Kimyasal Özellikler – İş Sağlığı ve Güvenliği Tez Yaptırma – İSG – İş Sağlığı ve Güvenliği Tez Yaptırma Ücretleri
Kimyasal Özellikler
Daha önce belirtildiği gibi, kimyasal özellikler, bir maddenin kimyasal değişikliklere uğrama eğilimini tanımlayan içsel özellikleridir. Bu özellikler, yanma ısısı, reaktivite ve parlama noktası gibi özellikleri içerir. Tüm kimyasallar bir stabilite durumuna ulaşmaya çalışır. Kimyasal bir reaksiyona girme ihtiyacını yaratan bu istenen durumdur. Reaksiyon, çevreleyen ortamdaki elementlerin veya bileşiklerin spesifik mimarisi nedeniyle gerçekleşir.
Dumanın rengi, bir olaya karışan madde hakkında bir ipucu verebilir. Dumanın bir reaksiyonun birincil göstergesi olduğunu düşünün. Kalın, siyah duman, benzen ve petrol ürünlerinin karakteristiğidir; beyaz duman, hidroklorik asit ve fosfor tipi ürünlerin özelliğidir; gri-beyaz-kahverengi duman, nitroselülozun karakteristiğidir; yeşilimsi sarı duman, klorun karakteristiğidir; gri-kahverengi-sarı/kırmızı duman nitrik asit ve bromun karakteristiğidir ve mor duman iyotun karakteristiğidir.
Tutuşma sıcaklığı, bir malzemenin sürekli bir dış tutuşma kaynağı olmaksızın tutuşacağı ve yanmayı sürdüreceği minimum sıcaklıktır. Yanma ısısı, ürünlerin tamamen oksitlendiği veya tam yanmanın havada gerçekleştiği bir reaksiyonla ilgilidir. Reaksiyon sırasında açığa çıkan ısıdır.
Bir malzemenin parlama noktası, bir ateşleme kaynağının mevcut olması koşuluyla, bir sıvının havada tutuşabilir bir karışım oluşturmak üzere buharlar vereceği minimum sıcaklıktır. Bu nedenle, bir sıvı, bir ateşleme kaynağı mevcut olduğunda yanıp sönmeye yetecek kadar buhar ürettiğinde ancak yanmayı sürdüremediğinde, bu duruma parlama noktası denir. Parlama noktası ve tutuşma sıcaklıkları, sıcaklık ölçeğinde birbirine yakın olabilir. (Bu kavram en çok organik bileşiklerle uğraşırken önemlidir.)
Yanıcı aralıklar veya limitler, havada tutuşmanın oluşması için uygun olan bir kimyasalın minimum ve maksimum konsantrasyonunu temsil eder. LEL minimum konsantrasyondur, havada tutuşabilen buhardır. UEL, havada tutuşabilecek maksimum konsantrasyondur. Ortama bir gaz salındığında, rüzgar, ortam sıcaklığı, topografya ve bir tutuşturma kaynağının mevcudiyeti kimyasalın tutuşma kabiliyetinde rol oynar. Gazı havada hareket ederken ölçebilseydiniz, üç farklı konsantrasyon alanı keşfederdiniz.
İlk olarak, buhar bu atmosferde “zengin” olacaktır veya malzemeyi orijinal olarak tutan kabın çevresinde yüksek konsantrasyonda olacaktır. Bir tutuşturma kaynağı mevcut olsa bile, gaz bu alanda yanmaz. Konteynerden uzaklaşarak ölçümlerinize devam ederken, tutuşmaya izin verecek mükemmel yüzdede hava ve kimyasal buhar konsantrasyonuna sahip bir alan bulacaksınız.
Kaynaktan en uzakta, kimyasalın konsantrasyonunu ölçer ve “zayıf” olduğunu görürsünüz; oksijene göre tutuşmaya yetecek kadar buhar olmazdı. Mevcut bir tutuşturma kaynağı olsa bile yanmaz. Ancak, yanıcı sınırların çevresinde (genellikle patlama sınırının hemen altında veya alt sınırında) toksik aralıkların bulunabileceği de unutulmamalıdır.
Maddenin kimyasal özellikleri nelerdir
Fiziksel ve kimyasal özellikler
Maddenin kimyasal özellikleri örnekleri
Aynı elementin iyonlarının kimyasal özellikleri aynı mıdır
Maddenin kimyasal özellikleri örnek
İzotopların kimyasal özellikleri aynı mıdır
9. Sınıf kimya fiziksel ve kimyasal özellikler
Fiziksel ve kimyasal özellikler Örnekler
Bir maddenin alevlenebilirlik aralığına girip girmediği sıcaklığa bağlıdır. Sıcaklık arttıkça buharlaşma artar. LEL’in yüzde 10’u yanıcılık aralığının altında olsa da yanıcı bir ortama giriyor olabileceğinizin bir uyarısıdır. Alev alma aralığı ne kadar genişse, kimyasal o kadar tehlikelidir. Genel olarak, yanıcı sıvılar için LEL’ler yüzde 1-3 ve yanıcı gazlar için yüzde 3-6’dır.
Bu konsantrasyon sınırları veya sınırları yanıcı veya patlayıcı sınırlar olarak adlandırılır ve her kimyasal bileşik için farklıdır. Fark, üretilen buharlara ve dolayısıyla yanıcılık aralığına bağlıdır. Örneğin, UEL aralığı yüzde 98 olsaydı, bu kimyasalın sahip olabileceği geniş yanıcı aralığı nedeniyle patlama potansiyeli çok gerçek olurdu.
Bu yüzde 98 noktasının üzerinde, atmosferdeki kimyasal buharların konsantrasyonu yanamayacak kadar yüksek veya zengin olabilir. Ancak, bu zengin ortama ulaşmak için yanıcı menzili aşmak gerekir. Örnek olarak yüzde 1–99 patlayıcı aralığı olan etilen oksidi veya yüzde 2-100 arasında asetileni düşünün. Bu durumlarda UEL aşılamaz. UEL’e ulaşılmadan önce potansiyel olarak son derece tehlikeli ortamlara sahiptirler ve UEL’e ulaşmak tehlikeli hale gelir. Geniş yanıcı aralıklara sahip tüm bileşikler bu potansiyel sorunu ortaya çıkarır.
Yangın döngüsü, potansiyel bir yakıtın tutuşabileceği ve yanmayı sürdürebileceği koşullara yaklaştıkça gözlenen fiziksel ve kimyasal özellikleri özetler. Örneğin, bir malzeme katı ise, malzemeye uygulanan ısı, malzemenin katıdan sıvıya ve ardından gaz fazına geçmesine neden olur. Bir buhar basıncına ve yoğunluğuna sahip olan gaz üretildiğinde, LEL ve UEL aracılığıyla parlama noktası durumuna geçmesi için bir karışım elde edilmelidir. Bir noktada, soğutulmazsa, yakıt veya oksijen tüketilene veya ısı azaltılana kadar her tekrarda daha yoğun hale gelerek döngüyü tekrarlamaya devam edecektir.
Isı Transferi
Isı ve ateşle ilgili olarak uygulanan bazı temel ilkeler iletim, taşınım ve radyasyondur. İletim, birbirleriyle temas halinde olan malzemeler arasında ısının aktarıldığı mekanizmadır. İletim, malzemenin toplam kalınlığından, kesitinden ve ısı transfer etme yeteneğinden etkilenir.
Malzemeye verilen termal enerji ile emilebilecek ısı miktarı arasındaki bir denge olarak düşünülebilir. Etrafında ısının serbest bırakıldığı yüzey alanını artırmak, iletimi artırabilir. Konveksiyon, bir gaz veya sıvının hareketi ile ısı transfer mekanizmasıdır. Teknik olarak, kap ile temas noktasında bir gaz veya sıvı ortamdan aktarılan ısıdır.
Radyasyon, bir kaynaktan gelen ısının elektromanyetik dalgalar yoluyla dışa doğru hareketidir. Temas etmeyen ancak birbirine nispeten yakın olan iki nesne arasında ısının transfer edildiği mekanizmadır.
Termal iletkenlik, bir malzemenin taşıyabileceği ısı miktarının bir ölçüsüdür. Bu prensip gazların ölçümünde ve bir gazdan ne kadar iletken geçtiğinde kullanılabilir. Gas Ranger metre bu iletkenlik ilkesini kullanır. LEL yüzde 100’e ulaştığında (katalitik boncuk tarafında), iletkenlik ölçer devreye girer.
Bu durumda okuma, hava dışındaki herhangi bir gazın yanıcı bir gaz olduğunu varsayar. Metanın havaya göre iletkenliği 1,22, karbondioksit ise 0,59’dur. İletkenlik ölçer, ölçülen gazın iletkenliğinin yüksek veya düşük olmasına bakmaz; sadece havadan farklı olduğunu bilir. İletkenlik ölçerler, gazın havaya göre iletkenliğindeki değişikliği ölçer.
9. Sınıf kimya fiziksel ve kimyasal özellikler Aynı elementin iyonlarının kimyasal özellikleri aynı mıdır Fiziksel ve kimyasal özellikler Fiziksel ve kimyasal özellikler Örnekler İzotopların kimyasal özellikleri aynı mıdır Maddenin kimyasal özellikleri nelerdir Maddenin kimyasal özellikleri örnek Maddenin kimyasal özellikleri örnekleri
Son yorumlar