Halk Edebiyatı Türleri – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Halk Edebiyatı Türleri
Halk edebiyatının belli başlı türleri dikkate değer bir uluslararası para birimi sergiler. Genel düzeyde, türküler, masallar ve atasözleri her kültürde bir biçimde karşımıza çıkar; daha özel jenerik düzeyde, belirli ifade biçimleri dünya çapında ortaya çıkar: örneğin, Märchen veya harika masalı, tam anlamıyla Çin’den Peru’ya kadar gelişti.
Jenerik çeşitlendirme de elde edilir, öyle ki bir kültürün kesin jenerik repertuarı Yorkshire ve Lancashire gibi bitişik kültürel bölgeler için biraz, İskandinavya ve Balkanlar gibi kültür bölgeleri için daha açık bir şekilde ve Avrupa gibi kıtalar için önemli ölçüde değişecektir.
Aşağıdaki tartışma, Kelt dili bölgelerini olmasa da, Batı Avrupa’yı makul bir şekilde temsil eden Britanya Adaları’nın çoğunun genel repertuarını sunar.
Halk edebiyatı dört büyük genel alana ayrılır: halk anlatısı, halk şiiri ve şarkı, halk deyişi ve halk draması. Bunlardan ilki olan halk anlatısı, kurgusal ve kurgusal olmayan türler olarak ikiye ayrılır; eski halk masalları, aşağı yukarı Antti Aarne ve Stith Thompson’ın The Types of the Folktale adlı temel referans çalışmasındaki bölümlere karşılık gelir.
Bu çalışma, dünya çapında bilinen hikaye türlerini normal jenerik kategorilerinde listeler (Ancak Avrupa için Afrika gibi bölgelerden daha etkilidir), böylece herhangi bir belirli hikaye versiyonu hakkında yorum yapan bir bilim adamı her şeyden önce onu atayacaktır.
İlk olarak 1910’da Antti Aarne tarafından Verzeichnis der Märchentypen olarak üretildi, 1928’de Stith Thompson tarafından revize edildi ve çevrildi ve 1961’de tekrar revize edildi ve İngiltere Halk Hikayelerinin Tür ve Motif İndeksi gibi bölgesel tip indeksleri ile desteklendi.
Aarne-Thompson, her tür için hikayenin norm ve standart varyasyonlarının bir kapsüllenmesini, basılı veya arşivdeki bilinen sürümlerin bir listesini ve türü içeren yorumun bir bibliyografyasını sağlar.
AT 300–749 numaralı bölüm, türlerin en karmaşık türlerini içerir, ayrıca çeşitli takma adlarla da bilinen harika masalıdır (büyü masalı veya kafa karıştırıcı bir şekilde halk masalı veya uygunsuz bir şekilde, çünkü periler nadiren ortaya çıkar, peri masalı).
Bu tür, Grimmlerin cilalı metinleri ve onların çevirmenlerinin daha da cilalı metinleri tarafından on dokuzuncu yüzyıl okur kitlesi için popüler hale getirildi.
Bu türün normatif tipinde, genç bir birey, erkek ya da kadın, kendi doğal çevresini terk eder, harika yaratıklar ve garip varlıklarla dolu hayali bir hikaye-manzara içinde çeşitli testlere ve görevlere girer, tüm iniş çıkışların üstesinden başarıyla gelir ve sonunda mülkiyet ve evlilik (krallığın yarısı ve prenses/prens) elde edilir, böylece yetişkin statüsü elde edilir.
Halk Edebiyatı
Halk Edebiyatı ürünleri
Anonim Halk Edebiyatı
Halk Edebiyatı örnekleri
Halk Edebiyatı eserleri
Aşık Tarzı Halk Edebiyatı
Halk edebiyatı gelenekleri nelerdir
Halk Divan EDEBİYATI
Merkezi olarak tür, bireyin olgunlaşmasıyla ilgilenir ve normatif hikaye türleri, anlatısal olarak bir tür geçit törenini sahneler.
Özellikle testlerde ve denemelerde kahramanın ve kadın kahramanın tasvir edilen davranışlarıyla ve aynı zamanda diğer karakterlerin davranışlarıyla, geleneksel masal icracısı takdire şayan ve takdir edilmeyen sosyal davranışı örneklendirir ve hem yaşamın tanecikli dokusunu hem de daha somut olarak, kendisinin ve izleyicinin ait olduğu grubun değerleridir.
Diğer masal türleri arasında gerçekçi masal, dini masal, hayvan masalı ve formül masal vardır. Roman ya da gerçekçi masal, harikaları olmasa da, sosyal olarak tanımlanmış bir çevrede yer alır ve hikaye türleri kendilerini öncelikle akıllılık, hile ve keskin bir zihnin işlemleriyle ilgilenir.
Dini masal (terim kendini açıklayıcıdır) dini efsane ile birleşir ve hayvan hikayesi ahlaki bir amaçla anlatıldığında da bir masal haline gelir. Formül hikayesi genellikle, toplu hikaye, sonsuz hikaye ve yakalama hikayesi gibi çeşitlerde tekrar tekrar geliştirilen tek bir fikir veya durum içerir.
Daha geniş bir anlatı bölümü olan şakacı masal, formları arasında Schwank veya neşeli masal, şaka ve uzun masal içerir. Almanca terimlerin sıklığı Schwank, halk anlatılarının dili olarak onlarca yıldır Almanca’nın egemenliğini yansıtır ve aslında çoğu halk edebiyatı, bilim, mizahın eylemde ve kültürel uygunlukta bulunduğu nispeten uzun, bazen karmaşık, mizahi bir hikayedir.
Sıkıştırma ve yumruk çizgisine güvenme, şakayı karakterize eder; bu, gelenekte mizahını genellikle zirve çizgisinin ortaya koyduğu tipikleştirici tutumdan alan bir biçimdir. Şakayı özlülük karakterize ediyorsa, abartı, ölü bir anlatım tarzıyla birlikte uzun hikayeyi karakterize eder.
Halk hikâyesi türlerinin kurgusal olduğu yerlerde, efsane türleri görünüşte kurgusal değildir. Efsane, en uygun haliyle, doğrudan kurgu olarak anlatılmayan düzyazı bir anlatı olarak tanımlanır; veya, daha eski bir formülasyonu değiştirmek için, efsane, bazı insanlar tarafından bir zamanda meydana geldiğine inanılan olağandışı bir olayın açıklaması olduğunu iddia eder.
Bugünlerde, efsanenin, bilginlerin bir zamanlar yaptığı gibi, doğru olarak anlatılan bir hikaye olduğu söylenemez, çünkü anlatıcı onu tekrarlamak için biraz zorlama hissetse de, yalnızca kısmi bir inanç veya inançsızlık çerçevesinde de anlatılabilir.
Gerçek efsanenin altı, çoğu zaman örtüşen kategorisi vardır: etiyolojik, dini, doğaüstü, tarihsel, kişisel ve yer. Modern efsane, çağdaş toplumda dolaşan ve geleneksel çeşitlilik sergileyen, doğru olarak anlatılan bir hikayedir.
Bir zamanlar doğaüstü bir deneyimin birinci şahıs anlatımı olarak tanımlanan memorat veya proto-efsane, şimdi kişisel deneyim anlatısının bir kategorisi, ancak son zamanlarda ciddi bir çalışma alan genel bir alan olarak görülüyor. Aslında araştırma, çağdaş gelenek içindeki anlatı biçimlerini, grup destanı gibi biçimleri hâlâ betimliyor.
Daha geniş bir perspektifte, halk şiiri ve şarkının genel bölümü, eski Babil’den çağdaş Afrika’ya kadar kaydedilen sözlü destanları içerir. Daha dar İngiliz perspektifinde, türkü ve türkü pratikte ana türleri oluşturur, ancak ikincisi teorik olarak temel kısa tanımı ‘bir hikaye anlatan bir türkü’ olan ilkini kapsar.
Anonim Halk Edebiyatı Aşık Tarzı Halk Edebiyatı Halk Divan EDEBİYATI halk edebiyatı Halk Edebiyatı eserleri Halk edebiyatı gelenekleri nelerdir Halk Edebiyatı örnekleri Halk Edebiyatı ürünleri
Son yorumlar