Anahtar Kelimeler – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Anahtar Kelimeler
Kelime boyamanın anahtarı, ayrıntılara ve özellikle de eylemle tam olarak ilgili olmayabilecek, ancak bir sahnenin somut gerçekleşmesine büyük ölçüde katkıda bulunan tesadüfi ayrıntılara dikkat etmektir. Quintilian, güçlü bir kişisel katılım duygusu taşıyan yağmalanmış bir şehir hakkındaki kendi kurgusal anlatımı da dahil olmak üzere birkaç edebi örnek sunar.
Açıktır ki, anlatıya yönelik böylesine kasıtlı olarak öznel bir yaklaşım, yetersiz ifadeyi teşvik etmeyecek ve modern beğeni için sonuçlar melodramla sınırlanabilir. Bu, Aeneid gibi kusursuz bir klasik kaynaktan aldığı pasajlar için bile geçerlidir.
Erasmus gibi teorisyenler tarafından tema Rönesans’ta yeniden ele alınana kadar sanatların retorik karakterinin en özel açıklamasını sağlar.
Ancak Quintilian’ın başarılı bir betimlemenin bir bileşeni olarak ayrıntıları anlatmaya yaptığı vurgu, edebi kelime boyama veya ekphrasis alıştırmalarında sıradan bir şeydi. Daha sonraki aşamalarında klasik retorik, pratik hitabetten ziyade akademik alıştırmalarla ilgiliydi ve ayrıntılı sözlü açıklamaların inşası, önemli bir okul alıştırması veya virtüöz gösterisi haline geldi.
Bu Bizans retoriğinin bir özelliği iken, aynı zamanda ortaçağ Latincesini de etkiledi ve zamanla Chaucer gibi yerel yazarlarda ifadesini buldu. Şövalye Masalı’nda aşk ve savaşın karşıt değerlerine Venüs ve Mars’ın tapınaklarında somut bir biçim verilir.
Chaucer açıkça bu bölümü ekphrasis’in bir gösterimi olarak ele alıyor ve dikkatimizi kasıtlıdır. Şekil, içerik ve rakamlar’; Cihazın bir parçası, bize görsel eserler deneyimi yaşatmak için sözcükleri kullanması ve sahnelere resim olarak tekrarlanan referanslar, sanatçının becerisinin sessiz yanları, onun ‘soutil pencel’i ve pahalı renkler içerir.
Okuyucunun katılımı, Böyle bir performans, Ambrogio Lorenzetti’nin Siena’daki meclis odasındaki İyi ve Kötü Hükümet tablosu gibi çağdaş bir betimleyici tabloyla eşleşecek türden bir estetik beklentiyi ortaya koyuyor. Her durumda, kelimelerin veya pigmentlerin işlevi, okuyucuyu veya izleyiciyi hayal edilen alana çekmektir.
Ortaçağ resmi ve heykeltıraşlığı, kaçınılmaz olarak didaktik bir işlevle, özellikle de İncil metninin örneklenmesiyle bağlantılıydı. Romanesk sanatının erken evrelerinde, Vézelay’deki kulak zarı üzerinde yargıç olarak bulunan harika Mesih figürü, Hıristiyan gerçeğinin aşkın karakterine yaptığı vurguyla tamamen karakteristik olarak alınabilir.
Figür kozmik ve korkunçtur, yargılama eylemi, doğal düzenin tüm tanıdık deneyimini geçersiz kılar. Sonuç olarak, böyle bir sanat için kaçınılmaz olan tarz semboliktir: maddi dünyayı yalnızca zaman ve mekanın üzerinde yükselen teolojik bir gerçekliğe işaret etmek için kullanır.
Hem dekoratif şemalarda hem de Aziz Victor Adam’ınkiler gibi öğrenilmiş ilahilerde İncil’deki tipolojinin kullanılması, tarihin olay örgüsüne eşzamanlı bir genel bakış sağlayarak, zamanın bu aşkınlığının bir yönüdür. Burada öznel katılım için çok az yer var; kutsal dünya ve normal dünya kesin olarak ayrı kalır.
Ancak daha sonraki Orta Çağlarda, Mesih’in insanlığına dayanan çok farklı adanmışlık tutumlarının gelişimi, Rönesans’ın resimsel alanın yeniden kazanılması için halkın beğenisini hazırlamada önemli bir rol oynayacaktı.
Anahtar kelime Bulma
En çok tıklanan anahtar kelimeler
Anahtar kelime örnekleri
Google anahtar kelime
YouTube anahtar kelime
SEO anahtar kelime
Google anahtar kelime planlayıcı
Google adwords Keyword Planner
Fransisken tarikatı bu yeni tutumların yayılmasında önemli bir güçtü ve dini pratiği sıradan bir kentsel kültür deneyimine uyarlıyordu. Meditasyon için tercih edilen konular, tam olarak inananın yaratıcı tepkisini en güçlü şekilde davet eden Doğuş ve Mesih’in Tutkusu idi.
Böylece, 14. yüzyıldan itibaren, dini resim ve edebiyatta, Mesih’in ve Meryem’in insani sevinçleri ve ıstırabı üzerine artan bir vurgu vardır. Bu temalar duvar resimlerinde, vaazlarda, dini dramalarda veya özel meditasyon metinlerinde detaylandırılsın, retorik bir şekilde sömürüldükleri açıktır: amaç, zihinde güçlü imgelerin yaratılmasıdır. duygular ve iradeyi etkiler.
Bu tür metinlerin en yaygın olarak dağıtılanı, şimdi Giovanni di San Gimignano’ya atfedilen Meditationes Vitae Christic, sayısız ayet ve yerel uyarlamalara yol açtı; Nicolas Love’ın İngilizce versiyonu çağdaş gizem oyunlarına damgasını vurdu ve Caxton tarafından basılan metinler arasında yer aldı.
Giovanni di San Gimignano’nun aynı zamanda hafıza üzerine bir incelemenin yazarı olması ve Meditasyonların amacının zihinde güçlü duygusal imgeler damgalamak olması önemlidir. Sonuç olarak, mucizenin etrafından dolaşırlar ve bunun yerine okuyucunun orijinal izleyiciler olan Meryem ve Havarilerin duygularıyla kolayca özdeşleşebileceği insan bölümlerine odaklanırlar.
Love’ın sıradan bir izleyici için tasarlanan İngilizce versiyonu, okuyucuyu tekrar tekrar sahnelere hayal gücünü uygulamaya ve onlara ‘sanki oradaymış gibi’ belirli bir maddi biçim vermeye teşvik ediyor.
Bu sürece yardımcı olmak için, metni ölçümler ve mesafe konusunda çok kesindir ve müjde anlatısına çağdaş bir dolaysızlık sağlamak için eklemeler yapılmıştır: Mesih çocuğu annesi için dikiş işi ister, havariler bundan kaçınmak için ölü bedenindeki tırnakları gizlice çıkarırlar. Mary’nin üzüntüsüne ekleniyor.
Bu tür eserler tarafından teşvik edilen meditatif aktivite türü, hafızaya kayda değer görüntülerle vurmayı amaçlayan sanatlar için ortak bir program sunar. Yaratıcı katılımı desteklemek için sadece doğal dünyanın doğru bir temsilini teşvik etmekle kalmadı, aynı zamanda sanatsal etkinliği engelleyebilecek olan görsel uyaranlara karşı dini bir güvensizliğin üstesinden gelmeye yardımcı oldu.
Anlaşıldığı üzere, inananı ilahi imgelerle daha yakından ilişkilendirme çabasına en dikkat çekici yanıt, Giotto tarafından başlatılan resimsel alanın fethiydi. Açıkçası Giotto eğilimi başlatmadı, ancak Padua’daki Arena Şapeli’ndeki başarısı “ampirik perspektifin gelişiminde tamamen yeni bir aşama” anlamına geliyordu.
Burada merkezi bir perspektifin kullanılması, resimsel derinliğin kutu benzeri iddiası ve figürlerin heykelsi sağlamlığı, İsa’nın hayatından sahnelerin duygusal gücünü yoğunlaştırmanın bir yolu olarak kullanılır. Figürlerin kendileri, izleyiciye bulaşıcı hale gelen güçlü duyguları kaydeder.
Karakteristik bir Rönesans resim tarzının başlangıcında, baskın anlayışın, vaizin ikna edici belagatına rakip olabilecek retorik bir kavram olduğu açıktır. Sanatların bu yakın bağı, hümanist Aeneas Sylvius Piccolomini tarafından, onları kayıp bir mükemmelliğe kavuşturan iki adama övgüde bulunur:
Bu sanatlar belagat ve resim karşılıklı sevgi ile birbirlerini severler. Resimde olduğu kadar belagatta da düşük değil, yüksek veya yüce bir zihinsel armağan gerekir.
Demosthenes ve Cicero’nun zamanlarından öğrenilebileceği gibi, belagat geliştiği sürece, resmin geliştiğini söylemek harika. İlki canlanınca ikincisi de başını kaldırdı. Petrarca’dan sonra mektuplar yeniden ortaya çıktı; Giotto’dan sonra ressamların elleri bir kez daha kalktı. Şimdi her iki sanatın da mükemmelliğe ulaştığını görebiliyoruz.
Anahtar kelime Bulma Anahtar kelime örnekleri En çok tıklanan anahtar kelimeler Google adwords Keyword Planner Google anahtar kelime Google anahtar kelime planlayıcı SEO anahtar kelime YouTube anahtar kelime
Son yorumlar