Hikaye Okuyucuları – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Hikaye Okuyucuları
Bükülmelerin bazı parlak örnekleri Julio Cortázar’ın kısa öyküleridir, özellikle Oyunun Sonu ve Diğer Öyküler adlı daha önceki üç İspanyol baskısındaki koleksiyon. Örneğin, ‘Parkların Sürekliliği’, yeni romancıların yazılarında sayısız varyasyonda ortaya çıkan okuyucu bilincinin temel bir bükülmesini iki sayfada başarır.
Bu hikaye bir okuyucunun okumasıyla başlar: İçeride kütüphanesi ve dışarıda büyük parkı olan büyük kır evine trenle giden bir işadamı vardır. Sahip olduğu mülkler ve kendi güçleri üzerinde tatmin edici bir kontrol duygusuyla kutsanmış, ancak yine de belirli bir mesafeli olmanın tadını çıkararak, bir roman okumak için yeşil kadife koltuğuna yerleşir ve ölümcül bir eylem planlayan iki aşığın melodramatik bir hikayesiyle bir anlığına dikkati dağıtır. şimdi son toplantılarında, kadının sevgilisinin büyük parkın ormanlarından geçerek büyük eve girmesi, üst kattaki ikinci kattaki kütüphaneye gitmesi ve bıçak hazır, yeşil kadife koltukta adamın arkasına doğru okuması gerektiğine karar verdiler.
Hikâyeye aşina olan okuyucular bile, kurgu ile sözde gerçeklik arasındaki kutsal sınırın bu şekilde ihlaline katlanmak zorunda kalmanın heyecanını yaşıyor. Kurgu gerçektir ve örtük olarak ölümcüldür; başka bir deyişle, “gerçeklik” kurgusaldır, icat edilmiştir, güçlü bir hayal gücü ürünüdür.
Alain Robbe-Grillet’in kısa romanı La Jalousie, her türlü olay örgüsünden titizlikle kaçınması ve gerilimini salt biçimsel oyunla inşa etmesi anlamında nihai yeni anlatı olabilir. Kalıp, nedensel veya gelişimsel ilişkilere ve anlamlara değil, çeşitli tekrarlara bağlıdır.
La Jalousie’nin en belirgin özelliği ayrıntıların ve betimlemelerin sistematik olarak tekrarlanmasıdır: Soyulması gri boya ile bir korkuluk, bir gölgenin konumu, bir arabanın gelişi ya da gidişi gibi bir olay ya da bir kırkayağın duvara çarpması gibi bir olaydır. Her ayrıntı veya olay birçok kez anlatılmıştır, yani bu metinde her biri birçok kez ‘olur’. Ayrıca açıklamalar genellikle çelişkilidir.
Örneğin roman bir noktada ‘Masa bir kişiliktir’ diyor ve sadece dört cümle sonra ‘Masa üç kişilik’ diyor. Rahatsız olan okuyucular, ‘Eee? bir mi üç mü?’ ama bu tür sorular bu romanda cevaplanamaz ve ilginç değil; ‘aynı ve farklı’, ‘sonra ve öncesi’ dünyasında ısrar eden sorulardır ve La Jalousie’de okuyucunun dizilişi dışında hiçbir dizi, yazıyı okumayla ilgili olanlar dışında hiçbir kimlik veya olay yoktur.
Olay örgüsü yerine örüntü elde ederiz, tutarlılık yerine çelişki elde ederiz. Bu tür şeyler o kadar rutin bir şekilde olur ki, çok geçmeden bir okuyucu ya kitabı kapatır ya da tutarlılıktan vazgeçer ve farkındalığını var olmayan olay örgüsü ve karakterinden başka bir yere yerleştirmeye başlar. Gerçekte, La Jalousie’deki hakim şimdiki zaman bilinci ürkütücü bir şekilde bizimkine yakındır ve eski roman için çok önemli olan türden bir başka karaktere veya özelliksiz “hiç kimse” anlatıcısına atfedilemez.
Yeni anlatı, karakteristik olarak okuyucuyu metne göre yeni bir etkinliğe ve dille yeni bir ilişkiye zorlar. Tarihin, yine de içinden çıktığı belirli, somut ayrıntılardan kurtulan ve aşan bağımsız, bedensiz bir bilinçle birlikte somutlaştığı eski romanın güven verici geleneklerinin aksine, sarsıcı yeni gelenekler kelimenin tam anlamıyla bilincin bedensizleşmesini engeller.
Sonuç olarak metin, okuyucunun çeşitli bildik genelleme eylemleri yapmasını engeller; bunun yerine okuyucu metnin bir suç ortağı olmalı, yazının çeşitli biçimleri, kısıtlamaları ve izinleriyle bilinçli olarak boğuşmalı, her zaman bilincin ve dilin keyfiliğinin yanı sıra özgürlüğün de farkında olmaya zorlanmalıdır.
Kısa hikaye Örnekleri
Hikaye Örnekleri
Olay hikayesi
Hikaye Nedir
Hikaye Nedir kısaca
Hikaye konusu örnekleri
Hikaye Türleri
Hikaye nedir edebiyat
KUTSAL YORUMLAR
1840’ta, ölümünden yaklaşık altı yıl sonra, Coleridge’in denemelerinden oluşan bir koleksiyon, yeğeni Henry Nelson Coleridge tarafından, Sorgulayan Bir Ruhun İtirafları başlığı altında yayınlandı. Bu ‘itiraflar’ kelimesinin çok kişisel çağrışımları oldukça kasıtlıydı. H.N.Coleridge tehlikeli bir zeminde yürüyordu. Amcasının orijinal başlığı, Letters on the Inspiration of the Scriptures, kışkırtıcı dememek için fazlasıyla açıklayıcıydı.
Savunmacı bir şekilde dindar bir önsözle birlikte bu manevra, yeğenin eleştirilerini saptırmayı amaçlıyorsa, muhtemelen başarılı olmuştur; bununla birlikte, afyon bağımlılığı hakkındaki karanlık söylentilerden zaten zarar görmüş olan Coleridge’in itibarını daha fazla dalış yapmaktan kurtarmadı.
Belirgin bir şekilde, oldukça farklı iki yerden saldırıya uğradı. Jeologların ve paleontologların, Yaratılış Kitabı’nın tarihlendirilmesinin gerçek değeriyle alınamayacağı yönündeki önerileriyle zaten sarsılmış olan erken Viktorya dönemi dini halkı için, Coleridge’in metinsel kanıtlara dayanan, İncil’in Kutsal Kitap’ın tarihsel bir kaydı olarak okunamayacağı yönündeki argümanı anlatılan olaylar, onun kiliseyi içeriden yok etmeye çalışan bir kripto-kafir olduğuna dair daha fazla kanıt olarak gelebilirdi.
Ancak daha küçük ama daha bilgili bir gruptan çok daha fazla zarar veren bir saldırı vardı. Bu tür argümanların, onları metinsel bilimin küçük ayrıntılarından ayırmak için “Yüksek Eleştiri” adı altında zaten iyi bilindikleri Almanya’dan kaynaklandığını söylediler.
Yeni ya da çirkin olmaktan çok uzak, aslında on sekizinci yüzyılın sonundan beri oradaki teologlar arasında sıradan bir şeydi ve Coleridge’in kitabı gerçekte Reimarus gibi önceki nesil Alman eleştirmenlerinden gelen kabul edilmemiş bir intihalden biraz daha fazlasıydı.
Gerçekten de, bu öneriler o kadar tehlikeliydi ki, 1849’da ikinci bir baskı çıkarıldığında, yazarı Lessing’i intihal etme suçlamasından koruyan ve Coleridge’i daha önce yapılmış ateizm suçlamalarından uzaklaştırmaya çalışan uzun bir girişle önüne konmuştu.
Sık sık olduğu gibi, böyle bir teolojik öfkenin etkisi, dikkatleri Coleridge’in argümanının çok daha özgün ve önemli bazı yönlerinden uzaklaştırmaktı. Ona göre Mukaddes Kitap, herhangi bir “başka kitap” gibi okunmalı ve kendi bağlamından kopartılan ve bağımsız bir evrensel metinleri varmış gibi kullanılan tek tek metinlerin “bibliyatör” dediği şeye tabi tutulmamalıdır. Benzer şekilde, önemi ilahi emir tarafından değil, okuyucu tarafından pratik ve yaratıcı deneyimle keşfedilecek bir şey tarafından güvence altına alındı.
Hikaye konusu örnekleri Hikaye Nedir Hikaye nedir edebiyat Hikaye Nedir kısaca Hikaye Örnekleri Hikaye Türleri Kısa hikaye Örnekleri Olay hikayesi
Son yorumlar