Yazarların İtibarı – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Yazarların İtibarı
Geçmişteki yazarlar, itibar kazanmak ve benzer yazarlar bulmak ve ciddi edebiyat için bir pazar bulmak için yurtdışına gitmek zorunda kaldılar. İngiliz Milletler Topluluğu edebiyatının tarihi, özel olarak yayımlanmış şiirlerini satamayıp onları Sidney Limanı’na bırakan, yüzyılın başındaki Avustralyalı sembolist şair Christopher Brennan’ınkine benzer hikayelerle doludur.
Nijeryalı veya Batı Hintli bir yazar 1930’larda nerede yayın yapabilirdi? 1950’lerde St Lucia’lı Derek Walcott, ilk kitabını özel olarak basıp satmak zorunda kaldı. İkinci Dünya Savaşı sırasında gelişen iddialı ulusal siyasi ve kültürel hareketler sonucunda durum değişmeye başlamış; dekolonizasyon ve ulusal bağımsızlıkla birlikte, Commonwealth’in çoğunda yerel kültürel, edebi ve eğitimsel pazarlar gelişti.
Bağımsızlık hareketlerini yerel sanatların güçlü bir şekilde desteklenmesi, üniversitelerin milli edebiyat dersleri alması, yayınevlerinin kurulması ve okullarda milli edebiyatın araştırılması izlemiştir. Ciddi yazılar için yerel bir pazarın yaratılmasının yanı sıra, İngiliz Milletler Topluluğu ve Üçüncü Dünya’nın edebiyatlarında ve tarihlerinde ortak kaygılar buldukları için uluslararası bir pazar vardı.
Soyinka ve J.P.Clark’ın oyunları, Afrika okul ve üniversite müfredatlarında Shakespeare ve Shaw’ın oyunlarıyla birlikte görünmeye başladığında ve Trinidadlı V.S.Naipaul ve Nijeryalı Chinua Achebe’nin romanları Avustralya ve Yeni Zelanda’da ortaokul kurslarına dahil edildiğinden, yeni uluslar, Londra veya New York’ta yayınlanmaya bağlı olmayan uluslararası itibarlar kazandılar.
Gerçekten de, kıyaslandığında, üniversitelerdeki İngiliz ve özellikle Amerikan eleştirel kuruluşu, çağdaş dünyanın bazı temel kültürel gelişmelerinden giderek daha fazla ilgisiz görünüyordu.
Yeni edebiyatların milliyetçilik ve milliyetçi hareketlerle uzun ve sürekli bir ilişkisi vardır. 1890’ların Avustralya Bülteni yazarları, 1930’larda modern Hint romanının başlangıcı, 1950’lerde Karayip yazısının hızlı gelişimi ve 1960’larda Afrika yazısının ortaya çıkışı, doğrudan kültürel iddiaya, sosyal değişimlere ve siyasi olaylara kadar izlenebilir.
Her durumda temsili konu, yerel dil kullanımı, yerel tarih, ırksal veya ulusal gurur, siyasi bağımsızlık ve sosyal adalet talepleri, ulusal mitolojiyle ilgili olduğu gibi, yerel yolları belgeleyen, genellikle gerçekçi bir edebi üslupla özellikler arasındadır. ve orta sınıf sömürge değerlerinin reddi.
Avustralya İngilizcesinde taşra hakkında yazmak, statükoya bir meydan okumadır, gelenekleri sömürgecilik tarafından yok edilen geleneksel bir Afrika toplumunun tasvirine benzer bir meydan okumadır.
Bu tür eserler, sömürgecilikle ithal edilen kültürel değerleri (standart İngilizce, Avrupa yaşamının ve tarihinin önemi) reddeder ve yerelin ve mazlumun önemini öne sürer. Kültür Shakespeare, Alexander Pope ya da İngiltere’nin son romanı olmak yerine, Lagos ya da Sidney’de yerel halk hakkında ‘bu burada yapılır’ diyen bir tarzda üretilen şeydir.
Milliyetçilik hem politik hem de bir ruh halidir. Bağımsızlık öncesi dönemde, sömürgeciyi ya da yabancı olarak hissedilenleri kovmak isteyen yerli siyasi grupların arkasında kitleleri örgütlemenin bir aracı olarak başlar.
Başkalarını örgütlemek ve yerliyi yabancıdan ayırmak için tipik, temsili bir yerli kültür ve geçmiş keşfedilmeli ve iddia edilmelidir. Kullanılabilir bir geçmişin ya da kültürel bir geleneğin yaratılması, toplumsal ve politik eşitlik ve bağımsızlık talebine eşlik eder, çünkü bir tarihe, bir dile, geleneklere ve kendilerine ait mitlere sahip insanlar kendi kendilerini yönetmeyi hak ederler.
Türk Edebiyatı Yazarları ve eserleri
Türk edebiyat yazarları
Edebiyat yazarları ve eserleri
Türk Edebiyatı yazarları listesi
Yazarlar ve Eserleri
Dünyaca ünlü yazarlar ve eserleri
Dünyaca ünlü Türk yazarlar
Modern Türk edebiyatı yazarları
Milliyetçilik hem modernleşmeyi hem de gelenekçiliği içerir. Modernleşme, modern devletin yaratılmasını ve onu yürütmek için gerekli kuralların ve mesleklerin öğrenilmesini içerir. Modernleşme, çeşitli kabileleri, klanları, bölgeleri, köylüleri ve kentli işçileri bir ulusta bir araya getirir.
Modernleşme, ulaşım ve iletişim ağlarının geliştirilmesini, kentleşmeyi, sanayileşmeyi ve modern rasyonel ve bilimsel düşünceye hakim olmayı içerir.
Böyle bir modernleşme, bağımsızlık hareketlerinin vaat ettiği yüksek yaşam standartlarını, sosyal adaleti, modern dünyaya ait olma duygusunu üretecek eğitim, teknoloji ve yetenekler varsa gereklidir. Çok az milliyetçi teknolojik ve bilimsel ilerlemeye karşı çıkar; sorunlar milliyetçiliğin kültürel yönüyle birlikte gelir.
Ortak standartlara ve tarihe sahip bir ulusal topluluk tahayyülü bağımsızlıktan önce ilericidir ve muhtemelen bir yazara olduğu kadar bir politikacıya da faydalı olacaktır. Kültürel milliyetçilik, topluma bir vizyon sunar ve onu canlandırır. Achebe’nin Things Fall Apart (1958) ve Arrow of God (1964), Avrupa’nın müdahalesi ve sömürgeciliğin yozlaştırdığı onurlu, aktif, ilginç bir Afrika toplumu tasvir ediyor.
Frankofon Afrika’daki Négritude hareketine benzer şekilde, Achebe’nin ilk romanları, sözde hiçbir şey yaratmayanların aslında zengin bir kültüre sahip olduklarını ve kendilerini yönetebileceklerini gösteriyor.
Bununla birlikte, bağımsızlıktan sonra, kültürel milliyetçilik çoğu zaman sanatçıların yapay bir milliyetçi halk kültürünün geleneklerini tekrar etmelerini veya bu gelenekler içinde kalmalarını talep eder. Bu tür eleştirmenler ya halk sanatı ya da halkı öven politik güdümlü eserler isterler, böylece bağımsızlık döneminde sömürgecilik karşıtı protestoyu sürdürürler.
Ulusal bağımsızlıktan sonra hükümet, entelektüellerin eski milliyetçileri desteklemeye devam etmesini ve hükümet politikaları için kitleleri harekete geçirmesini bekler, ancak yazar genellikle siyasi ve askeri liderlerden uzaklaşır. Maaşları hükümet tarafından ödenen pek çok Üçüncü Dünya profesörü, yazarlar muhalefete geçtikten çok sonra bile sömürgecilik karşıtı söylemlerini sürdürüyor.
Yaratıcı yazarlar ve milliyetçiler arasındaki benzer bir çatışma, Patrick White veya Thomas Keneally’nin modernist, sembolik romanlarının, temsili türleri, sosyal meseleleri ve ulusal mitleri ile sözde “gerçekçi” bir edebiyata bağlı olanlar tarafından başlangıçta onaylanmadığı Avustralya’da fark edilir.
White’ın veya A.D.Hope’un eserlerinde Avustralya’nın kutlanması çok ironik, bireysel iradeyle çok fazla ilgili, benzersiz ve eksantrik olanla çok ilgili, ulusal ilerlemeyle ilgili sonuçlarında çok olumsuz, sloganlarla alay etmeye çok yatkın, kabul edilemez. Ancak milliyetçilik, bağımsızlıktan sonra modası geçmiş bir duygu değildir.
Yeni bir milliyetçi eleştiri kuşağı başlıyor çünkü sömürgeciden devralanlar sosyal adalet ve ekonomik ve kültürel ilerleme ideallerine ulaşamıyorlar. Yeni ulusların aradığı ve entelektüeller tarafından vaaz edilen modernleşme, yabancı etkiler getiriyor.
Yeni yabancı etkiler (İngiliz yerine Amerikan) ortaya çıktıkça, yeni-milliyetçilik yeni-sömürgeciliğe karşı çıkıyor. Margaret Atwood’un Surfacing’i veya Frank Moorhouse’un The Americans Baby (1972) gibi neo-milliyetçi yazı, eleştirdiği şeyin bir parçasıdır. Çekiciliği, modernleşmenin çağdaş bir versiyonudur.
Amerika modernleşmeyi (bireycilik, anti-otoriterlik, ekonomik ilerleme, eşitlikçilik) savunurken ve sömürgelerdeki mevcut İngiliz geleneklerine alternatif bir model sunarken, Amerikan etkileri genellikle belirsiz olmuştur.
Dünyaca ünlü Türk yazarlar Dünyaca ünlü yazarlar ve eserleri Edebiyat Yazarları ve eserleri Modern Türk edebiyatı yazarları Türk edebiyat yazarları Türk Edebiyatı yazarları listesi Türk Edebiyatı Yazarları ve eserleri Yazarlar ve Eserleri
Son yorumlar