DOLAŞAN KÜTÜPHANELER – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri

DOLAŞAN KÜTÜPHANELER
Üyeler tarafından ödenen fonlarla kurulan ve yönetilen abonelik kütüphanelerinin aksine, dolaşımdaki kütüphaneler, bireyler tarafından finansal kar için başlatılan ticari girişimlerdi. Kitapları bir ücret karşılığında ödünç verme uygulaması, 17. yüzyılın sonlarında başlamış ve ilk başta bazı kitapçılar tarafından işin doğal bir uzantısı olarak benimsenmiştir.
On sekizinci yüzyıl boyunca, dolaşan kütüphaneler daha büyük taşra kasabalarında, kaplıcalarda ve sulama yerlerinde yaygınlaştı. 1801’de Monthly Magazine’e göre, yirmi altısı Londra’da olmak üzere Britanya’da en az 1.000 dolaşımda olan kütüphane vardı.
On sekizinci yüzyılda ve on dokuzuncu yüzyılın başlarında dolaşımdaki kütüphane stokunun ne kadarının kurmacaya ayrılacağını söylemek imkansız olsa da, kütüphanelerin yükselişinin romanın popüler bir edebi eser olarak kurulmasıyla çakışması muhtemelen tesadüf değildir.
Kalıcı bir değer stoku oluşturmaya çalışan abonelik kütüphaneleri, doğal olarak raflarını çok sayıda muhtemelen kısa ömürlü romanla doldurma konusunda isteksiz olacaktır. Dolaşan kütüphanelerin böyle bir hırsı yoktu, ancak kitapları yalnızca ödünç verme amacıyla aldılar ve kısa bir süre için yoğun bir şekilde okunacak ve sonra atılacak bir roman almakla yetinebilirlerdi.
On sekizinci yüzyılın sonlarında ve on dokuzuncu yüzyıl boyunca her iki tür kurumun hızlı gelişimi, okumanın önemli bir eğitim ve eğlence aracı sağladığı önemli sayıda insanı içeren okuryazar bir orta sınıfın büyümesiyle bağlantılıdır.
Dolaşan kitaplıkların çoğu bir abonelik sistemi işletiyor gibi görünse de, aboneliklerin gerçek maliyeti oldukça büyük farklılıklar gösteriyordu.
Londra’da on sekizinci yüzyılın sonlarına doğru abonelikler genellikle yılda on altı şilindi, ancak bu zamana kadar Londra kütüphanelerinden bazıları, okuyucuların son yayınlara hızlı erişim ayrıcalığı için daha yüksek bir ücret ödediği bir abonelik sınıfları sistemi deniyordu.
Kaplıca kasabalarında, doğal olarak, sezonluk abonelikler ve hatta haftalık ücretler vardı. Bazı kütüphaneler, kütüphaneye yakın mesafedeki okuyuculara ve ayrıca ülke okuyucularına bir dağıtım hizmeti de yürüttüler.
1820’lerden itibaren yayıncılar, standart bir buçuk gine fiyatıyla üç cilt halinde roman üretme alışkanlığını giderek benimsediler. Bu yapay olarak yüksek fiyat, çoğu okuyucu için birincil kurgu kaynağı olarak dolaşan kütüphanelerin önemini doğrulamaya hizmet etti.
Üç katlıların baskınlığından yararlanan kütüphanelerden hiçbiri Mudie’s Select Library’den daha başarılı değildi. 1842’de Charles Edward Mudie tarafından Londra’daki bir kırtasiye dükkanından ödünç verilen bir kütüphane olarak başlatılan Mudie’s, 1860’ta New Oxford Street’te amaca uygun olarak inşa edilmiş muhteşem bir kütüphanenin açılışıyla sonuçlanan benzersiz bir başarıya imza attı.
Kütüphaneler
Kütüphaneler neden kurulmuştur
Kütüphane Nedir
Dünyanın en önemli kütüphaneleri
Ulusal kütüphaneler
Kütüphane eski dilde
Kütüphanenin Tarihçesi
Kütüphane ismi
Mudie’nin organizasyonunun çeşitli özellikleri, başarısını açıklamaya yardımcı olur. Dönemin Londra’da dolaşan diğer kütüphanelerinden önemli ölçüde daha düşük bir yıllık bir gine aboneliği aldı.
Kütüphanesi, mümkün olan en geniş konu yelpazesini içeren ve ahlaki açıdan kabul edilemez kitapları kasten dışlayan, böylece aile aboneliklerini teşvik eden bir koleksiyon olan “seçkin” bir kütüphaneydi.
Kütüphane, “dolaşımdaki başlıca yeni ve seçkin kitaplar”ın düzenli ve kapsamlı reklamlarıyla yazarlar ve yayıncılar için bir tanıtım aracı işlevi gördü. Mudie yeni kitapları hızlı bir şekilde ve gerektiğinde çok büyük miktarlarda edindiği için, abonelerin yeni yayınlara hazır erişimleri güvence altına alınabilirdi.
On dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında başarısının zirvesinde, Mudie’s dört bölümde organize edilmiş müreffeh bir işletme işletti. Londra’daki okuyucular kişisel ziyaretler yaptı veya hizmetçilerini Mudie’s’e gönderdi veya siparişlerini yerel teslimat yoluyla aldı.
Ülke aboneleri posta yoluyla sipariş verdiler ve kitap kutuları aracılığıyla İngiltere’nin her yerine ve denizaşırı ülkelere gönderilen kitapları aldılar. Fazla stok, kitapçılık bölümünde düzenli olarak indirimli fiyatlarla satıldı.
Mudie’nin ayrıca, ödüller ve hediyeler için güzel ciltler ve kitaplar süsleyen, yıpranmış ciltleri onaran ve mevcut okuyuculara yardımcı olmak ve yeni aboneleri çekmek için yayınlanan binlerce katalog ve prospektüsü diken bir cilt bölümü de vardı.
Mudie’nin tek büyük rakibi, 1860’ta W.H.Smith tarafından açılan ve tren istasyonları ağı aracılığıyla çalışan dolaşımdaki kütüphaneydi. W.H.Smith, 1848’den beri tren istasyonlarında da kitapçılar sağlıyordu.
Aynı stantlardan faaliyet gösteren paralel bir ödünç verme kütüphaneleri sistemi kurma fikri, birçok avantaj sağladı. İl aboneleri posta ücreti ödemedi. Yolcular, yolculuklarının sonunda bir istasyonda kitap ödünç alabilir ve başka bir istasyona da geri verebilirler.
İstasyonlardaki yerel kütüphanelere, Londra’daki bir merkez ofisten hizmet veriliyordu; bu ofis, stok alımından ve bireysel kütüphaneler arasındaki dolaşımından sorumluydu. Basılı kataloglar, okuyucuların yerel istasyonlarına ücretsiz olarak teslim edilen kitapları sipariş etmelerini sağladı. Mudie gibi, Smith de güçlü ahlaki inançlarla yönetiliyordu. Her iki adam da rollerini sağlıklı kitapların temini olarak da gördü.
Üç katlı romanın 1894’te aniden terk edilmesi, kısmen Mudie’s tarafından tasarlanmış olmasına rağmen, 1937’ye kadar ticari faaliyetini sürdürmesine rağmen, kütüphane üzerinde ciddi bir etki yarattı. W.H.Smith, 1905’te tren istasyonlarından taşındı ve dükkanlarda ödünç kitap veren kütüphaneler kurdu.
Bunların ve özellikle 1905’te Times Book Club ve 1914’te Harrod’s Library gibi daha seçkin dolaşımdaki kütüphanelerin kurulması, dolaşımdaki kütüphanelerin iyi durumda olduğunu gösteriyor. Aslında, yirminci yüzyılın büyük bir bölümünde, Smiths ve Boots’un kütüphane departmanlarını zarara uğrattıkları ve yalnızca müşterileri dükkânlara çektikleri ve böylece diğer malların satışını teşvik ettikleri gerekçesiyle ticari olarak haklı gösterebildikleri de görülüyor.
İkinci Dünya Savaşı dolaşan kütüphanelerin kullanımını artırmış olsa da, talep daha sonra düştü ve 1960’lara gelindiğinde daha büyük kütüphaneler kapılarını kapatıyordu. Onların ölümü, piyasadaki artan ucuz kitap sayısı, oran destekli halk kütüphaneleri tarafından sunulan hizmet ve tesislerdeki iyileşme ve diğer eğlence biçimlerinin gelişimine de atfedilebilir.
Dünyanın en önemli kütüphaneleri Kütüphane eski dilde Kütüphane ismi Kütüphane Nedir Kütüphaneler Kütüphaneler neden kurulmuştur Kütüphanenin Tarihçesi Ulusal kütüphaneler
Son yorumlar