İDEAL ÇALIŞMA – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
İDEAL ÇALIŞMA
Geniş kitapların bileşimi zahmetli ve yoksullaştırıcı bir savurganlıktır. Mükemmel sözlü ifadesi birkaç dakika içinde mümkün olan bir fikir geliştirmek için beş yüz sayfa devam etmek gerekir. Daha iyi bir prosedür yolu, bu kitapların zaten var olduğunu iddia etmek ve sonra bir özgeçmiş, bir yorum sunmaktır. Carlyle, Sartor Resartus’ta böyle ilerledi. Böylece The Fair Heaven’daki Butler. Bunlar, kendileri kitap olmanın ve diğerlerinden daha az totolojik olmamanın eksikliğini çeken eserlerdir. Daha mantıklı, daha beceriksiz, daha tembel, hayali kitaplara not yazmayı tercih ettim.
Postmodernizmi anlamanın en iyi yolu Walter Benjamin’in hiç yazmadığı bir kitap hakkında düşünmektir. Benjamin’in on dokuzuncu yüzyıl ortası Paris’i üzerine yaptığı çalışma için orijinal planı (Arcades Projesi), çağdaş düşüncede en ünlü ve düşündürücü fikirlerden biri haline geldi.
Sinematik montaj tekniğinden (anlamın ayrık görüntü ve seslerin yan yana getirilmesinden kaynaklandığı) ve gerçeküstücülerin fragmana olan ilgisinden etkilenen Benjamin, tamamen alıntılardan oluşan bir kitap yazmak istedi: Baudelaire’den satırlar, fotoğraflar, nesnel veriler, görgü tanıkları, karikatürler, gazete hikayeleri, tarihi belgeler, kurgudan pasajlar. Kendi yorumunun en azını, belki de resimlerin altındaki alt yazıları ve alıntılar arasındaki birkaç bağlantı çizgisini eklemeyi amaçladı. Günlüğüne koyduğu gibi, ‘Bu çalışmanın yöntemi: edebi montaj. Hiçbir şey söylemem gerek.
Benjamin (ister resimli ister yazılı olsun) simgesel imgelerin potansiyeli için açık analiz yetkilerinden feragat ettiğinden, her şey onun seçimlerine ve bunların düzenlenmesine bağlıydı. Buradaki fikir, on dokuzuncu yüzyılın ortalarındaki Paris’in maddi tarihinin ortaya çıkabilmesi için hamile ayrıntının “bir anının flaş düşünceleri gibi okuyucunun önünde parıldaması” olacaktı.
Bir örnek: Parisli devrimci hareketlerin defalarca tarihin görünen kaçınılmazlığını inkar etmeye ve kesintiye uğratmaya çalıştığını savunan Benjamin, “Savaşın ilk akşamında (Temmuz Devrimi’nde [1830]) kulelerdeki saatlerin Paris’in çeşitli yerlerinden aynı anda ve bağımsız olarak ateş açıldı.
“Tarih”, diye yazmıştı Benjamin, “hikayelere değil, imgelere bölünür” ve bu imgeleri temsil ettikleri dünyayı anlaşılır kılmak için düzenlemek onun için düşlerin imgelerini analiz etmek gibi oldu. Defterinde başka bir yazardan alıntı yaptı:
Geçmiş, edebi metinlerde, ışığın ışığa duyarlı bir plaka üzerine damgasını vurduğu görüntülere benzeyen kendi imgelerini geride bırakmıştır. Yalnızca gelecek, bu plakaları mükemmel bir şekilde ortaya çıkaracak kadar aktif geliştiricilere sahiptir.
Türk edebiyat tarihçileri
Edebiyat tarihçileri
Edebiyat Tarihi yazarları ve eserleri
Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi
Türk edebiyat tarihi yazarı Kimdir
Türk edebiyat Tarihi Kitapları
Dil ve Edebiyat Dergisi pdf
İlk Türk edebiyat tarihini kim yazmıştır
Arcades Projesinin postmodernizmin ideal eseri olduğuna dair dört öneri:
1. Benjamin, on dokuzuncu yüzyıl ortası Paris’ini seçerek, postmodernizmin kökenlerinin zamanını ve yerini belirledi. Paris pasajlarında (ilk alışveriş merkezleri), kitlesel tüketim kültürü başlar. İngiltere endüstriyel üretimi mükemmelleştirirken, Fransa sanayi sonrası pazarlamayı öngördü ve buluşları aracılığıyla arzuyu teşvik etti: büyük mağaza, ticari günlük basın, fotoğraf.
Sadece bu site, beğeninin demokratikleşmesine sinirli bir düşmanlık üzerine kurulu gerici bir hareket olan modernizme vesile olabilir. Benzer şekilde, yalnızca bu hareket, kitle kültürü ve mekanik yeniden üretimin saçtığı olasılıklar duygusuna dayanan oportünist bir hareket olan postmodernizmi doğurabilirdi.
2. Benjamin, her kültürel düzeyden malzeme seçmeyi önererek, modernizmin yüksek kültüre olan mutlakçı inancına üstü kapalı bir şekilde meydan okudu. Benjamin, “Değerli ya da uygun herhangi bir esprili ifadeyi çalmayacağım,” diye söz verdi. ‘Ama önemsiz şeyler, çöp’. Bu hurda toplama, ideolojik kirlenmesi nedeniyle (Adorno tarzında) eleştirilmemeli, ancak kendi adına konuşmasına izin verilmeliydi: ‘Bu, stok yapmak istemiyorum, ancak mümkün olan tek yolla kendi haline gelsin. : kullan’. Benjamin, postmodernizmin episteme (bilim, bilgi) giden yolun bir kültürün doxa’sından, onun kabul edilmiş fikirlerinden, görüşlerinden ve hikayelerinden geçtiğine dair kavrayışını tahmin eder.
3. Kendini buluntu malzemelerle, hazır ürünlerle sınırlayan Benjamin, ancak sahiplenme ve yeniden harekete geçirme, bir ekolojik süpürme yoluyla çalışabilirdi. Anlamlı bir şekilde, bu yöntem Benjamin’in hakiki (henüz isteyerek) Marksizmi ile uyumlu bir “diyalektik” strateji olarak rasyonel olarak haklı çıkarılmış olsa da, onu zevk ödülüyle talep etmiştir. Sürrealizmden zevk alan, Aragon’un romanı/anı Le Paysan de Paris (kendisi bir kolaj metni) tarafından alt edilen sanatçı, sanat aygıtlarına sırtını dönemedi. Metni bir melez olurdu – Adorno, planı reddederek buna “tam bir fantezi” diyordu.
4. Kitap hiç yazılmadı. Onu hayal etmekte ve yorumunu geliştirmekte özgürüz.
LİSTE
Alfabetik listelerin değeri, her bir kelimeye otomatik olarak sistemde belirli ama mantıksal olarak keyfi bir yer, yalnızca o öğenin doldurabileceği bir boşluk atanmasıdır. Bu nedenle, telefon abonelikleri veya sınıftaki öğrenciler gibi düzensiz bilgi yığınlarıyla uğraşan erişim sistemlerinde muazzam bir değere sahiptir.
Alfabenin cazibesi: Parçaları birbirine bağlamak için harflerin ardışıklığını benimsemek, dilin görkemini oluşturan şeye geri dönmektir ve bu konuda hemfikirdir).
Postmodernizmi anlamanın en iyi yolu bir listedir.
A: alegori, temellük, anormal kod çözme, Arcades Projesi, Ashbery
B: bayağılık, brikolaj, biyografi, Benjamin, Barthes, Baudrillard, Borges, Barthelme
C: kolaj, ortak seçenek, suç ortaklığı, kamp, kavramsal sanat, tüketim,
bilgisayar, kompakt disk, şans, Kafes, Calvino
D: yer değiştirme, züppelik, çıkmaza girme, yön değiştirme, yapısöküm,
farklılık, arzu, demokratikleşme, Alınan Fikirler Sözlüğü,
Derrida, Duchamp
E: değişim değeri, günlük yaşam, ekoloji, entropi (Pynchon)
F: feminizm, film, moda, fetiş, Finnegans Wake
G: grafiti, Godard
H: heterojenlik, heteroglossia (Bakhtin)
I: imge, yinelenebilirlik (Derrida), metinlerarasılık, iç patlama (Baudrillard)
J: zevk
K: diz çök (Glas), bilgi
L: gecikme, tesviye, Lacan
M: mekanik yeniden üretim, medya, MTV, çok uluslu şirketler,
montaj, kitle kültürü, mim (Derrida), kenar boşlukları
N: nükleer, neo, nostalji
O: aşırı belirleme, OULIPO (Potansiyel Edebiyat Çalıştayı)
P: pop art, kelime oyunu, parodi, pastiche, poste, intihal, fotoğrafçılık,
popülerleştirme, performans
S: alıntı
R: hazır, iyileşme, yeniden motive etme, tekrarlama, Rauschenberg
S: Durumcular, gösteri, hız, işaret, imza, mekana özgü sanat, Sirk
T: televizyon, teyp, metinsellik
U: pisuar (Duchamp), tek biçimlilik (Warhol)
V: oynaklık (semiyotik), video, yerel, röntgenci, V (Pynchon)
W: kelime işlemci, Walkman, Warhol
Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi Dil ve Edebiyat Dergisi pdf Edebiyat tarihçileri Edebiyat Tarihi yazarları ve eserleri İlk türk edebiyat tarihini kim yazmıştır Türk edebiyat tarihçileri Türk Edebiyat Tarihi Kitapları Türk edebiyat tarihi yazarı kimdir
Son yorumlar