Balzac Bakış Açısı – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Balzac Bakış Açısı
Düşüncesizce sorgulanan Goriot, basitçe onların kızları olduklarını söyler, ama kimse ona inanmaz ve Vautrin adı altında giden orta yaşlı sağlam bir adam olan bir kiracı arkadaşı, Goriot’nun karşı koyamayan eski bir düşkünlük olduğu makul hipotezini öne sürer. Güzel harpiler ve onların iyiliklerini satın almak için tüm servetini harcadı. Ancak bu, aynı zamanda pansiyonda kalan iyi bir aileden hukuk öğrencisi olan Rastignac’a bırakılan gizemin gerçek çözümü olmaktan çok uzaktır.
Görünüşe göre Goriot, daha önceki yıllarda tahıl ticareti yoluyla hatırı sayılır bir servet elde etmiş ve iki kızına abartılı çeyizler vererek, kızlardan birini aristokrasiye, diğerini de zengin bir bankacıyla evlendirmeyi başarmıştı. Ama çocukluklarından beri her isteklerini tatmin etmeye alışmış olan Anastasie ve Delphine, babalarından zorla para almaya devam ettiler ve böylece onu şimdiki yoksulluğuna düşürdüler.
Bu özel gizem, okuyucu için kitap boyunca yolun yaklaşık üçte biri için açıklığa kavuşur, ancak geçmişi sorunlu olan ancak romanın sonuna doğru polisin kaçtığı bir mahkum olduğu keşfedilen Vautrin’i çevreleyen gizem kalır. yıllardır takip etmeye çalışıyor.
Meraklarını gidermek için okuyucuları karanlıkta bırakmak gerçekçi geleneğin bir parçası değildir; önerildiği gibi Balzac’ın Scott okumasından ya da Old Goriot’un yazıldığı sırada popülerliğinin en parlak döneminde olan sahne melodramından kaynaklanmış olabilir.
Daha sonraki çalışmalarında Balzac, saplantılı bir tutkunun pençesinde güçlü karakterler yaratma becerisine güvenerek bu aygıta giderek daha az başvurdu.
Tıpkı Goriot’nun sahip olduğu her şeyi feda etme noktasına kadar kızlarına duyduğu aşırı sevgi tarafından tüketilmesi gibi, Balzac’ın diğer “monomanyakları” (onlara daha sonra bu ad verilir) farklı egemen tutkular tarafından yönlendirilir, yutulur ve sonunda yok edilir: hırs, Eugenie Grandet’nin babası durumunda; bilimsel araştırma (La Recherche de l’Absolu, Mutlak Arayışı olarak tercüme edilmiştir); sanat hazinelerinin toplanması (Le Cousin Pons); pedofiliye dönüşür.
Ancak Balzac’ın hayal gücünün bu çocukları, kuşkusuz güçlü olmalarına rağmen, okuyucu üzerinde etkileri olduğundan, gerçekçi bir sanatın tipik yaratımları olarak kabul edilemez. Flaubert, Tolstoy, Zola ve yüzyılın ikinci yarısındaki diğer yazarların romanlarındaki karakterler değişmez bir şekilde “bizim türümüzden insanlar”dır; bu, elbette kendimizi zorunlu olarak onlar gibi davrandığımızı gördüğümüz anlamına gelmez, ancak anlayabileceğimiz anlamına gelir. Sadece çok iyi, onların yaptıkları gibi davranmalarını sağlayan şeydir.
Balzac çalışma tekniği
Balzac Kitapları
Vadideki Zambak dil ve anlatım özellikleri
Balzac en önemli Eserleri
Balzac Hayatı
Balzac hangi akım
Balzac okuma Sırası
Flaubert nereli
Asla olağanüstü değiller (Tam da Dostoyevski’nin dört büyük romanının tümü anormal kahramanları barındırdığı için eleştirmenler onu gerçekçiler arasında sınıflandırmakta tereddüt ediyor) ve bu nedenle genel olarak kaderleri asla olağanüstü değildir.
Kendisini Napolyon’u örnek alan ve gerçekten de zirveye çıkmayı başaran, ancak roman sona ermeden önce kendini aşan, kilisede eski sevgilisine ateş açan ve bu yüzden giyotinle idam edilen Julien Sorel’in yerine, biz çok daha muhtemeliz. Maupassant’ın Bel-Ami’sindeki (1885) Georges Duroy gibi, cinsel çekiciliğinden yararlanan, gazetecilik dünyasında yükselen ve zengin bir gazete sahibinin kızıyla evlenerek biten şanslı bir alçakla karşılaşın.
Stendhal’in Scarlet and Black’i, doğru gözlem ve algısal sosyal yorumlarla dolu olsa da, fantastik bir olay örgüsüne sahiptir; Maupassant’ın Bel-Ami’si baştan sona doğrudur ve Duroy’un ‘yuppies’ ortak adı altındaki soyu, yaklaşık bir asır sonra hala geçerlidir.
İlk etapta Flaubert’in ve daha sonra onun haleflerinin melodramın, gerilimin ve hayattan daha büyük kahramanların ikamesi olarak tanıttıkları şey, edebiyatta filozofların determinizm dediği şeyin eşdeğeriydi. Emma Bovary’nin yaptığı her çılgınlığın kökleri, içinde büyüdüğü koşullarda ve doğanın ona bahşettiği mizacında yatar.
Flaubert, Madame Bovary’nin altıncı bölümünün tamamını okul günlerinin ve ergenliğinin bir açıklamasına ayırıyor ve romantik roman okumasının ona nasıl büyük bir yaşam ve yaratıcı bir eğilime sahip olan vahşi, egzotik maceralar fikrini verdiğini vurguluyor. kendini mukadder görür.
Kendini ona adamış, ancak ona arzuladığı cinsel heyecanları ve maddi lüksleri sağlamaktan açıkça aciz olan beceriksiz bir taşra doktoruyla müteakip evliliği, onu evlilik dışı ilişkiler yoluyla ve abartılı bir yaşam tarzı benimseyerek tatmin aramaya iter; ve tüm bunların nasıl bittiğini zaten gördük.
Emma ve hayatıyla ilgili her şey, önceki faktörlerden çıkarılabilir; Bütün hikaye önceden belirlenmiş görünüyor, ancak Hardy’nin D’Urbervilles’li Tess’in son sayfasında işkence görmüş kahramanla “sporunu bitirdiği” söylenen Hardy’nin “Ölümsüzlerin Başkanı” gibi bazı Aeschylean kaderi tarafından değil.
Emma ölüm döşeğinde kıvranırken böyle biteceğini düşünüyoruz; Tess’in hikayesinde o kadar çok dönüm noktası var ki, işler farklı bir şekilde gelişseydi, sevgilisini asla bıçaklamayacaktı, kesinlikle darağacından kurtulacaktı.
Zola’nın L’Assommoir’ındaki Gervaise için de aşağı yukarı aynı şey söylenebilir; gervaise gerçekten de işçi sınıfı Emma Bovary olarak anılır, gerçi onun durumunda onun çöküşüne neden olan şey yetiştirilme tarzı ve ihmal edilmiş eğitimi değil, kirli, aşırı kalabalık, içki- hayatının geçtiği sırılsıklam gecekondu mahallesi; İşçilerin dediği gibi ucuz brendi vitriol buharları kitaba nüfuz ediyor ve Zola’nın romana L’Assommoir adını verme kararını açıklıyor, bu kelime o zamanlar İngilizce’de cin sarayı olarak adlandırılan şey için argo bir terimdi.
Ancak belirleyici faktörler ister çevresel, ister eğitimsel veya ikisinin bir karışımı olsun, formül, az önce bahsedilen iki Fransız romanında ve daha önce tartışılan diğerlerinde örneklenen türdeki kurgusal bir biyografiye uygulandığında en ikna edicidir. Bütün realist romanlar bu türden değildir. Şimdi muhtemelen Zola’nın başyapıtı olarak değerlendirilen Germinal (1885), Fransa’nın kuzeyindeki bir kömür madenciliği topluluğunun kaderinde yalnızca bir veya iki yılı kapsıyor ve bir greve yol açan olaylarla, bunun yol açtığı ıstıraplarla ve greve yol açan olaylarla ilgileniyor.
Determinizm burada farklı bir rol oynar: Zola’nın niyeti, bu tür toplumsal çatışmaların, zamanın endüstriyel ve ekonomik koşulları göz önüne alındığında, onun izlediği gibi bir modeli zorunlu olarak nasıl takip ettiğini göstermekti.
Çalışma kuru bir ekonomik incelemeye dönüşebilirdi, ancak okuyucunun bireysel madencilere, onların eşlerine ve çocuklarına sempati duymasını sağlayarak ve her halükarda, işçiler ve mal sahipleri arasındaki çapraz ateşe yakalanan yönetimin zor durumunu biraz anlayarak, grevle ilgili açıklamasını bir dereceye kadar insani ilgiyle aşılamayı başarır, böylece sonunda her iki sınıf da devrilme ya da en azından radikal değişiklik için haykıran bir sistemin kurbanları olarak görülür.
Balzac çalışma tekniği Balzac en önemli Eserleri Balzac hangi akım Balzac Hayatı Balzac Kitapları Balzac okuma Sırası Flaubert nereli Vadideki Zambak dil ve anlatım özellikleri
Son yorumlar