Referans-Atıf İkiliği – Basım Teknolojileri – Basım Teknolojileri Ödevleri – Basım Teknolojileri Ödev Ücretleri – Basım Teknolojileri Bölümü
Referans-Atıf İkiliği
Referansların ve alıntıların istatistiksel dağılımları arasındaki önemli farka rağmen, aynı madalyonun iki yüzünü temsil ederler. Dolayısıyla, bir yandan makalelerin atıf dinamikleri ile diğer yandan kaynakların yaş dağılımı arasında belirli bir ilişki vardır. Aşağıda, bu ilişkinin matematiksel sonuçlarını keşfedeceğiz.
Makalelerin karmaşık ağ temsiline, referanslarına ve alıntılarına geri dönüyoruz. ta ve tb yıllarında yayınlanan iki makale grubuna odaklanır. Her setteki kağıt sayısını N(ta) ve N(tb) ile gösteriyoruz. Ayrıca m(ta , tb ), ta’da yayınlanan bir makalenin tb yılında aldığı ortalama atıf sayısı; ve R(tb,ta), tb yılında yayınlanan bir makalenin referans listesinde görünen ta yılında yayınlanan ortalama referans sayısıdır.
Tüm atıf makalelerinin aynı araştırma alanına ait olduğunu varsayıyoruz ve disiplinler arası makaleleri, kitapları ve araştırma makalesi olmayan diğer referansları/alıntıları ihmal ediyoruz. Bu varsayım altında, a kümesine atıf yapan ve tb yılında yayınlanan makalelerin sayısı, tb’de yayınlanan makalelerin referans listelerinde görünen ta yılında yayınlanan referans sayısına eşittir.
t = tb −ta’yı tb = ta +t olacak şekilde tanıtıyoruz. R(tb,ta)’yı r(t)R0(tb) ile değiştiriyoruz; burada R0(tb), tb’de yayınlanan makalelerin referans listesinin ortalama uzunluğu ve r(t), referansların azaltılmış yaş dağılımıdır. (Eq.2.2). Yayın sayısı katlanarak arttığından, N(tb) = N(ta)eαt ve referans listesi uzunluğu da katlanarak büyüdüğünden, R0(tb) = R0(ta)eβt, sonra azalır.
Burada R(ta,ta −t) = R0(ta)r(t) ilişkisini kullandık. Aşağıda, ortalama alıntı sayısını m(ta , ta + t ) t’nin bir fonksiyonu olarak ele alıyoruz, burada yayın yılı ta bir parametredir. Ayrıca referansların yaş dağılımını, R(tb, tb − t), yayın yılı tb’nin bir parametre olduğu t’nin bir fonksiyonu olarak dikkate alıyoruz. Denklem 2.4, bu iki fonksiyon arasındaki ilişkiyi verir.
Eşitliği kullandığımız yerde, R(tb,tb − t) = R(ta,ta − t) = eβ(ta−tb). Denklem, referans-alıntı ikiliğini yakalar. Senkronize (geriye dönük) ve artzamanlı (ileriye dönük) atıf dağılımlarını ilişkilendirir.
Bu ikiliği gösterir. m(ta , ta + t ) ve R(tb, tb − t) neredeyse ayna benzeri bir simetri sergiler. Ancak, e(α+β)t faktörü nedeniyle bu fonksiyonlar aynı değildir.
Bu faktör aynı zamanda bu iki işlev arasındaki ince bir niteliksel farktan da sorumludur. Aslında, t R(tb, tb − 0 τ)dτ integrali, t → ∞ olarak R0(tb)’ye yakınsar. Bununla birlikte, m(ta,ta + t) fonksiyonu üstel faktöre(α+β)t nedeniyle daha yavaş bozunur, öyle ki t m(ta,ta+ τ)dτ integrali t → ∞ olarak ıraksayabilir.
Referansların ve Atıfların Stokastik Modellenmesi
Yazarların makaleleri için referans listelerini nasıl oluşturduklarını burada tartışacağız. Yazarın referanslarını kopyalama/yinelemeli arama algoritmasına göre seçtiğini varsayıyoruz. Bu algoritmayı, makalelerin referans listelerinin yaş bileşimini açıklayan nicel modelin merkezine koyduk.
Model iki ampirik fonksiyon içerir: eskime fonksiyonu ve eskime fonksiyonu ve bir ampirik parametre – kağıdın uygunluğu. Bir sonraki adımda, bu modeli Fizik kağıtları ile ölçümlerde kalibre ediyoruz, yani eskime işlevini, eskime işlevini ve kağıdın benzer kağıt grupları üzerinden ortalamasını belirliyoruz.
Bir sonraki adımda, yaklaşımımızı tek tek makalelere genişletiyor ve alıntı dinamiklerinin olasılıksal bir modelini formüle ediyoruz. Bu model, bir makalenin atıf dinamiğini kendi kendini uyaran stokastik bir süreç (Hawkes süreci) olarak temsil eder. Bu olasılıksal modelin ortalama alan yaklaşımının, beklendiği gibi referansların yaş dağılımını verdiğini gösteriyoruz.
Bilimsel makalelerin referans listelerinin kompozisyonunun atıf analizi için ipucu olduğuna inanıyoruz.
Bir makalenin atıf dinamiğini araştırma alanının popülaritesi, dergi etki faktörü, atıf yapan yazarların tercihleri ve zevkleri gibi birçok faktör belirlerken; bir makalenin referans listesi yalnızca bir kaynaktan gelir: referansları içeriklerine ve yaşlarına göre seçen bir yazarın (araştırma ekibinin) kararları. Burada referansların yaşına odaklanıyoruz ve çok önemli olabilse de içeriklerini dikkate almıyoruz.
İlk hedefimiz, makalelerin referans listelerinin yaş kompozisyonunu ölçmek ve modellemektir. Bu amaçla, gösterildiği gibi, doğrudan ve dolaylı referanslar arasında ayrım yapıyoruz. Doğrudan referansları, ana makalenin başka herhangi bir referansı tarafından alıntılanmayan makaleler olarak tanımlarız. Dolaylı referansları, önceden seçilmiş bir veya birkaç referans tarafından alıntılanan makaleler olarak tanımlarız.
Makalede referans Nasıl yazılır
Metin içi referans gösterme
Metin içi referans gösterme APA
Makalede referans Nedir
APA referans sistemi
Makale referans örneği
Referans gösterme APA
Atıf Stilleri
Dolaylı referansların kaynağı nedir? Yazar bazı eski ufuk açıcı makalelerden alıntı yapıyorsa, en son referansları muhtemelen onlardan da alıntı yapacaktır. Bizim deyimimizle, bu eski kağıtlar dolaylı referanslardır.
Öte yandan, dolaylı göndermeler kopyalamadan kaynaklanabilir. Gerçekten de, bir araştırma makalesi yazan bir yazarı düşünün. Bilimsel dergileri veya medya makalelerini okur, veritabanlarını araştırır, ilgili makaleleri bulur ve bazılarını referans listesine ekler. Bunlar doğrudan referanslardır.
Bir sonraki adımda yazar, önceden seçilmiş bu makalelerin referans listelerini inceler, ilgili referansları alır, okur ve bazılarını referans listesine ekler. Bunlar dolaylı referanslardır. Daha sonra yazar, yeni eklenen makalelerin referans listelerini inceler, bazı referansları kopyalar ve yinelemeli olarak devam eder.
Dolaylı referans tanımımız, tesadüfün nedenine (kopyalama veya tesadüf) bakılmaksızın, önceden seçilmiş makalelerin referans listelerinde görünen tüm makaleleri içerir.
Aşağıda, bu kopyalama/yinelemeli arama mekanizması tarafından oluşturulan makalelerin referans listesinin yaş bileşimini analiz edeceğiz. Analizimiz, dolaylı referansların önceden seçilmiş atalarından daha eski olmasını gerektiren nedensellik ilkesine dayanmaktadır.
Kaynak gösterme sürecinin karikatür şeması aşağıdaki gibidir. Belirli bir topluluğa ait yeni bir gazete düşünün. Bu makalenin yazarının, aynı topluluğa ait herhangi bir eski makaleyi referans listesine ekleyebileceğini varsayıyoruz.
Bu makalenin seçimi iki bağımsız yoldan gerçekleşebilir: doğrudan ve dolaylı yol. Yani, yeni makalenin yazarı, bu makalenin ait olduğu toplulukta arama yapar ve orada A, B, C makalelerini referans olarak seçer.
Daha sonra seçilmiş makalelerin referans listelerini inceler, e, f gibi bazı referansları alır ve bunları da referans listesine ekler.
Süreç yinelemeli olarak devam eder, yani bir sonraki adımda yazar yeni seçilen f makalelerinin referans listelerini analiz eder, orada başka referanslar g alır, bunları kendi referans listesine dahil eder ve bu böyle devam eder. A, B, C kağıtları doğrudan, e, f, g belgeleri ise dolaylı referanslardır.
APA referans sistemi Atıf Stilleri Makale referans örneği Makalede referans Nasıl yazılır Makalede referans Nedir Metin içi referans gösterme Metin içi referans gösterme APA Referans gösterme APA
Son yorumlar