Metnin Çoklu Anlamı – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri

Metnin Çoklu Anlamı

Kullanımı ne kadar ironik olursa olsun, Parson Austen’in kızının her Pazar kürsüden duymaya alıştığı türden eski moda İncil tipolojisi ve şüphesiz onun İncil yorumlarını hafta içi günlerde de okuyor.

Metnin dörtlü anlamı, Yaratılış üzerine herhangi bir yorumda olabileceği gibi burada da mevcuttur. Her karakter gelecekteki cinsel davranışlarında kendi antitipinin habercisi olduğundan, anlatının gerçek anlamı tipolojik tarafından tamamlanır. Ahlaki olarak, gelecekteki mutluluğun ‘anahtı’ olarak yasal evliliği beklemenin, daha fazla zaman almasına ve anında tatmini reddetmesine rağmen doğru yol olduğunu görüyoruz.

Anagojik olarak, burada kararlaştırılan şey, eninde sonunda “mülkü” kimin devralacağıdır ve hem “arazi”nin hem de “konum”un artık arkaik olan çifte anlamı önemlidir. Maria, Sotherton’u kaybeder; Fanny, sadece Edmund’un sevgisini kazanmakla kalmaz, aynı zamanda (manevi olarak, görevdeki kişinin karısı olarak) Mansfield Park’ın kendisini de kazanır; bu, romanda açıkça idealize edilmiş ve hatta cennetsel çağrışımlara sahiptir.

Mukaddes Kitabın on dokuzuncu yüzyılın başlarındaki toplumun tüm dokusuna nüfuz etme biçiminin doğrulanması gerekiyorsa, Coleridge’in 1830’da yazılan ve on yıl sonra yayınlanan Confessions of an Inquiring Spirit’teki olağanüstü bir pasajdan başka bir yere bakmamız gerekmiyor.

Söylemek zorunda olduğu şey, sonuçları itibariyle teolojik olduğu kadar kültüreldir. Mukaddes Kitabın sadece belirli konulardaki bilinçli varsayımları değil, tanımı gereği bilinç eşiğinin altında yatan tüm algılar çerçevesini nasıl renklendirdiğinin farkına vararak başlar. Birinci Mektupta Mukaddes Kitaba yaklaşımını şu sözlerle tanımlar.

Fransızca ve İspanyolca’nın “şiirsel dillerini” aşırı inceltme yoluyla tamamen yitirdiği suçlaması ilk bakışta kafa karıştırıcıdır, ancak Coleridge’in bariz Latin karşıtı önyargıları, aslında Fransızların gerçekten de “sıcaklığını, belagatını ve enerjisini” kaybettiğini ve bilim ve felsefeye en uygun nesir dili haline geldiğini savunan Sağır Dilsizlere Mektup’ta savunan philosophe Diderot’tan daha az otorite değildi.

Ancak Diderot bunu İncil çevirileriyle ilişkilendirmeye çalışmaz. Bununla birlikte, Coleridge, İncil’in Yetkili Versiyonunun İngiliz edebiyatının gelişiminde, karşılık gelen herhangi bir Fransızca veya İspanyolca versiyondan kıyaslanamayacak kadar büyük bir rol oynadığı ve İncil’in gelişimini etkilediği gerçeğine dolaylı olarak işaret etmekte kesinlikle haklıdır. İngiliz dili ve edebiyatı belli oldukça temel yollarla ilerler.

Özellikle, Coleridge’e göre, onun dilin şiirsel canlılığı ile açıkça ilişkilendirdiği ve (diyelim) Louis Segond’un İncil’in ünlü Fransızca versiyonunun yedek ve klasik zarafetiyle keskin bir tezat oluşturan İngilizce’de belirli bir ifade somutluğunu korumuştu. 

Metin içi ve metin dışı anlam İlişkisi
Hiper metin örnekleri
Metin ÇÖZÜMLEME basamakları
Metin çözümlemesi örnekleri
Metnin büyük yapısı Nedir
Metin içi anlam Kurma
Metin içi anlam kurma soruları
Metin içi metin dışı metinlerarası sorular

Şiirsel diksiyonun kesin doğası konusunda Wordsworth ile daha sonraki anlaşmazlıkları ne olursa olsun, Coleridge 1798’de Lirik Balladların ortak yazarıydı ve sıradan insanların dilinin ilkel yüceliğine arkadaşı ve şair arkadaşı kadar tutkulu bir inanandı. 

Kırk yıl sonra yazan ona göre, “doğal nesnelerin dili”nin şiirin uygun ortamı olduğu hâlâ aşikardır. Modern okuyucu için belki de daha az aşikar olan şey, bu romantik diksiyon teorisinin neden Mukaddes Kitapla ve özellikle 1611’in Yetkili Versiyonu ile bu kadar yakından ilişkilendirilmesi gerektiğidir.

Bunu anlamak için 18. yüzyılın ortalarına, Robert Lowth’un (1753) çalışmasına dönmemiz gerekiyor. Neo-klasik kurallara göre yetiştirilen günün eleştirmenlerinin çoğu, İncil’in mesajını daha açık hale getirmek için güzel retorik ve şiirsel ihtişamdan kaçındığını varsayarak Jerome ve Augustine’i izleyecek olsa da, Lowth, tam tersine, ‘ İbranice mısraların sade ve süssüz dili, yüksek diksiyon yoluyla değil, konusunun derinliği ve evrensel çekiciliği ile ‘neredeyse tarif edilemez bir yücelik’ üretti.

Yeni Ahit’te İsa, alçakgönüllü kökenleri ve konuşmasının sadeliği ve doğrudanlığıyla, İbrani şiir geleneğinin doğrudan mirasçısıdır. Üstelik, modern şairlerin aksine, İbraniler hiçbir zaman gücün merkezindeki bir saray çevresinin parçası olmadılar; çoğu zaman sarayın ve şehrin lüksüne ve inceliğine karşı çıkıyorlardı.

Kırsal ve pastoral bir arka plandan geldikleri için doğal olarak tarım ve günlük yaşam metaforlarıyla sıradan insanların dilinde konuşmaya ve yazmaya meyilliydiler.

Lowth muhafazakar ve müesses nizam bir şahsiyet olarak yazsa da ve söylediklerinin olası devrimci çıkarımlarından oldukça habersiz görünse de, İncil dünyasını bilimsel olarak yeniden inşasında yalnızca eşitlikçi siyaset için değil, açık bir gerekçe bulan sonraki nesillerde bunlar kaybolmadı. aynı zamanda doğallığı ve sadeliği ‘yüce’ için yeni eleştirel modanın temel unsurları haline getirmek içindir.

Yapaylığa karşı doğallığa, düzenli olana karşı düzensiz olana, anlaşılır olana karşı gizemli olana yaptığı vurgu, Burke’ün ünlü Inquiry into the Sublime and the Beautiful (1756) adlı eserini birkaç yıl önceden haber verir. Burke için olduğu gibi onun için de, herhangi bir eserin büyüklüğünün yargılanması gereken nihai kriterdir. Wordsworth ve Lirik Baladların Önsözü’nü ayrıntılarıyla bile haber veren Lowth, şiirin “zihinsel duygudan kaynaklanan” “coşku”nun ürünü olduğunda ısrar eder.

Bu nedenle, şaşırtıcı olmayan bir şekilde, on sekizinci yüzyıl Aydınlanmasının soyut ve klasikleştirilmiş diksiyonuna karşı romantik tiksintide baskın model haline gelen, Yetkili Versiyon aracılığıyla aracılık edilen İncil dilinin somut ve yerel metaforlarıydı.

Bu nedenle, belirli İncil temalarının İngiliz edebiyatı üzerindeki etkisine dönmeden önce bile, edebiyat fikrinin tamamının, yorumlanmasının, değerlendirilmesinin ve hatta diksiyon ve metaforik yapısının, alınan varsayımlar ve düşünce kalıpları ile vurulduğunu görüyoruz. 

Bu tür altta yatan modeller, İngiliz edebiyatında İncil’deki başlıca temaların nasıl zemine düştüğünü açıklamaya yardımcı olur ki, tüm gelişimi bazen Fielding’in elbette bir noktası olduğu bir Kitap üzerine uzun bir yorumdan biraz daha fazlası gibi görünebilir. 

Bereketli toprağa düşen tohumun o meşhur metaforu bile, ekinci meselinden alınan kökeninde İncil’dir. Yine de İncil temalarının seküler literatüre dönüştürülmesi, yalnızca yeniden anlatma veya yorumlama süreci değildir. 

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör