Edebiyat Teorisi – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Edebiyat Teorisi
Tanımlar ve Ayrımlar
Önce edebiyat ve edebiyat incelemesi arasında bir ayrım yapmalıyız. İkisi farklı etkinliklerdir: biri yaratıcıdır, diğeri ise tam olarak bir bilim değilse de bir bilgi veya öğrenme türüdür. Elbette bu ayrımı ortadan kaldırmak için girişimler oldu. Örneğin, biri yazmadıkça edebiyatın anlaşılamayacağı, kahramanca beyitler üzerinde kendi elini denemeden Pope’u ya da bir Elizabeth dönemi dramasını, kendisi boş dizeler halinde bir drama yazmadan çalışamayacağı ve çalışmaması gerektiği tartışıldı.
Yine de edebi yaratma deneyimi onun için faydalı olduğu için, öğrencinin görevi tamamen farklıdır. Edebiyat deneyimini entelektüel terimlere çevirmeli, bilgi olacaksa rasyonel olması gereken tutarlı bir şemaya asimile etmelidir. Çalışmasının konusunun irrasyonel olduğu veya en azından son derece rasyonel olmayan unsurlar içerdiği doğru olabilir; ancak bu nedenle, resim tarihçisi veya müzikolog veya hatta sosyolog veya anatomistten başka bir konumda olmayacaktır.
Açıktır ki, bu ilişki bazı zor sorunları gündeme getirmektedir. Önerilen çözümler çeşitli olmuştur. Bazı teorisyenler, edebi incelemenin bilgi olduğunu basitçe reddeder ve çoğumuza bugün Pater’in Mona Lisa tanımı veya Symonds veya Symons’daki süslü pasajlar gibi görünen sonuçlarla “ikinci bir yaratım” tavsiye eder. Bu tür “yaratıcı eleştiri” genellikle gereksiz bir çoğaltma veya olsa olsa bir sanat eserinin genellikle daha düşük olan bir başkasına çevrilmesi anlamına gelir.
Diğer teorisyenler, edebiyat ve onun incelenmesi arasındaki karşıtlığımızdan oldukça farklı şüpheci sonuçlar çıkarırlar: Edebiyatın hiçbir şekilde “incelenemeyeceğini” ileri sürerler. Sadece okuyabilir, zevk alabilir, takdir edebiliriz. Geri kalanı için sadece edebiyat hakkında her türlü bilgiyi biriktirebiliriz.
Edebiyat Teorisi Bu tür bir şüphecilik aslında sanıldığından çok daha yaygındır. Pratikte, kendisini çevresel “gerçekler”e yapılan vurguda ve bunların ötesine geçmeye yönelik tüm girişimlerin küçümsenmesinde gösterir. Takdir, zevk, coşku, zavallı olsa da, sağlam bilimin sadeliğinden kaçınılmaz bir kaçış olarak kişisel hoşgörüye bırakılır. Ama “bilim” ve “takdir” arasındaki böyle bir ikilik, edebiyatın hem “edebi” hem de “sistematik” olarak incelenmesi için hiçbir koşul sağlamaz.
Sorun, entelektüel olarak sanatla ve özellikle edebi sanatla nasıl başa çıkılacağıdır. Yapılabilir mi? Ve nasıl yapılabilir? Cevaplardan biri şuydu: sadece edebiyat araştırmalarına aktarılması gereken doğa bilimleri tarafından geliştirilen yöntemlerle yapılabilir. Bu tür transferin birkaç türü ayırt edilebilir. Biri, genel bilimsel nesnellik, gayri şahsilik ve kesinlik ideallerini taklit etme girişimidir, bu girişim, bir bütün olarak tarafsız gerçeklerin toplanmasını destekler.
Bir diğeri, nedensel öncüller ve kökenlerin incelenmesi yoluyla doğa bilimlerinin yöntemlerini taklit etme çabasıdır – y pratikte, bu “genetik yöntem”, kronolojik zeminde mümkün olduğu sürece her türlü ilişkinin izini sürmeyi haklı çıkarır. Daha katı bir şekilde uygulandığında, bilimsel nedensellik, ekonomik, sosyal ve politik koşullara belirleyici nedenlerin atanmasıyla edebi fenomenleri açıklamak için kullanılır. Yine, bazı bilimlerde, yani istatistik, çizelgeler ve grafiklerde uygun şekilde kullanılan nicel yöntemlerin tanıtımı vardır. Son olarak, edebiyatın evriminin izini sürmekte biyolojik kavramları kullanma girişimi vardır.
Edebiyat Teorisi Kitapları
Edebiyat teorileri sınıflandırılması
Edebiyat Teorisi PDF
Edebiyat Teorisi ve Eleştirisi
Edebiyat Teorileri ders NOTLARI
Rene Wellek Edebiyat Teorisi pdf
Literary Theory nedir
Literary theory and Criticism
Bugün, bu transferin başlangıçtaki beklentileri karşılamadığı hemen hemen genel kabul görecektir. Bazen bilimsel yöntemler, değerlerini kesinlikle sınırlı bir alanda veya belirli metin eleştirisi yöntemlerinde istatistiklerin kullanılması gibi sınırlı bir teknikle kanıtlamıştır. Ancak edebi incelemeye bu bilimsel istilanın destekçilerinin çoğu ya başarısızlığını itiraf etti ve şüpheyle sonuçlandı ya da bilimsel yöntemin gelecekteki başarılarına ilişkin kuruntularla kendilerini teselli etti.
Bu nedenle, I. A. Richards, nörolojinin gelecekteki zaferlerinden, tüm edebi sorunların çözümlerini güvence altına almak olarak bahsederdi. Doğa bilimlerinin edebiyat araştırmalarına bu yaygın biçimde uygulanmasının ortaya çıkardığı bazı sorunlara geri dönmemiz gerekecek. Çok kolay bir şekilde reddedilemezler ve kuşkusuz, iki metodolojinin birbiriyle temas ettiği ve hatta örtüştüğü geniş bir alan vardır. Tümevarım ve tümdengelim, analiz, sentez ve karşılaştırma gibi temel yöntemler, her tür sistematik bilgi için ortaktır.
Ancak, açıkça, diğer çözüm kendini övüyor: Edebiyat biliminin, her zaman doğa bilimlerininki olmayan, ancak yine de entelektüel yöntemler olan kendi geçerli yöntemleri vardır. Yalnızca çok dar bir hakikat anlayışı, beşeri bilimlerin başarılarını bilgi alanından dışlayabilir. Modern bilimsel gelişmeden çok önce, felsefe, tarih, hukuk, teoloji ve hatta filoloji, geçerli bilme yöntemleri geliştirmişti.
Başarıları, modern fizik bilimlerinin teorik ve pratik zaferleri tarafından gölgelenmiş olabilir, ancak yine de gerçek ve kalıcıdırlar ve bazen bazı değişikliklerle kolayca yeniden canlandırılabilir veya yenilenebilirler. Doğa bilimleri ile beşeri bilimlerin yöntem ve amaçları arasında bu farkın olduğu basitçe kabul edilmelidir.
Bu farkın nasıl tanımlanacağı karmaşık bir problemdir. 1883 gibi erken bir tarihte, Wilhelm Dilthey, doğa bilimlerinin yöntemleri ile tarihin yöntemleri arasındaki ayrımı, açıklama ve anlama arasındaki karşıtlık açısından ele aldı. Dilthey, bilim adamının bir olayı nedensel öncüllerine göre açıkladığını, tarihçinin ise anlamını anlamaya çalıştığını savundu. Bu anlama süreci zorunlu olarak bireysel ve hatta özneldir.
Bir yıl sonra, ünlü felsefe tarihçisi Wilhelm Windelband, tarih bilimlerinin doğa bilimlerinin yöntemlerini taklit etmesi gerektiği görüşüne de saldırdı. 5 Doğa bilimcileri genel yasalar oluşturmayı amaçlarken, tarihçiler benzersiz ve tekrar etmeyen gerçeği kavramaya çalışırlar. Bu görüş, genelleştirme ve bireyselleştirme yöntemleri arasında değil, doğa bilimleri ile kültür bilimleri arasında bir çizgi çeken Heinrich Rickert tarafından detaylandırılmış ve biraz değiştirilmiştir.
Kültür bilimlerinin somut ve bireysel olanla ilgilendiğini öne sürdü. Bununla birlikte, bireyler yalnızca kültürün başka bir adı olan bazı değerler şemasına atıfta bulunularak keşfedilebilir ve anlaşılabilir.
Edebiyat Teorisi Fransa’da,”tekrar gerçekleri” ile meşgul olan doğa bilimleri ile “ardıl gerçekleri” ile meşgul olan tarih arasında ayrım yaptı. İtalya’da tüm felsefesini doğa bilimlerininkinden tamamen farklı bir tarihsel yönteme dayandırdı.
Edebiyat Teorileri ders NOTLARI Edebiyat teorileri sınıflandırılması Edebiyat Teorisi Kitapları Edebiyat Teorisi PDF Edebiyat Teorisi ve Eleştirisi Literary theory and Criticism Literary Theory nedir Rene Wellek Edebiyat Teorisi pdf
Son yorumlar