Emeklilik Muhasebesi – Muhasebe Alanında Tez Yaptırma – Muhasebe Tez Yaptırma Ücretleri – Muhasebe Ödevleri – Muhasebe Ödev Ücretleri
Emeklilik Muhasebesi
Emeklilik muhasebesi, gelir tablosunu, bilançoyu ve nakit akış tablosunu etkiler. Bilançodan borçları gizlemeye yapılan vurgu nedeniyle, emeklilik yükümlülükleri ve emeklilik varlıklarının bilanço açıklamasına odaklanacağız.
Yatırım yapılan işletmenin borçlarının yatırım yapılan varlıklara karşı netleştirilmesine izin veren öz sermaye yöntemine benzer şekilde, FASB’nin ticari işletmelerin emeklilik varlıklarını emeklilik yükümlülüklerine karşı netleştirmesine izin verdiğini göstereceğim. Bu, şirket yöneticilerinin varlıkları emeklilik planından çıkarmak için bir miktar takdir yetkisine sahip olduğu için uygun değildir. Netleştirme, insanlara varlıkların emeklilik yükümlülüklerini karşılamak için orada olacağı yanılsamasını verir, ancak bu mutlaka doğru değildir.
Pek çok gözlemci böyle düşünmese de, emeklilik planlarının bir tür özel amaçlı kuruluş (SPE) olduğunu da belirtmeliyim. FASB’nin bir sonraki bölümde ele alınan SPE tanımı, özel hariç tutmaları dışında emeklilik planlarını içerecektir.
Bir şirket bir emeklilik planına sahip olduğunda, bu özel varlığı yaratır ve federal ve eyalet hükümetlerinin işçileri korumak amacıyla çeşitli faaliyetleri öngören ve yasaklayan birçok yasaya sahip olmasına rağmen, faaliyetleri üzerinde önemli bir kontrole sahiptir. Emeklilik kurumunun kendisinin yerine getirmesi gereken belirli bir işlevi vardır, yalnızca belirli varlık türlerine ve yalnızca belirli türde borçlara sahiptir. Bu nedenle, emeklilik planı bir SPE’ye benziyor ve kokuyor.
Emekli maaşlarına ek olarak, ticari işletmeler bazen sağlık planları gibi başka istihdam sonrası yardımlar da vaat eder. Muhasebe dilinde, bu diğer istihdam sonrası faydalar OPEB’ler olarak adlandırılır. 1990 yılında yayınlanan 106 No’lu Açıklamada, FASB, firmaların bu OPEB’leri hesaba katmalarını şart koşmaktadır.
Operasyonel olarak, emeklilik planları ve OPEB’ler arasında bazı önemli farklılıklar vardır, ancak FASB esasen her ikisi için de aynı tür muhasebeyi zorunlu kılar. Emeklilik planları üzerinde durulacak olsa da, bu kalemlerin muhasebesini de tartışacağım.
Daha önce belirtildiği gibi, emeklilik maaşları ve OPEB’lerin muhasebeleştirilmesi, FASB’nin şirketlerin ilgili varlıkları ilgili yükümlülüklere karşı netleştirmesine izin vermesi bakımından özkaynak yöntemine benzer. Önceki iki bölümdeki tartışmalarla tutarlı olarak, firmanın ekonomik durumunun daha net bir resmini sunacak bazı analitik ayarlamalar öneriyorum. FASB bildirilerinin eksik olduğuna dair tanıklık sağlar.
FASB ve Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu (SEC) harekete geçmeyecek gibi göründüğünden, S&P’ler kendi başına bazı analitik ayarlamalar yapmasına karar verdi. Son zamanlarda, pek çok yöneticinin oynadığı maskaralıkları aşmak için “temel kazançlar” olarak adlandırdığı şeyi hesaplamaya başladı.
S&P’ler tarafından yapılan düzeltmelerden biri, beklenen getiriler yerine gerçek emeklilik fon getirilerinin kullanılmasıdır. Bu basit düzenleme, yatırımcıların ve alacaklıların kurumsal performansın daha doğru bir resmini elde etmelerine yardımcı olur ve yatırımcıların ve alacaklıların bir kez daha Enronized olmayı istemedikçe emeklilik muhasebesini anlamalarının mutlak gerekliliğinin altını çizer.
Bu bölüm, yöneticilerin rapor edilen mali yapılarını nasıl düşürdükleri de dahil olmak üzere, şirketlerin emeklilik planlarını ve diğer emeklilik sonrası faydaları nasıl hesapladığını araştırıyor. İlk bölüm, özellikle tanımlanmış fayda planları ile tanımlanmış katkı planları arasında ayrım yaparak bazı terimleri tanımlar.
Sonraki bölüm, büyük ölçüde mevcut değer kavramlarına bağlı olan bazı temel emeklilik hesaplamalarını kapsar. Sonraki bölüm birkaç önemli komplikasyonu açıklamaktadır. Ardından, General Mills ile bu süreci örneklendirerek, sayıları çözmenin ve firmanın daha iyi bir temsilini elde etmenin kolay bir yolunu gösteriyorum.
Bu bölümün son kısmı, çeşitli varlıklar üzerinde analitik düzeltmeler gerçekleştirmenin sonuçlarını rapor eder. Sonuç olarak, bazı firmaların finansal yapılarında çok az değişiklik olurken, diğerleri önemli farklılıklar göstermektedir.
Sigorta gelirleri muhasebe kaydı
Sigorta muhasebe kaydı
Sigorta Muhasebesi
Sigorta broker Muhasebesi
SGK Telefon Numarası
Sigorta komisyon gider Belgesi muhasebe kaydı
Sigorta Muhasebesi Hesap Planı
Kamu Görevlileri Emeklilik Daire BAŞKANLIĞI
EMEKLİLİK PLANLARININ ALTINDAKİ TANIMLAR VE KAVRAMLAR
Emeklilik planı, işveren ile çalışanlar arasında, önceden belirlenmiş koşullar altında işverenin, çalışanlara emekli olduklarında nakit ödeme yapmasını sağlayan bir sözleşmedir. İşçilere yönelik suistimaller nedeniyle Kongre, 1974’te Çalışan Emeklilik Gelir Güvenliği Yasası’nı (ERISA) kabul etti.
Buna karşılık, ERISA, emeklilik planlarının belirli yönlerini denetleyen Emeklilik Yardımı Garanti Kurumu’nu (PBGC) kurdu; örneğin, belirli türde emeklilik planları olan şirketlerin bu planlara en azından asgari miktarda katkıda bulunmalarını sağlar. OPEB’ler uygulamada diğer faydaları ele almaktadır, bu faydalar öncelikle sağlık planlarını içerir, ancak OPEB’lerin kurumsal kullanımını ERISA’nın emeklilik planlarını etkilediği şekilde düzenleyen bir yasa yoktur.
Tipik bir emeklilik planı için bir şema görüntüler. İşletme, çalışanları ile bir plan oluşturur ve detayları onlarla birlikte ortaya koyar. Çalışanlar bir sendikada örgütlenmiş olabilir, bu durumda emeklilik planı büyük olasılıkla ticari işletme ile sendika arasındaki bir müzakere sürecinden kaynaklanmaktadır. Burada planın iki taraf arasında onaylandığını varsayıyoruz.
İşveren veya ticari işletme iki ana işlevi yerine getirir. Kayıt işlevi, toplam olarak emeklilik harcaması tutarını, emeklilik varlıklarını ve emeklilik yükümlülüklerini belirler. Bu kalemler hesaplandıktan sonra firma bazılarını defterlerine kaydeder ve finansal tablolarda raporlar vardır.
Şirket ayrıca emeklilik planına ne kadar nakit katkıda bulunacağına da karar verir. Kurumun çalışanlara doğrudan ödeme yapmadığını unutmayın; bunun yerine, işletme emeklilik planına nakit katkıda bulunur ve bu da emekli işçilere sözleşme ne derse desin ödeme yapar. PBGC ve ERISA, şirketin emeklilik planına katkıda bulunması gereken asgari tutarı belirtir. Tabii ki şirket emeklilik planına giden nakit akışını kendi defterlerine kaydeder.
Emeklilik planının kendisi bir ticari işletmedir. İşverenden nakit alır ve bu parayı hisse senetlerine, tahvillere ve diğer yatırımlara yatırır. ERISA, çalışanların emeklilik fonlarının korunması için bu yatırımların düşük riskli varlıklara yerleştirilmesini şart koşuyor.
Bu yatırımlardan elde edilen kazançlar emeklilik varlıklarına eklenir. Emekli sandığı ayrıca emeklilere para ödeme sorumluluğuna sahiptir. Elbette, plan, kendisi ile işveren arasındaki bu işlemleri, yatırımlarını ve yatırımların getirilerini ve kendisi ile nitelikli eski çalışanlar arasındaki bu işlemleri hesaba katmalıdır. Birçok emeklilik planının raporları SEC’e sunulmalıdır.
Emekliler, elbette, emeklilik planından nakit yardım alırlar. Daha önce de belirtildiği gibi, şirket bu tutarları emeklilik sözleşmesi hükümlerinde belirler.
Sağlık planları ve diğer OPEB’ler genellikle emeklilik planı gibi yapılandırılmamıştır. Bunun yerine, firma ya çalışanlara ödemeleri belirler ve yapar ya da bu faaliyeti sigorta firması gibi bazı bağımsız firmalara yaptırır. Sağlık hizmetleri planları için özel bir raporlama gerekliliği yoktur.
Kamu Görevlileri Emeklilik Daire BAŞKANLIĞI SGK Telefon Numarası Sigorta broker Muhasebesi Sigorta gelirleri muhasebe kaydı Sigorta komisyon gider Belgesi muhasebe kaydı Sigorta muhasebe kaydı Sigorta Muhasebesi Sigorta Muhasebesi Hesap Planı
Son yorumlar