Cinsiyete Göre Okuryazarlık – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Cinsiyete Göre Okuryazarlık
Araştırmanın en dikkat çekici bulgularından biri, daha sonraki Stuart London’daki kadınların erken okuryazarlığıdır. İngiltere taşrasındaki kadınların dörtte üçü veya daha fazlasının kendi adlarını yazamadığı bir zamanda, metropolde okuma yazma bilmeme oranı yüzde 50’ye düşürüldü. Hızlanan ticari ortamdan, şehrin sosyal taleplerinden ve artan basılı yayın mevcudiyetinden etkilenen Aphra Behn’s London’ın kadınları, kırsal kesimdeki erkekler kadar okuryazardı.
Her çalışma, sanayi öncesi İngiltere’deki okuryazarlığın, sosyal ve ekonomik konumla yakından ve tutarlı bir şekilde ilişkili olduğunu göstermektedir. Yazma yeteneği veya yetersizliği, temiz, saygın ticari uğraşlardan çeşitli uzmanlık gerektiren zanaat etkinliklerine, kaba, manuel, açık hava mesleklerine kadar uzanan bir gradyanı izledi.
Okuma yazma bilmemenin statü, meslek ve zenginlikle ilişkilendirildiği ayırt edici bir hiyerarşi ortaya çıkar. Bu, on yedinci yüzyıldan kalma rakamlarla gösterilebilir. Yüzdeler, elbette, on altıncı yüzyıldan itibaren değişiyordu, ancak sosyal model zaman içinde dikkate değer ölçüde tutarlı kaldı.
Belirli koşullar, bireyin temel okuryazarlığı edinmesini etkiledi. Eğitim fırsatı, dini eğilim ve aile geçmişinin hepsi bir rol oynadı, böylece mütevazı kökenlerden gelen erkekler ve kadınlar bazen okuyucu ve hatta yazar oldular. Ancak bu kültürel değişkenleri geçersiz kılmak, ekonomik ve sosyal yapının gücüydü.
Nazik, din adamları ve profesyonel sınıflar, elbette, yıpranmış veya disleksik birkaç kişi dışında tam bir okuryazarlığa sahipti. Nüfusun yüzde 5’inden fazlasını oluşturmayan bu egemen sınıfın üyeleri, basın çıktılarının çoğunun birincil hedef kitlesiydi.
Okuryazarlık, statülerinin bir özelliği ve yaşamlarında aktif bir unsurdu. Burada ve sadece burada kültürlü seçkinler vardı. Ve eşleri ve kızları arasında, azınlık içinde bir azınlık olan okuryazar kültürün başlıca kadın katılımcıları vardı.
Soyluların düzeyine yaklaşan kent tüccarları ve tüccarlarıydı. Kumaşçılar ve tuhafiyeciler, bakkallar ve eczacılar da dahil olmak üzere taşra tüccarları ve üst düzey dükkân sahipleri, okuma yazma bilmeyen yüzde 5 ila yüzde 15 arasında değişiyordu.
Londra’daki meslektaşları tamamen okuryazardı. On yedinci yüzyılda, okuryazar bir eğitim olmadan kâr kokusu almak hâlâ mümkündü, ancak nakliye haberlerinin ve ticaret düzenlemelerinin, ticari yazışmaların ve muhtıraların baskısı, yazılı ve yazılı olarak akıcılığı giderek daha önemli hale getirdi.
Ardından, uzman hizmetler veya pahalı dövme ürünler sunarak geçinen, kuyumcular ve kumaşçılar, boyacılar ve dericiler gibi çeşitli ustalar ve ikinci sınıf tüccarlar geldi. Okuryazarlıkları zenginliklerini ve sosyal konumlarını yansıtıyordu.
Cinsiyete göre okuryazarlık oranı
Türkiye okuma yazma oranı 2021
Türkiye okur yazar oranı grafik
Türkiye okur yazar oranı yıllara göre
Türkiye okur yazar oranı 2020
türkiye’de okuma yazma oranı 2020 tüik
türkiye’de kadınların eğitim durumu
türkiye’de kadın erkek okur yazarlık oranı
Altlarında “çalışkan türden insanlar” kümelenmişti, bunların üçte biri ile yarısı arasında isimlerini yazamayanlar vardı. Birçoğu tekstil endüstrisinde, dokumacı veya dolgucu olarak, tarımsal ürünlerin işlenmesinde, bira veya malt imalatçısı olarak veya giyim eşyası imalatında, terzi veya fitilli olarak yer aldı. Zanaatkarlar ve zanaatkarlar, günlük işlerinde okuryazarlıktan çok az yararlandılar, ancak okuyabilenler popüler basının izleyicilerinin bir parçası oldular.
Demirciler ve marangozlar, değirmenciler ve kasaplar gibi köy zanaatkarları, yarım ila dörtte üçünün imzalayamadığı daha az okuryazar bir kümeye aitti. Okuma yazma bilmeyenler, duvarcılar ve sazcılar, duvarcılar ve madenciler ile balıkçılar, çobanlar ve işçiler gibi her türlü hava koşulunda açık hava çalışanları arasında daha yaygındı.
İşlerinin çoğu ağır ve kirliydi, beyinden daha fazla kas gücü gerektiriyordu. İstihdamları genellikle bu adamları toplumun geri kalanıyla düzenli temastan izole etti. Kağıt ve yazı nadiren önlerine çıktı, bu nedenle dörtte üç veya daha fazlasının imza atamaması şaşırtıcı değil; Thatcher’lar ve madenciler arasında cehalet yüzde 90’ı aştı.
Çoğu yeomen okuyabiliyordu ve sadece üçte biri yazamıyordu. Okuryazarlık onlar için hayati değildi, ancak kiralama ve arazi iyileştirmeleriyle uğraşan bağımsız çiftçiler olarak, okuma ve yazma bilmek çoğu zaman faydalıydı. Yeoman’ın pratik okuryazarlığı, geniş sayfaların ve almanakların okunmasını içeriyordu ve hayvancılık ve kendini geliştirme konusundaki çalışmalara kadar uzanabilirdi. Bazı köylüler aynı zamanda dini kitapların ve neşeli masalların basımlarının izleyicilerinin bir parçasıydı.
Kocalar, aksine, çoğunlukla okuma yazma bilmiyordu. Bunlar, yeomen kaynaklarından veya eğitim alma teşviklerinden yoksun olan mütevazı kiracı çiftçilerdi. Beş çiftçiden dördü isimlerini yazamadı ve bu oran 18. yüzyıldan önce çok az düşüş gösterdi. Kültürel düzeyleri, çobanların ve duvarcılarınkine benziyordu. Pastoral yaşamı idealize eden Elizabeth dönemi ve Stuart şairleri, onun gerçek uygulayıcılarının bu konuda hiçbir zaman okuma olasılığının düşük olduğunu biliyor olmalılar.
Bu güçlü sosyal örüntü, genel cehalet düzeyi azaldıkça, on sekizinci ve on dokuzuncu yüzyıllara kadar devam etti. George III’ün tahta çıkmasıyla, okuma yazma bilmeme erkeklerde yüzde 40’a, kadınlarda yüzde 60’a düşmüştü.
Viktorya döneminin başında, üç İngiliz erkeğinden biri, kadınların yarısı ile birlikte okuma yazma bilmiyordu. Ancak evrensel eğitimin başlamasıyla durum hızla değişti. Erkeklerde okuma yazma bilmeme oranı ilk kez 1880’lerde yüzde 10’un altına düştü ve Birinci Dünya Savaşı’ndan önce modern düzeyine ulaştı, 1870’te kadınlar arasında okuma yazma bilmeme yüzde 30’a indirildi ve daha sonra kızların da eğitimden yararlanmasıyla hızla düştü.
Sanayi devriminin okuryazarlığın gelişimini etkileyip etkilemediği hala tartışma konusudur. Dengede, endüstriyel gelişmenin kültürel olarak yıkıcı olduğu görülüyor, özellikle Dickens’ın ‘Coketown’u gibi yerlerdedir.
Okuryazarlık coğrafyası için on dokuzuncu yüzyıl rakamları, yeni sanayi merkezlerinin ülkenin geri kalanının gerisinde kaldığını gösteriyor. Örneğin 1856’da, ulusal rakamların erkeklerin yüzde 26’sının ve kadınların yüzde 36’sının evlilik sicilini imzalayamadığını gösterdiği bir zamanda, Lancashire eyaletinin Wigan kasabasında okuma yazma bilmeyenlerin oranı yüzde 50 ve yüzde 71 idi.
Gelişmekte olan okuryazarlık, pazar kasabalarında ve daha kibar banliyölerde bulunacaktı ve burada da Viktorya dönemi baskısı için en hazır okuyucu kitlesi vardı. On dokuzuncu yüzyılın sonuna gelindiğinde, kitlesel eğitim farklılıkların çoğunu ortadan kaldırmıştı. Daha sonra soru, becerilerin dağılımından ziyade okuyucuların okuryazarlıklarıyla ne yaptıklarına döner.
Cinsiyete göre okuryazarlık oranı Türkiye okuma yazma oranı 2021 Türkiye okur yazar oranı 2020 Türkiye okur yazar oranı grafik Türkiye okur yazar oranı yıllara göre türkiye'de kadın erkek okur yazarlık oranı türkiye'de kadınların eğitim durumu türkiye'de okuma yazma oranı 2020 tüik
Son yorumlar