Hint Romanları – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Hint Romanları
Chintamani’nin belgesinin mümkün kıldığı emperyalizm suçlaması Mahapatra’nın şiirinde zımnen yer alır, ancak yukarıdaki satırların açıkça gösterdiği gibi, bundan ayrılamaz ve kişisel tarih için daha önemli, Chintamani’nin eyleminin şiddetli sonuçlarıdır.
‘Belki’nin de belirttiği gibi, ‘Dede’nin temeli, hiçbir zaman tatmin edici cevapların bulunamayacağı sorulardan oluşur. Kendi tanrılarına, köklerine ve benliğine ihanet etmesine neden olan, etin zayıflığından kaynaklanan korkaklık mıydı?
Yoksa öte yandan bir kahramanın ‘ölmeye/onuru bilmeye/tehlikeli bir şekilde kazanılması gereken/ körü körüne ürkütücü, çok adaletsiz son şansına karşı meydan okuması mıydı?
Geçmişten gelen umutsuz çığlık karşısında, Chintamani’nin torunları için mümkün görünen tek şey, tarihin yabancılaştırıcı yükünden kurtulmaya çalışmak, tenin ortak özelliğinin farkındalığını ve yerel ve İngiliz, geçmiş nesiller ve gelecek olanlar buluşabilir.
Daha yeni yetenekler arasında, Vikram Seth ve Sujata Bhatt’tan bahsetmek gerekir. 582 soneden oluşan göz kamaştırıcı bir dizi halindeki Seth’in The Golden Gate (1986) romanını ya da çok yönlü ve akıcı bir ilk derleme olan Bhatt’ın Brunizem’ini okumak, İngiliz şairlerin haklarını güvenle talep eden genç Hintli şairleri bulmaktır.
Söylemeye gerek yok ki, yukarıdaki dizelerin dengesi, daha genç şairlerin bu geleneği genişletme kapasitesine olan inancına olduğu kadar, Hindistan’da son 30 yılda oluşturulmuş olan İngilizce şiir geleneği anlayışına da bağlıdır.
Meenakshi Mukherjee’nin 1971’de çıkan önemli eleştirel çalışması The Twice Born Fiction, Lal’in antolojisinin İngilizce Hint şiiri için yaptığını Hint-Anglian romanı için başarmaya çalıştı. İçinde 1930 ve 1969 arasında gelişen türün, ‘İngiliz kurgusunun zayıf bir uzantısı değil, gerçek Hint kurgusunun bir parçası olduğunu savunuyor.
Tezinin gücü büyük ölçüde Hint-Anglia romanı ve Bengalce, Marathi, Kannada, Hintçe gibi Hint dillerinde yazılmış ve orijinal ya da orijinal olarak okuduğu roman hakkındaki kesin bilgisine bağlıdır.
Örneğin, Hint-Anglian romanının, Bengalce’deki roman gibi bir on dokuzuncu yüzyıl ürünüyle karşılaştırıldığında Hint sahnesinde geç kalmış olsa da, bölgesel olarak yazılmış literatürle benzer endişeleri ve temaları paylaştığını gösterecek bir konumdadır. diller ve gelişimindeki benzer eğilimler.
Genel olarak konuşursak, İngiliz yönetimine karşı ulusal isyan yıllarında ilk aşamalardaki tarihsel romantizmden sosyal veya politik gerçekçiliğe, 1947’den sonra bireyin değişen bir Hindistan’da kimlik arayışının acil bir endişe haline geldiği psikolojik analize vurguda bir kayma vardır.
En iyi Hint romanları
Türkçeye çevrilmiş Hint kitapları
Hint yazarların kitapları
Hint edebiyatı Klasikleri
Hint Edebiyatı
Hint edebiyatı yazarları
Hindistan da en çok okunan Kitaplar
Hindistan’ı anlatan KİTAPLAR
1950’lerin ve 1960’ların Hint-Anglia romanında, bu yabancılaşma duygusu genellikle biçim ve teknik sorunlarıyla bilinçli bir ilişki yoluyla dile getirilir. Daha 1938 gibi erken bir tarihte, şimdilerde ünlü olan Kanthapura’ya Önsözünde Raja Rao ikilemi tam olarak ortaya koyuyor: ‘İngilizler gibi de yazamayız.
Sadece Hintliler olarak yazamayız. Geniş dünyaya bizim bir parçamızmış gibi bakmak için büyüdük.’ Sonuç, Hint-Anglian metninin, ödünç alınmış bir kurgusal biçimin gelenekleri ile yerli hikaye anlatma sanatının gelenekleri arasındaki çatışmaların veya müzakerelerin yeri haline gelmesidir. tarih ve efsane. Kanthapura’nın kendisi böyle bir örnektir.
Bu eseri, ana teması bireyin kimlik arayışı olan geleneksel bir roman çizgisinde okumak, yüzeyin temelini oluşturan Hindu düşüncesinin katmanlarını gözden kaçırmak demektir.
Romanın iki katmanlı yapısı içinde, Raju’nun birinci tekil şahıs anlatımının, tıpkı “kanına çok erken yaşta giren demiryolları” gibi, doğrusal ve ilerici olduğunu ve anlamı belirlemeyi amaçladığını da görebilir.
Kendi kurnazlığı ve köylülerin basitliğiyle, kuraklığı sona erdirmek için bir kefaret olarak oruç tutmaya mahkûm olan Raju, en sonuncusu bir swami gibi görünen bir dizi uzun maskeli baloyu itiraf ederek kendini kurtarmaya da çalışır.
Raju’nun itirafı yapmak için başlangıçtaki nedenleri ne olursa olsun, anlatısının izlediği yol, tıpkı on dokuzuncu yüzyıl otobiyografik romanında olduğu gibi, onun cehalet ve kendini aldatmadan bilgi ve kendini gerçekleştirmeye doğru büyümesine tekabül eder.
Bununla birlikte, Rehber sıkı bir şekilde geleneksel roman biçiminin çizgileri üzerine kurgulanmış olsaydı, doruk noktası olması gereken bir an, okuyucunun beklentileri boşa çıkar, tuhaf bir şekilde düz olduğu ortaya çıkar. Raju’nun hikayesinin sonunda sempati duymaya ya da öfkeye kapılmak yerine, öğrencisi Velan’a bir fikir vermesi için baskı yapılmalı ve ardından beyan da etmelidir.
Mütevazı hizmetkarınıza bu kadar uzun süre hitap etmeniz büyük incelik. Velan’ın bu noktada kabulü, Raju’nun tarihinin mitin zamansızlığına yeniden emilmesine işaret ediyor. Bir kişinin anlattığı benzersiz bir hikaye olarak okuduğu (duyduğu) şey, dolandırıcıya dönüşen swami masalının yalnızca başka bir versiyonudur.
Rehber’de yer alan biri Hinduizm, diğeri bireysel romantizm ve aralarındaki huzursuz müzakereler üzerine iki söylem, Raju’nun itirafının arasına serpiştirilmiş ve esas olarak onun sahtekâr bir kutsal adam olarak davranışı ve tuzağa düşürülme duygularıyla ilgili olan üçüncü şahıs anlatısında da kayıtlıdır.
Raju’nun maskesi sürekli düşüyor. Aynı zamanda, ‘oynamalı’ gibi bir cümlenin garip bir rezonansı var, adamın anlık rahatsızlığının ötesine işaret ediyor ve iş başında daha büyük tasarımlar hissini de uyandırıyor.
Bir bakış açısından, Raju ve Velan arasındaki alışveriş, bir doruk noktası karşıtı gibi görünüyor; Bir diğerinden, Hindu dininde ve düşüncesinde kaynakları olan anlatı kalıplarını metne geri yüklemek de çok önemlidir.
Narayan’ın çalışmasında başka yerlerde olduğu gibi, ironiler boldur, ancak genel olarak söylenebilir ki, ilk olarak, etik ashrama kavramı ışığında, ‘Raju oynamalı’ çünkü onun bireysel hayatı Hindu tarafından formüle edildiği gibi yaşamın dört aşamasından geçmiştir. İkincisi, eğer Raju bir güven düzenbazı olarak suçlanabiliyorsa, hayattaki görevi açıkça rehberlik etmek olduğu için dharma’sını yerine getirdiği de söylenebilir.
En iyi Hint romanları Hindistan da en çok okunan Kitaplar Hindistan'ı anlatan KİTAPLAR Hint Edebiyatı Hint edebiyatı Klasikleri Hint edebiyatı yazarları Hint yazarların kitapları Türkçeye çevrilmiş Hint kitapları
Son yorumlar