İdea – Felsefe Üzerine Araştırmalar – Felsefenin Alanları Nelerdir? – Felsefe Nasıl İncelenir – Felsefe Alanında Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Fiyatlar
İdea
Yaratmadan eleştirenler, yok olan kavramı hayata döndürmek için ihtiyaç duyduğu güçleri veremeden savunmakla yetinenler, felsefenin belasıdır. Tüm bu tartışmacılar ve iletişimciler, hınç duygusundan ilham alıyor. Birbirlerine karşı boş genellemeler yaptıklarında sadece kendilerinden söz ederler. Felsefede tartışma korkusu var. Her zaman yapacak başka bir şeyi vardır.
Tartışma ona dayanılmaz, ama kendinden çok emin olduğu için değil. Aksine, onu başka, daha yalnız yollardan aşağı çeken belirsizlikleridir. Fakat Sokrates’te felsefe, arkadaşlar arasında özgür bir tartışma değil miydi? Özgür insanların konuşması gibi, Yunan sosyalliğinin zirvesi değil mi? Aslında Sokrates, hem kısa soru ve cevap yarışması biçiminde hem de dersler arasındaki uzun rekabet biçiminde her tartışmayı sürekli olarak imkansız kılıyordu. Arkadaşını tekli kavramın arkadaşı, kavramı da rakipleri tek tek ortadan kaldıran acımasız monoloğa çevirdi.
ÖRNEK- 2
Parmenides, Platon’un kavramın ne ölçüde ustası olduğunu gösterir. Bir’in iki bileşeni (varlık ve olmama), bileşenlerin aşamaları (Varoluştan üstün, varlığa eşit, varlıktan aşağı olan; Varolmayandan üstün, yokluğa eşit) ve ayırt edilemezlik alanları (kendisiyle ilişkili , diğerleri ile ilgili olarak). Model bir kavramdır.
Ama her kavramdan önce Bir değil mi? Platon’un yaptığı şeyin tam tersini öğrettiği yer burasıdır: Kavramlar yaratır, ancak onları kendilerinden önce gelen yaratılmamış olanı temsil edecek şekilde kurması gerekir. Konsepte zaman ayırıyor, ancak Anterior olması gereken bir zamandır. Kavramı, kavramın olası kurucusunun uzaklığını ya da yakınlığını ölçebilen bir zaman farkı biçiminde, bir nesnelliğin [objectiti] önceden varlığını kanıtlayan bir şey olarak inşa eder.
Böylece, Platonik düzlemde, hakikat, zaten orada olduğu gibi, ön varsayım olarak sunulur. Fikir bu. Platonik Fikir kavramında, ilk önce Descartes’ta sahip olacağı anlamdan çok farklı olarak kesin bir anlam alır: nesnel olarak saf bir niteliğe sahip olandır veya olduğundan başka bir şey değildir.
Sadece Adalet adildir, sadece Cesaret cesurdur, Fikirler böyledir ve anneden başka bir şey olmayan (kızı olmayacak olan) bir anne varsa ya da saçtan bir şey olmayan bir anne fikri vardır. saç dışında (silikon değil). Aksine, şeyler her zaman olduklarından farklı olarak anlaşılır. En iyi ihtimalle, bu nedenle, kaliteye yalnızca ikincil bir şekilde sahip olurlar, yalnızca kaliteyi iddia edebilirler ve yalnızca fikire katıldıkları ölçüdedir.
Dolayısıyla, Fikir kavramı aşağıdaki bileşenlere sahiptir: sahip olunan veya sahip olunan nitelik; öngörülemez olarak ona ilk sahip olan Fikir; nitelik üzerinde hak iddia eden ve ona yalnızca ikinci, üçüncü, dördüncü sahip olabilen; ve iddiaları yargılayan Fikir’e katıldı – Baba, babanın iki katı, kızı ve talipler diyebiliriz.
Felsefede idea
idea-dernek
Fiat idea 2006 Yorum
IntelliJ IDEA
İdea ne Demek
Python idea
Fiat idea kronik sorunlar
Fiat idea Forum
Bunlar, İdeanın yoğun koordinatlarıdır: Bir iddia, her zaman zorunlu olarak ön zamanın araştırılmasında, yalnızca bir komşu başlık, İdea ile ilişkili olarak “sahip olduğu” az ya da çok yakınlık yoluyla gerekçelendirilecektir. Bu tür bir önsellik biçimindeki zaman, kavrama aittir; kendi bölgesi gibidir. Kuşkusuz, cogito bu Yunan düzleminde, bu Platonik toprakta filizlenemez.
Fikrin önceden var olduğu sürece (Tanrı’nın anlayışındaki Hıristiyan arketip formunda bile), cogito hazırlanabilir, ancak tam olarak başarılamaz. Descartes’ın bu kavramı yaratması için, “ilk” in anlamı dikkate değer bir değişime uğramalı, öznel bir anlam kazanmalıdır; ve fikir ile onu özne olarak oluşturan ruh arasındaki tüm zaman farkı ortadan kaldırılmalıdır (bu nedenle, Descartes’ın doğuştan gelen fikirlerin “önce” değil “aynı zamanda” var olduğunu söylediği anıya karşı görüşünün önemi de bundan dolayıdır. ruh olarak). Kavramın bir anına varmak ve Tanrı’nın doğruları bile yaratması gerekecektir.
İddia niteliksel olarak değişmelidir: talip, kızı artık babadan almaz, elini yalnızca kendi şövalyeli gücüne, kendi yöntemine borçludur. Malebranche’ın Platonik bileşenleri özgün bir Kartezyen düzlemde yeniden etkinleştirip etkinleştiremeyeceği ve ne pahasına olursa olsun bu bakış açısıyla analiz edilmelidir.
Ama biz sadece bir kavramın her zaman başka bir kavramın ortaya çıkmasını engelleyebilecek veya tam tersine, yalnızca diğer kavramların ortadan kalkması pahasına ortaya çıkabilecek bileşenlere sahip olduğunu göstermek istedik. Bununla birlikte, bir kavram asla engellediğine referansla değerlendirilmez: eşsiz konumu ve kendi yaratımı için değerlidir.
Bir konsepte bir bileşen eklendiğini varsayalım: kavram muhtemelen parçalanacak veya belki de başka bir düzlemi de içeren tam bir değişime uğrayacaktır – her halükarda, başka problemler. Kantian cogito ile olan budur. Kuşkusuz Kant, şüpheyi işe yaramaz hale getiren ve ön varsayımların doğasını bir kez daha değiştiren “aşkın” bir düzlem inşa eder.
Ancak, bu düzlem sayesinde, “düşünüyorum”, belirsiz bir varoluşu (“Ben”) ima eden bir belirleme ise, bu belirsizliğin nasıl ortaya çıktığını hala bilmediğimizi ilan edebilir. belirlenebilir ve dolayısıyla hangi biçimde belirlendiği gibi görünür. Bu nedenle Kant, Descartes, “Ben düşünen bir maddeyim” dediği için “eleştirir”, çünkü hiçbir şey böyle bir “Ben” iddiasını garanti etmez. Kant, Descartes’ın bastırdığı zaman olan cogito’ya yeni bir bileşenin eklenmesini talep eder.
Çünkü benim belirlenemeyen varoluşum ancak zamanla belirlenebilir. Ama ben sadece zaman içinde pasif ve olağanüstü bir benlik, her zaman etkilenebilir, değiştirilebilir ve değişken bir ben olarak belirlenirim. Cogito şimdi dört bileşen sunar: Sanırım ve bu nedenle aktifim; Bir varlığım var; bu varoluş ancak zaman içinde pasif bir benlik olarak belirlenebilir; Bu nedenle, kendi düşünme etkinliğini zorunlu olarak kendisine etkileyen bir Öteki (Autre) olarak temsil eden pasif bir ben olarak belirlendim.
Bu başka bir konu değil, daha çok ötekileşen öznedir. Bu, benliğin diğer kişiye dönüşmesinin yolu mu? “Ben başkasıyım” için bir hazırlık mı? İlk önce şema tarafından ve sonra kendiliğin [soi par soi] kendiliğinden duyulan sevgiyle güvence altına alınan, diğer ayırt edilemeyen bölgeler ile diğer koordinatlarla yeni bir sözdizimi, “Ben” ve “Benliği” birbirinden ayrılamaz kılar.
Felsefede idea Fiat idea 2006 Yorum Fiat idea Forum Fiat idea kronik sorunlar İdea ne Demek idea-dernek IntelliJ IDEA Python idea
Son yorumlar