Kısa Kurgular – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Kısa Kurgular
Roderick Hudson’dan (1876) Altın Kase’ye (1904) ve hatta James’in bitmemiş ve kısa kurgusunda daha da ötesine, hem tematik hem de biçimsel bir dizi karşıtlık, yaratıcı konuları açığa çıkarır ve sonra keşfeder. İlk başta, amacın doğru ve kahrolası karanlığı aydınlatmak için insan ruhunun ruhsal dramını hem açığa çıkarmak hem de aydınlatmak olduğu New England alegorisinden türetilen bir anlam yapısı belki de ikili bir anlamlandırma sistemi oluşturuyor gibi görünürler. Bu geleneğin gücünden bir şeyler James’in kariyeri boyunca varlığını sürdürür, ancak farklı türlerdeki diğer edebi örneklerin modülasyonlarıyla üst üste bindirilmek yerine dönüştürülür. Artan karmaşıklık, netliği tehlikeye atmaz, ancak onu yükseltir ve iyileştirir.
James için biçim ve özne, yapı ve duygu birbirinden ayrılamaz. Defterleri bu konuda tutkulu bir yoğunluk kaydeder. James’in dramatist olarak feci kariyerinden vazgeçmesinden kısa bir süre sonra, 1894 ve 1895 için iki giriş, ona en önemli şeyi hatırlatıyor. Yaratıcı ve ısrarcı imgeler ve ritim, argümanının gücünü ifade eder. Dokunaklı netliği için uzun uzun alıntı yapmaya değer.
Mezmur gibi ağırbaşlılıklarıyla bu övgüler, bu yaratıcı krizde, aslında James’in ilk andan itibaren zorunlu olduğu şeyi ortaya çıkarır: insan değeriyle ilgili meseleleri açıkça ele almak. İlk çalışmalarında bu, en iyi şekilde komik ve ironik kontrol ve etik göstergeler olarak anlatım tekniklerinden yararlanma kapasitesinin gelişmesi yoluyla yapılır.
Avrupalılar (1878), Washington Meydanı (1881) ve Daisy Miller (1879) bunun örnekleridir. Bir Hanımın Portresi (1881) ile James, kültür normları ve duygu biçimleri aracılığıyla uluslararası ve kişisel olanı eklemleyerek daha geniş bir meseleler yelpazesini yönetiyor: hikaye romantizm ve ihaneti anlatıyor, ancak roman daha derindeki sorunu ele alıyor. The Bostonians (1886) ve The Princess Casamassima (1886)’da konu açıkça politiktir, ancak daha kısa Poynton Ganimetleri (1897), Maisie’nin Bildikleri (1897) ve The Awkward Age (1899)’da da buna tanık oluyoruz.
James, yapının kendisini bir ton ve dolayısıyla değer aracı olarak kullanan “temel ifadenin ustalığını” mükemmelleştirdikçe, görünüşte ailevi ve kişisel meseleler daha fazla yankı buluyor. Sahneden öğrenilen teknik cüret ve keskinlik, yüksek düzeyde organize olmuş roman yapılarını, toplumsal baskının mimetiğini canlandırır: böylece Maisie’nin Bildiği Şey’deki olay örgüsünün simetrileri, okuma deneyimimizde bizim için Maisie’nin çocuk için ne anlama geldiğini anlar.
Aynı zamanda, bu kısa metinlerin sözel parlaklığı, yapısal denetime karşı direnişi harekete geçirir ve kahramanların indirgenemez özgünlüğünü kutlar. James’in en iyi bilinen romanı olan Vidanın Dönüşü de bu döneme (1898) aittir ve birinci tekil şahıs anlatımıyla aktarılan, olay örgüsünün olayları kadar akıldan çıkma gücüne kadar yükselen saplantılı bir yoğunluğu gösterir.
Kuşaklar boyu eleştirmenler bu hikayenin “doğaüstü” ve “psikolojik” okumalarına karşı çıktılar: Herkesin hemfikir olduğu şey, James’in her iki olasılığı da bize kızdıran anlatı baskılarının inceliği. The Sacred Fount’ta (1901) olduğu gibi, bütün bir romana yayılan bu tür biçimsel araçlar şaşırtıcı hale gelir ve okuyucuyu çileden çıkarma riski taşır.
Yine de, daha sonraki üç romanı The Ambassadors (1903), The Wings of the Dove (1902) ve The Golden Bowl (1904) deneyselcilikten vazgeçmeden James, daha da fazla çeşitlilik yaratmak amacıyla bireysel aygıtların egemenliğinden kaçınır. Bu harika eserler, bilgiyi ve onun sınırlarını roman biçiminin hareketleri aracılığıyla araştırır ve ayrıca yaşamı, özellikle de yalnızca sanat yoluyla kutlarlar.
James ilgi çekiyor ve çeşitli baştan çıkarma ve empedans sunan, popüler sanat biçimlerini, banal ve klişe ifadeleri ezoterikle birlikte kullanan, ihmal yoluyla çok şey söylenebilecek metinler ve sorular ifadelerden daha güçlü olan metinler aracılığıyla deneyim yaratıyor.
James’in başarısını kısaca aktarmak kolay değil. (Sık sık, onların kavrayışının ötesine geçen kısa öykülerle ve hatta roman biçiminde bile “yanlış yerleştirilmiş orta kısım”la başını belaya sokardı.) James için roman, yapı olarak olmasa da “bütün bir ve sürekli” idi, ancak yine de özünde. birbirine bağlı etkiler. Bu nedenle, tek tek metinler üzerine yapılan seçici yorum, James’in eserini modern, hatta postmodern olarak ayıran özelliği tam olarak çarpıtır.
Bilim kurgu öykü örnekleri
Bilim kurgu hikayeleri kısa
Mikro öykü örnekleri
En kısa öyküler
Edebi Kurgu kitapları
Bilim kurgu Hikayeleri
Kısa öykü
Bilim kurgu hikâyeleri nasıl yazılır
Paradoksal olarak, bu, okuyucunun metnin uzamına aşina hale getirilmesini, yön verilmesini ve gerekli tepkilerin öğretilmesini sağlayan tüm bu edebi düzen aygıtının bir kerede kurulmasını ve yapısökümünü gerektirir. Bu, Maisie’nin Bildungsroman’ın parçalanmış, fantastik bir versiyonu olan, şaşırtıcı derecede rahatsız edici ve yine de cesaret verici hiçbir yerde, büyümekte olan çocuğun bütünlüğünün hem yetişkin çöküşünün yıkıcı bir eleştirisini hem de büyümenin ne anlama geldiğinin eşit derecede güçlü bir onayını sağladığı yerde daha belirgin değildir.
Maisie’nin Bildiği Şey’in tohumu, sırayla her bir ebeveyn tarafından önce sahiplenilen, sonra terk edilen bir boşanmış çocuğun hikayesiydi. James bu fikre iki şekilde yaklaştı: donnée’sinin üçüncü partnerini dengelemek için ikinci bir kurgusal üvey ebeveyn ekleyerek ve çocuğu metninin yapısal merkezi olarak kullanmaya ve onu küçük bir kız yapmaya karar vererek. Bu biçimsel araçlar aracılığıyla James, mutsuz anekdotta gizli olarak algıladığı durumu netleştirir, çoğaltır, büyütür ve en önemlisi, gösteriye bakışımızı yönlendirir.
Bütün bunlar yapıcı bir roman stratejisinin parçalarıdır. Ama bunlarla birlikte James, hikayenin tüm dehşetini ortaya çıkaracak ve desenli formun konforlarını onaylamamızı önleyecek yapısökümcü taktikler geliştirir. Özellikle romanın mecazi dilindeki üslup aşırılığı bu yıkıcı etkiye sahiptir. Yine de bu aynı zamanda kendi zevkini de sunuyor ve burada anlatıda bir kurtuluş imasını buluyoruz; bu, ne de olsa kayıp masumiyet için bir ağıt değil, kahramanındaki dikkate değer gelişimin tarihçesi değildir.
James’in What Maisie Knew’deki tekniği, hem düzeni olumlayan hem de eleştiriye açık olarak biçimciliğin paradoksunu kullanan, özellikle ekonomiktir. Bu biçimsel ekonomi duygusu, iyinin kötülükten, ama yine de kayıpsız çıkabileceği ahlaki paradoksunu kabul ederek, metne kesin bir ton zevk ve kısıtlama dengesi sağlar.
Romanı okurken, üzerimize gelen acıma ve zevk, öfke, zafer, alaycı mizah ve kontrollü kederin ardı ardına gelmesiyle neredeyse şaşkına dönüyoruz. Bu duygular arasında belki de şaşkınlığın kendisi ve onun karşılığı olan denge, romanın ortaya koymayı amaçladığı deneyimi (dolayısıyla dolaylı da olsa) en etkili biçimde iletir.
Bilim kurgu Hikayeleri Bilim kurgu hikayeleri kısa Bilim kurgu hikâyeleri nasıl yazılır Bilim kurgu öykü örnekleri Edebi Kurgu kitapları En kısa öyküler Kısa öykü Mikro öykü örnekleri
Son yorumlar