AKADEMİK KÜTÜPHANELER – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
AKADEMİK KÜTÜPHANELER
En eski İngiliz akademik kütüphaneleri Oxford ve Cambridge’deydi. Başından beri üniversiteler, monolitik kurumlardan ziyade kolejlerin gevşek federasyonları olarak örgütlendi ve kolejler kendi kütüphanelerini kurarken, merkezi bir üniversite koleksiyonu fikri daha yavaş büyüdü.
1603’te Oxford’da Bodleian Kütüphanesi’nin açılması ve Cambridge Üniversitesi Kütüphanesinin 17. yüzyıl boyunca yavaş olsa da istikrarlı büyümesi, üniversitelerde önemli güçler olarak ortaya çıktıklarını gösterdi.
Oxford ve Cambridge yegane İngiliz üniversiteleri olarak kalırken, İskoçya on beşinci yüzyılda St Andrews, Glasgow ve Aberdeen’de ve on altıncı yüzyılda Edinburgh’da hepsi kendi kütüphanelerine sahip üniversite kurumları kurarken, İrlanda’da Trinity College Dublin 1592’de kuruldu.
1700’e gelindiğinde, Britanya’daki akademik kütüphanelerin toplam tedariği, bu kurumları ve İngiliz üniversitelerine kabul için uygun olmayan Uyumsuzlar için birkaç muhalif akademiyi içeriyordu.
1709’da tüm üniversiteler, kendilerine İngiltere’de yayınlanan her kitabın bir ücretsiz kopyasını talep üzerine alma hakkı veren Telif Hakkı Yasası’ndan yararlandı. Bu ayrıcalık günümüze kadar Bodleian, Cambridge Üniversitesi Kütüphanesi ve Trinity College Dublin ile kaldı, ancak 1837’de İskoç üniversiteleri tarafından yıllık bir tazminat ödemesi karşılığında teslim edildi.
Modern standartlara göre üniversite kütüphaneleri on dokuzuncu yüzyılın ortalarına kadar küçüktü. 1849’a kadar Bodleian’ın 220.000 ciltlik bir kitap stoğuna sahipken, 1837-8’de Edinburgh Üniversitesi Kütüphanesi’nde 63.000 ciltlik bir kitap stoğu vardı. Bununla birlikte, on dokuzuncu yüzyılın sonlarında ve yirminci yüzyılın başlarında, kütüphanelerin boyutu önemli ölçüde arttı. 1882’de Bodleian’ın stoğu 400.000 hacme yükseldi ve 1912’de bir milyon hacme yaklaşıyordu.
Mevcut akademik kütüphanelerin stoku artarken, Britanya’daki akademik kütüphane operasyonlarının tüm çehresini değiştirecek bir gelişmeyle yeni kurumlar kuruluyordu. Yeni vakıfların ilki 1826’da University College London, ardından üç yıl sonra King’s College, 1836’da Londra Üniversitesi tüzüğünü aldı.
Milli kütüphanesi
Millet Kütüphanesi Çalışma Saatleri
EBSCO
millet kütüphanesi e-kitap
Millet Kütüphanesi Veritabanı
Kütüphane veritabanı
Millet Kütüphanesi kitap arama
Millet Kütüphanesi üyelik
Başka bir kolej üniversitesi olan Durham, 1832’de kuruldu, ancak diğer on dokuzuncu yüzyıl vakıflarının çoğu, tüzüklerini yirminci yüzyılda bağımsız üniversiteler olarak alacak olan sivil kolejlerdi. Bu kurumların birçoğu hayatta kalmak için zorlu bir mücadele verdi ve kütüphaneleri, ilk yıllarında genellikle çok güvencesiz bir varoluşa sahipti.
Genellikle, planlı satın alma yerine büyük ölçüde hediye ile oluşturulmuş küçük stokları vardı. Amaca uygun olarak inşa edilmiş bir konaklama yeri edindikleri yer, genellikle yerel bir hayırsever sayesindeydi. Kütüphaneler küçük personel tarafından işletiliyordu. Liverpool Üniversitesi’nin ilk tam zamanlı kütüphanecisi 1892 gibi geç bir tarihte atandı. 1916’da bu kütüphanenin personeli kütüphaneci, iki kıdemli asistan ve ana kütüphanede bir asistandı, dört bölüm kütüphanecisi ve bir kütüphane asistanı olarak görev yapıyordu. sınıf kütüphanecisi
1919’da Üniversite Ödenekler Komitesi’nin oluşturulması, üniversitelerdeki kütüphanelerin statüsünü iyileştirmek için çok şey yaptı. 1921’deki ilk yıllık raporunda, Komite kesin olarak belirtti.
Yavaş ama emin adımlarla standartlar iyileştirildi. 1920 ile 1939 arasında öğrenci başına kütüphane harcaması birçok üniversite kütüphanesinde iki katından fazla arttı. Öğrenci başına ortalama kütüphane harcaması, 1913–14’te toplam üniversite harcamasının yüzde 2,2’sinden 1925–6’da yüzde 3,3’e, 1937–8’de yüzde 3,9’a ve 1976–7’de yüzde 4,5’e yükseldi.
1954’te Hull’a ve 1957’de Leicester’a bağımsız üniversite statüsü verilmesiyle, 19. yüzyılda başlayan sivil üniversitelerin gelişiminin sona erdiği söylenebilir. 1960’lar, bir grup yeni üniversitenin kuruluşuna ve birkaç ileri teknoloji kolejinin üniversite statüsüne yükselmesine tanık oldu.
Birçoğu eski eğitim kolejlerini birleştiren politekniklerin ve yüksek öğretim kolejlerinin buna karşılık gelen yükselişi, akademik çalışmanın tüm seviyelerinde devlet ve yerel otorite tarafından finanse edilen kütüphane tedarikinin önemli ölçüde çoğalmasına yol açtı.
ABONELİK KÜTÜPHANELERİ
On sekizinci yüzyıla gelindiğinde, kütüphanelere olan talebi artırmak için bir dizi faktör bir araya gelmişti. Okuryazarlıktaki önemli artış, mevcut kitapların sayısı ve çeşitliliğindeki artış, süreli yayınların ve gazete basınının gelişmesi, romanın popüler bir edebi tür olarak ortaya çıkması ve kitapların yüksek fiyatları, kütüphanelerin büyümesini teşvik etti. hem Londra’da hem de büyük taşra kasabalarında akademik olmayan okuyucuya hizmet eder. Mevcut “halk” kütüphaneleri -katedral ve vakfedilmiş kasaba ve kilise kütüphaneleri- çoğunlukla teolojik karakterdeydiler ve dünyevi edebiyata yönelik artan iştahı tatmin etmekte başarısız oldular.
Bu durumda, birinin edebiyata erişimini artırmanın basit bir yolu, bir kitap kulübü oluşturmaktı. Kitap kulüpleri, esas olarak, kitapların veya dergilerin satın alındığı ve kulüp üyeleri arasında dağıtıldığı ortak bir fona abone olan küçük arkadaş veya komşu topluluklarıydı. Bir kitap kulübü genellikle on iki ila yirmi dört kişiden oluşan bir üyeye sahipti. Kitaplar tüm üyeler arasında dağıtıldığında, genellikle onlar arasında açık artırmaya çıkarılıyordu.
Kitap kulüpleri bir tür işbirlikli edinimi temsil etseler de, bir kitap stoku yaratma niyetinin olmaması, onları kütüphane olarak görmeyi zorlaştırıyor. Bununla birlikte, insanların kitap satın almak için kaynaklarını bir araya getirme fikri, 1741’de Lanarkshire’daki Leadhills Kütüphanesi ile başlayan ve on sekizinci ve on dokuzuncu yüzyılın başlarında İngiltere’nin her yerine yayılan abonelik kütüphanelerinde alternatif bir ifade buldu.
Abonelik kütüphanesi, kitap kulübü gibi, bir giriş ücretinden ve üyeler tarafından ödenen yıllık aboneliklerden elde edilen bir fondan kitapların ortaklaşa satın alınması fikrine dayanıyordu. Bazı abonelik kütüphanelerinde üyeler katılım üzerine kurumda bir hisse satın aldı.
Bunlara genellikle ‘tescilli’ kütüphaneler denir. Abone olunan kütüphanelerin vurgusu genellikle “kibar” edebiyat tarihi, biyografi, seyahat, bilim ve kaliteli kurgu üzerineydi. Kitaplar genellikle üyelerin genel toplantısında seçilen bir komite tarafından seçilirdi.
On dokuzuncu yüzyılın ortalarına gelindiğinde, abonelik kütüphaneleri taşra şehirlerinde ve daha küçük pazar kasabalarında iyi bir şekilde kurulmuştu. Bazıları önemli koleksiyonlar biriktirmişti. Yüzyılın ortalarında Liverpool’da 36.000 cilt, Hull’da 21.000 ve Manchester’da 20.000 cilt vardı. Bununla birlikte çoğu kütüphane, belki de 5-6.000 cilt ile bundan çok daha küçüktü.
Kütüphanelerin müşteri kitlesinin genellikle eşraftan, din adamlarından, profesyonel erkeklerden, imalatçılardan ve hali vakti yerinde tüccarlardan geldiği görülüyor. Ciddi eserler vermeyi amaçladıklarından, bazen alimler için değerli kabul edildiler ve abone olmadıklarında bile alim ziyaretçiler için özel hükümler sunmaya hazırlandılar.
Ondokuzuncu yüzyılın sonlarında ve yirminci yüzyıl boyunca, dolaşımdaki ve oran destekli kütüphanelerin rekabeti ve azalan üyelik ve artan maliyetlerin neden olduğu mali sorunlar nedeniyle abonelik kütüphaneleri artan bir baskı altına girdi. Bazı olağanüstü örnekler hayatta kalsa da, en önemlisi Londra Kütüphanesi, çoğu şimdi ortadan kayboldu.
EBSCO Kütüphane veritabanı Millet Kütüphanesi Çalışma Saatleri millet kütüphanesi e-kitap Millet Kütüphanesi kitap arama Millet Kütüphanesi üyelik Millet Kütüphanesi Veritabanı Milli kütüphanesi
Son yorumlar