Kavram Kargaşası – Felsefe Üzerine Araştırmalar – Felsefenin Alanları Nelerdir? – Felsefe Nasıl İncelenir- Nasıl Ele Alınır? – Felsefe Alanında Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Fiyatları
Kavramın Kargaşası
Yerleşik muhafazakarlığı nedeniyle kavram kargaşaları kötü bir fikirdir. Hakikat koşulları açısından anlamı veya kavramsal içeriği anlamak – bireysel olarak gerekli ve müşterek olarak yeterli koşullar, herhangi bir mantık dışı kavramın kullanımında örtük olan özsel çıkarımsal bağlılığı resmin dışına çıkarır.
Ancak, maddi teminat inançların ışığında eleştiriye tabi olan tam da bu çıkarımsal taahhütlerdir. Eğer Almanların barbarca veya zulme eğilimli olduklarına inanılmıyorsa, o zaman Boche kavramını kullanmamalı, çünkü içerdiği maddi materyal çıkarımını onaylamıyor. Diğer modelde bu teşhis mevcut değildir.
Söylenebilecek en fazla şey, kavram için hakikat koşullarının nasıl belirleneceğini bilmediğidir. Ancak bu konuda neyin sakıncalı olduğu ve neden bu teorik perspektiften görünmüyor. Kavramların eleştirisi her zaman çıkarımsal bağlantıların eleştirisidir.
Bireysel olarak yeterli tüm koşulların (koşulların) “bir araya gelip gelmediğini”, yani bir kavramın uygulanmasının koşulları olup olmadığını eleştirmek için, bunların hepsinin aynı uygulama sonuçlarına sahip olup olmadığını merak etmek ve benzer şekilde uygulamanın sonuçlarının tümüne bakmak gerekir.
Kavramsal içerikleri benim önerdiğim şekilde düşündüğümüzde, sadece inançların kavramları eleştirmek için nasıl kullanılabileceğini değil, aynı zamanda kavramların inançları eleştirmek için nasıl kullanılabileceğini de görebiliriz.
Çünkü inanç için çeşitli adayların öncüllerini ve sonuçlarını detaylandırmak için kullandığımız kavramlarımıza dahil edilen maddi çıkarımlardır, kendimizi neye adadığımızı, bize bu taahhütlere neyin hak vereceğini, neyin yanlış olacağını söylemek içindir.
Kavramlarımızda örtük olan çıkarımsal normların prensipte kanıtların ışığında yeniden gözden geçirilebilir olduğunu kabul ettiğimizde, belirli inançlar, kavramsal ve ampirik otorite bir madalyonun iki yüzü olarak görünür. Kavramlarımızı rasyonel olarak gerekçelendirmek, şeylerin nasıl olduğunu bulmaya bağlıdır: Boche gibi büyük ölçüde kusurlu kavramlar durumunda en açık olduğu gibi, gerçekte neyin neyin ardından geldiği hakkındadır.
İnançlarımızı, kavramlarımız tarafından dikte edilen aralarındaki bağlantılar ışığında ayarlamak ve içerdikleri çıkarımların varsaydığı tözel inançlara ilişkin kanıtlarımız ışığında kavramlarımız, Sokrates tarafından bize sunulan rasyonel olarak yansıtıcı girişimdir.
İddialar arasındaki rasyonel, normatif bağlantıları neden verme ve talep etme pratiğini yöneten bağlantılar – kendileri nedenler ve gerekçelendirme taleplerine karşı yükümlü olarak değerlendirdiğimizde sonuç budur. Bir şeyi söylemek ya da düşünmek, açık hale getirmek, kavramları uygulamaktan, böylece ofrea.sons alanında bir duruş sergilemekten, bağışlama ve sebep sorma oyununda bir hamle yapmaktan ibarettir.
Kavram kargaşasına örnek
Kavram Kargaşası Yaratma tekniği
Kavram kargaşası ve nedenleri
Kavram yanılgısı ve kavram kargaşası
Kavram kargaşası mantık
Kavram yanılgıları
Kavram yanılgısı nedir
Kavram yanılgısı örnekleri
Bununla birlikte, bu alanın, bu oyunun yapısı, konuştuğumuz şeyle işlerin nasıl olduğunu bulmamızdan önce verilmez – çünkü neyin gerçekte neyin gerçekte nasıl olduğuna bağlı olduğuna dair bir neden. Ancak bu çıkarımsal yapının kendisi iddia ve düşüncelerin konusu olabilir.
Neyin ardından gelen, hangi iddiaların diğer iddiaların lehine veya aleyhine kanıt olduğu, belirli bir yargıya vararak veya belirli bir eylemi gerçekleştirerek başka neye kendini adamış olacağına ilişkin iddialar şeklinde kendisi açık hale getirilebilir. Alman milliyetinden barbarlığa ve olağandışı zulme yönelik çıkarımın uygunluğuna bağlılık, Boche gibi bir terimin kullanımında yalnızca örtük kaldığı sürece, rasyonel incelemeden gizlenmiştir.
“Alman olan herkes barbar ve alışılmadık şekilde zulme meyillidir” şartlı iddiası biçiminde açık hale getirildiğinde, rasyonel bir itiraz ve değerlendirmeye tabi tutulur; örneğin, Bach ve Goethe gibi karşı örneklerle karşı karşıya kalabilir. Kavramların uygulaması olan söylemsel açıklık, Kantçı algı veya bilinçtir.
Bilinçli olabileceğimiz veya her şeyin söylemsel olarak farkında olabileceğimiz çıkarımsal olarak ifade edilmiş kavramsal normları söylemsel açıklamaya getirmek, düşünmenin veya öz-bilincin görevidir.
Bu, felsefeye özgü ifade görevidir. Tabii ki, membran fizyolojisi gibi özel disiplinlerin uygulayıcıları, lipid çözünür gibi kavramların (belirli bir dizi koşul ve uygulamanın sonuçlarıyla birlikte) kullanımında örtük olan çıkarımsal taahhütleri açmak ve eleştirmekle de ilgilenirler. Felsefi yansımayı bu tür özel disiplinler içinde devam eden daha odaklı düşünmeden ayıran “herhangi bir şey” e yapılan vurgudur.
Daha önce, bizi ayırt edici biçimde rasyonel yaratıklar olarak tanımlayan bir görüşü Kant’a sabitledim. Bu, belirli bir tür normatif değerlendirmeye tabi olmamızın bir meselesi olarak anlaşılır: Bizler, uyumlu taahhütler ve sorumluluklar üstlenebilen yaratıklarız İçeriklerinin kendileri için neden olarak kabul edilebilecekleri (ve aynı zamanda başka hangi sorumluluklar ve sorumluluklar için neden sağladıkları) tarafından açıkça ifade edildiği şeklinde ifade edilmiştir.
Filozofinin tanımlayıcı yükümlülüklerinden biri, genel olarak rasyonalitenin ve normatifliğin çeşitli yönlerini açıklığa kavuşturmamıza yardımcı olan kavramlarla dolu, ifade edici bir araç kutusu sağlamak ve uygulamaktır. Felsefenin konusu, tüm kisveleriyle normatifliktir. Ve görevi anlamlı, açıklayıcı bir görevdir.
Bu nedenle, özel ifade araçları tasarlamak ve üretmek ve bunları kullanımla bilemek ve şekillendirmek çeşitli felsefi alt alanların uygulayıcılarının işidir. En genel düzeyde, çıkarımsal bağlantılar koşullu ifadelerle açık hale getirilir ve normatif güçleri deontik kelime dağarcığı ile açık hale getirilir.
Felsefenin farklı dalları, ele aldıkları ve açıkladıkları farklı çıkarım ve normatiflik türleriyle, “eğer … öyleyse” veya “gerekir” olgusunun çeşitli özel duyularıyla ayırt edilebilir. Dolayısıyla bilim filozofları, örneğin. ., nedensel, işlevsel, teleolojik ve diğer açıklayıcı çıkarımsal ilişkileri kodlayan şartlar geliştirip uygulayarak, değer teorisyenleri ihtiyatlı, yasal, etik ve estetikle ifade edilen onaylardaki farklılıkların önemine ilişkin takdirimizi keskinleştirir.
Başlangıçta felsefenin doğasından ziyade tarihi tarafından tanımlandığını düşündüğümü, ancak Hegel’i takip ederek, anlama görevimizin onun tarihinde veya onun tarihinde bir doğa bulmak veya yapmaktan ibaret olduğunu düşünüyorum.
Bugün bu yönde yaptığım jest, farklı bir tanımla, yani gösterişli tanımla da özetlenebilir: felsefe, Kant ve Hegel’in yaptığı türden bir şeydir (hemen Platon, Aristoteles , Frege ve Wittgenstein listeye, sonra da ‘bir hareketi bir hikayeye, aslında bir tarihe çevirme’ girişimi üzerinde duruyoruz). Öyleyse şu sorulabilir: Neden bunu söyleyip onunla bitmesin?
Daha önce de belirttiğim gibi, spesifikasyonun başlamak için iyi bir yer olduğunu düşünüyorum, ancak aynı zamanda Kant ve Hegel’in (ve Frege ve Wittgenstein’ın) ne tür bir şey olduğu konusunda biraz daha açık olmaya çalışmanın bir anlamı olduğunu düşünüyorum ) yaptı. Bunu yapmak, geçmişi olan bir şey olarak felsefede sadece bir dalgayla tatmin olmamaktır. Bu geleneği rasyonel olarak yeniden inşa etmeye, onu bir fikir kümesinin ortaya çıktığını, ifade edildiğini, rafine edildiğini ve geliştirildiğini görebileceğimiz bir biçime dönüştürmeye çalışıyor.
Kavram kargaşası mantık Kavram kargaşası ve nedenleri Kavram Kargaşası Yaratma tekniği Kavram kargaşasına örnek Kavram yanılgıları Kavram yanılgısı nedir Kavram yanılgısı örnekleri Kavram yanılgısı ve kavram kargaşası
Son yorumlar