El Yazması – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Tıp Eserleri
1961 yılına kadar Farsça ve Arapça eserlerin sponsoru olan Faḫreddin Īsā Beg’in adıyla ilişkilendirilen hiçbir Türkçe esere rastlanmamıştır. Ancak Hâccî Paşa’nın Türkçe yazdığı her iki tıp eserinin de Îsâ Bey dönemine ait olduğu varsayılabilir. Hâccî Paşa’nın yukarıda zikredilen Kitâbü’s-sa’âde’sinin iki tercümesi veya uyarlaması vardır. Bu derlemelerden biri olan Munta’ab aş-Şifâʾ hakkında, zaman zaman onun Aydınlı Muhammed Bey’e ithaf edildiği söylenmektedir.
Ancak, kendi adına, sadece 1381’de yazılan Şifa’nın yeniden işlenmesi olarak kabul edilen Kitâb-ı sa’âde’nin açıkça bir çevirisi olduğu için, bu atıf doğru olamaz.65 Aynı kitabın kısa tedavi edici el kitabı. Çok sayıda yaygın yazma eserde korunan müellif olan Teşîl aş-şifâde66, aynı Kitâb-ı sa’âde’nin bazı nazarî ve zor pasajlar dışarıda bırakılarak, kısmen değiştirilmiş bir tercümesi olduğu ortaya çıkar.
Adnan Adıvar, Arapça aslı ile mukayese edilemeyecek kadar aceleci bir şekilde tercüme edilmiştir ki, Hâccî Paşa’nın kendisi Arapça’nın önemini vurgulayan özür dileyici bir önsöz yazmamış olsaydı, işin içinde farklı bir mütercimin olduğu düşünülürdü. bilim için bir dil. Yine de 15. yüzyılın ortalarında Taşîl, bir Türk doktor olan Sabuncuoğlu Şerefeddin tarafından “tıbbi sanatın başlangıcı ve kapısı” olarak övülmekte ve örnek alınmaktadır.
İlk Aydın şehzadeleri Muhammed ve Umur’un sarayında Rum Türkçesine en az beş eser tercüme edilmiştir ve bu tercümeler bugün 14. yüzyılda bu dile ilişkin değerli deliller sunmaktadır. Arapça ve Farsçaya olan ilgisinden bahsettiğimiz Îsâ Bey de Türkçeye bağlıydı.
Bu dile, “Osmanlı öncesi” Türkler arasında eskiden inanılandan çok daha yüksek bir edebi gelişmişlik düzeyinde aşina olan İsa Bey, saray şairi Fareddin Yakub’u kendisi ve saray çevresi için uzun bir Türk mesnevisine dayalı uzun bir Türk mesnevisi bestelemekle görevlendirdi. Niẓāmī’nin Pers romantizmi Ḫusrav u Şīrīn üzerine. Faḫrī’nin eserinden tek bir el yazması günümüze ulaşmıştır. Buna şimdi döneceğiz.
Berlin El Yazması
Bilinen tek el yazması Hs. veya. quart 1069, Batı Alman Devlet Kütüphanesi Marburg’un, 1960 yılının sonlarına doğru alimin dul eşinden edindiği Profesör Karl Süssheim’ın el yazması koleksiyonuna aitti. El yazması ilk olarak Aralık 1961/Şubat 1962’de Türkçe yazmaların kataloglanması yapılır.
Devlet Kütüphanesi Marburg’un varlıkları 1970’lerin sonlarında Batı Berlin’e taşındığında, el yazması Staatsbibliothek – Preussischer Kulturbesitz’in bir parçası oldu. 1992’den beri Berlin’de yeniden birleşmiş Staatsbibliothek zu Berlin – Preussischer Kulturbesitz’de korunmaktadır.
El yazması, deri destekli mor kartonda geri tepildi. Filigransız sarımsı sırlı kağıt. El yazmasının sonlarına doğru alt satırlarda metin kayıplarına neden olan kitap kurtlarından kaynaklanan hasarlar vardır. El yazması yapıştırmadan kaynaklanan örtüşme nedeniyle metin kaybıyla ve rastgele sırayla geri tepme ile restore edildi. Restorasyon sonrası siyah mürekkeple numaralandırılmış 168 varak var ama 58 varak atlanmış, 118 varaktan 111 ile başlayan bir numara daha vardır.
Kağıdın boyutu 250×165 mm, her sayfaya yazı 195×130 mm’dir. Sayfada 15 satır var. Orijinal sloganlar eksik; ara sıra sloganlar yanlışlıkla eklendi. Metnin kenar boşlukları altın cetvelli ve ortada iki altın çizgi, hemistikler arasındaki ayrımı gösterir. Sonunda mavi ve altın dekoratif noktalar var.
Yazma eser Nedir
Voynich el yazması
El yazması nedir
Yazma eser örnekleri
Yazma Eserler Kurumu
Yazma Eserler
El-Fihrist Yazma Eserler
yazma eserler e-satış
Daha kaba bir el ile yazılmış ve çoğu zaman metinle uyuşmayan başlıklar, dönüşümlü olarak altın seslendirme ile mavi veya mavi seslendirme ile altın ve kırmızı renktedir. 42 sayfada minyatürler için boşluk bırakılmış, hiçbiri yapılmamıştır. Boş alanlar, pratik kalem vuruşları ve karalamalarla kısmen bozulur.
El yazması tarihli değil. Açık, profesyonel bir nesḫī ile siyah mürekkeple, tam sesli olarak yazılmıştır ve 16. yüzyılın başlarında kopyalanmış gibi görünmektedir. İsmi geçmeyen katip, bazı yerlerde farklı yazım kuralları arasında bocalıyor gibi görünüyor. “Görünüşe göre, sık yaptığı hataların üzerini çizerek eserinin görünümünü bozmak istemiyormuş ve onun ünlüleri de çoğu zaman kaprisli değil. Ayrıca metindeki güçlüklerin çoğunu yalnızca arkaizmler veya diyalektik özellikler olarak gördüğü ve bunları anlamak için daha fazla çaba göstermediği de varsayılabilir.
1974’te ms’nin ilk baskısını yayınladım. Hs. veya. Dörtte 1069, 4683 mesnevî ayetinin transkripsiyonu ve eseri karşılaştırmalı bir bakış açısıyla tartışan bir giriş ile “bir dilcinin kaynak kitabından ziyade bir edebiyat eseri” (Walsh) olarak fotokopide. Transkripsiyonum hatalarla gölgelendi, el yazmasının filolojik durumu becerebileceğimden daha fazla düzeltme ve varsayım gerektiriyordu; en azından, daha fazla araştırma için bir temel olarak foliolara düzen geri yüklendi.
Farreddin Yakub b. Muhammed, Faḫrī olarak bilinir. Yazar hakkında aşağıdaki bilgiler yazıdan alınmıştır. Diğer yazılarda henüz ona atıfta bulunulmamıştır. Kendisinden defalarca maḫlası Faḫrī ile bahseden Türk yazar, sonunda kendi adını zikreder ve menşe ülkesini ima eder.
Faḫrī, yeni fethedilen bu toprakların, aslında ancak 13. yüzyılın sonunda Türkleşen Aydın bölgesinin gerçek bir oğlu olmaya özen gösterir. 489. ayetteki – zī Türkmenlik- şikayetleri, bir “beceriksizlik” formülü olmasının yanı sıra, Faḫrī’nin Türkmen olduğunun bir göstergesi olarak da alınabilir. Faḫrī’nin kendisi hakkında şurada burada söylediği birkaç kelime kişisel niteliktedir ve örneğin öğrenim kariyeri ve mesleği hakkında, dış hayatı hakkında herhangi bir sonuca varılmasına izin vermez.
Onu çağdaşlarıyla ilişkilendirmeye kalkışırsak, Farî’nin Îsâ Bey’in bir saray mensubu – ḫāss – olarak yukarıda adı geçen hekim ve ilahiyatçı Hâccî Paşa ile temasa geçtiğini pekâlâ varsayabiliriz.
Faḫrî ile Germiyan sarayındaki edebiyatçılar “çemberi” arasında bir bağlantı düşünülebilir. Örneğin, Haccî Paşa’nın şair Ahmedî’nin bir tanıdığı, hatta bir arkadaşı olduğunu düşünün (yukarıya bakınız); birlikte Mısır’da bulunmuşlardı.
Geriye, Ahmedî’nin rakibi nişancı ve Germiyan prensinin hazinedarı Şeyḫoġlu Mushafâ’nın (doğum yaklaşık 1340), Şeyḫoġlu’nun öğretmeni Ḫoca Mes’ud ile aşağı yukarı aynı yaşta olan Faḫrī’mizi tanıyıp tanımadığı ileride incelenecektir. Şairlerin şehzade-tezkire aynası olan Kenz ül-küberāʾ adlı eserinde Şeyḫoğlu, hakkında hiçbir şey bilinmeyen bir “Ḫāṣṣ” da dahil olmak üzere çağdaş şairlerin şiirlerini aktarır.
El yazması nedir El-Fihrist Yazma Eserler Voynich el yazması Yazma eser Nedir Yazma eser örnekleri Yazma Eserler yazma eserler e-satış Yazma Eserler Kurumu
Son yorumlar