Estetikçilik – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Estetikçilik
Wilde’ın iddialarını çoğaltarak bilime rakip olmak için estetik teklifini sürdürmesine zaten atıfta bulunuldu. Bu ilgi, 1870’lerin sonlarında Oxford’daki zamanına kadar uzanıyor ve hafife alındı. Wilde’ın l’art pour l’art’ın temel ilkelerini genişletmesi daha iyi bilinmektedir.
Bir avuç eleştirel denemede, (her ikisi de Intentions, 1891’de toplanmış olan “The Decay of Lying” ve “The Critic as Artist”) ve tüm yapıtlarının bolca süslendiği birçok özdeyişte Wilde, sanatı yüceltmeye koyuldu. insan dikkatinin diğer tüm taleplerine üstünlüğünde ısrar eder.
The Picture of Dorian Gray’in Önsözünde, Viktorya dönemine meydan okuyarak, ahlaksız kitap diye bir şey yoktur, diye yazmıştı, “kitaplar ya iyi yazılmıştır ya da değildir”, onun eleştirel seçkinlerini ilkeyi çürütmeye cüret eder. Wilde’ın da belirttiği gibi, sanatı taklit eden doğaydı, mimetik kuramın sıradan versiyonlarında olduğu gibi tersi değil.
Wilde, Pater’in eleştirinin birincil amacının “nesneyi kendinde gerçekten olduğu gibi görmek” olduğu ilkesinin yerine geçtiğinde, estetik yargı daha da ilerlemiştir; bu, Matthew Arnold’un 1861’de eleştirinin işlevine ilişkin fermanın şeytani olanla doğrudan bir yankısıdır. “Eleştirinin birincil amacı, nesneyi kendinde gerçekte olmadığı gibi görmektir” şeklindeki paradoksal önerme vardır.
Eleştirmen, kendi vizyonunu şımartmakta sanatçı kadar özgürdür, aslında daha özgürdür çünkü gelenek tarafından kısıtlanmaz, yalnızca doğal mizaç ya da hayal gücü bağışlarıyla kısıtlanır. Başka bir deyişle o bir estettir: Estetik, kurumsallaşmış beğeni ve değerlerin baskılarına karşı bir kez daha bir silah haline gelir.
Wilde, Estetikçiliği bu kadar güçlü bir ahlaki güç olarak gören son on dokuzuncu yüzyıl yazarıydı. Modern şairler arasında W.B.Yeats en bariz estetik olanıydı: Büyük Victorialıları gerçekten tanıyan biri olarak tarihsel statüsünün o kadar bilincindeydi ki, onlara kendi kariyerinin dramında rol vermenin haraçını ödedi.
Yine de bilime amansız bir şekilde düşman olmasına rağmen, Yeats, sürekli olarak kararsız olan kişiliğe olan estetik güvenin tutarlı bir takipçisi olarak kalamayacak kadar determinist sistemlere karşı çok hassastı.
Ve Eliot ve Pound, kuşkusuz, Pater ve Wilde’a karşı genellikle kabul etmeye hazır olduklarından daha duyarlı olsalar da, sanatın özerkliğine olan ilgileri yıkıcı olmaktan çok iyileştiriciydi. Başka yerlerde, estetik üslubun süsleri, Ronald Firbank ve bazı aristokrat şairler tarafından ödünç alındı ve önemsizleştirildi. “Güneşin Çocukları” arasında Estetikçilik son derece önemsiz bir tercih haline geldi.
1960’ların yapısalcı devriminin ardından, oldukça beklenmedik bir şekilde, ancak tam gücüyle yeniden ortaya çıktı, özellikle Amerikalı eleştirmen Susan Sontag’ın denemelerinde Wilde’ın kendisine yapılan çok sayıda hayranlık uyandıran referansla oldukça açık bir şekilde işaretlenmiş bir canlanmadır.
Estetiğin soruları
Güzellik ve estetik Nedir
Estetik Nedir
Estetik nedir Makale
Estetik felsefe
Hangisi estetiğin soruları arasında yer alır
Sanatta estetik nedir
Estetik Vikipedi
Bunlardan biri, ‘Yoruma Karşı’, Wilde’dan bir kitabe taşır: ‘Görünüşe göre yargılamayanlar yalnızca sığ insanlardır. Dünyanın gizemi görünendir.
Bir diğeri, ünlü ‘Kamp Üzerine Notlar’, aslında Wilde’a adanmışken, ‘Tarz Üzerine’ ve ‘Tek kültür ve yeni duyarlılık’ onun örneğiyle açıkça aşılanmıştır. Sontag’ın denemeleri, Estetikçiliğin doğru ifadeleridir, çünkü tehlikeli biçimde soyut “güzellik” kavramlarına asla başvurmasa da, duyusallığa yaptığı vurguda duygunun önceliği korunur.
Bununla birlikte, artık yarı-dini olmaktan çok cinsel olan bir duygu değişikliği olmuştur. Sanat libidoyu sever. O zamanlar şaşırtıcı bir jest olan Sontag, aslında ‘sanat erotik’ istedi.
Bunu yaptı, çünkü düşmanı artık bilimsel yöntem ve hesaplama olmaktan çok, akademik eleştirmenler tarafından sanata uygulanan bir saldırganlık biçimi olan “yorum”du. ‘Yorum’, sanatın üslupla boğulmuş bir içerik olduğuna dair yok edilemez sapkınlık tarafından teşvik edilir.
Sontag, üslup ve içeriğin bölünmezliğini ve hatta bazen üslubun fazlalığını kabul eden “haz, takdir, yargılama değil” tarzlarına çekildi. Yine de denemeleri, tüm eleştirel ifadeler gibi, zamanlarının büyük bir bölümünde, cinselliğin özgürleştirici gücüne iyimser bir güven ve yeni sinema, popüler müzik, fotoğraf medyası için bir coşku ile ele alındı.
Sontag’ın eleştirinin çoklu yorum olarak görülmesi talebi, yapısöküm ışığında kesinlikle biraz solgun görünüyor; sanat ve pornografi arasındaki ayrımlar sanat, uyandırdığı arzuyu tatmin eder, pornografi izleyicinin düşüncelerini imgeden uzaklaştırarak gerçek doğasına ihanet eder, mevcut feminist kriterlere göre belirgin bir şekilde titrek yargılanır.
Vietnam savaşı deneyimi ve yapısökümün keşfi ile birlikte feminizmin büyümesi, Amerikan eleştirisini altmışların dürtüsel radikalizminin çok ötesine taşıdı ve Sontag, Walter Benjamin ile ilişki kurmaya ve modern eleştirel söylem hakkında yazmaya başladı. , dikkate değer sonuçlarla. Bununla birlikte, estetik ana kaya sanatı, yalnızca kodlanmış bir mesajdan daha fazlasıdır, eleştirisi için temel olmaya devam etmektedir.
Her zaman saygı duyulan Fransız eleştirmen Sontag’ın gelişiminde ilk başta ters bir hareket var gibi görünebilir, 1970’lerde kendi kariyerini bubi tuzağına düşürmeye (ve belki de çok sıkı sıkıya bağlı olan müritlerinden kaçmaya) başladı. sanatın zevklerine eski moda bağlılıkları için en dikkat çekici eserlerdir.
Ve Sontag gibi, cinsel duyguların estetik deneyim için en iyi benzetme olduğunu buldu: Richard Howard’ın The Pleasure of the Text’in İngilizce baskısına yaptığı giriş, bir “sanat erotikliğine” atıfta bulunur, kesinlikle Sontag’a doğrudan bir göndermedir.
Barthes’ın sonraki çalışmaları, Estetikçiliğin başka bir özelliğini sunar: sürekli, sistematik, açıklayıcı nesrin zorbalığından ziyade, parçalanmış metne olan düşkünlüğü: ayrı paragraflar, özdeyişler, aforizmalar, diyaloglar ve maskeler içindir.
Barthes, sanatın doğurduğu duygu türlerini tanımlamak için Fransızca jouissance kelimesini kendine özgü cinsel anlamı ile kullanır. Zevk, dilin egemenliğinden kaynaklanır. Derin anlamın yüzeyde yattığı paradoks açıkça bizi Wilde’a geri götürür, ancak Barthes’ın Saussure’ün terminolojisinde düşünce şu hale gelir: “Zevk askıya alınan şey, gösterilen değerdir.
Metnin zevki budur: Değer, gösterenin şatafatlı mertebesine kaydırılmıştır. Barthes’a göre ne sol ne de sağ bu zevke yeterince saygı göstermez. Sol, ilerlemeci bilgi uğruna hazzı reddeder, sağ hazzı memnuniyetle karşılar, ancak herhangi bir entelektüel gücü reddeder.
Her iki tarafta da, hazzın basit olduğu yolundaki bu tuhaf fikir, bu yüzden destekleniyor ya da küçümseniyor. Zevk ise metnin bir öğesi değildir, naif bir kalıntı değildir; bir anlama mantığına ve duyumsamaya bağlı değildir; o bir sürüklenmedir, hem devrimci hem de asosyal bir şeydir ve herhangi bir kolektivite, herhangi bir zihniyet, hiçbir ideolog tarafından ele geçirilemez.
Estetiğin soruları Estetik felsefe Estetik Nedir Estetik nedir Makale Estetik Vikipedi Güzellik ve estetik Nedir Hangisi estetiğin soruları arasında yer alır Sanatta estetik nedir
Son yorumlar