Sosyolojide Din Faktörü – Sosyoloji Ödevi Yaptırma – Sosyoloji Ödevi Fiyatları – Sosyoloji Alanı Ödevleri – Sosyoloji Tez Ödevi Yaptırma
Sosyolojide Din Faktörü
Din gibi sosyal bir kurumu ele alırsak aynı nokta çok daha büyük ölçekte yapılabilir. Sosyologlar, eğer varsa, hangi dinin doğru olduğuna karar verme gibi aldatıcı işe dahil olmak istemiyorlar.
Sadece, çoğu temelde uyumsuz olan yüzlerce din olduğunu gözlemlememiz gerekiyor. Roma Katolikleri haklıysa, Evanjelik Protestanlar, Müslümanlar, Hindular ve Budistler yanılıyor. Böylece, bir veya daha fazla dinin hatalı olduğunu asgari düzeyde kabul edebiliriz. Yine de dini inanç sistemleri son derece güçlü olabilir.
Orta Çağ’da Hristiyan Kilisesi muazzam bir güç kullandı. Devletlere hükmetti ve inançları yüksek kültürü ve insanların günlük yaşamlarını şekillendirdi. Kilise, ritüelleri ve bu ritüellerde ifade edilen fikirlerle doğuma, evliliğe, ölüme ve değişen mevsimler döngüsüne eşlik etti.
Ayrıntılı teolojik bilgi okuryazar olan az sayıdaki insanla sınırlı olsa da, hemen herkes yeryüzünü, cenneti ve cehennemi yaratan, belirli davranış türlerini talep eden, cezalandıran ve ödüllendiren bir Tanrı olduğunu biliyordu. Özellikle dindar olmayanlar bile davranışlarını Kilise’nin ilahi gerekliliklere ilişkin yorumuna uyacak şekilde şekillendirmiştir.
Kutsanmış tılsımlar, kutsal su, azizlerin kalıntıları ve bir ormanın değerindeki Kutsal Haç parçaları, sağlığı, sosyal ilişkileri ve tarımsal üretkenliği iyileştirmek için saygı nesneleriydi ve pratik araçlardı. Şu noktayı anlamaya gerek yok: Ortaçağ Hıristiyan Kilisesi ‘gerçek’ dine sahip olsa da olmasa da, insanlar onun buna sahip olduğuna inanıyor ve buna göre hareket ediyordu.
Din Sosyolojisi konuları
Din sosyolojisi Nedir
Max Weber, din sosyolojisi pdf
Joachim Wach din sosyolojisi
türkiye’de din sosyolojisi
Din sosyolojisi PDF
Toplumun din üzerindeki etkisi
din-toplum ilişkisi maddeler halinde
Ancak, bu hayati noktadır, sosyal yapılar ancak paylaşıldıkları ölçüde yaşayabilir. Uydurma olabilirler, ama eğer herkes onlara inanıyorsa, o zaman artık inanç değildirler; onlar sadece ‘işler nasıldır’. Ancak birkaç kişinin paylaştığı bir dünya görüşü bu sağlamlığa ulaşmaz: inanç olarak kalır. Çok az kişi ya da bir kişi tarafından paylaşılırsa delilik olarak görülecektir.
Şimdiye kadar özneler arası sağlamlığın sağlamlığı için önemli olanın sayılar olduğunu varsayarak sadeleştirdim: birçoğunun görüşleri doğru tanımlamalar iken, azınlığın görüşleri reddedilecek veya düzeltilecek patolojilerdir.
Bu önemlidir, çünkü bir dünya görüşü, onu somutlaştıran sıradan eylemlerin işaretsiz tekrarından muazzam bir inandırıcılık kazanır. Her talihsizliğe cevap dua olduğunda, her ayrılık ‘Allah seninle olsun’ (Elvedamızın aslı) diyerek kutsandığında, güzel hava ‘Tanrı’ya şükürler olsun’ ile karşılandığında, o zaman dünya Tanrı tarafından yaratılan basitçe hafife alınır.
Bu şekilde fikir birliği, inançlara büyük güç verir. Ancak tüm görüşlerin eşit derecede güçlü veya ikna edici olmadığına dikkat çekmek önemlidir: bireyler ve sosyal gruplar ‘durumu tanımlama’ yeteneklerinde farklılık gösterir. Peter Berger’in dediği gibi: En büyük sopaya sahip olanın görüşlerini empoze etme şansı en yüksektir. Çubuk olarak sayılan şeyin toplumdan topluma değiştiğini ekleyebiliriz.
Bir şeyleri nasıl gördüğümüz ve nasıl davrandığımız biyolojimizden akma anlamında ‘doğal’ değil, sadece kültürümüzün bir ürünüyse, içinde yaşadığımız sosyal olarak inşa edilmiş dünyaların kırılgan ve kolayca değiştirilebildiği anlamına mı gelir? Bir önceki paragraf olumsuz olarak bir cevap veriyor.
1800’de Sicilya’da bir Katolik olmaktan başka bir şey olacak şekilde büyüyen bir çocuğun şansı çok uzaktı. Ancak çoğu toplum, kültürlerinin inandırıcılığını fikir birliğinin ağırlığına bırakmaktan memnun değil. Marx tarafından popüler hale getirilen terimi kullanmak için, onlar aynı zamanda şeyleştirirler (Latinceden, bir şeyden, ‘şey gibi yapmak’ anlamına gelen bir şeydir).
Gehlen ve Durkheim haklıysa, kültür insanlar için içgüdüsel ve çevresel kısıtlamaların diğer türler için yaptıklarını yapıyor, o zaman çoğu zaman onun insan kökenlerine kör kalmayı seçmeliyiz. Düzenlemelerimizin sosyal olarak yaratılmış doğasını açıkça kabul edersek ve diğer insanların işleri farklı şekilde yaptığı gerçeğine çok aşina olursak, kurumlarımız inançlarını kaybedecektir.
Pratikte şeyleştirme için çok çeşitli cihazlara sahibiz. Tamamen kişisel seviyeden bir örnek vermek gerekirse, yaşlı bir kadın tanıdığım ‘kahve içmiyor’. Bunun yerine, her gün aynı saatte, ‘kahve zamanı’ var: kendi tasarladığı bir zaman çizelgesine bağlı kaldığını ima eden bir formülasyondur.
Kahve molaları bir zorunluluk olarak sunuluyor. ‘Kahve zamanı’ sadece kahveyi değil bisküviyi de gerektirir, çünkü ‘bir içecek olmadan çok ıslaktır’. Uzun hayatının çok azını ücretli işte geçirmiş biri olarak programları çok açık bir şekilde kendi tercihleri, ancak hayatını bir dizi yükümlülük olarak görüyor ve hatta bazen onlara isyan etmekten zevk alıyor.
Daha büyük ölçekte, çoğu toplumun kurumları için ekstra meşruiyet aradığını görebiliriz. İlkel avcılar, Domuz Morina’nın onlara avlanmayı bu şekilde öğrettiği için bu şekilde avlandıklarını sanıyorlardı. Ortaçağ hükümdarları krallık için ilahi destek talep ettiler.
‘Her Şey Parlak ve Güzel’i besteleyen Viktorya dönemi ilahi yazarı,’ Kalesindeki zengin adam, kapısındaki zavallı adam, Tanrı onları çok ve alçakça yarattı ve mallarını emretti ‘dizeleriyle, özel bir niyete sahipti. fakirleri durumlarını kabul etmeye ikna etmek ve bu popüler ilahinin tekrar tekrar söylenmesinin, alt sınıfların öfkelenmekten caydırmak için bir şey yaptığına hiç şüphe yok.
Toplumların güç kaynakları açısından farklılık göstermesi gibi, belirli sosyal düzenlemeler için ek meşrulaştırma olarak iddia edilebilecek şeyler açısından da farklılık gösterirler. Az önce verilen üç örnekte olduğu gibi, dini toplumlar yazarlığı Tanrı’ya veya tanrılara atfetmektedir. On dokuzuncu ve yirminci yüzyılın başlarında, dini açıklamaların daha az ikna edici hale geldiği Batı Avrupa’da, insanlar belirli emirler için bilimsel gerekçeler iddia etmeye başladılar.
Zengin ve fakirlerin malikanelerini artık Tanrı değil, onların genetik materyalini ya da Margaret Thatcher ve Ronald Reagan gibi ekonomik muhafazakarların sahip olabileceği gibi, politik ekonominin gizemli ama yenilmez kurallarını belirleyen Tanrı idi.
Din Sosyolojisi konuları Din sosyolojisi Nedir din sosyolojisi pdf din-toplum ilişkisi maddeler halinde Joachim Wach din sosyolojisi Max Weber Toplumun din üzerindeki etkisi türkiye'de din sosyolojisi
Son yorumlar