KONTROL VE DİRENÇ – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri

Kadın Tiyatrosu
Feminist ya da kadın tiyatrosu 1970’lerin ortalarından kalmadır. Kısmen kenar grupları ve kısmen geleneksel tiyatrolarda veya radyoda çalışan yazarları içeriyordu. Diğer siyasi tiyatrolara göre avantajları vardı: sol-liberal bir izleyicinin daha önce bilmediği ve inanmadığı bir şeyi keşfetmesine yardımcı olma fırsatı ve her halükarda oyunlara katılma olasılığı olan kadınlarla alaka düzeyi önemlidir.
Ancak birçok grubun ve kadın hareketinin kolektivist ahlakı, izleyicileri oyunları işbirlikçi bir keşif olarak görmeye teşvik etti ve performanslar, kadınlara meydan okuyan bir kadın ortamında tüm amaç ve atmosferde kısa bir süre yaşama fırsatı verdi.
Feminist tiyatronun pratiğinin kendisi tartışmalı ve düşündürücü olmuştur. Kadınların olayları erkeklerle aynı şekilde görmeyebilecekleri ve kadınların bakış açılarının sistematik olarak bastırıldığı birdenbire ortaya çıktı (her ikisi de meşru bir izleyici tepkisi olarak görülmediklerinden ve bu oyunlarda şimdiye kadar neredeyse tüm erkek bakış açısıyla yazılmıştır).
Tiyatro ve sanatın tüm söylemi dağılmıştı: Birdenbire varsayılacak evrensel bir insan öznesi yoktu, oyun yazarının eserini hangi gruba yönelteceği konusunda bir seçim vardı. Kadın tiyatro gruplarında erkek oyunculara yer verilip verilmeyeceği ve erkeklerin gösterilere katılmasına izin verilip verilmeyeceği sorulduğunda, bunun sonucunda erkek kaygıları sesli, neredeyse tiz bir hal aldı.
Bununla birlikte, geleneksel tiyatroda kadınlara yönelik kısıtlamalar büyük ölçüde devam etmektedir. 1980’de Ulusal Tiyatro bir kadın yazara ait tek bir oyun değil, 1987’de ise sadece bir oyun üretmişti. Başta da önerdiğim gibi, toplumsal cinsiyet politikalarıyla ilgili sadece ‘feminist’ oyunlar değil. Bahsettiğim çalışma, kadınları doğal olarak geleneksel cinsiyet rolleriyle sınırlı olarak temsil eden, devam eden, son derece büyük, muhafazakar dramatik bir çıktının yanında gerçekleşti.
KONTROL VE DİRENÇ
Tiyatronun politik kavramı ve organizasyonunda kayda değer bir kayma daha var. Savaş sonrası “iyi” kültürü finanse etmenin devletin sorumluluğunda olduğu varsayımı, 1979’dan sonra yeni sağ Thatcher hükümetinin seçilmesiyle birlikte sorgulandı. Bu, hem sübvansiyonlu şirketleri hem de çevreyi onaylamış olan sol-liberal aydınların hegemonyasına son verdi.
Tiyatro, 1945’te bize vaat edilen diğer güzel şeyler gibi, bundan böyle, parası olanlar için özel teşebbüs aracılığıyla organize edilecek. Büyük sübvansiyonlu şirketler ticari sponsorluğu kabul etmeye zorlandı, bu nedenle programlarında ve tanıtımlarında yeni sağ felsefede hiçbir kültürün pazarın üzerinde olmadığına tanık oldular; ve çeşitli veznedarları memnun etmeme kaygısı, yapımlarını yalnızca gösterinin kurnazca işlenmesinde maceralı hale getirdi. Kenar şirketler, özellikle çalışmaları solcuysa, sürekli olarak sübvansiyondan yoksun bırakıldı.
Aynı zamanda, büyükşehir belediye meclislerinin kaldırılması, bir başka yan finansman kaynağını ortadan kaldırmış ve sosyal güvenliği yönetirken tiyatro yapmak bile zorlaşmıştır. Bu arada, West End ne olursa olsun oldukça devam ediyor.
1956’dan 1980’lerin ortalarına kadar sorulan soru genellikle şuydu: devlet, onu devirmeyi amaçlayan tiyatroyu neden kolaylaştırsın? Cevap, bunu, rızaya dayalı, sosyal-demokratik bir ahlak anlayışının muhalif seslerin duyulmasını gerektirmesi nedeniyle yapmış olmasıdır; ve/veya muhalifler ‘sanat’ yaptıklarını iddia ettikleri içindir.
Yeni sağ, medyada, eğitimde, sendikalarda ve yerel yönetimlerde olduğu gibi tiyatroda muhalefeti caydırıyor ve cezalandırıyor. Açık sansür, başlangıçta 1988’de yerel makamların tiyatro da dahil olmak üzere “eşcinselliği teşvik edebilecek” çalışmaları finanse etmesini yasaklayan bir yasa biçiminde geri döndü. Sanat lobisi, bu tür bir sol-liberal davanın yeni-sağ kararlılığı karşısında zayıflığına işaret ederek, bu yasaya direnişte başarısız oldu.
Kanalı kontrol İşlevi örnekleri
Dilin işlevleri
Göndergesel işlev
Kanalı kontrol İşlevi nedir
Göndergesel işlev örnek
Kanalı kontrol İşlevi 5 tane örnek
Şiirsel işlev örnek
Alıcıyı harekete GEÇİRME işlevi örnek
Bu değişiklik, tiyatronun politik kapsamı hakkındaki varsayımların gözden geçirilmesini zorunlu kılar. Belki de hepsi bir seraptı: 1980’lerin en verimli ciddi yazarı Howard Barker (1986) siyasetin ve sosyalizmin modasının geçtiğini, seçkinciliği desteklediğini ve içsel gerçekliğin görünüşte nihilist keşiflerine daldığını ilan ediyor. Alternatif olarak, oyunlar, mekanlar ve izleyiciler arasındaki ilişkiler daha kesin ve stratejik olarak düşünülmelidir.
Trevor Griffiths’in bir punk grubu ve ırk ayaklanmaları hakkındaki İngiltere İçin Oi (1982), ticari televizyon için yapıldı, ardından gençlik kulüplerinde sahnelendi ve sonunda Kraliyet Mahkemesinde gösterildi: bu çeşitli durumlar farklı sunumlar gerektirdi ve farklı izleyiciler ve tepkiler çekti.
Politik tiyatro her türlü mekanda kurulabilir, ancak çalışan insanlara veya diğer bağımlı gruplara hitap eden tarzlar, orta sınıf muhalefetininkiler olmayabilir, ancak ikincisi siyasi faaliyet için tamamen geçerli bir alan olsa da. Doğru yoldan giderseniz işçi sınıfından insanları çekebilirsiniz; ve popüler kültürün yaşamsal olup olmadığını tartışmak anlamsız, çünkü popüler olduğu için çok iş orada başlamak zorundadır.
Kalıcı bir soru, tercih edilen bir siyasi tarzın olup olmadığı olmuştur. 1930’ların başlarında, dördüncü duvar natüralizmi, değişim fikrini kapatmak ve orta sınıf tiyatrosunun karakteristiği olarak kabul edildi. 1960’larda mesele esas olarak Brecht’in (aslında takip edilmekten daha fazla çağrıldı) teorileri ve oyunları aracılığıyla ele alındı.
Ancak tartışmanın çoğu, gerçek izleyicilerin beklentilerini dikkate almadan resmi etkiler oluşturmaya çabalamaktan çok soyuttu. Bazı marjinal sanatçılar çoğunlukla anarşik, grotesk, doğaçlamacı, multi-medya olmuştur ve bazen tiyatronun güçlü ve doğrudan sunulduğunda kendi içinde politik bir güç olduğunu öne sürmüşlerdir.
John Fox şöyle diyor: “Müzik enstrümanı çalan ve fantastik kostümler giyen yirmi ya da otuz kişinin aniden ortaya çıkıp, görünüşte anarşik bir biçimde sokaklarda yürümesi, mevcut düzene oldukça tehdit oluşturuyor”. Belki. Tiyatronun derin insan potansiyelini araştırmak için özel bir kapasiteye sahip olduğu inancı, ne tür bir devrim olacağını veya dünyada nasıl ilerletilmesi gerektiğini söylemeden, bunun devrimci bir deneyim olması gerektiğini savunan Artaud’a da yakındır.
Alıcıyı harekete GEÇİRME işlevi örnek Dilin işlevleri Göndergesel işlev Göndergesel işlev örnek Kanalı kontrol İşlevi 5 tane örnek Kanalı kontrol İşlevi nedir Kanalı kontrol İşlevi örnekleri Şiirsel işlev örnek
Son yorumlar