Özne Seçimleri – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Özne Seçimleri
Antik çağın yeniden canlanmasının Cicero’nun hatipinin kültürel varsayımlarıyla yakından ilişkili olduğunu görmek için Piccolomini’nin sınırlı mükemmellik görüşüne abone olmaya gerek yok. On beşinci yüzyılın başlarında, Cicero’nun aralarında tam De Oratore’nin de bulunduğu birkaç kayıp eserinin kurtarılmasına tanık oldu, bu nedenle resimdeki natüralist tarz için ilk tam özürün ondan derinden etkilendiğini bulmak şaşırtıcı değil. Bu, Leon Battista Alberti’nin De Pictura’sıydı.
Alberti’nin incelemesi hem ressam için bir tavsiye deposu hem de dolaylı olarak sanatın statüsünü bir el sanatının statüsünden yükseltme girişimidir. Bunu, Cicero’nun ikna edici konuşmacı modelini görsel sanatlara uyarlayarak ve aslında sanatçının ‘edebi’ rolüne özel bir vurgu yaparak başarır.
Bu nedenle, bir ressamdaki mükemmelliğin ayırt edici özelliğinin, etkili bir tarihçilik yaratma kapasitesi olduğunda ısrar eder. Historia ile Alberti bir resmin temasını veya anlatı konusunu kastediyor ve onun, “anlatı” ve hatta “kurgu” olarak tercüme edilebilecek bu belirgin edebi terimi kullandığını ortaya koyuyor.
Bir sanatçıyı olağanüstü yapan şey, çizim yapma veya boyayı kullanma becerisi değil, böyle bir beceri kabul edilse de, bakanı etkileyen ve hareket ettiren sahneler tasarlamadaki mükemmelliğidir. Bu etkinlik için, normalde uygun argümanların bulunmasına uygulanan retorik inventio terimini benimser.
Aslında Alberti’nin en özgün adımı, bu özne seçimini ve organizasyonunu bir resimdeki anahtar unsur haline getirmektir, hatta iyi bir tarihin resimsel temsil olmadan da zevk verebileceğini iddia edecek kadar. Bununla kastettiği şey tam olarak ekphrasis başlığı altında zaten karşılaşılan türden bir sözlü açıklamadır ve bir örnek olarak Lucian’ın Apelles tarafından İftiraya ilişkin açıklamasını aktarır.
Bu, sanatlar arası ilişkiler tarihindeki en sıra dışı temalardan birini oluşturmalıdır, çünkü Lucian’ın MS ikinci yüzyılda oluşturduğu resimle ilgili ayrıntılı açıklaması, on beşinci yüzyılın başlarında Konstantinopolis’te Veronalı Guarino tarafından Latince’ye çevrildi ve bu, kaynak sağladı.
Zaman içinde Floransalı sanatçı Botticelli, şimdi Londra’daki Ulusal Galeri’de bulunan Apelles İtirafı’ndaki tarihi gerçekleştirmeye çalıştı. Bütün bu alışverişin temelinde, bir buluşun özünün kehribar içindeki bir sinek gibi kelimelerde muhafaza edilebileceğine, ressamın hünerleriyle serbest bırakılabileceğine olan inanç yatmaktadır.
Bu nedenle Alberti’nin sanatçıya şairleri ve hatipleri incelemesini ve aynı zamanda bir kompozisyon tasarlamada kendisine yardımcı olabilecek edebi insanlar yetiştirmesini tavsiye etmesi anlaşılabilir bir durumdur.
Raphael’in Vatikan’daki kıtası veya Rubens’in Whitehall ziyafet salonunun tavanındaki James I’i yüceltmesi gibi büyük dekoratif projelerin icadında hümanist-işbirlikçinin rolü, Rönesans sanatının önemli bir özelliğidir.
Alberti’nin görüşüne göre sanat, duyguların uyarılması ve kontrolü ile ilgili ortak bir kaygıyla birbirine bağlıdır; ortam ister pigment isterse kelimeler olsun, amaç, fiziksel ayrıntıların anlatımından güçlü duyguların taklidine kadar çeşitli araçlarla izleyiciyi idealize edilmiş bir sahneye dahil etmektir.
Cümlenin Ögeleri
Dolaylı Tümleç Nedir
cümlenin öğeleri
Meçhul özne örnekleri
Öznesiz cümle örnekleri
Cümlenin öğeleri tablo
Cümlenin Ögeleri Konu Anlatımı
Cümlenin Öğeleri soruları
Önerdiği etkili araçlardan biri, bir resimde aracı bir figürün kullanılmasıdır; bu figür, düzlemimize bakarak resimsel ve gerçek alan arasındaki boşluğu dolduran ve ifade ya da jest yoluyla bizi eyleme ya da duygusal tona çeken bir figürdür. Bir resimde böyle bir figür, çağdaş dini dramadaki koro veya anlatıcınınkine benzer bir rol oynar.
Özetlemek gerekirse: Alberti, kardeş sanatlar hakkındaki erken Rönesans tartışmasının temsilcisi olduğu sürece, iki temel özelliği vurgular. İlk olarak, sanatsal sürecin kavramsallaştırılması için bundan akan her şeyi içeren bir retorik modelin benimsenmesine sahibiz; bir de resmin resimde gerçekleşmesinden önce bile tasavvur edildiği şekliyle ön kabulüne verdiği önem vardır.
Göreceğimiz gibi, bu son nokta, Rönesans’ın tahayyül fikrini formüle etme biçimi açısından bir miktar öneme sahiptir. Alberti sanatçı için yeni bir statü talep ediyorsa, bu eski hatip idealinin bir varyantıdır; sonuç olarak görsel sanatlar, süslemenin manuel statüsünden bir söylem biçimi haline gelir.
Ayrıca, bu hümanist estetik, natüralist bir resim stilinin yanıltıcı güçlerini vurguluyor gibi görünse de, yine de bu gerçekçilik psikolojik bir tepkiye, yani seyircinin aktif katılımına yöneliktir. İdeal bir anlayışı yansıtmak içindir.
Resmin bu retorik değerlendirmesinin sürekliliği, çok daha sonraki bir çalışmada, Arundel Kontu’nun Hollandalı sekreteri Francis Junius’un, 1637’de Latince olarak yayınlanan, ancak bir yıl sonra Junius’un İngilizce çevirisinde yer alan Eskilerin Tablosu’nda gösterilmiştir.
Arundel ilk büyük İngiliz koleksiyoncusu, Inigo Jones’un hamisi, Rubens’in bir arkadaşı ve Charles I’in sanat danışmanıydı, dolayısıyla Junius’un İngiltere’de neoklasik değerlerin ortaya çıkışını temsil ettiği söylenebilir. Ancak kitabı, Alberti’nin retorik meşguliyetlerini güçlü bir şekilde pekiştiriyor ve resim ve şiirin “kalplerimizin yağmurlarını tuttuğunu, sahip oldukları bu aldatıcı güçle, listeledikleri her yerde Tutkularımıza öncülük ettiğini ve onlara rehberlik ettiğini” öne sürüyor.
Bir anlamda, Kadimlerin Resmi, Arundel’in yerli yetenekleri teşvik etmek için tasarlanmış zengin resim, heykel ve çizimler koleksiyonunun bir manifestosu olarak okunabilir.
Bu yüzden Junius, “suçlanmaya değer bir danışman”dan kurtulmak için modellerin önemini vurgular; ama anlayışın özgünlüğü de esastır. Buradaki argüman, Alberti’nin tarih tartışmasına yakındır, çünkü zihnin “tüm çalışmayı önceden gördüğü ve öngördüğü” yaratıcı yansıtmayı vurgular.
Aslında Junius’un sanatın bulaşıcı etkilerine ilişkin açıklaması, edebi ve görsel imgeler arasında bağlantı kuran Rönesans temelini uygun bir şekilde özetler:
Çünkü eserlerinde şeylerin mevcudiyetinin bir hayal gücüyle dolup taşan Zanaatkarlar, eserlerinde mevcut şeylerin tefekkürinden çekilmiş ve türetilmiş kesin bir ruh bırakırlar; Öyleyse, eserlerine aktarılan aynı ruhun, aynı şekilde, seyircilerde de, Zanaatkarların kendilerinde bulunan şeylerin varlığına dair aynı izlenimi işleyerek galip gelmesi mümkün değil mi?
Dolayısıyla görüntülerin fiziksel bir ortam (boya veya baskı) ile bir zihinden diğerine aktarıldığı bu işlem ortak paydayı sağlar.
Cümlenin Ögeleri Cümlenin Ögeleri Konu Anlatımı Cümlenin Öğeleri soruları Cümlenin öğeleri tablo Dolaylı Tümleç Nedir Meçhul özne örnekleri Öznesiz cümle örnekleri
Son yorumlar