ORTAÇAĞ EDEBİYATI – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
ORTAÇAĞ EDEBİYATI VE ORTAÇAĞ DÜNYASI
Bu son derece etkili ve son derece şiirsel pasaj (ortaçağ okurları tarafından hayranlıkla izlendi ve bazı en büyük ortaçağ yazarları tarafından da tekrarlandı), kozmosun ve müziğin doğasına ilişkin baskın görüşün güzel bir ifadesi olmasının yanı sıra, Ortaçağ edebiyatı tarihçisi, örneğin düzen için bir özlem (öfke değilse de) gibi bir dizi başka önemli kalıp ve fikir (ancak, ideal uyumun bazen düşünüldüğü gibi değil, bir hareket dengesi olduğunu, bir hiyerarşi olduğunu unutmayın). sabit ve katı), hem de sonsuz uyum ile insanın bu dünyadaki yaşamı arasındaki uçurumun üzücü farkındalığı vardır.
Ancak ilk önce belirtilmesi gereken bariz bir nokta, bu sahnenin klasik bir metinden geldiği ve ortaçağ kültüründeki antik dünyanın mirasının ve iki kültür arasındaki çok dikkate değer sürekliliğin önemini vurgulamak için haklı olarak alınabilir. . ‘Ortaçağ’ ve ‘Orta Çağ’ sözcükleri, Rönesans hümanizminden ve Aydınlanma’dan gelen eski ve yanıltıcı bir görüşü, kayıp ve görkemli bir klasik geçmişten radikal bir kopuş ve dönemin sonunda bir başkasının izlediği eski ve yanıltıcı bir görüşü sürdürür. Radikal kırılma, antik dünyanın ve kültürünün yeniden keşfi, önemli ölçüde bir “yeniden doğuş” ya da “rönesans” olarak adlandırıldı.
Bu görüşün ne kadar basitleştirildiğine dair bir fikir, Cehennem’in başlarında, garip hayvanlardan korkan Dante’nin bir gölgeyle karşılaştığı ve kendisini “Truva’dan gelen Anchises’in o haklı oğlunun şarkısını söyleyen” şair olarak tanımlayan bir bölümde görülebilir. gururlu Ilium yakıldıktan sonra. Hayret, ‘tu se’ lo mio maestro e ‘l mio autore’, ‘sen benim ustam ve yazarımsın’ hürmetine dönüşür ve Virgil cehennemde onun rehberi olacaktır. Daha sonra Dante, dört büyük “yazar” Homer “egemen şair”, hicivci ve ahlakçı Horace, Ovid ve Lucan ile tanıştırılır.
Bunlara saygı duyulur ve ortaçağ yazarları tarafından değişen derecelerde kullanılır. “Yazarlar”, yeni başlayanlar için gramer uzmanı Donatus, ahlakçı “Cato” ve fabulist “Aesop” (Latince) dahil olmak üzere, giriş niteliğindeki “küçük yazarlar” grubuyla okul müfredatının bir parçasını oluşturur. Çok sayıda Romalı yazar çok şey kaybetti ve Yunanca bilgisi Batı’da ender hale geldiğinden, Yunan edebiyatının ilk elden deneyimi söz konusudur.
İlyada’nın hikayesi bir özet olarak biliniyordu ve Homeros’un büyük bir şair olarak ünü hayatta kaldı, ancak o bir Yunan olduğu için, onun versiyonu atalarının Truva atları olduğunu düşünmekten hoşlananlar tarafından kısmi olarak kabul edildi. Daha da önemlisi, imparatorluğun sonundaki kaosun tarihsel etkileri, özellikle pagan kültürünün sona ermesi ve eski, eğitimli pagan seçkinlerin ortadan kaybolmasıydı; Sonuç olarak sıklıkla kaybedilen şey, hafif yıpranmış ve zarif bir şekilde ifade edilen öğrenme, farklı bakış açılarına toleranstı.
Kültürel ve sosyal bağlamdaki büyük değişiklikler nedeniyle, antik hikayeler ve mitlerde bazı garip dönüşümler ve yanlış anlaşılmalar bulmak şaşırtıcı değildir. Önemli olan, bu hikayelerin ve mitlerin, sıklıkla yeni ve mükemmel sanat eserlerine dönüştürülen yüzlerce yeniden anlatım, açıklama veya çeviride yaşamaya devam etmesidir (böylece bir İngiliz romantizminde Orpheus ve Eurydice’nin hikayesi bir hikayeye dönüştürülür. Periler diyarından bir kurtuluş hikayesi ve sözde ‘romans d’antiquité’deki Yunan ve Truva kahramanları, ‘tanrılara’ tapmalarına rağmen, dış görünüşte ve iç problemlerinin birçoğunda şövalyelere çok benzer.
Ortaçağ edebiyatı
Ortaçağ edebiyatı eserleri
Antik Çağ yazarları ve eserleri
Orta Çağ başlangıcı ve bitişi
Ortaçağ Batı edebiyatı
Ortaçağ edebiyatı hakkında bilgi
Ortaçağ edebiyatı nasıl yazılır
Ortaçağ eserleri
Burada iki önemli nokta vardır: birincisi, antik dünyanın “mirası”nın edilgen bir “kabul edilmesi” söz konusu değil, daha çok eski hikayelerin yaratıcı bir şekilde yeniden şekillendirilmesi veya yeniden yorumlanması ve ikincisi, bunun sonuçları kesinlikle ‘klasik’ bir bakış açısına kesinlikle tuhaf görünebilir, herhangi bir tür ‘kopuş’tan ziyade geçmişle bir sürekliliği ima eden antik hikayelere olağanüstü bir yakınlığın ve aşinalığın kanıtıdır.
Geçmişin yazarları, günümüzün ihtiyaçlarına hizmet etmek için kullanılıyordu. Aynı zamanda, Orta Çağ boyunca, genellikle yalnızca yeni bir coşkuyla değil, aynı zamanda özellikle 12. yüzyılda Karolenj döneminde Latince ve üslubu iyileştirme arzusuyla da işaretlenen bir dizi “klasik canlanma” ya da yenileme vardı. Petrarch’ın ve onun haleflerinin geç ortaçağ İtalya’sında olduğu gibi. Humanitas, “laik” olduğu kadar “dini” olan birçok ortaçağ yazarında bulunabilen bir niteliktir; ve “ortaçağ hümanizmi”nin çeşitli biçimleri ayırt edilebilir.
Aklın ve ruhun yaşamı açısından, en devrimci değişimin Hıristiyanlığın zaferi olduğu kuşkusuzdur. Tanrı’nın düzenli ve uyumlu yaratılışı olarak kadim evren görüşünü onayladı ve kutsanmışlar için sonsuz yaşam vizyonunda kendi uyum vizyonunu sundu. Ama aynı zamanda aşırı taleplerde bulundu ve bazen umut kadar aşırı gerilimler de getirdi.
Geniş kapsamlı etkileri olan iki din değiştirme, bir imparatorun ve bir belagat profesörününkilere örnek olarak alınabilir. 312’de, bir savaştan önce, imparator Konstantin’in, “hoc signo vinces” sözleriyle bir ışık haç görüsü gördüğü söylenir: “bu işaretle fethedeceksiniz”; işareti miğferinin ve adamlarının kasklarının üzerine koyması emredildi, bunu yaptı ve fethetti.
Parıldayan haçın büyük vizyonu, ortaçağ mistik dindarlığı üzerinde kendisini etkileyen bir görüştür. Ancak zaferle ve savaşla bağlantısı daha az etkili değildi. Bir savaşın “haklılığı”nın gösterilmesi gerekmesine rağmen, militan bir inancı destekleyen askeri seferlerin ve Haç adına çok kan dökülmesinin yolu açıldı.
Bir başka sonuç da, zulme uğrayan bir azınlık dininin, hem dindar hem de ihmalkar insanların hayatlarını etkileyecek bir “resmi” ve “devlet” dini haline gelmesiydi. Aynı zamanda karmaşık bir bürokrasi geliştirdi (ki bu, alçakgönüllü kökenlerden gelen yetenekli genç erkekler için “zirveye giden bir yol” olabilir). Papalığın iddiaları laik yöneticiler veya siyaset teorisyenleri tarafından her zaman hevesle kabul edilmese de, en güçlü güç merkezlerinden biri haline geldi.
Augustine’in 386’da Milano’da ihtidası da daha az önemli değildi. Kilisenin büyük “Babaları” arasında yalnızca biriydi, ancak etkisi derin ve yaygındı, en açık şekilde teoloji üzerindeydi, ancak yalnızca öyle değildi.
İtiraflar, ruhun içsel yaşamına ve dönüşüm ve kendini tanıma sürecine olan ilgisiyle, daha sonraki ruhsal eğitim ve otobiyografi eserlerinde güçlü veya zayıf bir şekilde yankılanır. Tanrı’nın Şehri, iki karşıt şehir olan Kudüs ve Babil’in ve gerçek evinden bir sürgün ve düşmanca, aldatıcı ve geçici bir dünyada yolculuk eden bir hacı olarak Hıristiyan insanın güçlü imgeleriyle, çeşitli şekillerde yansıtılır. Hac ve arayış baskın imgeler haline gelir ve inanç ve kaygının karışımı karakteristik hale gelir.
Antik Çağ yazarları ve eserleri Orta Çağ başlangıcı ve bitişi Ortaçağ Batı edebiyatı Ortaçağ edebiyatı Ortaçağ edebiyatı eserleri Ortaçağ edebiyatı hakkında bilgi Ortaçağ edebiyatı nasıl yazılır.Ortaçağ eserleri
Son yorumlar