Akran Sorunları – Sosyoloji Ödevi Yaptırma – Sosyoloji Ödevi Fiyatları – Sosyoloji Alanı Ödevleri – Sosyoloji Tez Ödevi Yaptırma

Akran Sorunları

Okul çocukları okul günlerinde günde ortalama 2,5 saat ve hafta sonları ortalama 4 saat 20 dakika teleevizyon izliyor. En sevdikleri programlar durum komedileri, çizgi filmler, müzik videoları, sporlar, yarışma şovları, talk şovlar ve pembe dizilerdir.

Bir çalışma, çoğu insanın 18 yaşına geldiğinde, ebeveynleriyle konuşmaktan, arkadaşlarıyla vakit geçirmekten ve hatta okula gitmekten çok televizyon izleyerek daha fazla uyanacakları sonucuna varmıştır.

Küçük çocuklar çok etkilenebilir olduklarından ve pek çok Amerikan evinde televizyon ücretsiz bir mekanik çocuk bakıcısı olarak kullanıldığından, sosyal bilimciler kitle iletişim araçlarının toplumumuzda oynadığı sosyalleştirme rolü konusunda giderek daha fazla endişe duymaya başladılar.

Çocuklar deneyimlerden öğrenirlerse, böyle bir maruz kalmanın kesinlikle bir etkisi olmalıdır. Ortalama bir Amerikalı çocuk ilkokuldan ayrıldığında, televizyonda 8.000 cinayet ve 100.000 şiddet eylemi gördü.

Mark Sappenfield bu konuda şöyle yazıyor:

Geçtiğimiz yarım yüzyılın büyük bir bölümünde, televizyonda şiddet izlemek ile günlük yaşamdaki şiddet içeren davranış arasındaki bağlantı, bir çalışma tarafından benimsenen, bir başkası tarafından reddedilen ve büyük ölçüde yıllarca kongre soruşturmalarıyla cevapsız bırakılan açık bir soru gibi göründü.

Ancak bu hızla değişiyor. Artan sayıda bilim insanı ve psikiyatrist için, ikisi arasındaki ilişki artık bir tartışma konusu değil; bu yerleşik bir gerçektir. Şimdiden altı büyük pediatri, psikiyatri ve tıp dernekleri, son 30 yılda 1000’den fazla araştırmaya atıfta bulunarak, bir bağlantının kanıtlarının ezici olduğunu söyledi.

Bir çalışmada (Centerwall, 1992), şiddet içeren suç oranlarındaki değişim ile Amerika Birleşik Devletleri’nde televizyonun tanıtımı arasında bir bağlantı olup olmadığını görmek için bir girişimde bulunuldu. Bu çalışma, yaygın ticari televizyonun bulunmadığı 1945 arasında hem Amerika Birleşik Devletleri’nde hem de Kanada’da cinayet oranlarının ABD’de yaklaşık% 93 ve Kanada’da (nüfus artışlarına göre ayarlanmış)% 92 artmıştır.

Akran Zorbalığı
Akran zorbalığı belirtileri
Akran zorbalığı ne yapmalıyım
Akran zorbalığı etkinlik
Ergenlerde akran zorbalığı
Akran zorbalığı nedir
Akran zorbalığı ile Baş etme YOLLARI
Akran zorbalığı örnekleri

Güney Afrika’da apartheid hükümeti, istikrarsızlaştırıcı etkilerinden korktuğu için televizyonun izlenmesine izin vermedi. Bu politika nedeniyle televizyon, Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada’da piyasaya sürülmesinden yıllar sonra Güney Afrika yaşamının bir parçası değildi. Yine de Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada’da olduğu gibi, televizyon izleyerek büyüyen ilk nesil çocukların yetişkinliğe ulaşmasıyla cinayet oranı keskin bir şekilde arttı.

Bu gerçekler, araştırmacının (Centerwall) “çocuklukta televizyona uzun süreli maruz kalmanın, Amerika Birleşik Devletleri’nde işlenen cinayetlerin yaklaşık yarısının veya yılda yaklaşık 10.000 cinayetin arkasındaki nedensel bir faktör olduğu” sonucuna varmasına neden oldu.

Amerika Birleşik Devletleri’ndeki tüm tecavüz ve saldırıların yarısının doğrudan televizyon izlemeyle ilgili olabileceğini tahmin etmeye devam etti. Diğerleri görüşlerinde daha muhafazakar ve tüm şiddetin yalnızca% 10’unun televizyon veya filmlerle ilgili olduğuna inanıyor.

İzleyicileri programlardaki şiddet içeriklerine karşı uyarmak için girişimlerde bulunuldu. 1997’de televizyon ağları, tüm çocuklar için uygun bir dizi olan TV-Y adını kullanarak mevcut yaş temelli derecelendirmelere içerik derecelendirmeleri eklemeyi kabul etti; TV-7, 7 yaş ve üstü çocuklar için uygun bir program; TV-G, her yaş için uygun bir şov; TV-PG, ebeveyn rehberliği önerilir (bu derecelendirme aynı zamanda şiddet için bir V, cinsel durumlar için S, dil için L veya müstehcen diyalog için D içerebilir).

TV-14, gösteri 14 yaş altı çocuklar için uygun olmayabilir; ve TV-MA, gösteri yetişkin izleyiciler içindir. Derecelendirmeler, 1997’den sonra üretilen tüm yeni televizyon setlerinde bulunan bir cihaz olan V-yongası ile birlikte çalışmak üzere tasarlanmıştır. V-yongası, ebeveynlerin setlerini istenen seviyenin ötesinde derecelendirilen herhangi bir programı gösterecek şekilde programlamalarına olanak tanır.

Bu gerçekten soruna yardımcı olmayabilir. Oğlanlar, özellikle 10 ila 14 yaşları arasındaki çocuklar, bir programın veya filmin “ebeveyn takdirine bağlı” bir tavsiyeye sahip olduğunu gördüklerinde, bu gösteriyi daha çekici buldular ve izlemek istediler. Buna ek olarak, antiviral kamu hizmeti duyurularının ergenlerin çatışmayı çözmek için şiddet kullanmanın uygunluğuna yönelik tutumlarını değiştirdiğine dair hiçbir kanıt bulunamamıştır.

Sosyolojide neden ve sonucu kanıtlamak asla kolay değildir ve televizyon ile şiddet arasındaki ilişki genel olarak kabul edildiğinden daha karmaşık olabilir. Yine de, 707 kişiyi 17 yıl boyunca izleyen bir çalışma (Johnson, 2002) bazı rahatsız edici bulguları ortaya çıkardı.

Araştırmaya göre, içeriği ne olursa olsun günde bir saatten fazla televizyon izleyen ergenlerin, bir saatten az izleyenlere göre hayatlarının ilerleyen dönemlerinde diğer insanlara karşı saldırgan davranışlarda bulunma olasılıkları kabaca beş kat daha fazlaydı.

Üç saatten fazla izleyenlerin% 28,8’i daha sonra saldırılara, soygunlara, kavgalara ve diğer saldırgan davranışlara karıştı.

Video oyunlarının popülaritesi arttıkça, bu ortamın potansiyel sosyalleşme yönleri hakkında yeni endişeler ortaya çıktı. Birçok video oyununun şiddet içeren temaları vardır ve televizyonun saldırgan davranış üzerindeki etkisine dair aynı endişeler şimdi bu eğlence ortamı için gündeme getirilmektedir.

Doom, Mortal Kombat veya Wolfenstein gibi oyunlar bir kişinin agresif düşüncelerini ve davranışlarını artırır mı? 227 üniversite öğrencisi üzerinde yapılan bir araştırma, ortaokulda şiddet içeren video oyunları oynayanların üniversitede saldırgan davranışlara daha yatkın olduğunu buldu.

Buradaki düşünce, video oyunları oynamanın “çatışma durumlarına agresif çözümler uygulama” yolu sağlamasıdır. Sorun, oyunların etkileşimli doğası nedeniyle şiddet içeren video oyunlarına maruz kalmanın, şiddet içerikli televizyon programlarına veya filmlere maruz kalmaktan daha tehlikeli olmasıdır. Oyuncu, bir programın pasif izleyicisinden daha çok şiddetin uygulanmasına dahil oluyor.

Video oyunu şiddetine tekrar tekrar maruz kalmak, saldırgan davranış potansiyelini artırır, çünkü;

• (1) saldırganlığın kullanımına ilişkin daha olumlu tutumlar ve beklentiler üretir;
• (2) sorunlara daha agresif çözümler prova etmeye yol açar;
• (3) şiddetsiz alternatiflerin değerlendirilmesini azaltır; ve
• (4) çatışma, saldırganlık ve şiddeti kabul edilemez alternatifler olarak düşünme olasılığını azaltır.

Açıktır ki, televizyon, filmler ve video oyunları ile şiddet arasındaki ilişkide birçok başka faktör vardır. Şiddet eylemleri ile antisosyal davranış arasındaki ilişki, başlangıçta düşünüldüğünden çok daha karmaşıktır. Hem yetişkinler hem de çocuklar için, sosyal bağlam, akran etkisi, değerler ve tutumlar da davranışın belirlenmesinde önemli bir rol oynar.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör