Osmanlı Türkleri – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Osmanlı Türkleri
Osmanlı Türkleri çok daha önce İtalya’daki Roma’ya atıfta bulunmak üzere yeniden yorumlanmış olan hadisi, zafer seferlerinin hedefi olan kızıl elma, uzakları simgeleyen “kırmızı” veya “altın elma” ile ilişkilendirerek benimsediler.
Bartholomaeus Georgievits’in aslında Osmanlı İmparatorluğu’nun Hıristiyan tebaasından işittiği Roma’ya atıfta bulunan iyi bilinen kehanette, bu şehrin müstakbel bir Türk Padişahı tarafından on iki yıllık bir saltanattan söz edilmektedir. Hıristiyan âleminin kılıcı: belki de bu, zamanın bitiminden kısa bir süre önce birbirinin yerine geçen geleneksel geçici krallıklar fikrinin bir yankısıdır.
Bu makalenin başında belirtildiği gibi 16. yüzyılın ilk on yılları, dini bir huzursuzluk dönemiydi. Sultan Süleyman’ın saltanat döneminin başlangıcında, Osmanlı İmparatorluğu’nda hala Samavnalı Bedreddin’in öğretilerinin taraftarları bulunuyordu.
Başkentteyken, bir din âlimi aleyhine, İsa’nın daha önce bahsettiğimiz Muhammed Kalender’den daha yüksek bir peygamber olduğuna hükmettiği için Anadolu’da ortaya çıktığı için yasal işlemler başlatıldı.
O, On İki İmam Şiilerinin Safaviyyesi ile bağlantılı olan selefleri Şāhqulı ve Celâl’e benzer şekilde, kendisini zamanın Mehdisi olarak ilan etmiş ve onlar gibi davransalar da zamanın sonunun yaklaştığını vaaz etmiş olmalıdır. İran Şahının halifeleri veya kendilerinin Mehdi olduklarını iddia etmişlerdir. Osmanlı rejimi tarafından benimsenen şiddetli zulüm önlemleri, merkezi hükümetin Aliilere sempatiyle yaklaşan kırsal nüfus arasındaki huzursuzluktan ne kadar endişe duyduğunun bir göstergesidir.
Kızılbaşların bu Mehdileri, Osmanlı İmparatorluğu’nun Sünnileri tarafından paylaşılmayan aşırılıkçı Şii eskatolojik beklentileri benimsiyordu. Kürt Şükrî Selīmnāme’sinde Bozoklu Celāl hakkında şunları yazar: ata bindi Mehdīyem dib urdı ad / kendüye uydurdu çoq ehl-i fesād: “Atına bindi ve kendini Mehdi ilan etti; çevresine pek çok ayak takımı topladı” ve: “bu fitne-i aḫir zamān / bir ‘alāmetdür qıyāmetden hemān” dedi: “İnsanlar bunun ahir zamanın fitnesidir; Bu, şüphesiz kıyametin bir alametidir.”
Sünni eskatolojide Mehdi, Daccāl’den daha az sabit bir yere sahiptir: bu, kıyamet olaylarını basit bir dille tasvir eden anonim Türk Ahvāl-i qıyāmet’te (muhtemelen 16. yüzyılın sonunda yazılmıştır) gösterilmektedir.
Dünyanın sonu, gök cisimlerinin seyrindeki bir değişiklikle başlar (güneş Batı’dan doğar). “Pişmanlık Kapısı” anlatılıyor. Hz. Muhammed’in Mekke’den Medine’ye hareket ettiği sırada, Deccal’in doğumu “Rebī’ül-evvel ayında bir Çarşamba günü” kesin olarak belirtilir. Bu vesileyle, Peygamber’in bir mucizesi ile Dakkal, Taberistan’da deniz kenarındaki bir mağaraya nakledildi.
Kufe yakınlarında Allah’tan korkan kral Ahmed b. Abdullah (aksi takdirde burada hiçbir rolü olmayan Mehdi’ye ve onun hicâzdaki faaliyetine bir ima). Şimdi Îsâ gökten iner, Dakkal’ı öldürür ve sonraki kırk yıl boyunca hüküm sürer: bu mutlu dönemde “altın ve gümüşle kimse ilgilenmeyecek çünkü dünya bu metallerle dolu olacak ve her şey ucuza mal olacak” .
Îsâ’nın ölümünden sonra Ye’cüc ve Me’cüc bir kez daha zulmü ve kaosu getirir, “Yeryüzü Canavarı” (dâbbetü’l-arż) ortaya çıkar, melekler insanlığa ağlar, İsrâfil’in borazanını çalar, her şey boşalır, yer ve göğü doldurur. dumanla, Muhammed ve diğerleri kabirlerinden kalkarlar, soğuk bir rüzgar insanları kelebekler gibi süpürür ve son hesap başlar; İyiler Cennete girer, kötüler Cehenneme girer.
Asıl Türkler kimlerdir
Osmanlı Türkleri neden sevmezdi
osmanlı’da türkler için söylenen sözler
Türkler Osmanlı torunumudur
Osmanlı Türk mü Arap mı
Osmanlı hangi soydan gelmiştir
Osmanlının kökeni nereye dayanır
Türk halkları
Türk eskatolojik literatüründeki farklı akımların genel bir incelemesi şu anda mümkün değildir, çünkü basılmamış eserlerin içerikleri henüz çok az çalışılmıştır. Mehdi ve Kıyametin “şartları” ile ilgili çeşitli risaleler, cefr yazıları, sa’atnâmeler ve melhemler, daha eski İslam apokaliptik beklentileriyle ilişkileri açısından hala açık bir şekilde incelenmemiştir.
Sadece Sultan III. Mehmed dönemine ait bazı cefr kitaplarının illüstrasyonları ve Ahvāl-i kıyāmet ikonografik olarak incelenmiştir. Böylece, 14 Ağustos 1596’dan itibaren 1006’dan sonra üretilen bir Türkçe Terceme-i cefr el-cāmi’de Roma şehri manzarasının geçtiği iyi bilinmektedir.
Şehrin binalarının çizimleri sanatçının hayal gücünden veya İstanbul’daki camilerden esinlenirken, sakinler 16. yüzyıl Avrupa askeri kıyafetleri içinde tasvir edilmiştir. Bu ilginç minyatürün, daha önce birkaç kez değindiğimiz ve tekrar geleceğimiz Roma’nın çöküşü kehaneti ile bir ilişkisi olduğu kesindir.
Ahlakın çöküşünün, Nihai Yargının gelişinin bir başka işareti olduğundan da bahsedilebilir; bu, yukarıda sözü edilen cefr çalışmasında, genç bir adamın, dehşete düşmüş kadınların ve çocukların önünde elini, başı açık bir genç hanımın başörtüsüne doğru uzattığı bir tür sahnesi aracılığıyla gösterilmiştir.
İnebahtı, Kıbrıs, Avusturya ile yapılan savaş ve Anadolu’da Celâlî ayaklanmalarının patlak vermesiyle birlikte, yeni geniş çaplı savaşlar ve şiddet eylemleri tecrübesinin yanı sıra, hicri binyılın yaklaşması, Kıbrıs ile daha yoğun bir ilgiye ivme kazandırmış olmalıdır. zamanın sonuyla ilgili sorular.
O sırada, Osmanlılar nezdinde yüksek bir itibara sahip olan Süyûtî, Muhammed’in ümmetinin Hz. bin yıldan fazla (ama 1500 yıldan fazla olmamak üzere) var olacağı kesindir ve müftü Kemalpaşazâde (1468-1534), tedbir olarak Süyûtî’nin ilgili risalesini Türkçe’ye çevirmiştir.
Geç ortaçağ Arap dünyasında eskatolojik yazıların oynadığı rol göz önüne alındığında, kaçınılmaz olarak, Osmanlı Türkleri arasındaki eskatolojik konuların siyasi gerçeklerle ne derece bağlantılı olduğu ve zamanlarının tartışmalarına dahil olduğu sorusu ortaya çıkıyor. Örneğin, zamanın bitiminden kısa bir süre önce gelen Barış Krallığı’nın topos’u, hakim düzendeki değişim arzusunu chiliastic beklentiler şeklinde dile getirmek için bir başlangıç noktası sundu.
Aynı şekilde, bilimde uzun zamandır hak ettiği ilgiyi görmüş olan Türk sorunuyla ilgilenen çağdaş Batılı yayıncılarla bir karşılaştırma, insanı bu tür sorular sormaya teşvik eder. Ne de olsa Batı’daki insanlar, Türklerin dünyanın yakın sonunun habercisi olduğuna tamamen ikna oldular.
Son zamanlarda yapılan çalışmalarda, bunların ortaya çıkışlarının Lutherciler ve Katolikler arasında bir siyasi-dini propaganda ve polemik aracı olarak nasıl kullanıldığına, sosyal açıdan dezavantajlı ve sapkın olarak zulme uğrayan grupların kendilerine karşı ne gibi beklentilere sahip olduklarına ve hangi apokaliptik fikirlerin olduğuna odaklanılmıştır. astroloji ve Daniel geleneğinden beslenen Batılı yazarlar Türklerle ilişki kurdular – bunların hepsi 17. yüzyılın ortalarına kadar sürdü. Doğal olarak, Türklerin kendilerinin sahip oldukları gerçek gelecek vizyonlarından böyle bir bağlamda söz edilmemektedir.
Asıl Türkler kimlerdir Osmanlı hangi soydan gelmiştir Osmanlı Türk mü Arap mı Osmanlı Türkleri neden sevmezdi osmanlı'da türkler için söylenen sözler Osmanlının kökeni nereye dayanır Türk halkları Türkler Osmanlı torunumudur
Son yorumlar