Solunum Sistemi – İş Sağlığı ve Güvenliği Tez Yaptırma – İSG – İş Sağlığı ve Güvenliği Tez Yaptırma Ücretleri
Sindirim
Besinler vücuda alındığında çoğu, kimyasal yapısı çok karmaşık olduğu için dokular tarafından doğrudan kullanılamayacak bir formdadır. Bu nedenle, daha büyük gıda moleküllerinin daha basit moleküllere parçalanması gerekir. Bu süreç kimyasal etki ile gerçekleşir ve gıdanın yemek borusuna, mideye, ince bağırsağa ve son olarak da kalın bağırsağa geçtiği ağızdan başlayan, farklı boyutlarda uzun bir tüp olan sindirim sisteminde meydana gelir.
Alkol midede emilir ve su kalın bağırsakta emilir ancak enerji içeren gıdaların çoğu ince bağırsakta emilir. Sindirim ürünleri, sindirim kanalının duvarlarından kan damarlarına ve oradan da karaciğere geçer. Bu, diyaframın altında karın boşluğunun sağ üst tarafında yer alan çok büyük bir organdır.
Kan damarlarının etrafında dairesel bir şekilde düzenlenmiş birçok hücre biriminden oluşur. Sindirim sisteminden gelen şeker karaciğere götürülür ve burada karaciğer hücrelerinde depolanan glikojen adı verilen bir kimyasala dönüşür. Proteinler karaciğerde parçalanır ve daha sonra böbrekler yoluyla atılan ve idrarın ana kimyasal bileşeni olan atık ürün olarak üre oluşturur.
Eski kırmızı kan hücreleri, daha sonra kullanılmak üzere onlardan demir tutan karaciğer tarafından dolaşımdan uzaklaştırılır. Karaciğer ayrıca sindirime yardımcı olan ve karaciğere bitişik safra kesesinde depolanan safranın üretiminden de sorumludur.
Birçok zehir, zehri atılmadan önce daha az toksik hale getirmeye (detoksifikasyon) çalışan karaciğer tarafından ele alınır. Bazen zehir karaciğer hücrelerine zarar verir veya yok eder, ancak neyse ki karaciğerde o kadar büyük bir hücre rezervi vardır ki, işlevini olumsuz yönde etkilemek için çok fazla hasar gerekir. Karaciğer hasarı, belirli endüstriyel zehir türlerinin yanı sıra aşırı alkol tüketiminden kaynaklanabilir.
Boşaltım
Bir otomobilin egzoz gazlarından kurtulması gerektiği gibi, insan vücudunun da metabolik kimyasal reaksiyonlardan arta kalan atık maddeleri atması gerekir. Boşaltım sürecinde özel organlar yer alır. Deri yoluyla bir miktar su kaybedilmesine rağmen, su ve üre böbrekler tarafından atılır. Katı atık, kalın bağırsakta su çıkarıldıktan sonra vücudu bağırsaktan terk eder.
İşeme mekanizmaları, vücut zehirli maddelerden etkilendiğinde ve kusma, ishal veya idrarla atılma yoluyla etkilendiğinde çok önemlidir. Bazen bir zehrin vücuttan geçişi, arkasında bir yıkım izi bırakabilir ve kalıcı karaciğer veya böbrek hasarına neden olabilir.
Solunum sistemi koruyucuları
Solunum sistemi koruyucusu sınıfı
Kişisel Koruyucu Donanım
KKD solunum sistemi koruyucuları
Solunum koruyucu donanımlar için hangi ifade yanlıştır
El ve Kol KORUYUCULARI
GÖVDE ve KARIN BÖLGESİ KORUYUCULARI
Baret
Solunum Sistemi
Sindirim sisteminden emilen gıda maddeleri enerjiye dönüştürülür. Bu enerjiyi üretmek için vücut hücreleri oksijene ihtiyaç duyar, tıpkı bir otomobil motorunun çalışması için oksijene ihtiyacı olduğu gibi. Bu dönüştürme işlemi, büyük miktarlarda zehirli olan ve atılması gereken karbondioksit üretir.
Solunum işlemi sırasında oksijen havadan vücut hücrelerine aktarılır ve solunan havada karbondioksit atılır. Vücut hücreleri farklı hızlarda çalıştığı için oksijen gereksinimleri dokudan dokuya değişir. Beyin hücreleri dört dakikadan fazla oksijensiz kalırsa, entelektüel işlevin iyileşmesi için çok az olasılık vardır. Diğer vücut hücreleri daha uzun süre oksijensiz yaşayabilir.
Tüm vücut hücrelerinin ihtiyaçlarını karşılamak için çok miktarda oksijene ihtiyaç vardır. Bu gereksinimi karşılayan aygıt ise burun ve ağız, boğaz, gırtlak (ses kutusu) ve soluk borusu (soluk borusu), bronşlar ve akciğerlerden oluşan solunum yollarıdır.
Solunum yolu, duvarları nemli tutan mukus salgılayan hücreler içeren ıslak, parlak bir zarla kaplıdır. Diğer hücreler, bir yönde hareket ederek hava yollarına giren toz parçacıklarını ağza doğru tahliye edebilen küçük kıllar veya kirpiklerle çevrilidir. Bazen hava yoluna giren materyalin miktarı kirpiklerin kaldırabileceğinden daha fazladır.
Akciğerler daha sonra öksürük mekanizmasıyla partikül koleksiyonlarını dışarı atar. Solunum yoluna giren havanın birincil filtrasyonu burunda gerçekleşir, ancak daha küçük parçacıkların çoğu hava yollarına girer ve burada bazıları bronşların duvarlarına çarpar ve silyalar tarafından reddedilir, ancak diğerleri akciğerlere ulaşır.
Solunum yolu daha çok ters çevrilmiş bir ağaç gibidir. Nefes borusu gövde ve iki ana bronş (her akciğer için bir tane) ana dallardır. Her ana bronş daha sonra daha küçük dallara (bronşiyoller) ayrılır. Tüm bu tüpler, nefes alırken emmeye maruz kaldıklarında çökmelerini önleyen kıkırdak halkalar tarafından açık tutulur. En küçük tüpler, çok ince duvarlara sahip hava keseleri veya alveollerde biter. Bu duvarlar, oksijenin çevrelendikleri küçük kan damarlarına geçmesine ve karbondioksitin kandan zıt yönde hava kesesine geçmesine izin verir.
Hava keseciklerini kaplayan kan damarları, oksijen içeren kanı kalbin sol tarafına taşır ve buradan atardamarlar aracılığıyla vücudun tüm bölgelerine pompalanır. Dokular, daha önce açıklanan metabolik süreçleri gerçekleştirmek için oksijeni kullandığında, oksijen gibi kanda çözünen karbondioksit üretilir. Karbondioksit, damarlar ve kalbin sağ tarafı yoluyla akciğerlere geri taşınır.
Akciğerler, iltihaplanırsa plörezi olarak bilinen bir duruma yol açan plevra adı verilen sert bir pürüzsüz zar tabakası ile çevrilidir. Mavi asbest lifleri, mezotelyoma adı verilen bir kanser türü üretmek için plevrayı tahriş edebilir. Akciğerler göğüs boşluğunda kaburgalar, göğüs kemiği, omurga ve diyafram ile sınırlı bir boşlukta bulunur.
İkincisi, göğüs ve karın boşluklarını ayıran kubbe şeklinde bir kas tabakasıdır. Diyafram aşağı hareket ettiğinde kubbe şekli düzleşir ve aynı zamanda kaburgalar yukarı doğru hareket eder, böylece göğüs boşluğunun hacmi artar, bu da havayı akciğerlere ve ardından hava keselerine çeken bir emme yaratır (havanın yaklaşık %20’si oksijen). Bu harekete inhalasyon denir. Diyafram genişlediğinde göğüs boşluğu büzülür ve akciğerlerin elastik geri tepmesi havayı ters yönde zorlar (nefes verme).
Solunum hareketi durursa (örneğin, solunum mekanizmasına zarar veren elektrik çarpması nedeniyle) hemen suni solunum gereklidir. Bu, yaralının ağzına nefes vererek (ağızdan ağza resüsitasyon) veya yaralının göğsüne baskı uygulayarak, böylece havayı akciğerlerden dışarı atarak ve göğüs duvarının geri tepmesinin akciğerlere hava çekmesine izin vererek gerçekleştirilebilir.
Dalgıçlar ve keson işçileri, derin sularda veya yüksek hava basıncı altında çalıştıktan sonra yüzeye çok çabuk dönerlerse eklemlerde ağrı çekebilirler. Bu koşullarda, vücut dokularında bulunan ve yüksek basınç altında çözülen hava, eklemlerde ve başka yerlerde hava kabarcıkları (çoğunlukla nitrojen gazı) oluşturmak üzere serbest bırakılır ve hoş olmayan semptomlar üretir.
‘Bükümler’ ortaya çıkan hastalığın adıdır. Hafif vakalar dirsekleri, omuzları, ayak bileklerini ve dizleri etkiler. Hastalık geliştikçe ağrının şiddeti artar ve etkilenen eklem şişer. Ciddi bükülme vakaları beyni ve/veya omuriliği etkileyebilir. Beyin hasarı durumunda hasta görme sorunları, baş ağrısı, denge kaybı ve konuşma bozuklukları yaşayabilir.
Omurilik hasarı, uzuvların felç olmasına, his kaybına, iğne batmalarına ve omuzlarda ve/veya kalçalarda ağrıya neden olabilir. Sorun, işçilerin maruz kaldığı basınç değişim hızının gaz kabarcıklarının oluşmayacağı bir düzeye indirilmesiyle giderilir.
Baret El ve Kol KORUYUCULARI GÖVDE ve KARIN BÖLGESİ KORUYUCULARI Kişisel Koruyucu Donanım KKD solunum sistemi koruyucuları Solunum koruyucu donanımlar için hangi ifade yanlıştır Solunum sistemi koruyucuları Solunum sistemi koruyucusu sınıfı
Son yorumlar