Ebeveyn Faktörü – Psikolojide Kişilik Çalışması – Kişilik Çalışması Nedir, Nasıl Yapılır, Nasıl Yazılır? – Psikoloji Alanında Ödev Yaptırma – Psikolojide Kişilik Çalışması – Ödev Yaptırma Fiyatları
Öğrenme Faktörü
McClelland’ın başarı ihtiyacı (başlangıçta Murray tarafından önerildi) gibi kişiliğin öğrenildiğini gösteren bilimsel kanıtları olan birçok yönünü tartıştık. Ek olarak, önemli araştırmalar, öğrenmenin öz-yeterlik (Bandura), kontrol odağı (Saleh), öğrenilmiş çaresizlik ve iyimserliğe karşı karamsarlığa (Seligman) etki edeceğini belgelemiştir.
Bu kavramlar daha geniş bir kavramla ilişkili görünmektedir: kontrol seviyesi. Yaşamları üzerinde kontrol sahibi olduklarına inanan insanlar, öz-yeterlik açısından yüksektir, iç kontrol odağına sahiptir ve öğrenilmiş çaresizlik (kontrol eksikliğini içerir) ile karakterize edilmezler. Seligman’ın terimleriyle, kontrolün kendisinde olduğuna inanan insanlar kötümser değil iyimserdir.
Kontrol, hayatın birçok yönü için faydalıdır. Yüksek derecede kontrol, daha iyi başa çıkma mekanizmaları, daha az stres etkisi, daha fazla zihinsel ve fiziksel sağlık, azim, daha yüksek özlem ve öz saygı, daha düşük kaygı, daha yüksek notlar ve daha fazla sosyal beceri ve popülerlik ile ilişkilendirilmiştir. Öz-yeterlik, iç denetim odağı veya iyimserlik denetimi, adı ne olursa olsun, sosyal ve çevresel faktörler tarafından belirlenir.
Bebeklik ve çocuklukta öğrenilir, ancak daha sonra yaşamda değişebilir. Belirli ebeveyn davranışlarının bir çocuğun kontrolde olma hissini besleyebileceğini gördük. Bu nedenle, kontrol kavramı, ebeveyn davranışının çok önemli olduğu öğrenilmiş bir kişilik boyutudur.
Ebeveyn Faktörü
Freud, kişiliğin oluşumu üzerindeki ebeveyn etkilerine vurgu yapan ilk teorisyen olmasına rağmen, hemen hemen her teorisyen onun görüşlerini tekrarladı. Adler’in, ebeveynleri tarafından istenmeyen veya reddedildiğini hisseden bir çocuk için sonuçlara odaklandığını hatırlayın. Bu tür ebeveyn reddi, güvensizliğe yol açarak kişiyi öfkelendirebilir ve özsaygısında eksikliğe yol açabilir.
Horney, ebeveyn sıcaklığının ve şefkatinin olmamasının bir çocuğun güvenliğini nasıl baltalayabileceğini ve çaresizlik duygularıyla sonuçlanabileceğini kendi deneyimlerinden yazdı. Fromm, bir çocuğun ebeveynleriyle birincil bağından ne kadar bağımsız olursa, çocuğun o kadar güvensiz hale geldiğini savundu.
Çalışmaları özelliklerin önemine dayanan Allport ve Cattell, kişilik oluşumunda ebeveyn faktörünü de fark etmişlerdir. Allport, bebeğin anneyle olan ilişkisinin birincil şefkat ve güvenlik kaynağı olduğunu, bu koşulların daha sonraki kişilik gelişimi için çok önemli olduğunu düşünüyordu. Cattell, bebekliği ana biçimlendirici dönem olarak gördü, ebeveynlerin ve kardeşlerin davranışları çocuğun karakterini şekillendirdi.
Erikson, çocuğun yaşamının ilk yılında anneyle olan ilişkisinin, güvene dayalı bir tutumu teşvik etmede hayati önem taşıdığını savundu. Maslow, ebeveynlerin çocuklarının fizyolojik ve güvenlik ihtiyaçlarını yaşamın ilk 2 yılında karşılamasının ne kadar gerekli olduğunu yorumladı. Bu, üst düzey ihtiyaçların ortaya çıkması için bir ön şarttı. Rogers, ebeveynlerin çocuklarına koşulsuz olumlu saygı gösterme sorumluluğundan bahsetti.
Ayrıca, ebeveyn davranışlarının, başarma ihtiyacı, öz yeterlik, kontrol odağı ve öğrenilmiş çaresizlik veya iyimserlik gibi kişiliğin belirli yönlerini nasıl belirleyebileceğine dair örnekler de gördük. Ebeveyn davranışları, duyum arayışı gibi birincil olarak kalıtsal özellikleri etkileyebilir. Dikkatsiz ve cezalandırıcı ebeveynlerin, dışadönüklük, sosyallik, uyumluluk ve deneyime açıklık gibi kalıtsal özelliklerin ortaya çıkışını nasıl engelleyebileceğini kolayca hayal edebilirsiniz.
Anne baba tutumları gelişim Psikolojisi
Anne BABA TUTUMLARI Sunu
Anne Baba Tutumları
Olumlu anne baba tutumları
Olumsuz anne baba tutumları
Anne-baba tutumları makale
Anne baba tutumları ve çocuğun kişiliği üzerine Etkisi
Ebeveynlik tutumları
Yetkili (yani, çocuk yetiştirme uygulamalarında sıcakkanlı ancak katı) olarak tanımlanan ebeveynlerin çocuklarının müsamahakâr, sert veya kayıtsız olarak tanımlanan ebeveynlerin çocuklarından daha yetkin ve olgun olduklarını gösteren çok sayıda kanıt vardır. .
Araştırmacılar, “otoriter ebeveynliğin ergenlik döneminde çok çeşitli psikolojik ve sosyal avantajlarla ilişkili olduğunu, tıpkı erken ve orta çocuklukta olduğu gibi, ebeveyn duyarlılığı ve istekliliğinin birleşiminin tutarlı bir şekilde ergen uyumu, okul performansı ve psikososyal olgunluk.
Dikkate değer araştırmalar ayrıca ebeveynlerden övgülerin bir çocuğun özerklik duygusunu, gerçekçi standartları ve beklentileri, yetkinliği ve öz-yeterlik duygusunu geliştirebileceğini ve başarmak için içsel motivasyonu artırabileceğini göstermektedir. Olumlu ebeveyn davranışlarının çocuklar üzerinde olumlu etkileri olduğu gibi, olumsuz ebeveyn davranışlarının da zararlı etkileri vardır.
Erken çocukluk deneyimleri ile yetişkin psikopatolojisi arasındaki ilişki üzerine yapılan bir araştırma, sürekli olarak depresif ve endişeli yetişkinlerin çocukluğunun yetersiz ebeveynlikle ilişkili olduğunu göstermiştir. Ebeveynlerin, daha az sorunlu yetişkinlerin ebeveynlerine göre daha reddedici ve istismarcı ve daha az şefkatli ve şefkatli oldukları görüldü.
100’den fazla annenin katıldığı bir araştırma, onları duygusallık ve uyumluluk faktörlerine göre derecelendirdi. Olumsuz duygular ve uyumsuzluk ile nitelendirilen annelerin, karşı koyma, öfke, itaatsizlik ve diğer davranış problemlerinde olumsuz duygusal nitelikler sergilemeyen annelere göre daha yüksek puan alan çocukları vardı.
Finlandiya’da 439 çocuk üzerinde yapılan 12 yıllık bir araştırma, annelerin çocuk yetiştirmeye yönelik tutumları olduğunda (çocukları 3 ve 6 yaşlarında ölçülen tutumlar) çocukların büyük olasılıkla düşmanca tavırlara sahip olduklarını gösterdi. 15. Böylece, düşman annelerin, yine düşmanca davranan çocukları büyüttüğü tespit edildi.
Amerika Birleşik Devletleri’nde 5 ve 31 yaşlarındaki araştırma katılımcılarını karşılaştıran uzunlamasına bir çalışma, 5 yaşındaki çocuklara yönelik kısıtlayıcı, soğuk ve katı ebeveynlik yapmanın, uyum açısından yüksek ve özyönetimde düşük puan alan yetişkinler ürettiğini buldu.
Ebeveynler birincil bakıcılar değilse, yani ebeveynler ev dışında çalışırken çocuk yetiştirme sorumluluklarını gündüz bakım çalışanları, arkadaşlar veya aile üyeleriyle paylaştığında ne olur? 3 ila 12 yaşları arasındaki 15.000’den fazla çocuğun katıldığı ulusal boylamsal bir araştırmada, anneler ev dışında bir işe girdiklerinde davranış veya benlik saygısı ile ilgili önemli bir sorun bulunmadı. Araştırmacı, çocuğun annesi dışında birisinin bakımının çalışılan değişkenler üzerinde olumsuz bir etkisi olmadığı sonucuna varmıştır.
Vekil bakıcılar meselesini araştırmak için benzersiz bir gerçek dünya laboratuvarı, İsrail’deki Kibbutzim’deki toplu çocuk bakımı düzenlemesidir. Bu durumda anneler, yaşamlarının ilk birkaç ayında bebeklerinin ihtiyaçlarını karşılar. Daha sonra çocuk bakımı için birincil sorumluluk profesyonel bakıcılara verilir. Çocuklar tipik olarak bu taşıyıcı anne ve babalarla ebeveynleriyle geçirdiklerinden daha fazla zaman geçirirler.
Anne BABA TUTUMLARI Sunu Anne Baba Tutumları Anne baba tutumları gelişim Psikolojisi Anne baba tutumları ve çocuğun kişiliği üzerine Etkisi Anne-baba tutumları makale Ebeveynlik tutumları Olumlu anne baba tutumları Olumsuz anne baba tutumları
Son yorumlar