İlk Otobiyografik Roman – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
İlk Otobiyografik Roman
İlk otobiyografik roman, “evlilik ve onunla bağlantılı her şey” üzerine düşüncelerle sona erer. “Boşanma burada rezalet gerektirmez, onu elde etmek için tüm gücüyle savaşmak zorunda değildir. Her eşin diğerinden yasal olarak ayrılmasına izin verilir. Anlaşmazlığın devam etmesine izin verilmez.
Evlilik, ilgili kişiler için bir yük, kaçınılmaz bir sefalet, sonsuz bir zincir olmamalıdır. Ve bu muazzam özgürlüğe rağmen, boşanma çok nadirdir.” Helene Böhlau, hayatının bu sorununu In frischem Wasser’da anlatıyor ve biyografisini yazan Friedrich Zillmann 1918’de, tüm sanatına rağmen, “bu en azından doğal olmayan ve nadir bulunan bir konunun bir roman için uygun olup olmadığı” konusunda endişeleniyor.
Kentin Kumkapı ve Yedikule mahallelerinin doğal güzelliklerini anlatıyor; onun için Pera “tüm Avrupa aptallıklarının” yeridir. Kumkapı’da kapı kapı Ermenilerle yaşıyorlar. Çift başka göçmenleri de tanıyor: Müslüman olduktan sonra 1883’te kurulan hükümetin tütün tekeli için çalışan ve neredeyse hiç Türkçe bilmeyen Thüringenli Nuri; Ali Nuri’nin sırdaşı Bavyera doğumlu Abdülkadir Efendi de vardır.
Al Raschidler, İstanbul’da yıllar geçirdikten sonra Almanya’ya geri döndüler. Yazışma yoluyla, “aile üyelerinin evliliklerinin hiç gerçekleşmediğini düşündüklerini ve Frau Dohrn’un (Arnd) Böhlaus’ta sıkıntı ve endişeye neden olduğunu” öğrenirler. Frau Arnd, mahkemeler aracılığıyla evliliğini yeniden kurmaya çalıştı ve yıllar süren davaların ardından 1903/4’te Helene Böhlau ile evliliğini geçersiz ilan etmeyi başardı. El Raschidlerin Hermann Böhlau al Raschid Bey adında bir oğlu dünyaya geldi.
Tıp öğrencisi Theodor Lessing, Ocak 1895’te Münih’e geldiğinde, al Raschidler, sanatçıların mahallesi Schwabing’e yeni yerleşmişlerdi. “Kosmiker”in (kozmiklerin) Karl Wolfskehl etrafında toplandığı ve süreli Simplicissimus’un yayınlandığı sayısız hatırada anlatılan Schwabing’in tuhaf bohem dünyasında, Omar al Raschid’in etrafında, Olly gibi çeşitli sanatçılarla birlikte bir çember oluştu. Weiss ve Anna Spier, Theodor Lessing ve arkadaşı Ludwig Klages’in yanı sıra yazar Franziska Gräfin zu Reventlow’u da içeriyordu.
Zirvede olan Helene Böhlau’nun edebi çıktısı, sadece kendi varlığının gerçekleşmesi değil, aynı zamanda aile için bir gelir kaynağıydı. En iyi kitaplarında, bir yazar olarak ifade gücünü kadınların eşit haklarını savunmaya adadı. 1974’te kitabı Halbtier! (1899) kadın sivil protestosunun bir ifadesi olarak ele alındı; en iyi kitabı bugünlerde Münih’teki Rangierbahnhof’taki sanatçılar hakkındaki romanı olarak kabul ediliyor.
Hekim ve filozof Theodor Lessing, uzun süreli yakın bir tanıdıktan sonra ve kişisel coşkuya rağmen konusunu nesnel ayrıntılarla tasvir eden bir tanıktır, böylece bu kaynağa ve daha önce atıfta bulunulan kitaplara dayalı olarak tüm Raschid aslında ortaya çıkmaya başlar.
Türk edebiyatının ilk otobiyografik romanı
Biyografi biçiminde yazılan romanlar
Biyografik roman özellikleri
Otobiyografik romanlar
Yolculuk Defteri biyografik roman mıdır
Adı aylin biyografik roman mı
Otobiyografik roman özellikleri
Otobiyografik roman örnekleri
Richard Voss’taki betimleme alaycı bir şekilde renklendirilmiş ve Ali Nuri’de polemiğe meyilliyken, Lessing onu Kant ve Schopenhauer’a yönelmiş bir Budist filozof olan “beyaz sakallı, yakışıklı bir ataerkil figür” olarak betimler; Das hohe Ziel der Erkenntnis’i “harika bir fragman” olarak adlandırıyor.
“O insan değildi, insan biçiminde hapsedilmiş bir tanrıydı. Bu eşsiz adam hangi uzak yıldızdan dünyaya inmişti? İnsanlar, bu tür yabancılara, kibir ve niyetler dışında bir anlam vermekten aciz olduklarından, hepsinin anladığı gibi, sonuç olarak al Raschid’in tuhaflığı her türlü yanlış yorumlama ve yanlış anlamaya maruz kaldı, onun gizemine sarılmış, ne kavradı ne de aldı.
“Düşünceli, derinden dışavurumcu” al Raschid’in etrafındaki tüm çevre 1897’de Güney Tirol’deki uzak dağ köyü Klausen’e (Chiusa) birkaç aylığına çekildiğinde, 1885 olayları usta ve genç bir kadın öğrenci arasında kendilerini tekrar etme tehdidinde bulundu. . Lessing, enerjik müdahalesiyle bunun olmasını engelleyebildi.
Omar al Raschid, kıyafetinde oryantal bir şey tuttu; “Asla yanık ve ziftli, yüksek çizmeli ve sarı-gri pelerinli görünmedi”. 26 Ocak 1911’de öldü ve Münih’teki Waldfriedhof’a gömüldü.
Ali Nuri Türk kaldı. Rotterdam’da Osmanlı Başkonsolosu olarak atandı. Görünüşe göre bu atamanın amacı, Avrupa’da sürgünde yaşayan Jön Türkler hakkında casusluk yapmaktı. Ama onlarla teması sayesinde Ali Nuri davalarına kazanıldı. Sultan’ın sarayında kısa sürede şüphe uyandı. Başkentin Fransızca yayın yapan gazetelerinde Ali Nuri’nin sadakatini ve Hollanda’daki verimli faaliyetlerini lehte göstermek istediği bir makale, gazete sansür yetkilileri tarafından yasaklandı.
Hiciv gazetesi Davul onun düşüşünü kanıtladı. Bu Fransızca makale 1900’den itibaren iki haftada bir yayınlandı ve 31 Mart 1909’a kadar kesintilerle devam etti.
Davul, sosyal ve politik suistimalleri kınamakta çok etkili olduğundan, diğerlerinin yanı sıra Padişahın kendisi de keskin siyasi hicivinin konusuydu ve onun Bern, Paris ve Berlin’deki büyükelçileri aracılığıyla Türkiye’ye yaptığı ziyaretler, Osmanlı hükümet yetkilileri bulmaya çalıştı. gazetenin yayınlandığı yer. Ancak yayın yeri bilinmiyor; bugün bile bu konudaki şüpheler devam etmektedir.
Ali Nuri, “İstanbul, Hamidiye matbaası” gazetesinde verilen yayın yerine ironik bir gönderme yaparak kendisine yöneltilen suçlamayı reddetti; Davul’un ilk sayısı, gazeteyi padişahın kendisinin kurduğunu öne süren sözde Hatt-i hümayun ile çıktı.
Ali Nuri ise, Paris’teki Osmanlı büyükelçisi Münir Bey’in Davul’un editörü olarak kendisi hakkında yasal işlem başlatmasından kişisel, siyasi olmayan bir mahkeme entrikasının sorumlu olduğunu iddia etti.
Ali Nuri, başkonsolos olarak görevden alınması için talepte bulundu; Ekim 1900’den beri Lahey’de vasiyetini bekleyen “Mundji Bey”, Nuri’nin Rotterdam’daki yerini alacaktı.
Nisan 1901’de Türk gazeteleri, Rotterdam’daki Türk başkonsolosu Ali Nuri Bey’in, kışkırtıcı faaliyetler suçlamalarına karşı bir ceza davasında kendisini savunması için çağrıldığı bir mahkeme celbi yayınladı. 21 Mayıs 1901’de, İstanbul’daki istinaf mahkemesi Cumhuriyet savcısı tarafından daha yüksek bir emir gereği hakkında tutuklama kararı çıkarılan kişiler listesinde, adı geçen listede yer aldı.
Suçlama, kışkırtıcı gazete ve yazılarda padişaha ve hükümetine şiddetli saldırılar yoluyla vatana ihanet ve lese-majesteleriydi. Sanık on dört gün içinde İstanbul’daki ceza mahkemesine gelmediği takdirde gıyabında mahkûm edilecek ve malvarlığına el konacaktı.
Adı aylin biyografik roman mı Biyografi biçiminde yazılan romanlar Biyografik roman özellikleri Defteri biyografik roman mıdır Otobiyografik roman örnekleri Otobiyografik roman özellikleri Otobiyografik romanlar Türk edebiyatının ilk otobiyografik romanı Yolculuk
Son yorumlar