Stokların Analizi – Muhasebe Alanında Tez Yaptırma – Muhasebe Tez Yaptırma Ücretleri – Muhasebe Ödevleri – Muhasebe Ödev Ücretleri

Üreticiler
Üreticilerin envanterleri üç geniş kategoriden oluşmaktadır. Hammaddeler, firma tarafından üretilen stok kalemlerinin temel bileşenleridir. Yarı mamul envanteri, bilanço tarihinde kısmen tamamlanmış stok kalemlerinden oluşur. Mamul mallar tamamlanmış, satışı bekleyen stok kalemleridir.
Firmalar genellikle bilançoda sadece bir toplam envanter rakamı bildirirler. Envanterin bileşimi mali tabloların notlarında bulunur. OB’nin envanter notunu içerir. Envanterin üç temel bileşene dağılımını gösterir.
Stokların Analizi
Gelir tablosu, karlılık hakkında bilgi içerir ve bilanço, stok seviyeleri hakkında faydalı bilgiler içerir. Daha yüksek bir brüt kar yüzdesi, diğer masrafların karşılanmasına yardımcı olur ve net gelire katkıda bulunur. OB için envanterle ilgili bilgileri içerir. Brüt kar yüzdeleri aşağıdaki gibi hesaplanır.
OB’nin brüt kar yüzdesi, 1996 ile 1997 arasında makul bir artış gösterdi. Buna birkaç faktör neden olmuş olabilir. İlk olarak, OB’nin envanter maliyetleri düşmüş olabilir. İkincisi, rekabetçi güçler OB’nin satış fiyatlarını artırmasını sağlamış olabilir. Son olarak, OB’nin farklı ürünlerinin muhtemelen değişen brüt kar yüzdelerine sahip olduğunu unutmayın. Satılan ürünlerin karışımındaki bir değişiklik brüt kar yüzdesini etkileyebilir. OB’nin brüt kar yüzdesi, diğer hazır giyim üreticileriyle karşılaştırıldığında olumludur.
Sektörler brüt kar yüzdesine göre farklılık gösterir. Örneğin, ilaç endüstrisinin ortalama brüt kâr yüzdesi %50’yi aşıyor. İlaç şirketleri, ürünlerini araştırırken ve geliştirirken önemli maliyetlere maruz kalmaktadır. Buna göre, bu maliyetleri karşılayabilmek ve kârlı kalabilmek için mallarını nispeten yüksek marjlarla satmalıdırlar. LCM envanter değerleme kuralının uygulanmasının brüt kâr üzerindeki etkisini inceler.
Envanter Seviyeleri
Bilanço, yıl sonunda elde kalan stokların maliyeti hakkında bilgi içerir. Bu, stok düzeyinin müşteri taleplerini karşılamaya yeterli olup olmadığı konusunda fikir verir. Yetersiz seviyeler satış kayıplarına ve karlılığın azalmasına neden olabilirken, aşırı seviyeler taşıma maliyetlerini arttırır ve bu da karlılık üzerinde olumsuz bir etkiye sahiptir.
Taşıma maliyetleri, depolama, taşıma, sigorta ve envantere yatırılan fonların fırsat maliyetini içerir. Birkaç ay boyunca elde kalan envantere yatırılan nakit, daha karlı alternatif fırsatlara yatırılamadığından bir fırsat maliyeti vardır.
Bitiş envanterindeki (NDS) satış günlerinin sayısı, envanter seviyelerini ölçmek için sıklıkla kullanılır. İki adımda hesaplanır. İlk olarak, satılan malın maliyetini 365’e bölün. Bu, bir günde satılan envanterin maliyetini gösterir.
OB’nin NDS’si 1996’da 81 günden 1997’de 99 güne yükseldi. Bunun nedeni, satışlar (ve satılan malların maliyeti) düşerken envanter seviyelerinin artmasıydı. OB’nin belirli toptancılarla iş yapmayı bıraktığını ve Avrupa operasyonlarını kısıtladığını ve bunun da daha küçük ölçekli operasyonlarla sonuçlandığını hatırlayın. OB, envanter seviyelerini bu daha küçük ölçeğe tam olarak ayarlamış görünmüyor.
Hazır giyim üreticilerinin NDS’sini, yaklaşık 40 günlük stok satışlarını elinde tutan gıda mağazalarının NDS’si ile karşılaştırmak ilginçtir. Bu, gıda mağazalarının stoklarının bozulabilir doğasını ve yüksek satış hacimlerini yansıtmaktadır.
Stok yönetimi Nedir
Lojistikte stok yönetimi nedir
Stok Nedir
Depo Stok yönetimi
Stok yönetimi Tez örnekleri
Stok yönetimi Nasıl Yapılır
Abc stok yönetimi nedir
Kritik stok seviyesi nasıl hesaplanır
LIFO ve FIFO Firmalarının Karşılaştırılması
Farklı envanter yöntemleri kullanan firmaların mali tablolarını karşılaştırmak zahmetlidir. Bu durumlarda, oranlardaki farklılıklar, farklı muhasebe yöntemlerinden veya firmaların altında yatan farklı ekonomik koşullardan kaynaklanabilir. Firmalar arası karşılaştırmalar yapılırken mümkün olduğunda, mali tablo numaraları, tek tip muhasebe yönteminin kullanımını yansıtacak şekilde yeniden yazılmalıdır.
Firmalar genellikle bu tür analizleri mümkün kılan açıklamalar yapmasalar da, LIFO kullanan firmalar sıklıkla FIFO bazlı stok değerlerini ortaya koymaktadır. Her ihtimalde, bu firmalar bunu yapmaya motive olurlar çünkü FIFO genellikle LIFO’dan daha düşük bir CGS numarası ile sonuçlanır.
Motivasyondan bağımsız olarak, açıklamalar LIFO kullanan firmalar için FIFO bazında oranlar oluşturmak için temel sağlar.
LIFO kullanan OB, stoklarının yenileme maliyetini açıklamayı seçti. Değiştirme maliyeti, stokların FIFO maliyetine yaklaşır ve analistin, FIFO firmalarıyla karşılaştırma amacıyla OB’nin finansal oranlarını ayarlamasına olanak tanır. Satılan malların maliyeti hesaplamasını hatırlayın.
Envanter açıklamaları, FIFO (veya değiştirme maliyeti) kapsamında, başlangıç envanterinin 15.100.000$ ve bitiş envanterinin 14.138.000$ daha yüksek olacağını göstermektedir. Satılan malların maliyeti hesaplamalarındaki tek fark, envanter başlangıcı ve bitişi. Bu nedenle, satılan malların FIFO bazlı maliyeti, bu envanter değerleme farkları ile satılan malların LIFO bazlı maliyeti ayarlanarak hesaplanabilir.
Bu özel durumda FIFO kapsamındaki CGS’nin LIFO’dan daha yüksek olduğuna dikkat edin. Bu oldukça sıra dışıdır. Firmalar genellikle daha yüksek CGS ve daha düşük vergilendirilebilir gelirin vergi avantajını elde etmek için LIFO kullanır. OB’nin düşük LIFO tabanlı CGS’si iki faktöre bağlı olabilir. İlk olarak, stok kalemlerinin birim maliyeti düşüyor olabilir.
LIFO kapsamında, bu yakın zamanda satın alınan, daha düşük fiyatlı mallar satıldığı varsayılan mallardır. Alternatif olarak, OB’nin bazı işlemleri küçülttüğünü hatırlayın. Bu süreçte, OB belirli giyim ürünlerini tasfiye etmiş olabilir. Bu hatlar birkaç yıl boyunca tutulmuş olsaydı, kayıtlı LIFO maliyetleri muhtemelen oldukça eski (ve düşük) fiyatlara dayanıyordu. Aslında, OB’nin Ek 6-10’da görünen envanter notu, “tasfiye” ifadesini kullanarak böyle bir duruma atıfta bulunuyor.
FIFO bazında OB oranlarını yeniden hesaplamak için yeterli bilgi sağlar. OB’nin FIFO tabanlı ve LIFO tabanlı oranları özetlenmiştir. Sıklıkla olduğu gibi, iki yöntem tarafından oluşturulan brüt kar yüzdelerinde çok az fark vardır. Bunun nedeni, başlangıç ve bitiş stoklarının FIFO kapsamında kabaca aynı miktarda daha yüksek olması; Satılan malların FIFO maliyetinin önceki hesaplaması, bu iki stok artışının birbirini iptal etme eğiliminde olduğunu gösterdi.
Envanter yönteminin NDS üzerinde daha dramatik bir etkisi vardır. FIFO oranı, OB’nin elinde LIFO oranının önerdiğinden daha fazla envantere sahip olduğunu gösterir. Birçok analistin FIFO’nun daha alakalı bilanço rakamları verdiğine inandığı göz önüne alındığında, OB’nin envanter seviyeleri daha sorunlu olabilir.
Abc stok yönetimi nedir Depo Stok yönetimi Kritik stok seviyesi nasıl hesaplanır Lojistikte stok yönetimi nedir Stok Nedir Stok yönetimi Nasıl Yapılır Stok yönetimi Nedir Stok yönetimi Tez örnekleri
Son yorumlar