Felsefede Akıl Yürütmenin Kuralları – Felsefe Üzerine Araştırmalar – Felsefenin Alanları Nelerdir? – Felsefe Nasıl İncelenir – Felsefe Alanında Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Fiyatları
Newton, deneysel temelli “teorileri” “hipotezler” olarak etiketlendiğinde hemen saldırdı. Örneğin, matematikçi Pardies dikkatsizce Newton’un renkler teorisine “çok zekice bir hipotez” olarak atıfta bulunduğunda, Newton onu derhal düzeltti.
Newton, güneş ışığının farklı renklerde ve kırılma özelliklerinde ışınlar içerdiğine dair kesin deneysel kanıtlar olduğunu vurguladı. Işığın belirli kırılma özelliklerine sahip olduğuna dair “teorisini”, bu özelliklerin açıklanabileceği dalgalar veya cisimler hakkındaki herhangi bir “hipotez” den dikkatlice ayırdı.
Newton, kütleçekim çekiminin “teorisi” konusunda benzer bir pozisyonu savundu. Yerçekimsel çekiciliğin varlığını ve işleyiş şeklini kurduğunda ısrar etti, böylece gezegenlerin hareketlerini, gelgitler ve çeşitli diğer fenomenleri açıkladı. Ancak, çekiciliğin altında yatan neden hakkında belirli bir hipoteze bağlayarak bu “teori” yi tehlikeye atmak istemedi. “Hiçbir hipotez yapmıyorum” diye yazdı.
Onun emri, esasen, eterin görünmez dönen girdaplarının Kartezyen hipotezi açısından çekimsel çekiciliğin “açıklamalarına” yönelikti. Newton, Principia’da Descartes’ın Vortex Hipotezinin gezegenlerin gözlemlenen hareketleriyle uyuşmayan sonuçlara sahip olduğunu gösterdi.
Yine de başka bağlamlarda Newton, açık nitelikler arasındaki korelasyonları açıklayan hipotezleri eğlendirmeye istekliydi. Aslında, yerçekimsel çekim üreten eterik bir ortam hakkında bir hipotezle kendisi flört etti. Ancak Newton, bu tür hipotezlerin işlevinin gelecekteki araştırmaları yönlendirmek olduğunu ve kısır tartışmalar için öncül olarak hizmet etmek olmadığını vurguladı.
Felsefede Akıl Yürütmenin Kuralları
Verimli açıklayıcı hipotez arayışını yönlendirmek için Newton, Principia’nın ilk baskısında “hipotezler” ve ikinci baskıda “felsefede akıl yürütme kuralları” olarak anılan dört düzenleyici ilkeyi önerdi.
Bu düzenleyici ilkeler şunlardır:
- I. Doğal şeylerin nedenlerini, görünüşlerini açıklamak için hem doğru hem de yeterli olmaktan daha fazla kabul etmeyeceğiz.
- II. Bu nedenle, mümkün olduğunca aynı doğal etkilere aynı nedenleri atamalıyız.
- III. Derecelerin ne yoğunlaşmasını ne de yeniden ortaya çıkmasını kabul eden ve deneylerimizin ulaştığı tüm bedenlere ait olduğu tespit edilen bedenlerin nitelikleri, her ne olursa olsun tüm bedenlerin evrensel niteliklerine saygı gösterilmelidir.
- IV. Deneysel felsefede, diğer fenomenler ortaya çıkana kadar, hayal edilebilecek herhangi bir karşıt hipoteze rağmen, fenomenlerden genel tümevarım yoluyla çıkarılan önermelere doğru ya da neredeyse doğru olarak bakmalıyız. istisnalara tabidir.
Kural I’i desteklemek için Newton, doğanın “gereksiz nedenlerin ihtişamını etkilemediğini” ilan ederek bir cimri ilkesine başvurdu. Ancak Newton’un “gerçek neden” ile tam olarak ne kastettiği veya kastetmiş olması gerektiği bazı tartışmaların konusu olmuştur. Örneğin, hem William Whewell hem de John Stuart Mill, Newton’u gerçek nedenlerin belirlenmesi için kriter belirlemekte başarısız olduğu için eleştirdi.
Akıl yürütme Felsefe
Düşünme ve Akıl yürütmenin Temel Kavramları
Akıl yürütme örnekleri
Akıl yürütme nedir
Tümdengelim örnekleri
Hatalı akıl yürütme örnekleri
Tümevarım örnek
Tümdengelim Nedir
Whewell, eğer Newton bir tür fenomenin “gerçek sebebini” başka tür fenomenlerin üretilmesinde etkili olduğu zaten bilinen nedenlerle sınırlamak istiyorsa, Kural I’in aşırı derecede kısıtlayıcı olacağına dikkat çekti. Yeni nedenlerin ortaya çıkmasına engel olur.
Ancak Whewell, Newton’un kastettiği anlamın bu olduğundan emin değildi. O, Newton’un yalnızca “benzer” nedenlere daha önce kurulmuş nedenlerle girişini kısıtlamayı amaçladığını belirtti. Whewell, bu şekilde yorumlandığında, Kural I’in bilimsel araştırmaya yön veremeyecek kadar belirsiz olacağını gözlemledi.
Herhangi bir varsayımsal nedenin, önceden belirlenmiş nedenlere benzerlik gösterdiği iddia edilebilir. Bu yetersiz alternatifleri reddeden Whewell, Newton’un “gerçek neden” ile kastetmesi gereken şeyin bir teoride temsil edilen bir sebep olduğunu öne sürdü ve bu teori, çeşitli fenomen türlerinin analizinden elde edilen tümevarımsal kanıtlarla desteklenir.
Mill de aynı şekilde “gerçek nedeni” kendi felsefi pozisyonunu yansıtacak şekilde yorumladı. Tümevarımın nedensel bağlantının bir kanıtı teorisi olarak gördüğü görüşle tutarlı olarak, Mill, “gerçek nedeni” ayırt eden şeyin, ona atfedilen etkiyle bağlantısının bağımsız kanıtlarla kanıtlanmaya açık olması olduğunu savundu.
Kural III hakkında yorum yapan Newton, kuralı karşılayan niteliklerin uzama, sertlik, geçilmezlik, hareketlilik ve eylemsizliği içerdiğini belirtti. Newton, bu niteliklerin her ne olursa olsun tüm bedenlerin evrensel nitelikleri olarak alınması gerektiğini savundu.
Dahası, bunların aynı zamanda bedenlerin küçük parçalarının nitelikleri olduğunda ısrar etti. Query of the Opticks’te, vücutların küçük parçalarının etkileşimlerini yöneten güçleri ortaya çıkarmak için bir araştırma programı ortaya koydu.
Newton, kısa menzilli kuvvetlerin çalışmasının, evrensel çekim ilkesinin ulaştığı gibi, durum değişiklikleri, çözelti ve bileşiklerin oluşumu gibi fiziko-kimyasal olayların entegrasyonunu sağlayacağı umudunu dile getirdi. karasal ve göksel dinamiklerin entegrasyonu.
Daha sonra, Newton’un araştırma programı Boscovich ve Mossotti’den teorik gelişim ve Faraday’ın elektromanyetik araştırmalarında pratik uygulama ve kimyasal elementlerin seçmeli afinitelerini ölçmek için çeşitli girişimlerde bulundu.
Bilimsel Yasaların Koşullu Doğası
Newton, tartışılmaz metafizik ilkelerden bilimsel yasaları çıkaran Kartezyen programını reddetti. Ve herhangi bir şekilde bilimsel kanunlara ilişkin gerekli bir bilginin elde edilebileceğini reddetti. Newton’a göre doğa filozofu, fenomenlerin belirli bir şekilde ilişkili olduğunu tespit edebilir, ancak ilişkinin başka türlü olamayacağını kuramaz.
Newton’un, maddenin küçük parçacıkları üzerinde işleyen kuvvetleri bilebilirsek, makro-skopik süreçlerin neden bu şekilde meydana geldiğini anlayabileceğimizi öne sürdüğü doğrudur.
Ancak Newton, böyle bir bilginin gerekli bir doğa bilgisini oluşturacağını iddia etmedi. Aksine, doğal süreçlerin tüm yorumlarının olumsal olduğunu ve daha fazla kanıtın ışığında revizyona tabi olduğunu da savundu.
Bilimsel Bir Yöntem Teorisi İçin Yeni Bilimin Etkilerinin Analizleri
I. Bilimsel Yasaların Bilişsel Durumu
- Gerekli Doğa Bilgisi Olasılığı Üzerine Locke
- Leibniz’in Bilim ve Metafizik Arasındaki İlişki Üzerine
- Hume’nun Şüpheciliği
- Bilgi Alt Bölümü
- Deneycilik İlkesi
- Nedensellik Analizi
- Bilimde Düzenleyici İlkeler Üzerine Kant
- Hume’a Tepki
- Deneyim Analojileri ve Mekanik Bilimin Ampirik Yasaların Sistematik Organizasyonu
- Teleolojik Açıklamalar
Akıl yürütme Felsefe Akıl yürütme nedir Akıl yürütme örnekleri Düşünme ve Akıl yürütmenin Temel Kavramları Hatalı akıl yürütme örnekleri Tümdengelim Nedir Tümdengelim örnekleri Tümevarım örnek
Son yorumlar