Spinoza – Felsefe Üzerine Araştırmalar – Felsefenin Alanları Nelerdir? – Felsefe Nasıl İncelenir – Felsefe Alanında Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Fiyatlar
Spinoza
Bir adım daha bakmak gerekirse: İçkinlik, aşkın bir öznelliğe “içkin” hale geldiğinde, kendi alanının kalbinde, bir aşkınlığın ayırt edici özelliği veya figürü [şiir], şimdi başka bir benliğe, başka bir bilince atıfta bulunan eylem olarak görünmelidir. (iletişim). Husser’da olan budur! ve İçkinliğin kendisinde aşkın köstebeği olan Öteki’de ya da Beden’de keşfeden ardıllarının çoğu.
Husserl, içkinliği öznelliğin yaşadığı akış olarak düşünür. Ancak tüm bu saf ve hatta evcilleşmemiş yaşam, tamamen kendisini temsil eden benliğe ait olmadığından, ufukta, ait olmayan bölgelerde aşkın bir şey yeniden kurulur: ilki, bir “içkin veya ilkel aşkınlık” biçiminde kasıtlı nesnelerle dolu bir dünya; ikincisi, diğer benlikler tarafından doldurulan özneler arası bir dünyanın ayrıcalıklı aşkınlığı olarak; ve üçüncüsü, kültürel oluşumlar ve insan topluluğu tarafından doldurulan ideal bir dünyanın nesnel aşkınlığı olarak.
Bu modern anda artık içkinliği aşkın bir içkin olarak düşünmekle yetinmiyoruz; aşkınlığı içkin olanın içinde düşünmek isteriz ve içkinlikten bir ihlal beklenir. Böylece, Jaspers’te, içkinlik düzlemine en derin belirleme “Kuşatıcı” [Englobant] olarak verilir, ancak bu kuşatma, aşkınlık patlamaları için bir rezervuardan başka bir şey değildir.
Yahudi-Hristiyan kelimesi Yunan logolarının yerini alıyor: Artık bir şeye içkinlik atfetmekle yetinmiyor, içkinliğin kendisi her yerde aşkın olanı dağıtmak için yapılmıştır. Artık aşkın olana içkinliği teslim etmekten memnun değil, biz onun onu boşaltmasını, yeniden üretmesini ve kendisini üretmesini istiyoruz. Aslında bu zor değildir – tüm gerekli olan hareketin durdurulmasıdır. Sonsuzun hareketi durur durmaz Aşkınlık başlar. Yeniden ortaya çıkmak, canlanmak ve yeniden ortaya çıkmak için kesintiden yararlanır.
Üç tür Evren – tefekkür, derinlemesine düşünme ve iletişim – bir illüzyonun uzun tarihinden ayrılamaz üç felsefi dönem -Etik, Eleştirel ve Fenomenolojik- gibidir. Değerlerin tersine çevrilmesi o kadar ileri gitmek zorundaydı ki, içkinliğin bizi Aşkın’ın bizi kurtaracağı bir hapishane (solipsizm) olduğunu düşündürdü.
Sartre’ın kişisel olmayan aşkın bir alan varsayımı, içkinlik haklarını geri yükler. 10 İçkinlik artık kendisinden başka bir şeye içkin olmadığında, bir içkinlik düzleminden söz etmek mümkündür. Böylesi bir düzlem, her halükarda, radikal bir ampirizmdir: bir özneye içkin olan ve bir benliğe ait olan şeyde bireyselleştirilmiş yaşanmış bir akış sunmaz. Yalnızca olayları, Var olanı, olası dünyaları kavramlar olarak ve diğer insanları olası dünyaların veya kavramsal kişiliklerin ifadeleri olarak sunar.
Olay, yaşamış olanı aşkın bir özne = benlikle ilişkilendirmez, aksine, öznesi olmayan bir alanın içkin araştırmasıyla ilgilidir; Diğer Kişi başka bir benliğe aşkınlığı geri getirmez, ancak diğer her benliği incelenen alanın içkinliğine döndürür. Deneycilik yalnızca olayları ve diğer insanları bilir ve bu nedenle büyük bir kavram yaratıcısıdır. Gücü, konuyu tanımladığı andan itibaren başlar: bir habitus, bir alışkanlık, bir içkinlik alanındaki bir alışkanlıktan başka bir şey, ben demenin alışkanlığı.
spinoza’nın tanrısı
Spinoza Kimdir
Spinoza Sözleri
Spinoza felsefesi
spinoza’nın tanrı anlayışı pdf
spinoza’nın eserleri
Spinoza Etika
Spinoza Ethica
Spinoza, içkinliğin yalnızca kendisine içkin olduğunu ve bu nedenle, yoğun koordinatlarla dolu, sonsuz hareketlerin kat ettiği bir düzlem olduğunu çok iyi bilen bir filozoftu. Bu nedenle o, filozofların prensidir. Belki de, aşkınlıktan asla taviz vermemiş ve onu her yerde avlamış tek filozoftur. Etik’in son kitabında sonsuzun hareketini üretti ve üçüncü tür bilgide düşünceye sonsuz hızlar verdi.
Orada öyle şimşek çakmalarıyla inanılmaz hızlara ulaşır ki, sadece müzikten, kasırgalardan, rüzgar ve iplerden söz edilebilir. Özgürlüğün yalnızca içkinlik içinde var olduğunu keşfetti. Felsefeyi, felsefe öncesi varsayımını tatmin ettiği için gerçekleştirdi. İçkinlik, Spinozist töz ve kiplere geri dönmez, tersine, Spinozist töz ve kip kavramları, onların ön varsayımı olarak içkinlik düzlemine geri döner.
Bu düzlem bize iki taraf sunuyor: genişleme ve düşünce ya da daha doğrusu onun iki gücü, varlığın gücü ve düşünme gücü. Spinoza, pek çok filozofun boşuna kaçmaya çalıştığı içkinliğin baş dönmesidir. Spinozacı bir ilham için hiç yeterince olgun olacak mıyız?
Bergson’da bir kez oldu: Madde ve Hafıza’nın başlangıcı, kaosu bölen bir düzlemi işaret ediyor – hem bir maddenin sürekli kendini yayan sonsuz hareketini hem de her yerde sürekli olarak saf bir bilinci doğrudan doğruya yayan düşünce imgesi ( içkinlik bilince “içkin” değil, tersi bir yoldur).
Uçak illüzyonlarla çevrilidir. Bunlar soyut yanlış yorumlar veya sadece dış baskılar değil, düşüncenin seraplarıdır. Beynimizin durgunluğuyla, hâkim görüşlerin hazır hale getirilmiş kolaylaştırıcı yollarının yıpranmasıyla ve sonsuz hareketlere tahammül edemememizle veya bizi ezen sonsuz hızlarda ustalaşamamamızla açıklanabilir mi (böylece hareketi durdurmalıyız) ve kendimizi bir kez daha göreceli ufkun tutsağı yapmak)?
Yine de, mutlak ufukta bulunan içkinlik düzlemine yaklaşan bizleriz. Gerçekten de, en azından kısmen, düzlemin kendisinden, bir gölden çıkan buharlar gibi, düzlemde her zaman iş başında olan öğelerin dönüşümü ile yayılan Sokratik öncesi soluklar gibi yanılsamaların ortaya çıkması gereklidir. Artaud, Kızılderililerin Ciguri dedikleri “bilinç düzlemi” veya sınırsız içkinlik düzleminin de halüsinasyonlar, hatalı algılar ve kötü duygular yarattığını söyledi. Tıpkı Nietzsche’nin Spinoza’yı izleyerek “dört büyük hata” yı listelediği gibi, bu yanılsamaların bir listesini çıkarmalı ve önlem almalıyız.
Ancak liste sonsuzdur. Her şeyden önce, belki de diğerlerinin hepsinden önce gelen aşkınlık yanılsaması vardır (içkinliği bir şeye içkin hale getirme ve içkinliğin kendisinde bir aşkınlığı yeniden keşfetme yönündeki çift yönüyle); sonra kavramlar düzlemle karıştırıldığında evrensel yanılsaması. Ancak bu karışıklık, içkinliğin bir şeye yakın olduğu varsayıldığında ortaya çıkar, çünkü bu bir şey zorunlu olarak bir kavramdır. Evrenselin açıkladığını düşünüyoruz, oysa açıklanması gereken şey budur ve üçlü bir tefekkür, düşünme veya iletişim yanılsamasına düşüyoruz.
Spinoza Ethica Spinoza Etika Spinoza felsefesi Spinoza Kimdir Spinoza Sözleri spinoza'nın eserleri spinoza'nın tanrı anlayışı pdf spinoza'nın tanrısı
Son yorumlar