Devrimciler – Sosyoloji Ödevi Yaptırma – Sosyoloji Ödevi Fiyatları – Sosyoloji Alanı Ödevleri – Sosyoloji Tez Ödevi Yaptırma
Goodwin gibi bazıları devlet merkezli çerçeve üzerine inşa etti. Diğerleri farklı veya ek nedensel faktörleri tanımlar. Goldstone, “devlet çöküşlerinin”, hızla artan nüfus, özellikle seçkinler arasında yüksek prestijli işler için artan rekabet yaratırken, aynı zamanda enflasyonu ve devlet mali krizini tetiklediğinde meydana geldiğini iddia ediyor. 1960’larda ve 1970’lerde İran’ın hızlı nüfus artışı, Goldstone’un teorisini desteklemektedir; bu teorisi Skocpol’un argümanlarıyla uyumsuz değildir, ancak hoşnutsuzluğun (demografi, savaş veya ekonomiden kaynaklansın) devletin çöküşüne ve devrimci eylemdir.
Charles Tilly (1993), toplumun bir kesiminden destek alan, devlet iktidarına inandırıcı bir rakip olarak tanımladığı “devrimci durumları” açıklamaya çalışıyor, oysa görevdeki sahip, rakibini bastıramıyor.
“Devrimci sonuç”, yarışmacının iktidarı eski yöneticiden almasıdır. Tilly, yarışmacıların ne zaman ve neden zorluklar çıkarabileceklerini ve devrimci durumlar yaratabileceklerini açıklamakla ilgileniyor.
Görevdeki rejim, hükümdarın uygulama kapasitesinden yoksun olduğu konularda (çoğunlukla daha yüksek vergiler için) yeni taleplerde bulunduğunda, rakiplerin ortaya çıktığını ve destek kazandığını savunuyor. Böylelikle Tilly, beş yüz yıllık Avrupa tarihinde devrimlerin nedenlerindeki düzenlilikleri tanımlar.
Tilly, en başarılı devletlerin, devrimci zorlukları kışkırtmadan istikrarlı bir şekilde artan vergiler talep edebildiğini, tebaayı askere alabildiğini ve vatandaşlarının sadakatini kazanabildiğini görüyor.
Daha az başarılı devletler bu görevlerde başarısız olur ve ya düşük gelirleri ve küçük orduları kabul eder (bu da onları yabancı işgaline karşı savunmasız hale getirir) ya da devrimleri kışkırtan taleplerde bulunur.
Bazı durumlarda, post-devrimci rejimler vergileri toplayıp asker çekmede daha başarılıdır (Skocpol’ün üç sosyal devriminin tümü, devirdiklerinden çok daha güçlü rejimler yarattı).
Diğer zamanlarda, yeni rejim de eskisi kadar zayıf, hatta daha zayıftır ve böylece yabancı saldırının veya başka bir devrimin hedefi haline gelir. Tilly’nin devrim tanımı, Skocpol’ünkinden çok daha geniş ve kapsayıcıdır.
Onun modeli, hem belirli devletleri meydan okumalara karşı savunmasız hale getiren faktörleri belirlemek hem de devlet kapasiteleri genişledikçe bu faktörlerin neden yüzyıllar içinde değiştiğini ve devletlerin talepte bulunduğu ve devrimci hareketlerin destek, değişim için rekabet ettiği yerel toplulukların özelliklerini açıklamak için en iyisidir.
Tilly’nin modeli, devrim sonrası hükümetlerin yıktıkları rejimlerden ne kadar farklı olduğunu açıklamak için pek yardımcı olmuyor; bu, bu bölümün son bölümünde göreceğimiz gibi, Skocpol’ün modelinin çok daha iyi ele alabileceği bir sorundur.
Türk devrimciler
Tarihteki devrimciler
Devrimciler kimlerdir
Kürt Devrimciler
Devrimciler isimleri
Solcu devrimciler
En iyi devrimciler
Türk devrimcilerin isimleri
Devrimciler Neden Kazanır ve Neden Kaybederler?
Skocpol ve Tilly, devlete odaklanmalarıyla, devrimcilerin güdülerini veya kapasitelerini incelemenin yeterli olmadığını anlamamızı sağlıyor. Savaşlar ve toplumsal hareketler gibi devrimlerin de en az iki yanı vardır. Görevdeki iktidar sahipleri güçlü ve birleşikse, yenilemezler.
Bu hoş bir farkındalık değil, ama maalesef doğru. Skocpol, bunu üç toplumsal devrimi karşılaştırmasında gösteriyor. Modeli de bu anlayışa ulaşmak için çok uygun olan Tilly, devletleri belirli dönemlerde devrime karşı savunmasız kılan özellikleri tanımlıyor. Goodwin (2001) bunu, 1945’ten 1991’e kadar Orta Amerika, Güneydoğu Asya ve Doğu Avrupa’daki sayısız devrimci hareketi analizinde de gösteriyor.
Goodwin, Skocpol’den biraz farklı bir soruna değiniyor. Goodwin, sadece başarılı toplumsal devrimlere odaklanmak yerine, başarılı ve başarısız devrimleri karşılaştırır ve onların farklı sonuçları için nedensel bir açıklama da yapar.
Ayrıca El Salvador, Guatemala ve Peru’daki devrimci hareketlerin, devletin kitlesel şiddetli baskısı karşısında bile neden on yıllarca silahlı isyanları sürdürebildiğini de açıklıyor.
Nitekim Goodwin, nispeten kısa zaman aralıklarında galip gelen veya yenilgiye uğratılan devrimci hareketleri karşılaştırmanın yanı sıra, hızla ezilen hareketleri ve nihayetinde yenilmeden önce onlarca yıl süren hareketleri veya nihayetinde, iktidarları ve ayrıcalıkları ile mevcut rejimler ve yönetici sınıflar büyük ölçüde de dokunulmamıştır.
Skocpol gibi Goodwin de devrimleri devletlere hedef olarak görür ve bu nedenle kaderleri büyük ölçüde eyaletlerin iç yapısı, kapasiteleri ve seçkinlerle bağlantıları tarafından belirlenir. Goodwin, devletleri zayıflatan ve muhalefet için açıklıklar yaratan farklı faktörleri Skocpol’den daha iyi tanımlar.
Güneydoğu Asya’da Japon işgalinin ve II.Dünya Savaşı’nın kesintiye uğramasına, ABD’nin Orta Amerika’daki son derece döngüsel tarımsal ihracat sektörlerinin ve baskıcı askeri rejimlerin sponsoru olarak kilit rolüne ve Gorbaçev’in reformlarına ve ani geri çekilmeye işaret ediyor. Doğu Avrupa’daki Komünist Parti rejimlerine Sovyet desteği de söz konusuydu.
Böylece Goodwin, analizi Skocpol’ün modelinden genişletir ve devrimlerin olup olmadığını, ne zaman ve nerede olacağını belirleyen ek faktörleri de tanımlar.
En önemlisi, yokluğu, başarısızlığı ve çıkmaza girmiş devrimci hareketlere odaklanması nedeniyle, birden fazla olası yolu tanımlar ve bir hareketin tutarlılığını ve etkinliğini artıran veya sınırlayan devlet örgütlenmesi ve kapasitesinin ve seçkin örgüt ve sınıf yapısının yönlerini de tanımlar.
Goodwin’in modeli, farklı toplum türlerini incelediği için Skocpol’ünkinden büyük ölçüde farklıdır. Tüm vakalarında, Skocpol’ün analiz ettiği üç toplumsal devrim için çok merkezi olan askeri yenilgilerin yokluğunda bile, dış güçler rejimleri önemsiyor ve zayıflatıyor.
Goodwin’in incelediği eyaletler büyük güçlere bağlı olduklarından, iç dinamikleri Fransa, Rusya ve Çin’deki eski rejimlerden de farklıydı.
Bununla birlikte, dış jeopolitik ve ekonomik güçler, Goodwin’in davalarında, devletler ve bu eyaletler içinde ikamet eden ve konum için savaşan elitler üzerindeki etkileri nedeniyle önemlidir. Devlet biçimindeki ve kapasitelerindeki ve elit yapılardaki değişiklikler, devrimci hareketler için açıklıklar yaratmada veya onları yenmede de belirleyiciydi.
Durağanlık, yeni dış baskıların veya iç karmaşanın yokluğu, bazı ülkelerde kalıcı baskıcı rejimler yaratırken, diğerlerinde “ayrım gözetmeksizin şiddet uygulayan altyapısı zayıf devletlerin silahlı kuvvetlerinin” ölümcül bir bileşimi, devrimci hareketlerin devam etmesini de mümkün kıldı.
Devrimciler isimleri Devrimciler kimlerdir En iyi devrimciler Kürt Devrimciler Solcu devrimciler Tarihteki devrimciler Türk devrimciler Türk devrimcilerin isimleri
Son yorumlar