürmek yatırımcının kararıdır, ancak bazı dönüştürülebilir tahvil türleri ihraç eden şirketin tahvillerin dönüştürülüp dönüştürülmeyeceğini ve ne zaman dönüştürüleceğini belirlemesine izin verir.
■ Kayıtlı tahviller. Belirli bir malik adına ihraç edilen tahviller. Günümüzde tahvillerin çoğu bu şekilde ihraç edilmektedir. Kayıtlı bir bonoya sahip olmak, sahibine faiz ödemelerini yapıldığında otomatik olarak almasını sağlar.
■ Hamiline yazılı tahviller. Hamiline de denilen tahvil sahibinin, faiz ve anapara ödemelerini almak için tahvil veya kuponlarla birlikte bir bankaya veya komisyoncuya gitmesini gerektiren tahviller. Faiz ve anapara ödemelerini tahvili veya kuponu ibraz eden kişi aldığından hamiline veya kuponlu tahvil olarak adlandırılırlar.
■ Teminatlı tahviller. Tahviller, belirli şirket varlıkları tahvil sahipleri için teminat olarak hizmet vermek üzere rehin verildiğinde güvence altına alınır. Şirketin tahvil şartlarına göre ödeme yapmaması durumunda, teminatlı tahvil sahipleri, ödemeler için nakit oluşturmak amacıyla varlıkların satılmasını talep edebilir.
■ Borç senetleri. Bu teminatsız tahviller, tahvil sahiplerinin anapara ve faiz tutarlarının geri ödenmesi için ihraç eden şirketin iyi adına ve finansal istikrarına güvenmelerini gerektirir. Bu tahviller genellikle teminatlı tahvillerden daha risklidir. Tali bir borç bonosu, tahvil sözleşmesinde belirtildiği gibi, tahvilin diğer teminatsız borçtan sonra geri ödendiği anlamına gelir.
tahvil fiyatları
Bir tahvilin fiyatı, piyasanın tahvilleri ihraç eden (satan) şirketle ilişkili herhangi bir risk değerlendirmesine dayanır. Şirketle ilişkili risk ne kadar yüksek olursa, faiz oranı da o kadar yüksek olur. Piyasa faiz oranından daha yüksek bir kupon faiz oranı (sözleşme oranı veya belirtilen oran olarak da adlandırılır) ile ihraç edilen tahvillerin primli olarak teklif edildiği söylenir.
Prim, tahvil alıcısını üstlenilen ortalamanın üzerinde risk için tazmin etmek için gereklidir. Tahviller, kupon faiz oranı piyasa faiz oranının altına düştüğünde iskontolu olarak ihraç edilir. İndirimli olarak satılan tahviller, bir şirketin tahvillerin nominal değerinden daha az nakit almasıyla sonuçlanır.
Tahviller 1.000 $ cinsinden ifade edilir. 100’lük bir piyasa fiyatı, tahvilin nominal değerinin %100’üne satıldığı anlamına gelir. Nominal değeri 1.000 TL ise, satış fiyatı 1.000 TL’dir. Bir prim olan 102’den satılan bir tahvil, ihraç eden şirket için 1.020 $ nakit üretirken (%102 × 1.000 $), 97’de satılan bir tahvil, ihraç eden şirket için 970 $ nakit sağlar (% 97 × 1.000 $).
Tahvil fiyatlandırmasının nasıl çalıştığını göstermek için, Lighting Process, Inc.’in piyasa faiz oranı %10 olduğunda kupon faiz oranı %10 ve altı aylık faiz ödemeleri ile 10.000 $’lık on yıllık tahvil ihraç ettiğini varsayalım.
Bu, Lighting Process, Inc.’in 10.000 $’lık anapara tutarını vade sonunda on yılda geri ödeyeceği ve her altı ayda bir 500 $ faiz (10.000 $ × %10 kupon faiz oranı × 6⁄12) ödeyeceği anlamına gelir. Tahvillerin fiyatı, bu gelecekteki nakit akışlarının bugünkü değerine dayanmaktadır.
Anapara ve faiz tutarları tahvilin itibari tutarlarına, tahvilin ihraçtaki değerini hesaplamak için kullanılan bugünkü değer faktörleri ise %10’luk piyasa faiz oranına dayanmaktadır.
Bu gerçekler göz önüne alındığında, hem kupon faiz oranı hem de piyasa faiz oranı aynı olduğundan, alıcı 10.000 $ veya tahvilin nominal değerini ödemeye istekli olacaktır. Tahvillerin ömrü boyunca yatırımcılara ödenen toplam nakit 20.000$, vade sonunda 10.000$ anapara ve tahvillerin ömrü boyunca 10.000$ (500$ × 20 dönem) faizdir.
Faaliyet kiralaması örnek IFRS 16 muhasebe kaydı Ifrs 16 nasıl hesaplanır Ifrs 16 Nedir Kullanım hakkı varlıkları nedir TFRS 16 kiralamalar Standardı Tfrs 16 nedir TFRS 16 uygulama örnekleri
Son yorumlar