TAHVİL DEĞERLENDİRME – Muhasebe Alanında Tez Yaptırma – Muhasebe Tez Yaptırma Ücretleri – Muhasebe Ödevleri – Muhasebe Ödev Ücretleri
TAHVİL DEĞERLENDİRMELERİ TAHMİN MODELLERİ
Yatırımcıların ve alacaklıların pratikte kullandıkları bir başka model örneği, tahvil notlarını tahmin etmek için bir modeldir. Açıkçası, bu tür modeller, derecelendirme kuruluşlarının belirli şirket tahvilleri için belirli değerlendirmelere nasıl ulaştığını açıklamaya yardımcı olur.
Daha iyi tahvil derecelendirmeleri tipik olarak daha düşük tahvil faiz oranları anlamına geldiğinden, bu modeller tahvil primlerini açıklamaya yardımcı olur. Ayrıca, yatırımcılar ve kreditörler için, derecelendirme kuruluşlarının incelemediği yeni tahvil ihraçlarının kalitesini ve özel olarak yerleştirilmiş tahvillerin kalitesini değerlendirmeleri önemlidir. Son olarak, bu modeller, Enron’un 2001’deki tahvilleri gibi, derecelendirme kuruluşlarının yakın zamanda yeniden değerlendirmediği tahvilleri değerlendirmede yardımcı oluyor.
Bu konuyu ilk araştıran kişi James Horrigan’dı.7 Tahvilleri belirli bir süre boyunca nispeten istikrarlı olan çeşitli firmaları aldı ve çoklu doğrusal regresyon uyguladı. Bu yöntem, firmanın tahvil notlarını olabildiğince az hatayla açıklayabilmesi için yapabileceği en iyi doğrusal modeli oluşturur.
Bu bağlamda bağımlı değişken Z, o zamanki tahvil derecelendirmelerini temsil ediyordu. Horrigan, bağımsız değişkenler için bir dizi olası değişkeni araştırdı. Horrigan, kendi çalışmasına özgü olarak, her bir değişkeni, o değişken için sektör ortalamasına böldü; Bu, araştırmanın, endüstrinin finansal oranlar üzerindeki etkisini en aza indirmenin ve modeli daha genellenebilir hale getirmenin bir yoludur.
En iyi model şu değişkenlerden yararlanır:
• Bağlı olma durumu (belirli tahvilin başka bir borç ihracına tabi olup olmadığı)
• Toplam varlıklar
• Ortak hisseler/toplam borçlar
• İşletme sermayesi/satışlar
• Faaliyet karı / satışlar
• Satışlar / özsermaye
Bu modelin katsayıları tablolaştırılmıştır. Modeli uygulamak için bağımsız değişkenlerin değerlerini toplayın, bunları tabloda gösterilen katsayılarla çarpın ve ürünleri toplayın. Ortaya çıkan sayıya Z-skoru denir. Ardından, sergideki tabloya göre Z-skorunu yorumlayın. Örneğin, 1.602 ile 2.094 arasında olduğu için 1.8’lik bir Z puanı elde edilirse, şirket tahvilinin A derecesine sahip olacağını tahmin ederiz.
Bizim için kilit nokta, Altman modeli için söylediklerime benzer ve bu, finansal yapının yatırımcılar ve alacaklılar için çok önemli olduğu başka bir örneği tanımaktır. Horrigan modelindeki en önemli değişkenlerden biri, daha popüler borç-özsermaye oranının tam tersi olan toplam borçlara bölünen adi hisse senetleridir, dolayısıyla her ikisi de finansal risk ölçütleridir.
Bu değişkenin katsayısının pozitif bir sayı olan 0.272 olması, finansal yapıda özkaynak arttıkça tahvil notunun da yükseleceği anlamına gelir. Tersine, finansal yapıya borç eklendikçe, bu bağımsız değişken o kadar düşük olacak ve böylece tahvil notunun düşeceğini gösteren Z-skoru düşecektir.
Tahvil fiyatı nedir
Tahvil örneği
Tahvil getiri Hesaplama
Tahvilin bugünkü değeri hesaplama formülü
Tahvil fiyatı Hesaplama
İkramiyeli tahvil Nedir
Tahvil DEĞERLEMESİ Örnek sorular
Kuponlu tahvil Hesaplama formülü
MALİYET
Yöneticiler, yatırım topluluğuna verilen bilançolarda yalan söylemek için bazı teşviklere sahiptir. Yatırımcıların ve alacaklıların kendilerini kısmen işletmenin finansal yapısında ne kadar borç olduğuna göre değerlendirdiklerini biliyorlar. Sermaye artırma yeteneği, yatırımcıların ve alacaklıların borç düzeyini çok yüksek algılayıp algılamadıklarına bağlıdır.
Yatırımcılar ve alacaklılar, sermaye sağlamayı seçseler bile, kısmen firmanın mali yapısının bir fonksiyonu olan bir sermaye maliyeti uygularlar. Bu nedenle, daha düşük maliyetle sermaye elde etmek için yöneticiler bilançolarındaki muhasebe rakamlarını çarpıtmayı seçebilirler.
Ancak bu hikaye oldukça basiretsiz görünüyor, çünkü yatırımcıların ve alacaklıların gerçekte neler olup bittiği hakkında hiçbir fikri olmayan aptallar olduğunu varsayıyor. Aldatmacaları öğrendiklerinde, yatırımcılar ve alacaklılar bu maliyete finansal raporlama risk primi dediğim şeyi ekleyerek sermaye maliyetini yükselteceklerdir. Bir sonraki senaryoyu düşünün.
Bankalar kredileri onaylarken ve kredilerine faiz uygularken, en az üç faktöre bağlı olan faiz oranlarını belirlerler: (1) reel faiz oranı, (2) beklenen enflasyon oranı ve (3) kredinin kredi vermeme riski. başvuru sahibi krediyi kısmen veya tamamen geri ödemeyecektir.
Reel faiz oranı, enflasyonun olmadığı bir dünyada ve kredi riski olmayan bir taraf için var olabilecek faiz oranıdır. Enflasyon, elbette, gelecekteki doların mevcut dolardan daha zayıf olduğunu ima eder, çünkü para birimi bir zamanlar alabileceği kadar getiremez. Bankacılar, borçlular tarafından geri ödenen dolarların değeri daha düşük olduğu için enflasyonun potansiyel olarak kendilerine zarar verebileceğini fark ederler.
Borç verenler sorunu anladıkları için, enflasyon sorununu dengelemek için faiz oranlarını artırarak kendilerini korurlar. Ayrıca bankalar kredi başvurusunda bulunan kişinin kredi riski konusunda endişe duymaktadır. Taraf, krediyi tam ve zamanında ödeyecek mi? Bankalar, faiz oranına, borçlunun algılanan kredi riskine bağlı olarak bir prim ekleyerek kendilerini bu kredi riskinden korurlar.
Alacaklılar, beklenen enflasyonu ve kredi riskini telafi etmek için borç maliyetini faiz oranlarını ayarlarken, yatırımcılar da aynı şeyi yapar. Öz sermaye maliyeti aynı zamanda beklenen enflasyona ve finansal kaldıraca da bağlıdır. Mevcut ve potansiyel hissedarlar, üstlendikleri risklerin karşılığını almak isterler.
Yatırımcılar ve alacaklılar, risk almak için ödeme almak için gerekli maliyetlerine risk primi ekledikleri gibi, yöneticiler finansal raporlarda yalan söyleyebilecekleri için üstlendikleri ek riskler için de tazminat talep ederler.
Bu finansal raporlama risk primi, muhasebe hilelerinden kaynaklanan potansiyel yatırım kayıplarını kapsar. Muhasebe hilelerinin ve yanlışlıklarının yüksek olduğu dönemlerde, belgelendiği gibi, yatırımcılar ve alacaklılar diğer olası eksi ve hilelerden korkar ve bu finansal raporlama riski için daha yüksek primler ödeyerek yatırımlarını savunurlar.
Bu primlerdeki artışlar sermaye maliyetini artırır ve hisse senedi fiyatlarını ve tahvil fiyatlarını düşürür. Yatırımcılar, muhasebe hilelerinde bir düşüş algıladıklarında, bu primleri düşürecek ve böylece hisse senedi ve tahvil değerlerini artıracaktır.
Paul Miller ve Paul Bahnson da aynı konuyu ele alıyorlar, ancak bunu kaliteli finansal raporlama olarak adlandırıyorlar. Yöneticilerin, direktörlerin ve denetçilerin finansal raporlamanın değerini algıladığı ve yatırımcılara ve alacaklılara ticari girişimin müşterileri olarak davrandığı bir kültür değişikliğini savunuyorlar.
Bu müşterilere daha fazla bilgi ile daha iyi davranarak, müşteriler firmayı daha yüksek hisse senedi ve tahvil değerlemeleri ile ödüllendirerek yanıt vereceklerdir. Yöneticilerin duyması gereken açıklama, yatırımcıların ve alacaklıların finansal raporlarda, çizelgelerde, dipnotlarda ve yönetimin tartışma ve analizlerinde daha fazla ve daha iyi bilgi istedikleridir.
Açık ve keskin çağrıya kulak vermek, herkes için daha fazla zenginliğe yol açar; Ancak bu sesi susturmak, firmaya ve yöneticilerine bir maliyet getirir. Umarım bu müziği duyacak kulakları olan yöneticiler vardır.
İkramiyeli tahvil Nedir Kuponlu tahvil Hesaplama formülü Tahvil DEĞERLEMESİ Örnek sorular Tahvil fiyatı Hesaplama Tahvil fiyatı nedir Tahvil getiri Hesaplama Tahvil örneği Tahvilin bugünkü değeri hesaplama formülü
Son yorumlar