Afrika Edebiyatı Önemi – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Afrika Edebiyatı Önemi
Afrika edebiyatı ve feminist eleştiri tarihi ile ilgili bu erken dönem eleştirel girişimler arasında bazı benzerlikler vardır. Hem Afrikalılar hem de feministler, kendilerine “baskı yapanların” edebi eserlerinde kendilerinin “öteki” olarak temsil edilmesini reddederek işe başlarlar.
Her ikisi de, Avrupa/erkek aklı ve “nesnelliğe” karşı sezgi ve duygunun değerini ve edebi ve hiyerarşik olmaktan ziyade sözlü ve toplumsal bir kültürü öne sürerek, bazen dikkate değer ölçüde benzer terimlerle, belirgin biçimde farklı bir ethos’u olumlamaya çalışır.
Her ikisi de, unutulmuş yazarların ve eserlerin ortaya çıkarılmasını girişimlerinin önemli bir parçası olarak görüyor; bu, yalnızca belirgin bir biçimde dişi ya da Afrika geleneğinin doğasını keşfetmek için bir temel olarak değil, aynı zamanda, inkar karşısında, önemli bir miktarda yazı mevcuttur.
Sömürgecilik sonrası evresinde, Afrika edebiyatının yolları ve eleştirisi, feminist eleştirel yolların artan çeşitliliğinden oldukça daha fazla ayrılır; bu, en azından nominal bağımsızlık ve kendi kendini yönetme ile ilgisi olan bir farklılıktır. 1960’larda Afrika devletleridir.
Son on yılda, yukarıda önerilen analojilerin etkileri nadiren araştırılmış olsa da, bir dizi feminist eleştirmen Siyah kadın yazarların çalışmalarına dönmeye başladı.
Négritude üzerindeki vurgu, 1960’larda ve 1970’lerde Amerika’dan gelen eleştiriler ve özellikle Mercer Cook ve Stephen Henderson gibi Afrikalı-Amerikalı eleştirmenlerin çalışmaları üzerinde en güçlü etkiye sahipti.
Ve seksenlerdeki genç eleştirmenlerin çoğu Négritude’un bir terim olarak yalnızca belli belirsiz farkında olsa da, uluslararası bir “Siyah” literatürün varlığının kurulmasına ve Afro-Amerikan, Afro-Amerikan ve Afro-Amerikan arasındaki karşıtlıklardan ziyade süreklilik arayan karşılaştırmalı çalışmalara yapılan vurgu. -Karayipli ve Afrikalı yazarlar, özellikle Amerika Birleşik Devletleri’nde en yaygın eleştirel girişim biçimlerinden biri olmaya devam ediyor.
Anglofon Afrikalılar ve İngiliz eleştirmenler, paradoksal olarak, onlara yeniden yapılanma (daha doğrusu) için bazı araçları sağlamaya yardımcı olan başka bir frankofon eleştirmen, psikanalist ve filozof Frantz Fanon olmasına rağmen, Négritude’un edebi veya eleştirel üretimin temeli olduğu konusunda biraz daha şüpheci oldular. Senghor tarafından inşa edilen binayı tamamen yıkmaktan ziyadedir.
Fanon, Black Skins, White Masks (1959) adlı ilk kitabında Négritude psikolojisini incelemiş ve hicvetmiş ve Jean-Paul Sartre’ın bunu “ırkçılık karşıtı bir ırkçılık” olarak tanımlamasını onaylamıştır. hasarlı siyah ruh. Fanon’un The Wretched of the Earth olarak tercüme edilen ikinci ve çok etkili eseri, yönelimi bakımından politik olarak daha radikaldi.
Bu kitap, geçmişi yeniden canlandırma ve Afrika kültürünü geçerli kılma kaygısıyla kültürel milliyetçi aşamanın yararını hâlâ görmekle birlikte, onun ötesine geçerek siyasi bilinci uyandırmaya çalışan ve Afrika’nın ekonomik ve kültürel dünyasını yansıtan bir literatüre geçmenin arzu edilirliğini vurguladı.
Afrika Edebiyatı
Okunması gereken siyasi kitaplar
Kurgusal tarih romanları
Listelist Edebiyat
Düşünmek ile ilgili Kitaplar
Kurgusal romanlar
Eleştirel Düşünme kitap önerisi
Politika Kitapları
Fanon gibi, Chinua Achebe, Wole Soyinka ve Güney Afrikalı romancı ve eleştirmen Ezekiel Mphahlele, Négritude okulunun geçmişi idealleştirme eğilimi olarak gördükleri şeyden, Achebe’nin koyduğu gibi, onu “şanlı bir tek renkli idil” olarak görmekten kendilerini ayırdılar. 1964 tarihli “The Role of the Writer of the Writer in the New Nation” adlı makalesinde ya da Afrika halkının da şiddete meyilli olmadığını iddia eder.
Bu İngilizce konuşan yazarlar, birçok İngiliz eleştirmenle, teoriye genel bir güvensizlik, Soyinka’nın “The Critic and Society: Barthes, Leftocracy and other Mythologies” adlı konferansında yapısalcı ve Marksist dogmaları esprili bir şekilde reddetmesinde de tipik olan bir güvensizliği paylaşıyorlar.
Bununla birlikte, hem Soyinka hem de Achebe, Senghor’u, çalışmaları tarihsel bağlamında görülmesi gereken önemli bir öncü olarak kabul ettiler. Soyinka’nın Mit, Edebiyat ve Afrika Dünyası, Négritude’un erken dönem başarılarını tanır, ancak aynı zamanda Batı terimlerine ve öncüllerine yakalanmış statik özcülüğü olarak gördüğü şeye daha fazla eleştiri sunar.
Bununla birlikte Soyinka, Négritude okulunun, manevi ve mitik olanı derinden kabul etmesi ve teknolojiden ziyade ritüele dayanan bir dünya anlayışıyla Avrupa kültüründen farklılaşan, fark edilebilir bir “Afrika” kültürü olduğu varsayımını paylaşıyor.
Bununla birlikte, Achebe ve diğer birçok Afrikalı yazar ve eleştirmen, topluluğundan ayrılmayan, ona ve onun adına konuşan ve toplumun iyiliğini desteklemeye kendini adamış bir edebiyata eleştirel vurgularında Senghor ile aynı fikirdedir. Achebe’nin 1973’te “Afrika ve Yazarları” adlı bir konferansta belirttiği gibidir.
Aynı derste, Afrikalı yazarların, Ganalı romancı Ayi Kwei Armah’ın The Beautyful Ones Are Not Born (Güzel Olanlar Henüz Doğmadı)’da kendi görüşüne göre, “evrenselcilik” yanılsamasına ulaşmak için “insanlık durumu” hakkında yazan eğiliminden yakınmaya devam ediyor. Armah’ın tanımlarıyla çarpıtılarak ‘bazı modern, varoluşsal kimsesiz topraklara’ dönüştürülür.
Achebe’nin Armah’ı suçlaması, onun ayrımlarını çok basit ve kuralcı bulan ve aynı zamanda Armah’ın romanlarının yanlış okunmasına dayanan bir dizi Afrikalı ve Avrupalı eleştirmen tarafından yanıtlandı. Bununla birlikte, görüşü etkili olmaya devam etti ve Soyinka, Armah ve şair Christopher Okigbo’nun eserlerini ‘elitist’ ve ‘karanlık’ olarak reddeden, ‘Elitist’ ve ‘belirsiz’ olarak reddeder.
Bu okuldan çıkan en çok okunan eser Chinweizu, Onwuchekwa Jemie ve Ihechukwu Madabuike tarafından yazılan Afrika Edebiyatının Dekolonizasyonuna Doğru’dur. Literatür, Chinua Achebe tarafından düzenlendi.
Kwame Nkrumah, Amiri Baraka, Malcolm X ve Frederick Douglass (Listedeki tek yaşayan Afrikalı yazarlar Achebe ve Senghor) dahil olmak üzere 33 yazar ve liderden oluşan tamamı erkeklerden oluşan bir listeye adanan kitap, yazarların Avrupa merkezli olarak gördüklerine saldırdı.
Yazarların Önsözünde yazdığı gibi, “Afrika kültürünün sağlığı” konusundaki endişeleri, onları “Batı emperyalizminin Afrika edebiyatı üzerindeki hegemonyasını sürdürmesinin yollarını ve araçlarını ve bu hegemonyanın Afrika edebiyatı üzerindeki etkisini araştırma görevini üstlenmelerine” yol açtı.
Afrika Edebiyatı Düşünmek ile ilgili Kitaplar Eleştirel Düşünme kitap önerisi Kurgusal romanlar Kurgusal tarih romanları Listelist Edebiyat Okunması gereken siyasi kitaplar Politika Kitapları
Son yorumlar