Newton’un Mekanik için Yorumlanmış Aksiyom Sistemi – Felsefe Üzerine Araştırmalar – Felsefenin Alanları Nelerdir? – Felsefe Nasıl İncelenir – Felsefe Alanında Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Fiyatları
Newton’un müzikal armonileri tatmin etmek için pastayı dilimleme konusundaki aksiyomu, Kepler’in Pisagor spekülasyonlarını anımsatır. Aksiyom kesinlikle tümevarımlı bir genelleme değildir. Bununla birlikte, pasta dilimleme aksiyomunu destekleyen hiçbir kanıt olmasa da, teori, renklerin karıştırılmasının sonuçları ondan hesaplanabilseydi yararlı olacaktır.
Ancak Newton, “ışın sayısı” ifadesi için deneysel bir yorum yapamadı. Dairelerin çaplarının nasıl belirleneceğini şart koşmadığından, Newton’un renk karıştırma teorisinin ampirik bir önemi yoktur.
Newton’un mekaniği ise ampirik öneme sahiptir. Mekanik için kendi aksiyom sistemini fiziksel dünyadaki olaylara bağladı. Mutlak uzamsal ve zamansal aralıklarla ilgili ifadelerin ölçülen uzamsal ve zamansal aralıklarla ilgili ifadelere dönüştürülmesi için “Yazışma Kuralları” nı seçerek gerekli bağlantıyı elde etti.
Uzaysal aralıklar söz konusu olduğunda Newton, güneş sisteminin ağırlık merkezinin hareketsiz olduğunu ve dolayısıyla Mutlak mesafelerin belirlenmesi için uygun bir referans noktası olduğunu bir “hipotez” olarak öne sürdü. Böylelikle, kökeni güneş sisteminin ağırlık merkezi olan bir koordinat sistemi seçerek aksiyom sistemini gerçek hareketlere uygulayabildi.
I. Bernard Cohen, Newton’un bu bağlamda “hipotez” ile kanıtlayamayacağı bir önermeyi kastettiğini öne sürmüştür.13 Ancak Newton, güneş sisteminin ağırlık merkezinin hareketsiz olduğunu kanıtlayamamasına rağmen, hipotezi kova deneyinin yorumu. Bu yoruma göre, suyun kova duvarlarına doğru çekilmesi Mutlak Uzaya göre bir ivmedir.
Newton’a göre, bu merkezcil ivme, Mutlak Uzaya göre hareketleri sadece göreli hareketlerden ayıran etkileri simgelemektedir. Newton, “Dünya’nın Güneş’ten uzaklaşmaya çalışmasına neden olan hareketin” de aynı şekilde Mutlak Hareket olduğuna inanıyordu.
Güneş sisteminin ağırlık merkezi bu devrim hareketinin “merkezi” olduğundan (en azından hareket yaklaşık olarak dairesel olduğu sürece), Newton’un hipotezi Mutlak Hareket hakkındaki görüşlerine uymaktadır.
Zamansal aralıklar durumunda, Newton herhangi bir periyodik sürecin Mutlak Zamanın ölçüsü olarak alınması gerektiğini belirtmedi.
Bununla birlikte, satırlar arasını okuyarak, Newton’un Mutlak Zamanı onun mantıklı ölçüleri ile ilişkilendirmek için bir prosedür önerdiği şeklinde yorumlanabilir. Böyle bir bağlantı, çeşitli farklı zaman ölçme yöntemleri kullanılarak belirlenen zamana bağlı dizilerin incelenmesiyle kurulabilir.
Örneğin, eğimli düzlemlerde aşağı yuvarlanan toplar için mesafe-zaman ilişkisi, zaman bir sarkacın salınımlarıyla ölçüldüğünde, zaman bir kovadaki bir delikten akan suyun ağırlığıyla ölçüldüğünde “daha düzenli” ise, o zaman sarkaç saat, Mutlak Zamanın daha iyi “mantıklı ölçüsü” dür.
Newton böylelikle bir aksiyom sisteminin soyut statüsünü uygulamasından deneyime dikkatlice ayırdı.
newton’un yasaları
newton’un hareket yasaları soru çözümü
newton’un 2. yasası
newton’un hareket yasaları formülleri
newton’un 1. yasası
newton’un hareket yasaları pdf
Newton’un Hareket Yasaları konu Anlatımı
newton’un eylemsizlik yasası
Newton’un Mekanik için Yorumlanmış Aksiyom Sistemi
1.Güneş sisteminin merkezindeki yerçekimi, Mutlak Boşluğun son merkezi olarak alınır.
2. Mutlak Zamanın “en iyi ölçüsü” nün seçilmesi.
3. Hareketli cisimler, sonsuz sayıda nokta kütleli sistemler olarak yorumlanır.
4. Etkilenen kuvvetlerin değerlerini ölçmek için deneysel prosedürlerin belirlenmesi.
Newton, bir aksiyom sistemi ile onun Principia boyunca deneyime uygulanması arasındaki ayrımı zorladı. Örneğin, akışkanlar dinamiği ile ilgili bölümde, hareketlerin çeşitli varsayımsal direnç koşulları altında tanımlandığı “matematiksel dinamikleri” uygulamasından deneyime ayırdı.
Matematiksel dinamiklerin bir uygulaması, belirli bir ortamın direncinin, içinden geçen bir cismin hızıyla nasıl değiştiğinin deneysel olarak belirlenmesinden sonra elde edilir. Bir aksiyom sistemi ile onun ampirik uygulaması arasındaki bu ayrım, Newton’un bilimsel yöntem teorisine yaptığı en önemli katkılardan biriydi. Bilimsel bilginin tümdengelimli sistematizasyon idealini yeni bir karmaşıklık düzeyine yükseltti.
Newton’un aksiyomatik yönteminin üçüncü aşaması, deneysel olarak yorumlanan aksiyom sisteminin tümdengelimli sonuçlarının doğrulanmasıdır. Aksiyom sisteminin koşullarını fenomenlerle ilişkilendirmek için bir prosedür belirlendiğinde, araştırmacı aksiyom sisteminin teoremleri ile cisimlerin gözlemlenen hareketleri arasında bir anlaşma sağlamaya çalışmalıdır.
Newton, mutabakat derecesinin genellikle orijinal varsayımların aşamalı olarak değiştirilmesiyle artırılabileceğini kabul etti. Örneğin, dünyanın homojen bir küre olduğuna ilişkin ilk varsayımı değiştirerek, ayın hareketi teorisinin ampirik uyumunu geliştirdi. Bu geri bildirim prosedürü, I. B. Cohen’in doğa felsefesinde “Newton Tarzı” olarak adlandırdığı şeyin önemli bir yönüdür.
Newton, mekanik için ampirik olarak yorumladığı aksiyom sistemi ile göksel ve yeryüzü cisimlerinin hareketleri arasında kapsamlı bir anlaşma yaptı. Bir örnek, çarpışan sarkaçlarla yaptığı deneylerdir. Newton, hava direnci için uygun düzeltmeler yapıldıktan sonra, sarkaç boblarının çelik, cam, mantar veya yünden oluşup oluşmadığına bakılmaksızın etki ve reaksiyonun eşit olduğunu gösterdi.
Newton böylece iki bilimsel prosedür teorisini doğruladı ve uyguladı: Analiz ve Sentez Yöntemi ve Aksiyomatik Yöntem. Bence, Newton’un bu iki prosedür teorisi arasındaki ayrımı tutarlı bir şekilde akılda tutmadığına işaret etmenin Newton’un dehasından uzaklaşmadığını düşünüyorum.
Analiz ve Sentez Yöntemi ve Aksiyomatik Yöntem ortak bir amaç olarak fenomenlerin açıklama ve tahminini paylaşır. Ancak, özellikle hangi tekniklerin “tümevarım” olarak nitelendirildiğine dair dar bir bakış açısıyla bakıldığında, önemli bir açıdan farklılık gösterirler.
Analiz Metodunu izleyen doğa filozofu, gözlem ve deney sonuçlarından genelleme yapmaya çalışır. Aksiyomatik Yöntem, aksine, yaratıcı hayal gücüne daha fazla vurgu yapar. Bu yöntemi benimseyen doğa filozofu her yerden başlayabilir. Ancak yarattığı aksiyom sistemi, ancak gözlemlenebilecek şeyle ilişkilendirilebiliyorsa bilimle ilgilidir.
“Fingo Olmayan Hipotezler”
Newton, Galileo ile temel niteliklerin fiziğin doğru konusu olduğu konusunda hemfikirdi. Newton’a göre, bilimsel araştırmanın başlangıç noktası ve son noktası, fenomenlerin deneysel olarak ölçülebilen yönleri olan “açık nitelikler” değerlerinin belirlenmesidir.
Newton, “deneysel felsefesinin” içeriğini, açık nitelikler, bu ifadelerden türetilen “teoriler” ve daha fazla araştırmanın sorgular direktifi hakkındaki ifadelerle sınırlandırmaya çalıştı. Özellikle, deneysel felsefeden “hipotezleri” dışlamaya çalıştı.
Newton’un “teori” ve “hipotez” terimlerini kullanması, modern kullanıma uymuyor. ‘Teori’ terimini, açık nitelikleri belirten terimler arasındaki değişmez ilişkilere uyguladı.
Bazen bu değişmez ilişkilerden fenomenlerden “çıkarılan” ilişkiler olarak söz etti, ama büyük ihtimalle bununla, bu ilişkilerin bazıları için çok güçlü tümevarımsal kanıtlar olduğunu kastetti. Newton’un kullanımlarından * birinde “hipotezler”, hiçbir ölçüm prosedürünün bilinmediği “gizli nitelikleri” belirten terimler hakkındaki ifadelerdir.
newton'un 1. yasası newton'un 2. yasası newton'un eylemsizlik yasası newton'un hareket yasaları formülleri Newton'un Hareket Yasaları konu Anlatımı newton'un hareket yasaları pdf newton'un hareket yasaları soru çözümü newton'un yasaları
Son yorumlar