Okuyucu Kitlesi – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Okuyucu Kitlesi
Restorasyon döneminin nüsha sahipleri arasında, modern anlamda bir anlamda yayıncı olarak adlandırılabilecek bir avuç insan vardır. Özellikle üçü, Henry Herringman, Francis Kirkman ve Jacob Tonson, hem çağdaş yazarların hem de kopyalarını satın aldıkları veya hisselerini devraldıkları daha önceki yazarların edebi eserlerinin yayıncılarıydı.
Herringman, kariyerinin ilk bölümünde Dryden’in yayıncısıydı ve bu pozisyonda Tonson tarafından başarılı oldu. Aralarındaki ticari anlaşmalar hakkında bir şeyler biliyoruz ve kesinlikle modaya uygun Dryden’ın, kesinlikle modası geçmeyen Milton’dan çok daha iyi ödüllendirildiğini bilmek için yeterlidir.
On sekizinci yüzyıl boyunca, yayıncılık faaliyetleri belirli yazı biçimleriyle veya belirli yazar çevreleriyle ilişkilendirilen her zaman birkaç kişi vardı. Tonsonlar, on yedinci yüzyılın son çeyreğinden on sekizinci yüzyılın ortalarına kadar üç kuşak boyunca, birçok büyük ve aslında küçük, yeni edebi eserlerin çoğunu yayınladı.
Yavaş yavaş, çok karlı bir kopya koleksiyonu biriktirdiler ve kopyalardaki payları yalnızca Dryden’i değil, on yedinci yüzyıldan Shakespeare ve Milton’ı ve on sekizinci yüzyıldan Addison ve Steele’i de içeriyordu. Robert Dodsley de böyle bir yayıncıydı. Johnson’ın çevresinin birçok eserini yayınladı, ancak Johnson’ın kendisi, bir kez kurulduktan sonra, kendisini hiçbir zaman belirli bir yayıncıya bağlamadı.
Yazarlar, on yedinci yüzyılın sonlarından itibaren Londra kitap ticaretini kontrol eden kartelin ticari faaliyetleri tarafından kısıtlandıysa, daha az doğrudan olsa da okuyucular da öyleydi. Elbette yayıncılar arasında ve kesinlikle perakende kitapçılar arasında rekabet vardı.
Öte yandan, belirli bir başlık için müşteri yalnızca yayıncı tarafından yayınlanan baskının bir kopyasını satın alabilir. Bunun bazen uyandırdığı kızgınlık, popüler kitapların ucuz yeniden basımlarının, telif haklarını ihlal ederek İngiltere’ye yasadışı yollardan ithal edildiğine ve halkın daha ucuz kitaplara olan talebine yanıt olarak kitapçılarda açıkça satıldığına dair bol kanıtla ölçülebilir.
Kanıtlar, Restorasyon’dan itibaren en geç kitap pazarının sürekli arttığını gösteriyor. Bu fenomen birçok faktörün bir sonucuydu; artan okuryazarlık, orta sınıflar arasında yükselen bir yaşam standardı ve boş zaman uğraşları için daha fazla zaman en belirgin olanlardan sadece üçüdür.
Kitle formasyonu nedir
Belirli işleviyle özellik gösteren büyük insan kalabalığı
Kitlesellik ne demek
Kitle kelimesinin kökeni
Kitle davranışı örnekleri
Kitlenin anonimliği nedir
Kitle ve toplum arasındaki fark
Bir yerde toplanmış insan topluluğu, kütle nedir
Bu yeni okuyucu kitlesine hitap etmek için, sarayın ya da seçkin edebiyat çevrelerinin etkisinden çok uzakta, yepyeni edebiyat sınıfları ortaya çıktı. Bunların en önemlisi, matbaanın icadından sonra icat edilen tek edebi tür olan ve tamamıyla on yedinci ve on sekizinci yüzyılın başlarındaki kitap ticaretinin ticari ahlakının bir ürünü olan romandı.
Kirkman gerçekten de öncü romanlardan biri olan The English Rogue’un (1665) kısmi yazarıydı ve ilk büyük İngiliz romanı olduğu iddia edilebilecek olan Pamela (1740), bir matbaacı olan Samuel Richardson tarafından yazıldı.
Yeni burjuva okur kitlesi için yaratılan diğer tür ise süreli yayınlardı. Gazetelerin kökenlerini 1620’lere kadar takip edebilmelerine ve İç Savaş kadar erken bir tarihte büyük siyasi öneme sahip olmalarına rağmen, genel ilgi dergisi, düzyazı kurgu gibi, esasen on yedinci yüzyılın sonları ve on sekizinci yüzyılın başlarının bir ürünüdür.
İlk deneyler tamamen başarılı değildi, ancak deneme dergisi The Spectator ve The Gentleman’s Magazine ile birlikte genel ilgi dergisi, her ikisi de hakim olabilecekleri çağdaş standartlara göre çok büyük olan izleyiciler nedeniyle önemli ticari mülklerdi. Genel ilgi dergileri ve aslında gazeteler, yazarlar için kitap yazmaktan daha düzenli ve genellikle daha kazançlı bir gelir kaynağı sağladı.
Defoe, Johnson, Goldsmith ve diğerleri, gelirlerinin önemli bir bölümünü süreli gazetecilikten elde ettiler ve bu anlamda dergiler birçok kitabın hem yazılmasını hem de yayınlanmasını mümkün kıldı.
Aynı zamanda, dergiler okuyuculara, özellikle taşrada orta sınıfların zihinsel referans çerçevesini genişletmede oldukça önemli olan, hem kurgu hem de kurgu olmayan hiçbir şekilde önemsiz olmayan yazılardan oluşan düzenli bir diyet sundu.
Ancak başarılı bir yayıncılık endüstrisi, kitapların potansiyel müşterilere sunulduğu pazara erişime bağlıdır. On yedinci yüzyılın sonunda toptancıların gelişmesi, bu ticari zorunluluğa cevap verme çabalarından biriydi, ama kesinlikle tek değildi.
Aynı zamanda ticaret, kitapçıların ve müşterilerinin hangi kitapların mevcut olduğunu öğrenebileceği mekanizmalar geliştirmeye başladı. Çeşitli türden kataloglar, on beşinci yüzyıldan beri Avrupa’daki kitap ticaretinin bir özelliğiydi, ancak Restorasyon sonrasına kadar birkaç sistematik İngiliz kitap kataloğu vardı.
On altıncı yüzyılın sonlarında Andrew Maunsell tarafından böyle bir katalog derleme girişiminin çok zor olduğu kanıtlandı ve birkaç bireysel kitapçı ve yayıncının kataloglarının görünmesine rağmen, yeni kitapların ilk genel kataloğu 1662’ye kadar ortaya çıkmadı.
Bu, 1662’den 1709’a kadar üç ayda bir yayınlanan ve yaygın olarak Dönem Katalogları olarak bilinen ve yeni kitapların ve eski kitapların yeni baskılarının oldukça kapsamlı bir listesi olan Mercurius Librarius’du. Her ne kadar öncelikle kitapçılar için tasarlanmış olsa da, dört birikimden birinin Önsözünden, Dönem Kataloglarının yayıncılarının da bunların özel kişiler tarafından kullanılmasını öngördüğü açıktır.
Dönem Katalogları 1709’da sona erdikten sonra, tatmin edici ve başarılı bir ikamenin tasarlanması biraz zaman aldı. On sekizinci yüzyılın büyük bir bölümünde, yeni kitaplarla ilgili ana bilgi kaynağı, her ay The Gentleman’s Magazine’de çıkan uzun ve çok kapsamlı listeydi, ancak yüzyılın ortalarından itibaren, kitapların bıraktığı boşluğu dolduran seri bibliyografyalar vardı.
Dergilerdeki kitap listeleri (rakipleri için Gentleman’ınkileri taklit etti, ancak hiçbir zaman çok tatmin edici olmasa da) genel olarak nesnel ve olgusaldı. Paralel ve oldukça sonraki bir gelişme, değerlendirici kitap incelemesiydi.
1750’lere kadar, dergi ve gazetelerdeki “incelemeler”, söz konusu kitaplardan özetlerden, hatta uzun alıntılardan biraz daha fazlasıydı. Eleştirel eleştiri edebiyat sahnesinde ilk kez bu amaçla kurulan The Monthly Review ve The Critical Review adlı iki dergide yer almıştır.
Belirli işleviyle özellik gösteren büyük insan kalabalığı Bir yerde toplanmış insan topluluğu Kitle davranışı örnekleri Kitle formasyonu nedir Kitle kelimesinin kökeni Kitle ve toplum arasındaki fark Kitlenin anonimliği nedir Kitlesellik ne demek kütle nedir
Son yorumlar