İkincil Malzemeler – Basım Teknolojileri – Basım Teknolojileri Ödevleri – Basım Teknolojileri Ödev Ücretleri – Basım Teknolojileri Bölümü
İkincil Malzemelerden Yapılan Destekler
Destek malzemelerinin emek yoğun elle çıkarılmasını azaltmak için yıllar boyunca bir dizi ikincil destek malzemesi geliştirilmiştir.
İkincil destek malzemelerini kullanan ilk teknolojilerden ikisi, Cubital katmanlı tekne fotopolimerizasyon işlemi ve Solidscape malzeme püskürtme işlemiydi. Balmumu destek malzemelerini kullanmaları, destek/yapı bloğunun bir ılık su banyosuna yerleştirilmesini sağladı; böylece mumun eritilmesi veya çözülmesi nihai parçaları verir.
O zamandan beri, malzeme ekstrüzyon ve malzeme püskürtme işlemlerinde ikincil destekler ticari olarak yaygın hale geldi. Araştırma ortamlarında şekillendir-sonra-bağla sac metal laminasyonu ve DED süreçleri için ikincil destekler de gösterilmiştir.
Polimerler için en yaygın ikincil destek malzemeleri, su bazlı bir çözücü içinde eritilebilen ve/veya çözülebilen polimer malzemelerdir. Destek kaldırma işlemini hızlandırmak için su püskürtülebilir veya ultrasonik olarak titreştirilebilir.
Metaller için en yaygın ikincil destek malzemeleri, düşük erime sıcaklığındaki alaşımlar veya bir çözücü içinde kimyasal olarak çözülebilen alaşımlardır (bu durumda çözücü yapı malzemesini etkilememelidir).
Yüzey Dokusu İyileştirmeleri
AM parçaları, estetik veya performans nedenleriyle değiştirilmesi gerekebilecek ortak yüzey dokusu özelliklerine sahiptir. Yaygın istenmeyen yüzey dokusu özellikleri şunları içerir: merdiven basamakları, toz yapışması, malzeme ekstrüzyonundan veya DED sistemlerinden dolgu desenleri ve destek malzemesinin çıkarılmasından kaynaklanan tanık işaretleri.
İnşa süresi pahasına hatayı en aza indirmek için ince bir katman kalınlığı seçilebilmesine rağmen, merdiven basamakları katmanlı imalatta temel bir sorundur.
Toz yapışması, bağlayıcı püskürtme, PBF ve toz bazlı DED işlemlerinin temel bir özelliğidir. Toz yapışma miktarı, parça oryantasyonu, toz morfolojisi ve termal kontrol tekniği (tarama modelini değiştirmek gibi) değiştirilerek bir dereceye kadar kontrol edilebilir.
Birincil alüminyum üretimi
İkincil alüminyum üretimi
Alüminyum PDF
Alüminyum üretimi PDF
Yüzey dokusu iyileştirmeleri için kullanılan son işleme tipi, istenen yüzey kalitesi sonucuna bağlıdır. Mat bir yüzey elde etmek isteniyorsa, yüzeyin basit bir şekilde kumlanması yüzey dokusunun eşitlenmesine, merdiven basamaklarındaki keskin köşelerin giderilmesine ve genel olarak mat bir görünüm verilmesine yardımcı olabilir.
Pürüzsüz veya cilalı bir yüzey isteniyorsa, ıslak veya kuru zımparalama ve elle cilalama yapılır. Çoğu durumda, zımparalama veya cilalamadan önce yüzeyin boyanması (örn. siyanoakrilat veya bir dolgu macunu ile) arzu edilir. Yüzeyin boyanması, gözenekliliği kapatma ve viskoz kuvvetlerle merdiven basamağı etkisini yumuşatma, böylece zımparalama ve cilalamayı daha kolay ve daha etkili hale getirme ikili yararına sahiptir.
Yüzey dokusu iyileştirmeleri için çeşitli otomatik teknikler araştırılmıştır. En sık kullanılanlardan ikisi, dış özellikler için yuvarlama ve esas olarak iç özellikler için aşındırıcı akışla işlemeyi içerir. Bu işlemlerin yüzey özelliklerini güzel bir şekilde pürüzsüzleştirdiği gösterilmiştir, ancak bu, küçük özellik çözünürlüğü, keskin köşe tutma ve doğruluk pahasınadır.
AM süreçleri arasında çok çeşitli doğruluk yetenekleri vardır. Bazı işlemler mikron altı toleranslara sahipken diğerleri 1 mm civarında doğruluklara sahiptir. Tipik olarak, derleme hacmi ne kadar büyükse ve derleme hızı ne kadar hızlıysa, doğruluk o kadar kötü olur.
Bu, örneğin, en yavaş ve en doğru DED işlemlerinin birkaç mikrona yaklaşan doğruluklara sahip olduğu yönlendirilmiş enerji biriktirme işlemlerinde özellikle belirgindir; oysa, daha büyük toplu biriktirme makineleri birkaç milimetrelik doğruluğa sahiptir.
Yanlışlık Kaynakları
Sürece bağlı hatalar, X–Y düzleminin doğruluğunu Z ekseni doğruluğundan farklı şekilde etkiler. Bu hatalar, belirli makine mimarilerinin konumlandırma ve indeksleme sınırlamalarından, kapalı döngü proses izleme ve kontrol stratejilerinin eksikliğinden ve/veya hacimsel malzeme ekleme hızıyla ilgili temel sorunlardan (eriyik havuzu veya damlacık boyutu gibi) kaynaklanmaktadır.
Ek olarak, birçok işlem için doğruluk büyük ölçüde operatörün becerisine bağlıdır. AM’deki gelecekteki doğruluk iyileştirmeleri, bir geri bildirim mekanizması olarak uzman operatörlere güvenme ihtiyacından ziyade süreci izlemek ve kontrol etmek için tam otomatik gerçek zamanlı kontrol stratejileri gerektirecektir. Eklemeli artı çıkarmalı işlemenin entegrasyonu, süreç doğruluğunun iyileştirilmesi için başka bir yöntemdir.
Malzemeye bağlı fenomenler, çekme ve artık gerilim kaynaklı bozulma dahil olmak üzere doğrulukta da rol oynar. Tekrarlanabilir büzülme ve bozulma, CAD modeli ölçeklendirilerek telafi edilebilir; ancak, şu anda tahmin yetenekleri, tarama modeline veya geometriye bağlı olan büzülme ve artık gerilimlerdeki değişimleri tam olarak anlamak ve telafi etmek için yeterince doğru değildir.
Proses parametrelerinin, yapım stilinin, parça yöneliminin, destek yapılarının ve diğer faktörlerin çekme, artık gerilim ve bozulmanın büyüklüğü üzerindeki etkilerinin niceliksel olarak anlaşılması, bu tahmine dayalı yetenekleri geliştirmek için gereklidir.
Bu arada, yüksek derecede doğruluk gerektiren parçalar için, kritik özelliklere ekstra malzeme eklenmeli ve bu malzeme daha sonra istenen doğruluğu elde etmek için frezeleme veya diğer çıkarma yöntemleriyle çıkarılmalıdır.
CNC ile işlenmiş bir bileşenin doğruluğu ile AM’nin faydalarının istendiği uygulamaların ihtiyaçlarını karşılamak için, bu doğruluğu elde etmek için kapsamlı bir strateji benimsenebilir. Böyle bir strateji, hataları telafi etmek için STL dosyasının önceden işlenmesini ve ardından son parçanın son işlenmesini içerir. Aşağıda, kapsamlı bir finiş işleme stratejisi oluşturmaya çalışırken dikkate alınması gereken adımları açıklamaktadır.
Yanlışlığı Telafi Etmek İçin Model Ön İşleme
Birçok AM işlemi için, parçanın yapım odası içindeki konumu ve oryantasyonu parça doğruluğunu, yüzey kalitesini ve yapım süresini etkileyecektir. Böylece, parça konumunu ve oryantasyonunu optimize etmek için orijinal modele öteleme ve döndürme işlemleri uygulanır.
Büzülme genellikle AM sırasında meydana gelir. Metal veya seramik ham parçaların dolaylı olarak işlenmesi için gerekli olan işlem sonrası fırın işlemleri sırasında da büzülme meydana gelir. STL modelinin ön işlem manipülasyonu, işlem zincirinin ortalama daralmasını telafi etmek için bir ölçek faktörünün kullanılmasına izin verecektir.
Bununla birlikte, ortalama büzülmeyi telafi ederken, her zaman ortalamadan biraz daha fazla veya daha az küçülen bazı özellikler olacaktır.
Büzülme varyasyonunu telafi etmek için, en yüksek büzülme değeri kullanılırsa, nervür ve benzeri özellikler her zaman en az istenen geometri kadar büyük olacaktır. Ancak, kanallar ve delikler çok büyük olacaktır. Bu nedenle, sadece en büyük çekme değerini kullanmak kabul edilebilir bir çözüm değildir.
İşlenecek yüzeyde yeterli malzeme kaldığından emin olmak için orijinal modele “cilt” eklemek gerekir. Her yerde işlenecek malzeme kalacak şekilde bu kaplama eklemesi, parçayı “çelik için güvenli” yapmak olarak adlandırılabilir.
Birçok çalışma, aynı AM veya fırın sonrası işleme parametrelerini kullanırken bile, büzülme varyasyonlarının geometriye bağlı olduğunu göstermiştir. Bu nedenle, çekme varyasyonunu telafi etmek, en yüksek çekme seviyelerine sahip özelliklerin ve tüm kanalların ve deliklerin bile çelik açısından güvenli olmasını garanti etmek için orijinal modelin dengelenmesini gerektirir.
Alüminyum PDF Alüminyum üretimi pdf Birincil alüminyum üretimi İkincil alüminyum üretimi
Son yorumlar